Czy szczaw można sadzić w cieniu, czy lepiej na słońcu?

"Czy są sadzone w cieniu czy na słońcu?" - to pytanie często zadają sobie osoby, które jako pierwsze zdecydowały się zasadzić daną kulturę. Szczaw jest bezpretensjonalny, dobrze rośnie w cieniu i na słońcu. Zwykle nie ma specjalnego miejsca na jego lądowanie. Nasiona wysiewa się wszędzie tam, gdzie jest to wolne. Z reguły jest to obszar między drzewami owocowymi, w pobliżu krzewów malin i porzeczek. Ponadto wielu uprawia sałatę w pobliżu ogrodzenia i wzdłuż ścieżek.

Bezpretensjonalny szczaw

Szczaw to rodzaj jednorocznych i wieloletnich traw i krzewów z rodziny gryczanych. Istnieje ponad 150 gatunków, ale prawie wszystkie z nich są uważane za zachwaszczone. Kwaśny szczaw, szczaw koński, szpinak i inne są uprawiane jako roślina warzywna i lecznicza. Podłużne liście są od dawna używane przez ludzi do pożywienia. Jest to między innymi doskonały pokarm dla gęsi, kur, świń i królików.

Szczaw to kosmopolityczna roślina. Jego siedlisko obejmuje rozległe obszary Ziemi. Jego bezpretensjonalność odegrała ważną rolę w dystrybucji. Doskonale toleruje niekorzystne warunki:

• mrozoodporny (kiełkuje w temperaturze + 4–6 stopni);
• rośnie na wszystkich typach gleby;
• kocha zarówno cień, jak i słońce.

Szczaw dostosowuje się do wszystkich warunków.

Możesz i powinieneś sadzić w cieniu!

System korzeni szczawiu dobrze rozgałęzia się i znajduje się w górnej warstwie gleby. Roślina kocha słońce, żyzne ziemie. Ale przeznaczenie najlepszych miejsc w ogrodzie na sałatkę jest irracjonalne. Lepiej jest sadzić na nich wymagające warzywa: cukinię, ziemniaki, dynię, melon, pomidor.

Szczaw dobrze rośnie w cieniu. Liście długo pozostają młode i soczyste. Na słońcu szybko osiąga dojrzałość, staje się twardy i zbyt kwaśny. Wraz z początkiem kwitnienia wzrasta zawartość kwasu szczawiowego w liściach, co jest przeciwwskazane w przypadku kamicy moczowej i żółciowej.

Sekrety pysznej sałatki

Najsmaczniejszy szczaw jest młody. Liście są wycinane lub szczypane wczesnym rankiem, kiedy gromadzi się w nich maksymalna ilość wilgoci.

Aby wyhodować pyszny szczaw, przestrzegaj następujących prostych zasad:

• Możesz sadzić zielenie od marca do listopada włącznie. Za optymalny uważa się siew wczesną wiosną. W marcu gleba ma wystarczającą wilgotność, a nasiona kiełkują razem. Wadą upraw letnich jest częste podlewanie, a zboża ozime powodują śmierć niektórych nasion.
• W celu uzyskania bogatych zbiorów lepiej jest używać żyznego obszaru. Możesz przygotować łóżka jesienią - wykop ziemię obornikiem lub kompostem (6-8 kg na 1 m²), a także dodać 30-40 g superfosfatu i 20-30 g chlorku potasu. Wiosną gleba jest bronowana i mocznik podawany w ilości 20 g na 1 m².
• Szczaw uwielbia glebę o odczynie obojętnym i lekko kwaśnym. Nie musisz go wapnować.
• W celu szybkiego wschodu sadzonek nasiona są trzymane na mokrej gazie przez 2-3 dni. Kiełkują piątego dnia. I przy siewie na sucho - do końca drugiego tygodnia.
• Metoda siewu jest liniowa. Optymalna odległość między rzędami 15-25 cm Głębokość przyziemienia 1 cm Przy 1 m² Wystarczy 0,3 g nasion.
• Przed siewem ziemia jest obficie podlewana, a następnie lekko ubita.
• Wraz z pojawieniem się sadzonek sadzenie jest przerzedzone. Wyrywaj słabe pędy. Jedna sadzonka potrzebuje 8-10 cm wolnej przestrzeni.
• Roślina uwielbia podlewać. Przy suchej pogodzie szybko wyrzuca strzały.
• Główny plon szczawiu zbiera się przed kwitnieniem. Duże arkusze są odcinane, a małe pozostają. Ostatni raz cięcie przeprowadza się w sierpniu, aby roślina miała czas na regenerację i skuteczne przezimowanie.
• W 3-4 roku kultura ulega degeneracji. Liście sałaty kurczą się i pojawia się duża liczba strzałek kwiatowych. Dlatego w trzecim roku nasiona są z niego zbierane i przenoszone na inne miejsce.

Nie ma potrzeby robić dużego łóżka na szczaw.Z jednego metra kwadratowego można zebrać od 2 do 7 kg zieleni.

Szczaw to pierwszy ogród warzywny: młode liście pojawiają się, gdy tylko na drzewach wyklują się pąki. Uprawiają ją prawie wszyscy ogrodnicy. Ze szczawiem uzyskuje się pyszne sałatki witaminowe i lekką, ale satysfakcjonującą zupę z kapusty. Zawiera dużo witaminy C i dobroczynnych kwasów organicznych.

Przy wszystkich swoich zaletach kultura jest bardzo bezpretensjonalna - może rosnąć na każdej ziemi, w cieniu, na słońcu, o którą nie trzeba dbać. Nasiona warto wysiać raz, a kwaśnymi liśćmi można się cieszyć przez 3-4 lata.