Bahçe uzun yaban mersini "Spartalı": çeşitli açıklama

Yaban mersini "Spartan", Amerikalı yetiştiriciler tarafından birkaç yabani olarak büyüyen türü geçerek elde edildi. Çeşitliliğin avantajları, her şeyden önce, yüksek verim, meyvelerin iyi tadı ve farklı bileşimdeki topraklara uyum sağlama yeteneğini içerir. "Spartalı" uzun türleri ifade eder, bu nedenle çalı için önceden diğer mahsulleri etkilemeyeceği bir yer seçmelisiniz.

Çeşitliliğin tanımı ve özellikleri

Çalı yüksekliği 1,5 ila 2 m arasında değişmektedir.Taç, oval koyu yeşil yaprakları olan güçlü dik gövdelerden oluşur. Yaprak plakaları, kenar boyunca dentiküller ile çerçevelenmiştir. Sonbaharda, yaprakların yeşil rengi koyu kırmızı ile değiştirilir ve çalı, sitenin bir dekorasyonu haline gelir.

Bitkinin kök sistemi dallı, lifli bir tiptedir. Yaban mersini kökleri 40 cm derinliğe iner İlkbahar ve sonbaharda aktif çalı gelişim dönemleri olur, yazın büyüme durur. Yaban mersini "Spartalı" hayatın 5. yılında çiçek açmaya başlar. Çiçeklenme sürgünlerin uçlarında meydana gelir, çiçekler 5-10 adet salkım halinde toplanır. Çiçeklenme zamanı bölgeye göre değişir. Daha sıcak iklimlerde tomurcuklar haziran ortasında oluşmaya başlar.

Özelliklerine göre çeşit, orta erkenci türlere aittir, hasat temmuz ayı sonunda olgunlaşır. Meyve verme döneminin süresi 20-25 gündür. Meyveler çalıdan aynı anda değil 3-5 resepsiyonda çıkarılır. İlk meyveler en büyük ve en tatlıdır. Meyveleri yuvarlak bir şekle ve karakteristik mavimsi bir renge sahiptir. Ortalama ağırlık - 1,6 g Et, sulu, aromatik ve hafif bir ekşidir. Bir çalı 6 kg'a kadar çilek verir.

Spartalı çeşidi şu şekilde karakterize edilir:

• yüksek don direnci;
• güçlü bağışıklık;
• bol hasat.

Uzun boylu yaban mersini ilk hasadı 3-4 yıl ekim verir. Çalı 6-8 yaşlarında bol miktarda meyve vermeye başlar.

Çeşitliliğin tanımı, meyvelerinin çok yönlü olması gerçeğiyle desteklenebilir. Meyveler taze yenir, çaya, çeşitli tatlılara, unlu mamullere eklenir. Yaban mersini, reçel ve dondurulmuş hammadde olarak kullanılmaktadır.

Hastalık ve haşere direnci

Çalı güçlü bir bağışıklığa sahip olduğu için tipik yaban mersini hastalıklarına karşı oldukça dirençlidir. "Spartalı" monilyoza iyi direnç gösterir, sürgünlerin ölmesine ve meyvelerin kurumasına eğilimli değildir.

Ancak yaban mersini ilkbahar ve sonbaharda önleyici tedavilere ihtiyaç duyar. Aksi takdirde, çeşitli zararlı türlerinden (böbrek akarları, yaprak merdaneleri, meyve güveleri, yaprak bitleri, yaprak midge ve diğerleri) etkilenebilir.

Çeşitliliğin avantajları ve dezavantajları

Çeşitliliğin avantajları, özelliklerinde izlenebilir. Çalı farklıdır:

• güçlü bağışıklık;
• kendi kendine doğurganlık;
• donma direnci;
• hoş meyve tadı;
• mahsulleri uzun mesafelerde uzun süre depolama ve taşıma yeteneği.

Bahçıvanlar, eksikliklerden, toprağın su basmasına karşı hoşgörüsüzlüğe, toprağın asitliğini izleme ihtiyacına, tarım teknolojisinin kurallarından saparken verimde bir düşüşe dikkat çekiyor.

İniş için hazırlanıyor

Spartalı çeşidi, sahaya ekimden önce herhangi bir özel hazırlık gerektirmez. Yalnızca kültürün genel gereksinimleri dikkate alınır.

Sap akışı başlamadan önce ilkbaharda bir fide dikmeye başlarlar. Güney bölgelerinde, sonbaharda +10 ° C sıcaklıkta yaban mersini ekimi yapılabilir. Burada şiddetli don yok, bu nedenle çalıların kök salması için zamanı olacak ve kışı iyi geçirecek.Kuzey bölgelerde ve orta şeritte sonbahar dikimi genç bir bitki için zararlıdır.

