Gübre olarak kullanılabilecek yeşil gübre bitkilerinin listesi

Sideration, toprak verimliliğini korumanıza ve artırmanıza ve kimyasal gübre girişini azaltmanıza veya tamamen ortadan kaldırmanıza izin veren bir tarımsal teknolojik tekniktir. Bunun için sadece ana mahsuller için besin kaynağı olan değil, aynı zamanda toprağı iyileştiren yeşil gübre bitkileri kullanılır.

Neden kenara ihtiyacın var?

Yeşil gübre azot, nişasta, protein ve şeker kaynağıdır. Ayrıca magnezyum, kükürt, fosfor, magnezyum ve kalsiyum gibi ulaşılması zor elementler biriktirirler. Ana mahsulün ekildiği veya ekildiği alanda yetiştirilmezlerse, yeşil kütleleri kullanılır. Kompostlanabilir veya malç olarak kullanılabilir. Ancak yeşil gübrenin tam faydası, onu bir av veya tamamlayıcı mahsul olarak yetiştirerek elde edilebilir. Bu durumda sadece yeşil kütle değil, gübre bitkilerinin kökleri de faydalıdır.

Yeşil gübrenin kök sistemi, toprağın aşırı sıkıştırılmasına izin vermez, su geçirgenliğini artırır ve ayrıca bazı zararlılarla, örneğin bir ayı ile savaşmaya yardımcı olur. Kök kanalları 6 metre derinliğe kadar ulaşabilir, bu da derin toprak katmanlarının mekanik yapısını iyileştirir ve yıkanmasını engeller. Ölü kökler, azot ve solucanlar biriktiren mikroplarla beslenir. Solucanlar ayrıca toprağı gübreler ve gevşetir.

Yeşil gübre hangi bitkilerdir

Yeşil gübre için kullanılan yaklaşık dört yüz bitki var. Türlerinin listesi:

• turpgiller (lahana);
• baklagiller;
• karabuğday;
• hububat;
• solmayan çiçek;
• Yıldız çiçeği.

En yaygın baklagiller bezelye ve fiğ, yonca ve yonca, tatlı yoncadır. soya ve mercimek. Baklagil ailesinin tüm yan ürünleri nitrojen sabitleyicilerdir. Bunun nedeni, özel bakterilerin köklerinde azot tutabilen ve onu topraktaki hava kabarcıklarından asimilasyona uygun bir biçimde bir bitkiye aktarabilmesinden kaynaklanmaktadır. Böylece nitrojen asimile edilerek yeşil gübre olarak kullanılan yeşil kütleye dönüşür.

Turpgiller kenarları hardal, tecavüz, kolza tohumu ve turp yağı. Bahçıvanlar arasında popülerdirler çünkü toprak türü ve içindeki eser elementlerin içeriği konusunda iddiasızlar. Toprağı iyileştirmek için ekilir: bazı zararlılarla ve hastalıklarla mücadele etmek için. Örneğin hardal kükürt biriktirir, bu nedenle sümüklü böcekler, nematodlar, bezelye güvesi ve tel kurdu bu kültürün yetiştiği yatakları terk eder.

Taneli yeşil gübreler toprağı potasyumla zenginleştirir, yabani otların büyümesini engeller ve verimli tabakanın yıkanmasını ve hava şartlarına maruz kalmasını engeller. Ayrıca bazı bitkiler hastalıkların gelişmesini engeller. Örneğin yulaf, bitkilerin kök çürüklüğü geliştirmesini engeller, Çavdar toprakta fitoftora oluşumunu engeller.

Toprağı kurutduğu için suyla tıkanmış alanlara çavdar ekmek iyidir.

Hangi taraf daha iyi

Yeşil gübreden en iyi şekilde yararlanmak için, bu amaç için hangi bitkinin en iyi olduğunu bilmeniz gerekir. Bunu yapmak için birkaç noktayı hesaba katmanız gerekir:

• asitlik ve toprak türü;
• önceki ve sonraki başlıca ürünler;
• nasıl ve hangi taraflar için kullanılacak.

Örneğin, sahaya lahana ekilmesi planlanıyorsa, hardal veya kolza tohumu yeşil gübre için uygun olmayacaktır çünkü bunlar aynı aileden bitkilerdir. Aynı hastalıklardan muzdariptirler ve aynı zararlıları çekerler. Ancak baklagiller - nohut, bezelye, yonca, toprağı azotla doyurur ve nergis veya fazelya toprak rehabilitasyonuna yardımcı olur. Aşağıda, önceki mahsullere göre, ülkede ekilecek yeşil gübrenin bir tablosu bulunmaktadır.

