Pietruszka korzeniowa: rośnie i pielęgnuje w otwartym polu

Pietruszka korzeniowa jest nie mniej popularna wśród ogrodników niż odmiany liściaste. Roślina tworzy mięsiste warzywo korzeniowe w części podziemnej, które jest wykorzystywane do gotowania i do celów leczniczych. Uprawa pietruszki korzeniowej ma swoje własne cechy, o których musisz wiedzieć przed rozpoczęciem siewu. Po zbiorach rośliny okopowe służą do przygotowywania naparów i wywarów, dodawane do zup, sałatek, dań mięsnych i rybnych.

Jak wygląda korzeń pietruszki, popularne odmiany

Z wyglądu pietruszka korzeniowa w części nadziemnej jest podobna do odmiany liściastej. Ma te same pierzaste liście. W zależności od odmiany liście mogą być regularne lub kręcone. Różnica polega na tym, że w odmianach korzeni objętość masy liści jest o połowę mniejsza. Na każdym krzaku powstaje nie więcej niż 40 liści. Tekstura samej bibuły jest dość twarda.

W świeżych sałatkach lepiej jest używać liściastych odmian pietruszki; liście odmian korzeni świetnie nadają się do przygotowywania gorących potraw. Obróbka cieplna sprawia, że ​​są delikatne, zachowując jednocześnie smak i aromat. Główną różnicą między pietruszką korzeniową jest jej zdolność do wyhodowania mięsistego, żółtawego warzywa korzeniowego o długości do 25 cm i wadze do 200 gramów. Roślina kwitnie żółto-zielonymi parasolami.

Pietruszka korzeniowa jest uprawiana przez bezpośredni siew do ziemi, nie stosuje się do tego metody sadzenia. Jeśli roślina zostanie przeszczepiona, roślina okopowa z konieczności rozwidli się, co pogorszy jej zbywalność. W zależności od okresu dojrzewania odmiany dzieli się na wczesne, średnie i późne.

Następujące odmiany odmian są popularne wśród rosyjskich letnich mieszkańców:

• "Cukier";
• "Pikantny";
• "Dzień dobry";
• "Berlin";
• "Fakir";
• "Lekarz";
• „Konika”;
• Orzeł.

Nasiona tych odmian można kupić w centrach ogrodniczych lub zamówić online. Największą miłością ogrodników jest pietruszka cukrowa. Ceniony za wczesny okres dojrzewania, dobre plony i słodki smak.

Wybór miejsca lądowania

W przypadku pietruszki uprawa i pielęgnacja korzeni zaczyna się od wyboru odpowiedniego miejsca do sadzenia. Witryna musi spełniać następujące wymagania:

• luźna gleba, która jest dobra dla powietrza i wilgoci (najlepiej nadaje się lekka glina, glina piaszczysta i gleba bielicowa);
• dobre oświetlenie, nie będzie można wyhodować dużych korzeni w zacienionych obszarach;
• miejsce powinno być podwyższone, przy stojącej wilgoci, pietruszka łatwo gnije;
• ochrona przed przeciągami i zimnymi wiatrami.

Dobrym rozwiązaniem byłoby ustawienie łóżka ogrodowego po południowej stronie budynków. Podczas sadzenia należy wziąć pod uwagę zasady płodozmianu. Odpowiednimi prekursorami korzenia pietruszki są dynia, ogórek, dynia. Niepożądane jest uprawianie plonu po przedstawicielach parasola - selera, pietruszki, marchwi.

Przygotowanie terenu

Przed wyhodowaniem pietruszki korzeniowej na zewnątrz należy wcześniej przygotować glebę. Łóżko ogrodowe jest wykopane, dokładnie oczyszczone z kłączy chwastów. Chwasty pozbawiają kulturę składników odżywczych i wilgoci. Kopanie należy wykonywać na bagnecie łopaty.

Następnie na ziemię nakłada się złożony nawóz mineralny do roślin okopowych. Odpowiednie kompleksy wytwarzają tacy producenci jak „Fasco”, „Alliance”, „Good Power”, „Clean Sheet”, „Bona Forte”.

