Çeşitliliğe bağlı olarak bir serada domates çalı nasıl oluşturulur

Tarihi anavatanı Peru'da inanılmaz bir domates bitkisi, 150'ye kadar yan filiz bırakarak çok yıllık bir bitki gibi büyüyebilir. Yılda 200'den fazla tam teşekküllü meyve bu tür colossi'den hasat edilir. Ne yazık ki, ülkemizin iklim koşulları böyle bir lükse izin vermiyor, bu nedenle, iyi bir hasat elde etmek için yaz sakinleri zor bir görevi - domates oluşumunu çözüyor. Bu özellikle bir serada geçerlidir.

Domates oluşumu için temel şemalar ve ilkeler

Üç şema, bir, iki veya üç gövdede sera domateslerinin çalılarını oluşturmak için başarıyla kullanılır. Seçim, birkaç faktöre göre belirlenir - çalının boyutu, meyve verme zamanlaması, yetiştirme koşulları (açık zemin veya sera). Sera yetiştiriciliği için ilk iki seçenek önerilir ve üç gövdeli çalılar yalnızca bitkiler arasındaki mesafe yeterince büyükse açık zemin için uygundur.

İhtiyacınız olan mahsulü kalite açısından verebilecek bir çalı oluşturmak için iki yöntem kullanılır - kıstırma (kıstırma) ve kıstırma.

Çekirge (yan yavruların alınması) bitkinin tüm kısımlarına besinlerin doğru şekilde yeniden dağıtılması için gereklidir. Yardımı ile, boyutlarını ve besin değerlerini belirleyen olgunlaşan domateslerin sayısı da normalleştirilir. Ek olarak, bu prosedür domates çalılarını daha sağlıklı hale getirir: ışık ve hava onlar için daha erişilebilir hale gelir ve bu, seralarda çoğu domates hastalığının gelişmesini önler.

Fidan dikildikten 10-15 gün sonra, her hafta düzenli olarak tekrarlanır.

Böylece kırılan koltuk altı filizlerinin yerine yenileri çıkmaz, 2-3 cm yüksekliğinde kenevir kalır.

Kıstırma, ana gövdenin büyümesini sınırlayan ve verimli yanal sürgünlerin oluşumunu uyaran agroteknik bir önlemdir. Ayrıca, faydası, bitkisel kütlenin büyümemesi ve bu da besinleri zaten olgunlaşan meyvelerden uzaklaştırmasıdır.

Yaprak sayısının normalleştirilmesi aynı zamanda biçimlendirici faaliyetler olarak da adlandırılır. Bununla birlikte, bir bitkinin kaç yaprak ihtiyacı olduğu konusunda bir fikir birliği yoktur. Bazı insanlar, domateslerin renkli çelenklerde olgunlaştığı yapraksız sapları sever. Diğerleri, bu şekilde bitkilere havadan sağlanan besin miktarını azalttıklarına inanıyor. Kesin olarak söylenebilecek tek şey, alt yaprakların hava değişimine engel oluşturması, çalıların altındaki nemi artırması ve hastalıkların gelişmesi için elverişli bir ortam yaratmasıdır.

Domates tek bir sapa nasıl şekillendirilir?

Planın adı kendisi için konuşur - bitki ana çekimde bırakılır, olası tüm yanal olanlardan kurtulur. Burada iki seçenek ayırt edilir: klasik ve kademeli.

Üvey çocuklar, uzunlukları 5-6 cm olduğunda kırılırlar.Bu zamanda, acemi bir yaz sakini bile bir çiçek fırçasını ve yapraklı bir çekimi ayırt edecektir.

• Klasik versiyon, uzun boylu çeşitlerin belirlenmesi için tasarlanmıştır. Bu, domatesleri kafeslere bağlamanın uygun olduğu seralar için mükemmel bir çözümdür. İşleme, meyve verme süresini Ekim ayına kadar uzatmanıza ve bina ısıtılırsa daha uzun süre uzatmanıza izin verir. Ağustos ayının ikinci yarısında, ana sap sıkılır, böylece meyvelerin olgunlaşması için zaman kalır. Sıkıştırma, üst meyve fırçasının üzerinde birkaç yaprak kalacak şekilde gerçekleştirilir.
• Aşamalı şema, uzun ve belirsiz domateslerin oluşumu için kullanılır. İlkenin kendisi aynı kalır, ancak ana gövdenin orta seviyesinde güçlü bir koltuk altı çekimi kalır. Bir süre sonra, üvey oğlunun üzerinde bir çiçek fırçası oluştuğunda, ana gövde sıkışır. Yanal çekim aktif olarak büyüyorsa, prosedür onunla tekrarlanır. Şema, açık havada büyüyen çalılar için daha uygundur.

Genellikle, orta büyüklükteki çeşitler tek bir gövdede oluşturulur ve verimlerini uzun olanların seviyesine yükseltir.

