Gri fescue dikimi ve tahılların bakımı için kurallar

Grey fescue (Kale Adası), Zlakovy ailesinin oldukça dekoratif çok yıllık bir bitkisidir. Çim yapraklarının alışılmadık rengi ve nadir görülen iddiasızlık, sitelerinin tasarımına özel önem veren bahçıvanların kalbini kazandı. Gri otların ekilmesi kolaydır ve minimum bakım gerektirir, bu da çekiciliğini artırır.

Açıklama ve çeşit özellikleri

Gri fescue, 60 cm yüksekliğe kadar otsu bir çalı perdesidir.Dar uzun yapraklar gri-mavi, gümüşi-yeşil, küllü renklerle boyanır ve bunlara genellikle karşılık gelen isimler verilir - kül fescue, mavi fescue. Yaprakların gölgesinin genellikle hava şartlarına göre değişmesi dikkat çekicidir.

Yaprak dökmeyen dar yaprak dökmeyen yapraklar, tahıllar için alışılmadık bir şekle sahiptir - ince borulardır, bu da çalıya alışılmadık bir görünüm verir ve ayrıca nem tasarrufu sağlar. Küresel çalılar yoğun, aşırı büyümeye eğilimlidir. Kök sistemi küçüktür, kalın, ince köklerden oluşur.

Calle'nin kurtları yazın ilk yarısında çiçek açar. Çiçekler küçük ve göze çarpmasa da, genel olarak bitki muhteşem görünüyor: çiçek salkımları, ince saplarda havada süzülüyor gibi görünüyor.

Çiçek tarhlarının dekorasyonu için, yerli tohum üreticilerinin gri tarafından genellikle fescue çeşitleri kullanılır.

• Buzul Baştankara - yaklaşık 40 cm yüksekliğinde otsu çalı, mavi-gri boru şeklindeki yapraklar. Özel bakım gerektirmez, ancak karsız soğuk kışlarda donmaya meyillidir.
• Lapis lazuli - 20 cm'yi geçmeyen kompakt yoğun çalı Yaprakların rengi mavi renkte çeliktir. İddiasız, çoğunlukla orta şeritte bir toprak örtüsü bitkisi olarak yetiştirildi.
• Mavi Yumru - masmavi-mavi yaprakları olan uzun, küresel bir çalı. Fakir ve kuru topraklar için idealdir.

Sahaya dikmek için, belirli bir alan için bölgeye ayrılmış çeşitli çeşitler ve formlar elde ederler. Seçim yaparken, çeşitliliği büyütmenin özelliklerine dikkat ederler, çünkü ıslak yerler (Azurit) ve sık sulama gerektiren (Blaufuchs) sevenler de vardır. Bu, Avrupa seçimi çeşitleri için geçerlidir.

Dikim yöntemleri

Tüm fescues iyi aydınlatılmış yerlerde zevkle büyür. En sıcak, güneşte kurutulmuş alanlarda kendilerini harika hissederler. Bu özellik, alp tepelerinin güney ve doğu yamaçlarının tasarımında kullanılmaktadır. Ancak gölgeye uyum sağlamazlar, mükemmel renklerini kaybederler.

Bir dikim yeri seçerken, bitkinin delici rüzgarları ve cereyanları sevmediğini dikkate almak önemlidir.

Fescue, verimli toprağa ihtiyaç duymaması bakımından da sıra dışıdır. Gevşek, iyi hava geçirgenliği ile yağmurdan sonra çabuk kuruyan toprak bitki için en uygun olanıdır. Kökler için zararlı olan durgun suyu dışlamak için genellikle ekim alanlarına bir drenaj tabakası koymak gerekir. Kil alanları, kum ve çürümüş kompost eklenerek kolayca yapılandırılır, ancak metrekare başına 3 litreden fazla karışım yapılmaz.

Çayır ekimi için bir alan hazırlamak, toprağı kazmak ve yabani otları çıkarmaktan ibarettir.

Tohum ekimi

Türler büyürken, üç seçenekten biri kullanılır:

• açık toprağa doğrudan ekim;
• fide yöntemi;
• kendi kendine tohumlama nakli.

Tüm seçenekler eşit derecede iyidir, fideler kolayca yerleştirilir, ancak doğrudan ekimle fideler daha erken görünür.

