Yeşil gübreler patateslerde nasıl kullanılır?

Taraflar nelerdir ve ne içindir?

Lifli ve dallı kökleri ile toprağı gevşetir, ağır ve sıkıştırılmışsa kolaylıkla ufak parçalara bölünebilirler. Hafif topraklarda, yeşil kütleleri mükemmel bir malç görevi görür: nemi tutar, toprak kabuğunun oluşumunu önler, gerekli besinlerle zenginleştirir ve yabani otların gelişmesini önler. Ve kompost için, yararlı mikro elementlerin gerçek bir deposudur.

Bunlar, kural olarak, yıllık bitkiler, mahsul rotasyon zincirinde, modern tarım teknolojisini hayal etmenin zor olduğu bir ara halkadır.

Her bitki yeşil gübre olarak kullanılabilir. Doğru yaklaşımla yabani otlar bile toprak üzerinde olumlu bir etkiye sahip olabilir. Örneğin karakafes ek bir potasyum kaynağı görevi görür ve toprağa ince bir tabaka halinde serilen ısırgan otları mahsullerin büyümesini hızlandırır ve salyangozları ve sümüklü böcekleri korkutur.

Sadece farklı bitkilerin, bilmeniz gereken ve aynı zamanda toprak ihtiyacını anlamanız gereken birbirinden farklı özellikleri vardır.

Özellikle patatesler için fosfor ve nitrojenle zenginleştirilmelidir. Baklagiller bu gereksinimleri tam olarak karşılar. Bunlar arasında fiğ, bezelye, yonca, tatlı yonca, acı bakla... Bu, ilk etapta kullanılması gerektiği anlamına gelir.

Bu arada, verimlilikte benzer gübre (gübre) toprakta daha uzun süre ayrışır ve daha büyük miktarlarda gereklidir. Bu, yeşil gübrenin organik maddeye üstünlüğünün bir başka koşulsuz kanıtıdır.

Patateslerin diğer yanları farklıdır, ancak daha az değerli nitelikleri yoktur. Yani, yıllık acı bakla fosfor ve nitrojen "övünebilir". Çavdar ve buğday doğrudan toprağın yapısını etkiler, onu daha verimli ve zengin hale getirir, yabani otları yok eder, hardal zararlılara karşı korur. Phacelia, en iyi çok yönlü yardımcı bitki olarak kabul edilir.

Yan kısımlar farklı şekillerde kullanılır:

• kökler yerde kalır ve yer üstü kısmı kesilir ve farklı derinliklere taşınır;

• sadece kök sistemi kalır ve gövdeler biçilir ve başka bir yere aktarılır;

• biçilen yeşil kütle harekete geçirilir.

Ekim nerede, ne zaman ve nasıl yapılır?

Ekim, açık alanda bir arsa üzerinde veya tahtalarla donatılmış bir yatakta yapılabilir. Toprak yeterince gevşetilmeli ve nemlendirilmelidir, yabani otları çıkarmak daha iyidir.

Toprak üzüldü, varsa topaklar kırıldı. Tohumlar, 1 dokuma başına 2 kg oranında alana elle serpilir veya sığ oluklara serilir.

Tohum miktarını aşırı kullanmayın. Daha büyük demek daha iyi demek değil, daha kötü demek. Fazla yeşil kütle, ayrışmaya başlamak yerine fermantasyon süreçlerine neden olur, ekşi olur.

Çim tırmığı ile tohumlar hafifçe toprağa serpilir ve gerekirse suyla dökülür.

Çok dikkatli olmanız gereken su tarafından çıkarılmadıklarından emin olun, duş başlıklı bir sulama kabından zayıf bir akıntı dökün.

Bu işlemi tamamlar.

Genellikle, sonbaharda patatesler için yeşil gübre dikmek ilkbahardan daha iyi kabul edilir. Oldukça tartışmalı bir açıklama. Bu yöntemin savunucuları basitçe tartışıyor:

• ilk olarak, erken olgunlaşan yeşil gübre çeşitlerini kullanarak, kıştan önce tekrar yakalayabilir ve tüm alanı onlardan kurtarabilirsiniz;

• ikinci olarak, soğuk havanın başlamasından yaklaşık 1, 5-2 ay önce ekilen buğday, yulaf veya çavdar gibi dona dayanıklı çeşitlerin yardımıyla (fidelerin yükselip yeşil kütleyi dışarı atması için yeterli zaman), onları bir bariyer olarak ayarlayın. kar için.

Böylelikle toprak şiddetli donlarda bile donmaz ve sapların tüm olumlu yönleriyle birlikte ilkbaharda çürümeye zamanları olur.

Kıştan önce ekilen yeşil gübreyi biçmek için acele etmeyin, bahara kadar bırakın. O zaman gevşek olacağından dünyayı da kazmanıza gerek kalmayacak.

İlkbahar dikimi ve daha fazla bakım, tavsiye ve hatırlatıcılar

Bununla birlikte, ilkbaharın başlarında (Nisan-Mayıs), patateslerin altına da güvenle yeşil gübre ekebilirsiniz. Burada hasat zamanını kaçırmamak önemlidir, yani patates ekiminden 2,5 hafta önce kesilmelidir. Bu sefer tamamen geçmeleri için oldukça yeterli.

Ve sonra bazı sebze yetiştiricileri, toprağın bileşimine bağlı olarak onları 6 ila 14 cm derinliğe kadar gömerler, diğerleri onları yüzeyden sadece 2-3 cm uzakta keser ve onları patateslerin ekileceği yere bırakır.

Bu faaliyetler, tohumlar yeşil gübre üzerinde görünmeden yapılmalıdır. Aksi takdirde, hızla çürüyerek, yabani otlar için zengin yiyecekler ve görünümlerinin nedeni olurlar.

Patatesleri bu şekilde hazırlanan sahaya ektikten sonra, kenarları ile "beslemeye" devam edebilirsiniz. Böylece, koridora ekilen hardal toprağı kabartacak, suyu tutacak, ayıklayacak ve zararlıları uzaklaştıracaktır. Ancak sadece yer üstü kısmı patates üstlerine eşit olacak, hemen kesilecek.

Bir notta:

1. Ana mahsul gibi, yeşil gübreler de döndürülmelidir.
2. Ne öncesi ne de sonrasında ilgili baz bitkilerle dikilmezler. Özellikle, patatesten önce patatesten yapılan veya daha sonra ekilecek olan toprağa patlıcangiller ailesinin yanları yerleştirilemez.
3. Yeşil kütleyi kontrol edin, çok küçük olmamalı.

Siderata, sebze yetiştiricileri için şüphesiz bir nimettir. Sadece bunların kullanımı, ikincisinin yüksek kaliteli ve zengin bir mahsul yetiştirmesine izin vererek doğum patateslerinin sayısını bahçe arsasının yüz metrekaresinden onlarca kilogram artırıyor. Ve bu zaten ciddi!