Toprak asitliği ve bileşimi

Çoğu tarımsal ürün, nötr asitli (pH) veya ondan küçük sapmalar olan toprağı tercih eder - 6.2'den 7.5'e. Topraktaki artan alkali tuz veya asit içeriği, toprak oluşturan bakterilerin gelişmesini ve bitkiler tarafından besinlerin emilimini engeller. Yeşil gübre için kullanılan bitkilerin de kendi tercihleri ​​vardır. Örneğin, asitliği yüksek bir alana bakliyat ekmek mantıklı değildir çünkü nitrojeni özümsemeye yardımcı olan bakteriler ölecek ve bitkiler gerekli besinleri alamayacaktır. Yüksek asitli koşullarda turpgiller (lahana) salma ile hastalanır, çünkü Plasmodiophora brassicae enfeksiyonunun etken maddesi olan parazitik mantar bu ortamı tercih eder.

Ancak pH değeri normdan saptığında, toprak için yeşil gübre gereklidir. Bu, gerekli tarım uygulamalarından biridir, çünkü onsuz tarım arazinin tükenmesine neden olur. Yeşil gübrenin ve dolayısıyla organik maddenin yokluğunda, kendi kendini düzenlemenin doğal mekanizması bozulur. Ne de olsa hasat yapıyoruz, gerekli unsurlar olmadan toprağı harap halde bırakıyoruz, bu da toprağın yoksullaşmasına ve asit dengesinin bozulmasına neden oluyor.

Yeşil gübre ile ekim, her hasattan sonra eser element rezervlerini yenilemenize izin verir, bu da zamanla asit-baz dengesinin normalleşmesine ve verimde bir artışa yol açar. Toprağın asitliğine bağlı olarak tabloya göre otlar seçebilirsiniz.

Yeşil gübre ekiminden maksimum verim elde etmek için, toprak türüne bağlı olarak bir mahsul de seçmelisiniz. Bazı otlar herhangi bir toprağa ekilebilir, bazıları ise toprağın yapısını ve bileşimini talep eder. Aşağıdaki tabloda, siteye bağlı olarak doğru kırpmayı seçebilirsiniz.

Herhangi bir toprağa hardal, phacelia, kolza, ayçiçeği ekilebilir.

Yeşil gübre nasıl ve ne zaman ekilir

Yeşillendirme için tohum ekme zamanlaması ekim türüne bağlıdır. Birkaç ürün var:

• bağımsız (yan buhar);
• karışık (sıkıştırılmış);
• interkalar (orta);
• alt ekim;
• rocker;
• inatçı.

Kendi kendine ekim, arazinin sezon boyunca sadece yeşil gübre için kullanılmasını içerir. Böyle bir tekniğin kullanımı, ekilmemiş veya düşük verimli topraklarda haklıdır. Bu durumda tohumlar yeşil gübrelemeye en uygun zamanda ekilir. Bitkiler gerekli olgunluğa ulaştığında yeşil kütle kazanıyor, ancak tohum olgunlaşması henüz başlamadı, ekim biçilir ve sürülür. Siteyi evcilleştirmek için 2-5 yıl yeşil gübre ekilir. Yeşil kütle kısmen diğer alanlarda malçlama için kullanılabilir. Kış mahsulleri dahil hem çok yıllık hem de yıllık mahsuller bu tür mahsuller için uygundur.

Tavsiye
Çimlerin aşırı olgunlaşmasına izin vermek istenmez, çünkü iri gövdeler genç bitkilerden çok daha uzun süre ayrışır. Bu durumda, yarı çürümüş kütle, parazitik mantarlar ve çeşitli enfeksiyonlar için bir üreme alanı haline gelir ve bu da toprak kirlenmesine yol açar. Bu husus, her tür ekim için geçerlidir.

Ara tohumlama, sahanın ana mahsul için kullanılmasına izin verir. Bu tür yeşillendirme için sadece yıllık çimler kullanılır. Ana ürün hasat edildikten sonra ekilir. Perde içi yetiştirme, ana ve yeşil gübre şeritlerinin bir tarlada (arsa) dönüşümlüdür. Bu teknik yamaçlarda vazgeçilmezdir. Şeritler, toprağın yıkanmasını önleyen eğim boyunca konumlandırılmıştır. Bahçeler ayrıca ağaçlar arasında sıra halinde perde çim ekimi kullanır. Çok yıllık bitkilerin tohumları esas olarak ekim için kullanılır.