Bitki, dona karşı direnç de dahil olmak üzere çeşidin doğasında bulunan nitelikleri yitirdiğinden, tohumlardan kendi başlarına toplanırlarsa, çeşitli bitkilerin yetiştirilmesi tavsiye edilmez.

Açık toprağa tohum ekimi, ilkbaharda istikrarlı sıcak havanın başlamasıyla veya sonbaharda soğuk havanın başlamasından kısa bir süre önce aşağıdaki algoritmaya göre yapılır.

1. Kendi kendine toplanan tohumlar, bir potasyum permanganat çözeltisi içinde kazınır. Uzmanlaşmış bir mağazadan satın alınanların ek işleme ihtiyacı yoktur.
2. 5 cm derinliğinde tohum ekmek için delikler açın, aralarındaki mesafe en az 10 cm'dir.
3. Her deliğe birkaç tohum yerleştirilir (çalıların yemyeşil şekli bu ekimle daha erken oluşacaktır).
4. Tohumlar toprakla kaplanır, sıkıştırılır, sulanır.

Filizler 2-3 hafta içinde ortaya çıkar.

Aşağıdaki tekniğe göre fidanlar Mayıs ayı başından itibaren yetiştirilir.

1. Tohum çimlenmesi için substrat, iyi nem ve hava geçirgenliği ile hafif seçilmiştir.
2. Tohumlar, toprak karışımının yüzeyine serilir, bir sprey şişesinden su püskürtülür.
3. Fide kabı folyo ile kapatılır ve iyi aydınlatılmış sıcak bir yere yerleştirilir. Bir serada tohumlar birkaç gün içinde filizlenir.
4. Sürgünler göründüğünde, kap serin bir pencere pervazına aktarılır. Düşük sıcaklıklarda fideler uzanmayacak ve yerde yatmayacaktır.
5. İki gerçek yaprak oluştuktan sonra fideler dalar. Büyümek için birkaçı ayrı kaplara yerleştirilir.

Mayıs ayının ilk yarısında bahçede kalıcı bir yere fidan dikilir. İniş düzeni herhangi biri olabilir:

• noktalı çizgi - numuneler arasında yarım metre mesafede;
• doğrusal olarak (bordürlerin dekorasyonu için) veya kesintisiz bir halı - 15-20 cm aralıklarla.

Fidelere azami özen gösterirler: aşırı nem, en küçüğü bile kök sisteminin çürümesine yol açar.

Bitkisel yol

Glokozlu otların vejetatif yayılımı, çeşitli bitkiler için uygulanmaktadır. Aşırı büyümüş çalıların nakli veya bölünmesi ile birleştirilir.

En uygun zamanlama, bitki özsuyu akışının başlamasından önceki ilkbahardır veya bitkinin kış uyku dönemine hazırlandığı sonbahardır.

Burcun yay bölünmesi prosedürü:

1. aşırı derecede büyümüş veya transplantasyon amaçlı çalıları kazın;
2. keskin bir bıçakla onları parçalara ayırarak toprak yumrularını en aza indirmeye çalışın;
3. delenki belirlenen yerlere dikilir;
4. dikimlerin dekoratif etkisini ihlal eden burcun orta kısmı kaldırılır ve artık kullanılmaz.

Çayır toprağı için en uygun yaş en az iki yıldır.

Sonbaharda vejetatif yayılma planlanıyorsa, farklı bir algoritmaya göre hareket ederler, bu da çayırların kışa dayanıklılığını korumaya izin verir.

1. Ana çalı bir toprak parçasıyla kazıldı.
2. Bir kaba yerleştirilir ve iyi aydınlatma ve düşük nem oranı olan soğuk bir yerde (2-5 ° C) kışlama için belirlenir - soğuk bir veranda, kışın boş bir sera vb.
3. Kışın sonunda veya ilkbaharın başında, çalı bölünür, kesimler alt tabakalı kaplara (eşit parçalar halinde bahçe toprağı, humus ve kum) yerleştirilir.

Karaya çıkmalar Mayıs ayı sonlarında - Haziran ayı başlarında açık toprağa ekilir.

Herhangi bir ekim yönteminde, genç bitkilerin komşularının yanında "kaybolmamaları" için bir deliğe birkaç ot türünün dikilmesi tercih edilir.

