Bektaşi üzümü ve siyah frenk üzümü melezinin adı nedir, bahçıvanlar neden onu seviyor?

Yoshta, kuş üzümü ve bektaşi üzümü melezinin adıdır. Berry çalı, her iki ebeveynin özelliklerini birleştirir. Yetiştiriciliği hakkında tamamen çelişkili görüşler var. Bazı bahçıvanlar hibrit bitkiyi sever, diğerleri ise hayal kırıklığına uğrar. Aslında, çoğu şey yoshta'nın tam olarak nereye ekildiğine ve ne tür bir bakım sağlandığına bağlıdır.

Tanım, özellikler, çeşitleri

Yoshta yetiştirirken, yetiştiriciler siyah frenk üzümü ve bektaşi üzümü bitkileri kullandılar. Bilim adamları, çeşitli hastalıklara dirençli, dikensiz ve iri meyveler içermeyen, vitamin bakımından zengin bir melez elde etme hedefini belirlediler. Gelişme, genetik mühendisliği yöntemini içeriyordu. Yetiştiriciler, geçen yüzyılın 70'lerinde ilk başarılı sonuçları aldı.

Yoshta, dikensiz sürgünlere sahip, yüksekliği 1.5–2 m'ye ulaşan güçlü bir bitkidir. Meyveler bektaşi üzümü yerine siyah kuş üzümü ile daha benzerdir. Yapraklar kaz çalılarınınkiyle aynı görünüyor. Bitki yayılan bir taca sahiptir. Kökleri 50 cm derinliğe iner Yoshta meyve verme dönemine çok erken girer - fidelerin dikiminden 1-2 yıl sonra ilk hasat çoktan elde edilmiş olur.

Çalı, 30 yıla kadar meyve verme kapasitesine sahiptir. Yoshta Nisan ayında çiçek açar, bu dönemde çalıların üzerinde küçük göze çarpmayan çiçekler belirir. Hibrit dona kolayca tahammül eder, viral ve fungal hastalıklara ve haşere saldırılarına karşı dayanıklıdır. Yoshta'yı sıklıkla tehdit eden tek saldırı cam kasadır.

Bugün, henüz Devlet Siciline girilmemiş, ancak bahçıvanlar arasında popüler olan birkaç popüler yoshta türü bilinmektedir:

• Yohini;
• "Taç";
• "Rext";
• Moro;
• EMB.

Yoshta meyvelerinin kalite özellikleri büyük ölçüde büyüyen bölgeye, yetiştirme koşullarına ve çalı bakımına bağlıdır. Bitki ne kadar az güneş ve ısı alırsa, meyveler o kadar asidik ve daha küçük olur ve hasat çok küçük olur. Güney bölgesinde güneşli bir alana bir melez ekildiğinde, özellikle iyi bakılırsa, verim bir çalıdan 10-12 kg meyveye ulaşabilir.

Ekim tarihleri ​​ve düzeni, komşuların seçimi

Yoshta'nın tarım teknolojisi, kuş üzümü ve bektaşi üzümü yetiştirme gereksinimlerinden çok farklı değildir. Güney bölgelerde, hibrit bir bitkinin ekimini sonbahara kadar ertelemek daha iyidir (donun gelmesinden en geç bir ay önce). Soğuk iklimlerde, fideler ilkbaharın başlarında sahaya dikilir.

Yetişkin bir bitkinin büyüklüğüne göre bir dikim şeması seçilir.

• Uzun çalılar için aralık 2,5 metre olmalıdır.
• Daha kompakt tesisler için mesafe 1,5 metreye düşürülebilir.

Sıralar arasında 2,5-3m boşluk bırakılmalıdır. Yoshta bir çit inşa etmek için kullanılırsa, bitkiler 0,8-1 m aralıklarla daha yoğun bir şekilde ekilir.

Çalıların yanına uzun bitkiler yerleştirilmemelidir. Yakınlarda, sadece küçük boy sebzeleri ve bitkileri ekebilirsiniz. Mümkünse yoshta çalılarının gölgelendirilmesi tamamen engellenmelidir.

Melezin bektaşi üzümü, kırmızı kuş üzümü, ardıç ve ahududu çevresinde çok iyi yetişmediği unutulmamalıdır. Yoshta'nın kendisi bazı meyve ağaçlarının (kayısı, armut, kiraz, deniz topalak) büyümesini olumsuz yönde etkiler.

İniş kuralları

Fide dikiminden bir ay önce dikim çukuru hazırlanır. Adım adım prosedür aşağıdaki gibidir:

1. Kürek kullanarak 40x40x40 cm boyutlarında bir delik açın.
2. Çukur, eşit miktarda humus, chernozem ve turba içeren bir besin karışımı ile doldurulur.
3. Toprak karışımına 40 gr süperfosfat, 30 gr üre ve 20 gr potasyum monofosfat eklenir.

Dikim günü deliğin dibinde bir höyük oluşturulur ve üzerine kök boğazı toprak seviyesinin 10-15 cm altına düşecek şekilde 45 derecelik bir açıyla fide yerleştirilir, kökler ve gövdenin alt kısmı hafifçe sıkıştırılarak toprakla kaplanır. Yerin üstünde bulunan dallar budanarak her birine 2-3 tomurcuk bırakılır. Dikimden sonra bol sulama yapılır.

Yetişkin bir çalı, eğilmeden dikey olarak ekilir. Bu durumda çukurun boyutları kök sistemin boyutuna karşılık gelmelidir. Bitki tıpkı genç bir fide gibi 8-10 cm gömülüdür.

