Daha yüksek verim için domates ekerken deliğe ne dökülmeli?

Pek çok insan yanlışlıkla domates yetiştirmenin çok fazla çaba gerektirmediğine inanıyor. Bu böyle değil: hem sıcaklık ve nem koşulları, hem de aydınlatma ve domates ekerken deliğe ne konacağı önemlidir. Yanlış gübreleme, verimde azalma, meyve kalitesinde bozulma ile doludur.

Genel bilgi

Her yetiştirici, kendi sahasında çalışmak için hangi gübre formunun daha uygun olduğuna bağımsız olarak karar verir. Var olmak:

• sıvı karışımlar;
• granül gübreler;
• biohumus;
• üst pansuman çubukları;
• toz uyarıcılar.

İlki, toprak katmanları üzerinde daha eşit bir şekilde dağıldıkları gerçeğiyle olumlu bir şekilde ayırt edilir. Ürünlerin çoğu ölçü kapları ile donatıldığından, oranlarda hata yapmak zor iken, su ile seyreltilmesi kolaydır. Granül sargılar bitkiler tarafından iyi emilir, tozdan farklı olarak rüzgar tarafından uzaklaştırılmazlar. Biohumus, toprak verimliliğini keskin bir şekilde artırır, yetiştirilen meyvelerin tadı ve aromasını iyileştirir.

Ziraatbilimciler, aktif bileşenleri tanıtmanın iki ana yöntemi arasında ayrım yapar:

• katı;
• yerel.

Aktif maddenin tüketimini önemli ölçüde azaltabileceğinden, domates yetiştirirken tercih edilen ikincisidir. Domates kök sisteminin ana hacmi, toprağın üst katmanlarında bulunur, bu nedenle karışım 18-20 cm'yi geçmeyen bir derinliğe gömülür İzlenecek ana kural: Bitkileri "aşırı beslemekten" biraz daha az uyarıcı eklemek daha iyidir.

Fideler için gübreler

Toprağın ilk zenginleştirilmesi, gelecekteki hasadın kalitesinin temelini oluşturduğu için çok önemlidir. Bazı yetiştiriciler, çimlenmeden hemen sonra karışım eklemeye başlayarak bu prosedürde acele ediyorlar. Bu doğru değil: gübreler ancak gövdede 3-4 tam teşekküllü yaprak plakası oluşturulduktan sonra uygulanabilir.

• "Atlet" - domates fidelerini beslemek için en popüler karmaşık hazırlık. Köklerin "çekilmesini" yavaşlatırken, güçlü bir kök sisteminin oluşumunu teşvik eder. Onun sayesinde, açık toprağa ekildiğinde mükemmel şekilde kök salan güçlü fideler elde edebilirsiniz.
• "Krepysh" - Zengin bir bileşime sahip başka bir karmaşık çare. Bitkilerin düzgün gelişimi için gerekli olan bir dizi kimyasal elementi içerir: manganez, demir, magnezyum, kükürt, çinko, vb. Karışım, domates kovanının toprak üstü kısmını oluşturmaya yardımcı olur, yaprakların sararmasını önler.
• "Zümrüt" - Mineral ve organik bileşenler içeren popüler bir renk arttırıcı ajan. Bitkileri olumsuz faktörlerden korur, patojenik mantarlarla enfeksiyonun önlenmesine yardımcı olur. Hem kök yöntemi ile hem de püskürtülerek eklenir.

Bu tür hazırlıklar sayesinde doğru şekilde gelişen domatesler, ilk seçimden sonra yazlık evlerinde hazırlanan deliklere güvenle taşınabilir.

Yer açmak için nakli

Ekinlerin büyük çoğunluğunda olduğu gibi, domates yetiştiriciliği periyodik rotasyon gerektirir. Prosedür, belirli bir sektöre ekilen bitki türlerinin değiştirilmesini içerir. Domatesler aynı yere 2-3 yıldan fazla üst üste yerleştirilemez.

Daha önce olduğu yerde büyüyen:

• kavun (kabak, kabak, kabak);
• pancar veya şalgam;
• yeşillikler (maydanoz, dereotu, fesleğen).

Tek başına bu kurala uyulması, toprak katmanları içindeki eser elementlerin oranını önemli ölçüde dengeleyecektir.Domateslerden sonra lahana, her türlü salata, meyve bitkileri (çilek, ahududu vb.) Yerleştirebilirsiniz.

Endüstriyel gübreler

Bunlar çok dikkatli kullanılması gereken uyarıcılardır. Çoğunlukla yüksek oranda tükenmiş topraklarda kullanılırlar. Domates ekerken, solunum organlarını daha önce bir bez maske ile koruyan kuru müstahzarlar deliklere dökülmelidir.

