Siderat olarak büyüyen çavdarın özellikleri

Yeşil gübre olarak çavdarın özellikleri

Bitkisel kütlenin daha sonra eklenmesi için ekilen tüm mahsuller arasında çavdar en uygun olanıdır. Aşağıdaki özelliklerle karakterizedir:

• Bu, Tahıl ailesinin en rekabetçi temsilcilerinden biridir. Güçlü yer üstü parçası, istenmeyen bitki örtüsünü baskılayarak hızlı bir şekilde alan oluşturmayı ve işgal etmeyi başarır.
• Çavdar, hastalıklardan ve zararlılardan daha az muzdariptir ve esas olarak sebzelerin ekildiği alanda kullanılması, hasar ve enfeksiyon birikimi olasılığını en aza indirir.
• O büyük bir selef. Ondan sonra güvenle ekebilirsin patates, kabak, domates vb.
• Bu kültür, sonbaharda ekilmesine ve ana bitkilerin ekim sırasında yoğun bir gövde elde edilmesine izin veren yüksek kışa dayanıklılığı ile karakterizedir.
• Güçlü bir kök sistemi, toprağı yapılandırmanın yanı sıra, yeşil gübre kullanırken çok fazla zorluğa neden olabilir. Bu nedenle aşırı kalınlaşmadan kaçınmaya çalışın.

Çavdarın yetiştirme koşulları ile ilişkisi

Tahıllar arasında kış çavdarı, kışa dayanıklılıkta lider konumdadır. Bu, örneğin buğdayın donabileceği şiddetli kışlarda bile kullanılmasını mümkün kılar. Toprağa tamamen iddiasızdır, mineral besin eksikliğini kolayca tolere eder ve son zamanlarda sökülmüş topraklarda süzülmüş bataklıklara ekilebilir. Bu, yeni bir site geliştirirken en iyi seçenektir çünkü çavdar ayrıca yabani otların bulunduğu bölgeyi hızla temizler.

Bu kültürün kuraklığa dayanıklılığı aynı ailenin diğer temsilcilerinden de önde olup, kışın ve ilkbaharda biriken nemi kullanmayı başarır. Bitki örtüsünün erken yeniden başlaması sadece buna katkıda bulunur. Toprak yapısının çavdar üzerinde çok az etkisi vardır, çünkü Ağır tiplerini gevşetir, ciğerleri güçlendirerek her türlü erozyona karşı koruma sağlar. Ancak killi topraklarda, yetersiz su ve hava geçirgenliği nedeniyle bitkilerin baskısı görülebilmektedir.

Kış çavdarı için en iyi asitlik, besiyerinin nötr reaksiyona yakın, hafif asidik olmasıdır, ancak aynı zamanda zayıf tuzluluğu da tolere eder. Bu mahsulün iddiasızlığına rağmen, çok fakir topraklarda az miktarda mineral gübre eklemeye değer, çünkü bu, yeşil gübre yetiştirmenin etkisini artıracaktır. Dahası, geliştirme sırasında alınan tüm beslenme unsurları daha erişilebilir formlarda geri dönecektir.

Siderat olarak çavdar ne zaman ekilir

Bitkisel kütle ile gelen organik madde miktarı, doğrudan yeşil gübre ekme zamanlamasına bağlıdır. Ana mahsulün ekim anını hesaba katmak gerekir, çünkü Gübrenin ekiminden sonra çürümeye başlaması için yaklaşık 2 hafta geçmesi gerekir. Özel yetiştirme koşullarına bağlı olarak, kışlık çavdar ekimi, büyümesi için yeterli zamana sahip olacağından eminseniz, hasattan sonra sonbaharda veya erken ilkbaharda yapılabilir.

Bunun uzun bir gün kültürü olduğu da unutulmamalıdır. sonbaharda ışık eksikliği varsa, bitkilerdeki kardeşlenme düğümü toprak yüzeyine çok yakın yerleştirilir ve bu da kışa dayanıklılığını önemli ölçüde azaltır. Sonbahar çok sıcak ve uzunsa, sürgünlerin büyümesi için zamanları olacaktır ve bu da dayanıklılıklarını olumsuz yönde etkiler. Bu durumda, bitkisel kütlenin sonbahar ekiminin bir çeşidi mümkündür, böylece ilkbaharda ayrışma zamanı olur.

Tohumlar ya bir serpme yöntemi ile toprak yüzeyi üzerine sonradan gömülerek ya da 15 cm'ye kadar sıra aralığı ile yapılan oluklara dağıtılır.bu, yıllık yabancı otların ortaya çıkmasına neden olacak ve topraktaki sayılarını azaltacaktır. Geçen yılki hasattan elde edilen malzemenin tohum olarak kullanılması tavsiye edilir. taze hasat edilmiş tahılın olgunlaşma dönemini geçmesi ve yükselmemesi için zamanı olmayabilir.

Tohumlama oranı ortalama 35 g / m2'ye kadar çıkmaktadır, tohumun oluklara dağıtılırken 25 g / m2'ye düşürülmesi tavsiye edilmektedir. Dikim derinliği ıslak tabakaya doğru, genellikle 7 cm'ye kadar, daha fazla derinlikle yönlendirilmelidir, fidelerin yüzeye ulaşması daha zor olur ve yetersiz olursa tohumlar, nemin hızlı buharlaşması nedeniyle kuru bir toprak tabakasına dönüşebilir.

Yeşil kütleyi biçmek için en uygun zaman, 30 cm yüksekliğe ulaştığı zamandır. şu anda organlar hala genç ve çok sayıda besin biriktirmiş durumda. Çavdar ne kadar yaşlanırsa saman o kadar pürüzlüdür, bu da gübrenin ayrışma süresi o kadar uzun demektir. Kültür büyümeye başlarsa, biçilebilir ve yüzeyde bırakılabilir ve yeni sürgünlerin büyümek için zamanı olduğunda alan daha sonra kazılabilir.

Çavdar, yeşil gübre için mükemmel bir üründür. Kendine özgü özellikleri nedeniyle ülkenin çoğu bölgesinde yetiştirilebilir. Koşulların iddiasızlığı, en fakir topraklarda bile her yıl mükemmel bir hasat almasına izin verir.