Przy uprawie odmian korzeni nie można używać świeżej materii organicznej, z tego powodu korzenie wyginają się, stają się szorstkie, a ich smak pogarsza się. Następnie rzędy zaznacza się w odstępie 20 cm Rowki powinny mieć głębokość 2 cm Podczas sadzenia wiosennego glebę przed siewem rozlewa się ciepłym roztworem humatu potasu.

Siew, wschody sadzonek

Mieszkańcy centralnej Rosji rozpoczynają siew na początku kwietnia. Nasiona należy przygotować z wyprzedzeniem, poddając je rozwarstwieniu. Na miesiąc przed siewem nasiona zawija się w wilgotną ściereczkę i umieszcza na górnej półce lodówki, gdzie przechowuje się przez 7 dni, a następnie umieszcza się w zamrażarce na 2 dni. Czynności te należy wykonywać naprzemiennie aż do siewu.

Niektórzy ogrodnicy rozwarstwiają się, zakopując nasiona w śniegu. Ta metoda jest odpowiednia dla mieszkańców domów prywatnych. Gdy gleba trochę się roztopi, zacznij siew. Uprawy parasolowe są jednymi z pierwszych sadzonych w ogrodzie, podczas gdy gleba jest nadal nasycona stopioną wodą.

Rośliny układamy w rzędzie w odstępie co najmniej 5 cm, jeśli siew był grubszy, to pietruszkę należy przerzedzać. Posyp nasiona ziemią na wierzchu i lekko je ubij. Aby zachować wilgoć dla nasion, łóżko pokryte jest lutrasilem.

Uprawy są regularnie nawilżane przez podlewanie bezpośrednio na włókninę. Pojawienie się sadzonek, podlegających zasadom siewu, należy spodziewać się za 7-10 dni. Następnie usuwa się materiał pokrywający, a podłoże ściółkuje się posiekaną trawą lub drobnymi trocinami.

Siew bielactwa prowadzi się na początku stabilnych temperatur poniżej zera. Z góry nasiona posypuje się suchą ziemią, a następnie rzuca śnieg na grządkę ogrodową. Na początku jesieni konieczne będzie wykopanie grządki ogrodowej i nawóz. Dno rowków pokryte jest cienką warstwą piasku rzecznego. Podczas siewu przed zimą zwiększa się zużycie nasion, ponieważ niektóre z nich mogą nie kiełkować.

Możesz również posadzić pietruszkę przy korzeniu. Ta metoda jest zwykle używana do uprawy na parapecie. Dojrzała roślina okopowa jest zakopywana w wilgotnej glebie, a wkrótce potem roślina tworzy młode łodygi. Przy dobrym oświetleniu i regularnym podlewaniu po chwili na oknie będzie obnosić się bujny krzew.

Pielęgnacja korzeni pietruszki

Aby wyhodować dobre plony pietruszki, należy ją dobrze pielęgnować. Agrotechnika rośliny praktycznie nie różni się od uprawy liściastych odmian zieleni.

Tryb nawadniania, spulchnianie

Przed kiełkowaniem podlewaj łóżka ostrożnie, aby nie zakopać nasion. Schronisko jest okresowo usuwane i wentylowane. Chwasty nie powinny rosnąć, są natychmiast usuwane. Gdy pietruszka wzrośnie, ostrożnie poluzuj glebę. Musisz podlać łóżko ogrodowe po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby.

Objętość wprowadzanej wody jest znacznie zwiększona w sierpniu podczas dojrzewania roślin okopowych. Wodę do nawadniania wlewa się wcześniej do beczek lub innych pojemników, aby ją ogrzać. Nawadnianie przeprowadza się w godzinach porannych lub wieczornych. Jeśli nadejdzie długi okres deszczowy, grzbiety należy przykryć folią, aby zabezpieczyć je przed nadmierną wilgocią.

