İyi bir domates hasadı elde etmek için domatesler için hangi gübre seçilmelidir?

Domatesler hem toprak kalitesine hem de üst pansumana çok duyarlıdır. Bununla birlikte, domatesler için aşırı miktarda çeşitli gübrelerin kullanılması kabul edilemez. Domates bitkileri ve meyveleri için, fazla miktarda besin vermektense, biraz "yetersiz beslenmeleri" daha iyi olacaktır. En iyi seçenek, aşamalı bir gübre uygulamasıdır ve bitkilerin büyüme mevsiminin bu aşamasında gerekli olan unsurlarla üst pansuman yapılmalıdır.

Dikim sırasında domateslerin gübrelenmesi

Ekime başlamadan önce bölgede kendini kanıtlamış domates çeşitlerini tercih etmelisiniz. Ayrıca beğendiğiniz çalılardan kendi topladığınız ekim malzemenizi başarıyla kullanabilirsiniz. Seçilmiş tohumlar potasyum permanganat ile "salamura" edilmelidir, çünkü bilinen bir hasta bitki yetişirse domates için hiçbir gübreleme işe yaramayacaktır. Bundan sonra tohum, Guamat, Zircon, Kornevin veya Epin gibi çimlenmeyi uyaran müstahzarlardan birine batırılmalıdır. Sadece tohum çimlenmesini hızlandırmakla kalmaz, aynı zamanda gelecekteki filizler için ilk ve çevre dostu gübrelerdir. Tohumlara emilen bu müstahzarlar, filizlere büyümeleri ve gelişmeleri için gerekli olan mikro elementleri sağlar. Dikim materyali en az 15 derece (optimal olarak 22 °) sıcaklıkta 16-18 saat süreyle ıslatılır. Bundan sonra tohumlar çözeltiden çıkarılmalıdır, aksi takdirde çürürler (fidelerin oksijene ihtiyacı vardır). Çözeltiye batırılmış bir bezle çimlendirin.

Tohumları ıslatmak için odun külü gibi faydalı bir gübre kullanamazsınız. İçerdiği mineral tuzlar genç bitkilerin büyümesini yavaşlatır. Potas gübreleri, benzer bir nedenle tohumları ıslatmak için kullanılmaz - tohumlar ve fideler üzerinde iç karartıcı bir etkiye sahiptirler.

Fideler için gübre

İyi bir domates hasadının anahtarı güçlü ve sağlıklı fidelerdir. Bunda büyük bir rol, zamanında ve doğru bir şekilde beslenerek oynanır.

• Doldurulacak toprağa dikkat etmek gerekir fide kutuları... Genç bitkilerin beslenmesi için gerekli tüm maddeleri içermelidir. Bu domateslerin ilk beslenmesidir. Toprakta fazla nitrojene izin vermeyin. Yeşil kütlenin çok aktif büyümesine neden olur, fideler büyüyecek ve zayıflayacak, bu da gelecekteki verimi önemli ölçüde azaltabilir.
• İlk sıvı pansuman genellikle genç bitkilerde 2-3 gerçek yaprak oluştuğunda gerçekleştirilir. 10 litre suda çözelti hazırlamak için bir çorba kaşığı seyreltin üre.
• Bir sonraki domates döllenmesi, ilk sıvı beslemeden bir hafta sonra gerçekleştirilir. Onun için, 1 yemek kaşığı oranında bir nitrophoska çözeltisi en uygun olanıdır. litre suya bir kaşık gübre. Ortaya çıkan çözelti, 30 domates çalısını döllemek için yeterlidir.
• Sonraki pansumanlar, toprağa fidan dikmeden önce bir nitrophoska çözeltisi ("Agricol No. 3" veya "Effekton O" kullanabilirsiniz) ile 10-12 günlük aralıklarla gerçekleştirilir.

Beslenme eksikliklerinin başlıca gözle görülür belirtileri şunlardır:

1. Halsiz, sarı, domateslerin üzerine hızla düşen yapraklar ve ayrıca bitki büyümesi ve gelişmesindeki yavaşlama, toprakta yetersiz miktarda azot olduğunu gösterir. Ancak, benzer işaretlerin düşük sıcaklıklardan, nem eksikliğinden ve fidelerin zayıf aydınlatılmasından kaynaklanabileceği akılda tutulmalıdır.
2. Genç bitkilerin sapları ve yaprakları elde edilir belirgin mor ton - domateslerde fosfor bulunmadığı anlamına gelir.
3. Görünür yeşil çizgilerle (kloroz) soluk olan yapraklar, bahçıvanı bitkilerin demire ihtiyacı olduğu konusunda uyarır.

Gerekirse, yapraklara ve gövdelere bir besin solüsyonu (yaprak pansuman) püskürterek bitkileri hızlı bir şekilde besleyebilirsiniz. Bunun için standart bir çözelti süperfosfattan hazırlanır (1 yemek kaşığı bir litre çok sıcak su ile dökülür). Elde edilen çözelti bir günde süzülür ve 10 litreye su eklenir.

Bir serada domates nasıl doğru şekilde gübrelenir

Seradaki sırtlara fide diktikten sonra, şunu bulmanız gerekir: domateslerin nasıl ve ne sıklıkla gübreleneceği. Sadece zamanında ve dengeli beslenme, lezzetli sebzelerden zengin bir hasat almanıza izin verecektir. Tam tersi bir etkiye sahip olabileceğinden aşırı beslenen bitkilerden kaçınılmalıdır.