• Süperfosfat - mikro elementlere ek olarak alçı, flor bileşikleri, alüminyum ve silika formundaki safsızlıkları içeren bir mineral karışımı. Esas olarak granül şeklinde üretilir. Üst pansuman, hafif alkali ve nötr reaksiyonlu topraklarda en etkilidir: güçlü bir kök sisteminin oluşumuna katkıda bulunur. Asitli toprakları zenginleştirirken, süperfosfat 1: 1 oranında kireçtaşı veya tebeşir ile karıştırılır. 1 kuyu için 1 tatlı kaşığı gübre yeterlidir.
• Amonyum nitrat - nitrik asit tuzu. Hem su ile seyreltildikten sonra hem de granüler formda eklenmesine izin verilir. Ürün sürgünlerin büyümesini artırır. Kuyuya 10-15 g madde ekleyin. 25-30 gr güherçile 10 litre ılık suyla seyreltebilir, ardından hazırlanan girintileri elde edilen sıvıyla doldurabilirsiniz.
• "Çözüm A" - kolayca çözünür fosfor, potasyum, nitrojen içeren karmaşık bir mineral karışımı. Dikimden önce bir besin bileşimi hazırlanır: 20-25 g kuru preparat bir kova suya dökülür, ardından iyice karıştırılır. Hazırlanan her kuyu bir sıvı ile bol miktarda nemlendirilir. Prosedür, büyüme mevsiminin sonuna kadar 2 haftada bir tekrarlanabilir.
• "Kırmızı dev" - Hasat sonuna kadar kullanılan genel bir gübre. Üst pansuman bir dizi önemli mikro element içerir: fosfor, nitrojen, potasyum, vb. Ajan bitkilerin bağışıklığını artırır, onları mantar ve virüslerin zararlarından korur, domateslerin kuraklığa ve şiddetli yağış dönemlerine daha kolay tolerans göstermesine yardımcı olur. Dikim sırasında her kuyucuğa 1 tatlı kaşığı ilaç eklenir.

Kimyasallarla çalışırken cildi korumanız gerekir. Bu amaçla lastik eldivenler en iyisidir. Solüsyonun gözlere veya mukoza zarlarına girmesine izin vermeyin. Beslenme prosedürünün bitiminden sonra ellerinizi akan su ile iyice yıkamalısınız.

Evde yapılan ilaçlar

Halk yöntemleri hem güvenli hem de etkilidir. Ek olarak, doğal pansuman kullanımı önemli nakit maliyeti gerektirmez. Domateslerin verimliliğini önemli ölçüde artırmaya yardımcı olurlar.

• bira mayası - eser elementler açısından zengin bir çare. 10 g hammadde 10 l suda çözülür ve 24 saat demlenir, elde edilen sıvıdan 250-300 g ekimden önce her kuyuya dökülür.
• Buğday taneleri - başka bir ucuz gübre. Islanırlar ve şiştikten sonra iyice ovulurlar. Sonra 1 bardak kütleye 3 yemek kaşığı şeker ekleyin. Karışım sıcak bir odada 24 saat tutulur. Domatesleri beslemek için 100 g madde 1 litre suya dökülür. 1 delik için 150 g ürün yeterlidir.
• Soğan kabuğu - beslenme etkisine ek olarak, aynı zamanda dezenfekte edici bir etki de sağlayan anlamına gelir. 4 litre kaynar suya 300 gr kuru kütle konulmalı ve 11-12 saat ısrar edilmelidir. Daha sonra sıvıya 15-20 litre su ilave edilerek domates için tasarlanan delikler sulanır.
• Muz kabuğu - çalıyı yerleştirmeden önce toprağa gömülebilecek organik madde. Ayrışırken, yavaş yavaş dünyayı zenginleştirecektir.
• Çiğ yumurta kabukları - bir dizi eser element içeren bir ürün. Toz haline getirilmeli ve 3 gün bekletilerek su ile doldurulmalıdır. Sonra 100-150 g elde edilen sıvıyı kuyucuklara ekleyin. 3 litre için 4-5 büyük yumurta kabuğuna ihtiyacınız var.
• Isırgan Domatesler için gübre olarak sıklıkla kullanılan bir bitkidir. Yapraklarla birlikte taze saplar ezilir ve suyla dökülür (2: 1 oranında). Kütle, fermantasyon sürecini kışkırtan sıcak bir yerde bir hafta ısrar ediyor. Beslenme için 1 kova suya 700-800 ml infüzyon eklenir.Her kuyuya 1-1,5 litre gübre dökülür.

Diğer fonlar

Domates çok fazla organik madde sevmez. Bu kültürel özellik dikkate alınmalıdır.

• Tahta külü - dikimlerin büyümesini hızlandıran ve toprağı kısmen dezenfekte eden bir ajan. Ana mineral bileşenleri kalsiyum karbonat ve sodyum ortofosfattır. Her durumda maddenin benzersiz bir bileşimi vardır: orijinal yanma malzemesine bağlıdır. Dikim sırasında 1 delik için 2-3 yemek kaşığı kül tüketilir.
• Kuş pislikleri - etkili bir doğal çare. Azot, fosfor, kalsiyum bileşikleri bakımından zengindir. 10 litre suya 1 kg kuru pansuman ekleyin, süspansiyon iyice karıştırılır. Her kuyuya 1 L çözelti dökülür.
• Humus (kompost) - organik maddenin bakteriler tarafından ayrıştırılması sırasında elde edilen bir substrat. Sadece hafif ve ufalandığında kullanılabilir. Gübre, kesilmiş otlardan, kesilmiş yapraklardan elde edilir. 1 burcun altına 500 g'a kadar kompost dökülür.

Domates ekerken deliklere ne koymak daha iyidir? Ziraatbilimciler, bir seferde 2-3'ten fazla katkı maddesinin birleştirilmesini önermemektedir. Domatesler herhangi bir gübrelemeye minnettarlıkla yanıt verir, asıl mesele önerilen dozu aşmamaktır.