Zapłodnienie

Główną uwagę na nawożenie należy zwrócić podczas przygotowywania grządek przed siewem pietruszki. W pożywnej glebie kultura nie wymaga częstego karmienia. W okresie wegetacji rośliny można karmić tylko 2 razy, stosując nawozy fosforowo-potasowe zgodnie z instrukcją. Odmiana korzeniowa nie wymaga stosowania azotu.

Jeśli pietruszka jest uprawiana na ubogiej glebie i wygląda słabo w początkowych stadiach wzrostu, dopuszczalne jest nawożenie samodzielnie przygotowanym zielonym nawozem ze skoszonej trawy:

• chwasty bez korzeni umieszcza się w beczce, wypełniając połowę objętości;
• następnie zielenie wlewa się wodą do górnej części pojemnika;
• po tym nawóz powinien fermentować pod pokrywką przez 5-7 dni;
• aby proces przebiegał szybciej, lepiej jest umieścić pojemnik na słońcu;
• przed użyciem wlew jest filtrowany i rozcieńczany wodą w stosunku 1: 8.

W ostatnich etapach sezonu wegetacyjnego pietruszka korzeniowa nie jest karmiona. Dzięki temu rośliny mogą uformować gruby, mięsisty korzeń.

Zwalczanie chorób i szkodników

Choroby kulturowe są często spowodowane nieprzestrzeganiem technik rolniczych. Na przykład zbyt gęste sadzenie, nadmiar wilgoci w glebie, siew w gęstej glebie. Do najczęstszych chorób korzenia pietruszki należą:

• mączniak;
• rdza;
• gnić.

Grzyby chorobotwórcze stają się przyczyną chorób. Przy pierwszych oznakach chorób grzybiczych nasadzenia są traktowane „Fitosporin”.

Zapobieganie chorobom to prawidłowe sadzenie i pielęgnacja roślin. Konieczne jest przestrzeganie zasad płodozmianu, przygotowanie gleby przed siewem i regularne jej poluzowanie w procesie uprawy plonu, w razie potrzeby przerzedzenie wschodzących sadzonek i nie zaniedbanie pielenia.

Spośród szkodników pietruszkę można zaatakować:

• mszyca;
• nicień łodygowy;
• mucha marchewkowa;
• klapka marchewkowa.

Obecność szkodników można zauważyć poprzez więdnięcie i żółknięcie liści, młode pędy przestają rosnąć i wyginają się. Środki owadobójcze można stosować tylko w początkowych stadiach sezonu wegetacyjnego uprawy, preferując preparaty biologiczne. W późniejszych stadiach wzrostu pietruszkę spryskuje się naparami ziołowymi.

Do zwalczania owadów odpowiednia jest kompozycja wykonana z 200 g posiekanych strzał czosnku, 50 g wiórków mydlanych i 10 litrów wody. Przetwarzanie sadzenia odbywa się 3 dni z rzędu. Napar ze skórek cebuli pomaga zwalczać mszyce. Przygotowywany jest z 200 g surowców i 10 litrów gorącej wody przez 12-15 godzin. Przefiltruj infuzję przed użyciem.

Żniwa

Zbiór roślin okopowych rozpoczynają jesienią wraz z nadejściem pierwszych przymrozków. W tym momencie korzeń osiąga pełną dojrzałość, staje się gęsty i jednocześnie soczysty. Zbiór odbywa się w suchy, słoneczny dzień przy użyciu wideł. Następnie wierzchołki są odcinane z roślin okopowych razem z wierzchołkiem.

Jeśli planujesz wykorzystać część uprawy do destylacji, pozostaw łodygi konopi o wysokości około 1 cm, po czym rośliny okopowe są oczyszczane z resztek ziemi, suszone i przechowywane w piwnicy. W razie potrzeby plon można przechowywać zamrożony, po umyciu pikantnych korzeni i pocięciu na kawałki.

Każdy może uprawiać pietruszkę na swoim terenie. Ta odmiana ma szersze zastosowanie w porównaniu do odmian liściastych, co oznacza, że ​​konieczne jest wydzielenie dla niej miejsca w ogrodzie. Zebrany plon przyniesie korzyści zdrowotne i pomoże urozmaicić smak potraw.