Yüksek verim için yulaf yeşil gübre

Sitede yeşil gübrenin faydaları

Yeşil gübreler, toprağı organik maddelerle zenginleştirmenin en iyi yollarından biridir ve ilk yıldan itibaren çalışmaya başlayacaktır. Bu amaçla, farklı ailelerden farklı mahsuller ekilir. Yeşil gübre olarak yulaf, hem saf halde hem de diğer bileşenlerle karışım halinde kendilerini iyi gösterir.

Tarımda, yoğun çiftler uzun süredir kullanılmaktadır, çünkü bu, yıllarca kullanıldıktan sonra toprağa bir soluk vermenin yanı sıra, aynı zamanda toprağı mineral elementleri kaybetmeden organik maddelerle zenginleştirmenin bir yoludur. Bu, bitkinin gelişme ve büyüme için kullandığı her şeyin dönüştürülmüş formlarda geri dönmesi nedeniyle elde edilir. Ek olarak, tarafların faydaları aşağıdaki şekilde ortaya çıkar:

• Toprağın fizyolojik özelliklerini iyileştirmek. Böylelikle baklagil bileşenlerinin kök sistemi, ağır toprakları metrelerce derinlikte gevşetir ve tahılların lifli kökleri, yıldan yıla en çok etkilenen yüzey katmanlarının yapısını güçlendirir.
• Erozyon koruması. Yüzeydeki bitki örtüsü, toprağı özellikle yamaçlarda, toz fırtınalarında su akışlarının zararlı etkilerinden kurtarır. Bu sayede en verimli toprak tabakası sahada kalır.
• Aşırı ısınmaya karşı koruma. Sıcak günlerde saf buharların yüzeyindeki sıcaklığın 50 ° C'yi aştığı bilinmektedir, bu da devam eden tüm süreçleri engeller ve bazı mikroorganizmaları öldürür. Yeşil gübrenin yarattığı gölge, toprak sıcaklığında önemli bir düşüşe katkıda bulunur.
• Bitki sağlığı durumunun iyileştirilmesi. Yoğun bitki örtüsü yabancı otların gelişimini engeller, bazı bitkilerin kök salgıları bazı zararlıları korkutur ve ayrıca hastalıklarla enfeksiyon riskini azaltır.Bir veya daha fazla mahsulü yeşil gübre olarak seçmek için toprak üzerindeki etkisini, yetiştirme koşullarına karşı tutumunu, sonraki mahsul üzerindeki etkisini dikkate almak gerekir, Toprağa yeşil gübre diktikten sonra ekeceğiniz.

Mahsul olarak yulaf

Doğada, hem yıllık hem de çok yıllık yulaf türleri büyür, ancak ikincisi yaygın değildir. Bu, 120 cm yüksekliğe kadar yapraklı gövdelere sahip gevşek bir çalı oluşturan tahılların bir temsilcisidir.Erken mahsullere aittir, her yerde ılıman bir iklimde yetiştirilir. Ekimin amacı hem tahıl hem de yeşil gübre olabilir.

Yulaf, düşük pozitif sıcaklıkları kolayca tolere eder, bu da toprak fizyolojik olgunluğa ulaştığında erken ilkbaharda ekilmesini mümkün kılar. Özellikle tohumlar filizlendiğinde (bu nedenle çamurda yulaf ekimiyle ilgili söz), bu nedenle kuru koşullarda fideler seyrekleşir ve daha sonra bitkiler yoğun bir bitkisel kütle oluşturmaz. Bu ışık seven bir kültürdür, toprağın türünü talep etmez, ancak daha az verimli topraklarda kardeşlenme ve sap katsayısı daha düşüktür. Bu nedenle besin maddesi bakımından fakir yetiştirme koşullarında özellikle yetiştirme amacı yeşil gübre ise tohumlama oranının artırılması önerilir.