Çalı bakımı

Diğer kültür bitkileri gibi yoshta'nın da biraz bakıma ihtiyacı vardır. Sulama, pansuman, sıhhi ve gençleştirici budama, cam görünümünü engelleme işlemlerinden oluşur.

Bektaşi üzümü ve frenk üzümü melezini yaymanın en kolay yolu yatay katmanlamadır, kesimlerle çoğaltma ve çalıyı bölmek daha az kullanılır.

Sulama oranları

Yoshta'nın önemli bir neme ihtiyacı vardır. Çalı, çiçeklenme, yumurtalık oluşumu, aktif büyüme ve meyvelerin olgunlaşması sırasında su açığı yaşamasına izin verilmemelidir. Sulama yapılırken toprağı 30-40 cm derinliğe kadar ıslatmaya yetecek kadar su eklemek gerekir.

Sulamanın sıklığı, ekim yapılan iklim bölgesine ve hava koşullarına bağlıdır. Kural olarak, ılık ve kuru havalarda çalı haftada 1-2 kez sulanır. Yetişkin bir çalı yaklaşık 3 kova su kullanır.

Sulamadan sonra toprak gevşetilir ve yabani otlar ayıklanır, ardından kök bölgesi kesilmiş ot, humus veya turba ile malçlanabilir. Bu durumda toprak daha uzun süre nemli kalacak, kök sisteminin aşırı ısınmasının önüne geçilecek ve ayıklanmasına gerek kalmayacaktır.

Gübreleme

Çalı, peyzaj tasarımının bir unsuru olarak, örneğin çit olarak kullanılıyorsa, beslemeye gerek yoktur. Hasat almak istediğinizde yoshta organik madde ve mineral bileşiklerle gübrelenir.

Sezon boyunca bitki 5-6 kez beslenmelidir:

1. İlkbaharda toprağı kazarken amonyum nitrat veya üre ekleyin (m2 başına 20-30 g²);
2. yaz başında, bir potasyum monofosfat çözeltisi (10 l su için 20 g) ile sulama yapılır;
3. Temmuz ayından itibaren haftada 2 veya 3 kez, organik gübreler mullein (10 litre suya 2 litre), tavuk gübresi (10 litre suya 1 litre) veya taze kesilmiş ot (10 litre suya 4-5 kg) dayalı olarak uygulanır; elde edilen konsantre infüzyon, kullanımdan önce 1:10 oranında su ile seyreltilir;
4. sonbaharda, yere kazarken, 1 m'ye 40 g süperfosfat ve 2 kova kompost veya humus ekleyin².

Humusun malçlama için kullanılması durumunda, sonbaharda getirilmez.

Killi toprakta, azotlu gübrelerin ilkbaharda 3 litre odun külü ile değiştirilmesi daha iyidir. İlk yıl çalı döllenmez: ekimden önce toprağa yeterli besin maddesi verilir.

Budama prosedürü

Yoshta'nın biçimlendirici budamaya ihtiyacı yoktur. Prosedür sadece sıhhi amaçlar için, hasta, kırılmış, kavisli sürgünleri gidermek için gerçekleştirilir. Aynı zamanda tacın inceltilmesi de yapılır. Bu olay genellikle ilkbaharda, tomurcuklanma başlamadan önce yapılır, aynı zamanda gereksiz sürgünler de çıkarılır. Her bir kovanın tabanı 3-4 güçlü sürgün olmalıdır.

Yaşamın üçüncü yılından itibaren yıllık olarak darphane yapılır, büyümeyi 10-15 cm kısaltır Bu teknik meyve vermeyi iyileştirmek için kullanılır. 4 yaşında, çalı zaten 20 verimli sürgünden oluşmalıdır. 5 yaşına geldikten sonra her yıl gençleştirici budama yapılır, meyve vermiş dallar alınarak yeni sürgünlere büyüme sağlanır.

Haşere kontrolü

Çalı, çeşitli hastalıklara karşı stabil bir bağışıklığa sahip olduğundan, onlarla savaşmaya gerek yoktur. Bitki, sağlıklı kalması için yeterli rutin bakıma sahiptir.

Bir yoshta'nın başına gelebilecek en büyük sıkıntı, camsı (şeffaf kanatlı küçük bir kelebek) saldırısıdır. Böcek larvaları bitkiye ciddi zararlar verir. Genç sürgünleri kemirirler, gövdelere nüfuz ederler ve oraya yerleşirler, çekirdeğin dokularını beslerler. Kısa sürede larva 40 cm uzunluğa kadar inme yapabilir. Sürgün kurumaya başlar ve sonunda ölür. Budama sırasında bir haşerenin varlığını tespit edebilirsiniz. Kesimde siyah oyuk geçitler görülecektir.

Kelebek yılları Haziran ayının sonlarına doğru başlar. Şu anda böcek ilacı muamelesinin yapılması gerekiyor.

• "Fufanon", "Iskra M", "Kinmiks" ve diğerleri gibi hazırlıklar cama karşı etkin bir şekilde savaşır.
• Meyveler olgunlaşmaya başladığında cam kılıflar ortaya çıkarsa, biyolojik böcek öldürücüler (Fitoverm, Iskra Bio, Agravertin) kullanmak daha iyidir.

Yoshta yavaş yavaş yaz sakinlerinin ilgisini çekiyor. Bu, mükemmel don direnci, iddiasızlığı, hastalık direnci, meyve vermenin erken başlangıcı nedeniyle mümkün oldu. Meyveler ekşidir, ancak kullanılabilirler. Yoshta lezzetli bir hatmi yapar, kışın dondurulabilir ve kompostolara, unlu mamullere, süzme peynirlere, yulaf lapasına eklenebilir. Çalı meyveleri doğal bir vitamin kaynağıdır ve bu takdir edilmelidir.