Mavi çayır bakımı

Fescue o kadar mütevazı ki çok az veya hiç bakım gerektirmiyor.

Sulama çok nadirdir ve seyrektir. Bol sulama, sadece ekimden / dikimden hemen sonra gereklidir. "Az doldurmak dökmekten daha iyidir" ifadesi çaylak için geçerlidir, bu yüzden kayıtsız bir şekilde kuraklığı tolere eder. Dikim mevsimi boyunca 2-3 kez fesleğen sulanır.

Çayır çalılarının yanındaki toprağın dekoratif malzemelerle malçlanması ayrıca iki olumlu sonuç verir: nem koruma ve yabani ot kontrolü.

Kurtuluşun beslenmeye oranı aynıdır - ne kadar azsa o kadar iyidir. Gübreler, yalnızca bitki yavaşladığında veya gelişmeyi durdurduğunda uygulanır. İlkbaharda kayalık alanlarda yetişen örnekleri beslerler. Beslenme için karmaşık mineral gübreler veya organik maddeler kullanın.

Koruma altında gübreleme yaparken, üreticinin talimatlarına kesinlikle uyun. Önerilen dozu aşamazsınız: aşırı gübrelenmiş bir toprak, bitkinin dekoratif etkisini hemen etkileyecektir.

Perdelerin dekoratif etkisini eski haline getirmek için ilkbaharda budama yapılır: ölü, kurumuş veya donmuş yapraklar çıkarılır. Prosedür manuel olarak veya bahçe makası yardımı ile gerçekleştirilir. Tırmık kullanabilirsiniz - sert çayır yaprakları sert bir "taraktan" zarar görmez.

Çiçeklenme sonunda, pedinküller çıkarılır ve kendi kendine ekimle ilgilenmiyorlarsa tohumların olgunlaşmasını engeller. Dikim malzemelerini toplamak için en büyük başakçıklar bırakılır, bunlar daha sonra kuru, gölgeli bir yerde kesilir ve kurutulur.

Kurtuluşun dezavantajları, büyürken perdelerin orta kısmının "kelliğini" içerir. İlk kel noktalar göründüğünde, çalılar nakledilir: kazılırlar, parçalara ayrılır ve yeniden oturtulurlar. Yoğun tahıl ekimleri ile bu dezavantaj önemli bir zorluğa dönüşür. En uygun nakil süresi her iki ila üç yılda birdir.

Kışa hazırlık, yetişen bölgenin çeşitliliği ve iklim koşullarına göre belirlenir. Avrupa seleksiyonu ve sıcak bölgelerden ithal edilen bitkiler her zaman kaplıdır. Az miktarda kar ile şiddetli bir kış olasılığı yüksek olan, dayanıklı ev çeşitleri de saman veya kuru yapraklar kullanılarak korunur.

Fescue, büyük bahçe bitki hastalıklarına ve haşere saldırılarına karşı iyi bir bağışıklığa sahiptir. Bir çimin, yakın çevresinde büyüyen bitkilerden kaynaklanan mantar hastalıklarıyla enfekte olması son derece nadirdir. Bu hastalıklardan en tehlikelisi yapraklarda lekeler, kök sisteminin çürümesi ve pedinküllerin rengi kahverengi olarak kendini gösteren helmintosporiozdur. Hastalığın ilk belirtilerinde bitkilere fungisitler - Fundazol, Topaz püskürtülür. Zaman kaybedilirse, hastalıklı bitkiler kazılır ve yakılır, toprak dikkatlice bakır içeren preparatlarla işlenir.

Kabarık gri fescue kümeleri, çiçekli bitkiler için mükemmel bir arka plan görevi görür. Özellikle etkili bir şekilde geniş tenyaları, çimlerin sınırlarını ve çiçek yataklarını vurgular. Zemin örtüsü olarak, gevşek kayalık yamaçları sabitlemek için kullanılır.

Gri fescue, daha kaprisli bitkiler yetiştirmekle tembel veya aşırı meşgul olan herhangi bir bahçıvanın hayalidir. Olağandışı renklendirilmiş tahılların ekimi ve bakımı ile ilgili minimum zorluk, mükemmel uzun ömürlü sonuçlar verir.