Yulafın faydaları

Yulaf, tarımda uzun süredir yeşil gübre ürünü olarak kullanılmaktadır. Bu bitki seçimi, toprak ve sonraki kültür üzerindeki etkisiyle açıklanmaktadır:

1. Büyüdükçe çoğu ürün için iyi bir öncüldür. Neredeyse hiç kimseyle ortak hastalığı ve zararlıları yok. Doğru, bu aynı aileden bitkiler için geçerli değil. Patatesleri döllenmiş bir alana dikmeyi planlıyorsanız, tıklama böceklerinin popülasyonunu da hesaba katmalısınız, çünkü yulaftan sonra sayılarda artış mümkündür. tel kurdu... Ancak böyle bir selefi olan yumrular artık kabuklanmayacaktır.
2. Lifli kök sistemi hafif toprakları iyi güçlendirir ve ağır olanları gevşetir. Ve gömülü yeşil kütle toprağı daha fazla nem ve hava tüketen hale getirir.
3. Tahılın bitkisel kütlesi ile birlikte oldukça büyük miktarda fosfor ve potasyum toprağa girer. İçerikleri açısından biyokütle, gübreninki ile karşılaştırılabilir. Bu organik maddede daha az nitrojen bileşiği vardır. Elementlerin sayısı bitkilerin yaşına göre ayarlanabilir. Ne kadar yaşlıysa o kadar çok potasyum içerir, genç organlarda azot hakimdir.
4. Yulaf - diğer ürünlerle iyi gider. Özellikle sık sık baklagillerle (fiğ, yem bezelye ve diğerleri) bir karışımı ekilir, çünkü toprağı tahılda eksik olan elementle zenginleştirirler ve ana bitkinin sapları onlara destek olur.
5. Yoğun sapları sebzelerden daha iyi rekabet gücü gösterdiğinden tahıllar, yabancı otları topraktan temizlemede çok iyidir. Ve hayatta kalan istenmeyen bitki örtüsünün, biyokütle biçilmeden önce tohum oluşturmak için zamanı yoktur.

Siderat olarak yulaf ne zaman ekilir

Yeşil gübre ekiminin zamanlamasını belirlemek için birkaç parametre dikkate alınmalıdır. Erken olgunlaşma, tahılın hem ana mahsulü ekmeden önce erken ilkbaharda hem de hasattan sonra sonbaharda ekilmesini mümkün kılar. Her iki durumda da, yulafın, organik maddenin verimde gözle görülür bir artış sağlaması için yeterli bir yer üstü kütlesi oluşturma zamanı vardır.
Tohumlar dağınık bir şekilde ekilir, ardından tırmıkla veya yataklarda birleştirilir. Tüketim oranı 15 g / m2 iken, sürekli ekim yöntemi tohum miktarında 1,5-2 kat artış anlamına gelmektedir. Sonbaharda ekim yapmak da bu göstergede artışa neden olur. Baklagil-tahıl karışımı hazırlarken yulaf yüzdesi% 40'a düşürülür.

Sitenize yeşil gübre ekmeye karar verirseniz, yetiştirme koşullarının nem içeriğine dikkat edin. Bitkiler büyüme ve gelişme döneminde önemli miktarda nem tüketir, bu nedenle sık sık kuraklık çekiyorsanız, o zaman yalnızca ana mahsulü hasat ettikten sonra sulama veya ekim ile yeşil gübrelerin kullanılması kabul edilebilir. Sonbaharda ekim, ana mahsulün çok erken ekilmesi durumunda da tercih edilir, bu da yulafın yoğun bir kitle oluşturmasını önler.

Genelde biçme işlemi 20 cm yüksekliğe ulaştığında 35-40 gün sonra yapılır.Aynı zamanda yeşil gübrenin eklenmesi ile ana mahsulün ekim işleminin başlaması için en az 2 hafta geçmesi gerekir. Hızlandırmak için özel ürünler veya amonyum nitrat ekleyebilirsiniz.

Yeşil gübre, doğrudan amacına ek olarak bir dizi başka işlevi yerine getiren en basit organik gübrelerden biridir. Yulaf, bu amaçla kullanılan en yaygın bitkidir. Ek olarak, tohumları maksimum kullanılabilirliktedir.