• Domates fideleri ekmeden önce, deliklere gübreler uygulanır - bir avuç humus veya kompost ve bir tutam kül. Bu genç bitkilerin ilk beslenmesi olacak. Humusun yokluğunda, ekimden hemen sonra, küçük domatesler "yeşil çay" ile sulanır - yeşil otların eklenmesi ile infüzyonu sığırkuyruğu ve kül.
• İlk sıvı besleme, dikim işleminden yaklaşık 2-3 hafta sonra yapılır. Bunun için bir mineral gübre karışımı kullanılır: fosfor - 40 g, potas - 15 g ve 10 litre suda seyreltilmiş azot 25 g. Her bitkinin altına hazırlanan solüsyondan bir litre dökülür.
• Toplu çiçeklenme döneminde, iyi bir yumurtalık oluşumu için gerekli olan aşağıdaki besleme yapılır. Az miktarda (1 çorba kaşığı) potasyum sülfat ilave edilen ve 10 litre su ile seyreltilen mullein veya kuş dışkısı (0,5 litre) esas alınarak hazırlanır. Organik gübrelerin yokluğunda, gübreleme bir nitrophoska çözeltisi ile gerçekleştirilir ("Çözelti" veya "Kemira-evrensel" kullanabilirsiniz. Sıvı gübrelemeye yaklaşık 3 g bakır sülfat veya potasyum permanganat eklenmesi tavsiye edilir.
• Yumurtalık oluşmaya başladığında, domatesler 10 gr borik asit ilavesiyle odun külü infüzyonu (10 litre sıcak suya 2 litre) ile beslenir.
• Meyvelerin olgunlaşmasını hızlandırmak ve toplu meyve verme döneminde lezzetlerini iyileştirmek için domatesler, bir kova su içinde 2 yemek kaşığı süperfosfat ve bir kaşık sodyum humattan hazırlanan bir çözelti ile beslenir.

Son iki domates sosunda azotlu gübreler dahil edilmesi son derece istenmeyen bir durumdur.

Organik gübreler

• İnek veya at gübresi, daha az sıklıkla domuz gübresi bahçıvanlar arasında en popüler gübredir. Sadece kompostlamadan sonra uygulanmalıdır.
• Kanatlı çöpü - yanlış kullanıldığında bitki köklerini "yakabilen" çok güçlü bir gübre. 1: 2 oranında saman veya turba ile kompostlandıktan sonra ve ayrıca sıvı üst pansuman (kova su başına 10 g kuru gübre) kullanılır.
• Harika bir sıvı üst pansuman, bitkisel infüzyondur (yeşil gübre). Bitkilerin yeşil kısımları (bahçıvanlar ısırgan otu tavsiye eder) su ile dökülür ve 2 hafta boyunca demlenir.
• Turba, toprak neminin evrensel bir düzenleyicisidir (aynı anda gübreleme ve yapısının iyileştirilmesi ile). Kumlu topraklarda nemi tutar ve ağır topraklarda fazla nemi alır. Ancak içinde çok az besin vardır, bu nedenle turba genellikle diğer organik gübreler.
• KülDal, saman, yakacak odun veya odun kömürünün yakılmasıyla oluşan soba adı verilen ve en değerli gübredir. Kolay sindirilebilir formlarda potasyum ve fosforun yanı sıra çok miktarda eser element (magnezyum, manganez, demir, kükürt, çinko, molibden vb.) İçerir. Kül uygulanırken yaklaşık 10 cm derinliğe kadar gömülmelidir, çünkü yüzeysel olarak uygulandığında toprak kabuğunun oluşumunu destekler. Bu gübreyi sığırkuyruğu veya kuş dışkısı, kireç, fosfat kayası ile karıştırmayın çünkü bu, gübrenin etkinliğini azaltır.
• Mağazalarda geniş bir hazır organik gübre yelpazesi var: Vermix biohumus, Piksa supercompost, Bir göz atın! Compost Nadezhny ve diğerleri.

Domatesler için mineral gübreler

Domatesler için mineral gübreler azot, fosfor ve potas olarak ikiye ayrılır.

Azotlu gübreler: amonyum nitrat, amonyum sülfat, amonyum sülfat, üre, üre... Bu gübreler toprağın asitleşmesine neden olur, bu nedenle kullanıldıktan sonra toprağın kireçlenmesi yapılmalıdır.

Fosfatlı gübreler. Toz veya granül formunda süperfosfattır.

Domatesler için potas gübreleri. Genellikle kullanılır potasyum sülfat veya potasyum sülfat. Potasyum klorür ve potasyum tuzu kullanılması, topraktaki klor içeriğini artırdığı için domateslerin gelişimini ve meyvelerin tadını olumsuz yönde etkilediğinden tavsiye edilmez.

Karmaşık gübreler

Son zamanlarda, bahçıvanlar giderek daha fazla hazır karmaşık gübreler kullanıyor. Bunlar şunları içerir: diammophos, nitroammofos, amofos nitrophoska, Kemira Universal-2, Calcium nitrate, Solution, Universal, Potassium monophosphate ve diğerleri. Başlıca avantajları, bağımsız olarak çeşitli gübrelerden oluşan bir karışım oluşturma ihtiyacını ortadan kaldırmalarıdır.

Domatesler, ek dikkat gerektirmelerine rağmen, zamanında doğru beslenmeye ve çeşitli tarım tekniklerine (gevşetme, ayıklama, hilling, sulama). Bu nedenle, her bahçıvan lezzetli ve sağlıklı meyvelerden iyi bir hasat yapabilir.