Bazen, üvey oğlu hızlı bir şekilde bir çiçek fırçası oluşturursa, fırçadan sonra iki yaprağı kıstırması kalır. Klasik ve basamaklı arasında böyle bir ara seçenek, yaz sakinlerinin isteyerek kullandığı ana gövdenin büyümesini biraz yavaşlatır.

Düşük büyüyen ve erken olgunlaşan standart çeşitlerin genellikle oluşturulmasına gerek yoktur, ancak domateslerin olgunlaşmasını hızlandırmak için genellikle üvey çocukturlar.

İki sapa domates nasıl oluşturulur - diyagram

Belirleyici uzun çeşitler için genellikle iki gövdeli bir şema kullanılır. 4. veya 5. fırça yerine güçlü bir üvey oğul seçilir, bunlar onun büyümesine ve daha da gelişmesine izin verir. Üst çiçeklerin hemen üstünde yer alması daha iyidir. Yedek bir gövde rolünü oynayacak, bu yüzden düzenli olarak üvey oğludur. Ana gövde büyümeyi bıraktığında sıkışır. Gelişimi devam ederse, üzerinde başka bir meyve grubu oluşmasına izin verilir, sonra kıskaç.

Çalı aşırı yüklenmeden korumak için, kuralı uygularlar: yedek sürgünün üzerinde iki meyve kümesi bulunmalıdır, aksi takdirde yavaş gelişecek ve amaçlanan işlevini yerine getiremeyecektir.

Üç gövdeli şema

Üç gövdeli domates çalıları, açık yataklarda daha sık yetiştirilir: daha fazla alana ihtiyaç duyarlar, bu da sera yetiştiriciliğinde sağlanması zordur. İkinci ve üçüncü gövdeleri oluşturmak için, birinci fırçanın altına ve hemen üstüne yaprakların akslarından yanal sürgünler bırakılır.

Aralarındaki mesafe 60 cm'den fazla ise bu tür çalıların oluşturulması mantıklıdır.

Belirsiz domates oluşumunun özellikleri

Belirsizlikler genellikle 1-2 gövdeli bir desene göre oluşturulur. İkinci seçenek, domateslerin dondan önce barınak olmadan meyve verdiği güney bölgeleri için daha kabul edilebilir. Isıtılmamış seralar için, tek gövdeli yöntem, her iki varyantında da karakteristiktir - klasik ve kademeli.

Isıtılmış seralarda istenen mod süresiz olarak korunabildiğinden, çalılar için bir ve iki gövdeli şemalar kullanılır. İkinci gövde, birinci meyve fırçasının altında yaprak aksilinde büyüyen bir üvey oğlundan oluşur. İlginç bir şekilde, belirsizlerin tepelerinin çoğu kez kısıtlama olmaksızın büyümesine izin verilir. Yaygın bir teknik, çalıyı son kez iki metre yükseklikte bağlamaktır, ardından büyümeye devam eden gövdeler aşağı doğru eğilir. Parlak renkli domateslerle asılan tuhaf bir liana çıkıyor.

Isıtılmamış seralarda büyüyen girintiler bu kadar lüksten mahrumdur, üstünü 180-200 cm seviyesinde sıkıştırırlar, böylece tüm meyvelerin soğuk havalardan önce dolması için zaman olur.

Çeri domates oluşumunun özellikleri

Küçük meyveli kiraz ağaçları, aydınlatma miktarı konusunda özellikle seçici değildir, bu nedenle, çoğu zaman, bu tür çeşitleri yetiştirirken, açık alanda çalı oluşturmayı zor bulmazlar. Yalnızca aşağıdaki kurallara uyulur:

• sapın alt kısmının kalınlaşmasına izin vermeyin;
• taviz vermeyen sürgünleri kaldırın;
• domatesleri olgunlaştırmak için güneş ışığını engelleyen yaprakları temizleyin.

Sera tarımı ile oluşum daha ciddiye alınır:

• Düşük kiraz çeşitleri, az büyüyen domatese benzer şekilde oluşur veya bunu hiç yapmaz, özellikle "çocuk" balkonunda ve saksı çeşitlerinde.
• Uzun boylu ve büyük meyveli olanlar için benzer şemalar kullanın - 1, 2, 3 gövde.
• Bir seradaki belirsiz küçük meyveli domatesler, iki, üç ve hatta dört gövdede iyi meyve verir.
• Çeri domatesleri, büyük meyveli çeşitlerle aynı kural ve ilkelere göre yetiştirilir.

Korunan zeminde büyüyen domates çalılarının oluşumu, yapının hangi malzemeden yapıldığına bağlı değildir. Polikarbonat bir serada, mahsul yetiştirme ve bakımı, film veya sırlı olanlarla aynı kurallara göre yapılır. Doğru şekillendirilmiş domates çalıları ve zamanında jartiyerleri, yaz sakini için yapılan çabalara uygun bir hasat sağlayacaktır.