Aynı tarlada ana mahsul ve yeşil gübrenin birlikte yetiştirilmesi mümkündür - karma ekim. Bu durumda bitkiler birbirine zulmetmeyecek şekilde seçilir. Bunu yapmak için, kök sistemlerinin farklı derinliklere nüfuz etmesi gerekir. Siderata, ana mahsulün örtüsünün altına veya sıra arasına ekilebilir. Yeşil gübre otlarının yetersiz tohumlanması veya anız yetiştirilmesi, ekili alanın verimli bir şekilde kullanılmasına da olanak tanır. Aşırı tohum ekimi - büyüme mevsimi boyunca, ana mahsulün örtüsü altında çimler gelişir, anız ekimi - yeşil gübre tohumları hasattan hemen sonra ekilir.

Yeşil gübre ne zaman ekeceğinizi tablodan öğrenebilirsiniz. En sık kullanılan tohumlar için zamanlar vardır.

Yeşil gübre bitkilerinden gübre nasıl hazırlanır

Kenarları kazmam gerekiyor mu? Bu sorunun cevabı, doğal gübrenin hangi şekilde uygulanacağına ve hangi zaman diliminde biçildiğine bağlıdır.Yeşil gübreden yeşil gübre aşağıdaki şekillerde uygulanabilir:

• Doğal haliyle, yeşil kütle kazıldığında veya toprağa sürüldüğünde.
• Humus formunda kompost hazırlanıyor.
• Sıvı gübre gibi.

Yeşil gübrenin sürülmesi dolu, kesilmiş ve sonrasında olabilir. İlk durumda, tüm yeşil kütle ve bitkilerin kökleri, biçme ile, sadece yeşil kütle ve sonrasında bitkilerin kökleri ve kök kısımları ile zemine sürülür. Çim biçme, kanatlarla ekilirken ve her durumda diğer alanlarda yeşil gübre biçildiğinde uygulanır.

Tavsiye
Sonbaharda yeşil kütleyi sürerken, bitkilerin soğuk havalarda zayıf bir şekilde ayrıştığı akılda tutulmalıdır. Bazı tarım uzmanları, kesimlerin yatakların üstünde bırakılmasını tavsiye ediyor. Yeşil gübre olarak bir kış mahsulü seçildiyse, ilkbaharda biçmek daha iyidir.

Kompost gübrelemesinin olgunlaşması zaman alır. Bitkilerin yeşil ve kök kütlelerinden hazırlanır. Yataklardan düşen yapraklar ve üstler de buraya eklenebilir. Önemli olan, enfekte olmuş bitki ve tohumların veya yabancı ot köklerinin kompost yığınına girmediğinden emin olmaktır.

Sıvı gübre kullanma deneyimi ilginçtir. Bu durumda, biçilen yeşil yeşil gübre kütlesi bir kaba katlanır ve suyla doldurulur. Elde edilen karışım gevşek bir kapakla (gaz değişimi için) kapatılır ve 8-10 gün bırakılır. Otları yerleştirirken, fermantasyon sırasında karışım seviyesinin artacağı, böylece kabı üstüne kadar dolduramayacağınız akılda tutulmalıdır. Elde edilen infüzyon su 1:10 ile seyreltilir ve sulama ile döllenir.

Doğal tarımın bir parçası olarak bakım

Yeşil gübre bitkileri yetiştirmek yeni bir yöntem değil, unutulmuş eski bir yöntemdir.Gerekli elementlerle bu toprak zenginleştirme yöntemine olan ilginin geri dönüşü, mineral gübrelerin uzun süreli kullanımının verimli tabakanın tükenmesine ve azalmasına yol açmasından kaynaklanmaktadır. Sonuçta, bitki ekimi sadece gübrelemeyi sağlamakla kalmaz, aynı zamanda gerekli organik madde kütlesini sağlar, toprağın yapısını ve bileşimini iyileştiren bakteri ve solucanlar için uygun bir ortam oluşturur.

Buna ek olarak, yeşil gübreler tozlaşan böcekleri çeker, yabani otların büyümesini engeller, derin katmanlardan mineralleri yükseltir ve fitocidal etkisi sayesinde birçok zararlıyı korkutur. Böylelikle kimyasalların kullanımı tamamen ortadan kaldırılabilmekte ya da minimize edilebilmektedir. Yeşil gübreler için tohumlara önceden özen gösterilerek, toprağın asitliği, bileşimi ve diğer parametreleri dikkate alınarak yetiştirilen ürünlerin kalitesini, verimini ve çevre dostluğunu iyileştirmek mümkündür.