Yer seçimi, toprak gereksinimleri

Öncelikle doğru iniş yerini seçmeniz gerekiyor. Site belirli gereksinimleri karşılamalıdır:

• Çalı için yükseltilmiş, düz bir yer seçilir. Ovalara, sulak alanlara veya yer altı suyu seviyesi yüksek olan alanlara yaban mersini dikilmemelidir.
• Seçilen alan güneş tarafından iyi aydınlatılmalıdır. Güneş ışığına maruz kaldığında daha büyük ve daha tatlı meyveler oluşur. Kısmi gölgede dikim kabul edilebilir, ancak bu durumda hasat o kadar bol ve lezzetli olmayacaktır.
• Sebze mahsullerinin yetiştirildiği araziye çalı dikilmemelidir. Bu kurala uyulmaması yaban mersini ölümüne bile yol açabilir. Fideyi daha önce yabani otların yetiştiği yere dikmek en iyisidir.
• Rüzgara açık bir alana iniş yapmaktan kaçınılmalıdır. Kışın cereyan sürgünlerin donmasına neden olabilir.
• Uzun boylu ağaçlar yakınlarda büyümemeli, ışığı engelleyecektir.

İyi bir büyüme için yaban mersini, 3,5-4,5 pH asitlik indeksi ile humus bakımından zengin gevşek toprağa ihtiyaç duyar. Dikim çukuru, kabuk, iğneler ve nehir kumu ilavesiyle eşit miktarda yüksek bataklık turba, humus ve çürümüş orman çöpünün bir karışımı ile doldurulur.

Fidelerin hazırlanması

Bu çeşidin yaban mersini kendi kendine verimli türlere aittir, bu nedenle tek bir fide dikimine izin verilir. Ama tabii ki aynı anda birkaç bitki ekebilirsin.

Dikim materyali seçerken, kapalı bir kök sistemine sahip (saksılara ekilmiş) iki yaşındaki örnekleri tercih etmek daha iyidir. Fidanlıklarda kanıtlanmış bir sicili olan fideleri seçmeniz gerekir.

Kapalı köklü çalılar satın alırken hemen ekime başlamaya gerek yoktur. Bitkiler kapta bir süre güvenle kalabilir. Periyodik olarak, yerleşik suyla sulanmaları gerekecektir.

Dikimden önce fideler saksılardan çıkarılır, kökleri incelenip düzeltilir ve ardından killi püreye daldırılır. Bazen saksılarda bitkinin kökleri yukarı doğru bükülür. Yaban mersini böyle ekersen ölebilirler.

Dikim ve daha fazla bakım

Yaban mersini için dikim çukuru 50x50x50 cm boyutlarında olmalı, alt kısmı drenaj tabakası ile örtülmelidir. Bu amaçla moloz veya çakıl kullanabilirsiniz. Önceden hazırlanmış bir toprak, bir höyük ile drenajın üzerine dökülür. Fide dikkatlice bir höyüğün üzerine yerleştirilir, kökler eşit olarak dağıtılır ve toprakla örtülür.

Dikimden sonra çalı, saksıya ekildiği seviyenin 2-3 cm altında olmalıdır.

Birkaç fide dikerken, 1,5 m'lik bir aralık gözlemlenir, birkaç sıra yaban mersini dikmeyi planlıyorsanız, aralarında yaklaşık 3 m'lik bir mesafe bırakılır.

Dikimden sonra gövde çemberindeki zemin sulanmalıdır. Daha sonra her fide turba, çürümüş ağaç kabuğu veya iğne yapraklı çöplerle malçlanır. Yavaş yavaş ayrışan malç bitkileri beslemeye başlayacak ve ayrıca gerekli toprak asitliğini sağlayacaktır. Yaban mersini, kökleri sadece mikoriza ile simbiyozda besinleri emdiği için alkali toprakta yetişmez. Sadece asidik bir ortamda özel bir mantar var olabilir.

Yaban mersini bakımı şunları içerir:

• sabah veya akşam haftada 2 kez (bir yetişkin çalı için - 10 litre su) sulama;
• malçların periyodik olarak değiştirilmesi (genellikle ilkbahar ve sonbaharda);
• mineral kompleksleri şeklinde döllenme (yaban mersini için özel gübreler vardır);
• budama (sıhhi amaçlar için harcanan 4 yıla kadar, o zaman bir çalı oluşturmak ve alt yayılan dalları çıkarmak zaten mümkündür);
• % 2'lik bir bakır sülfat çözeltisi ile erken ilkbahar ve sonbaharda önleyici püskürtme.

Çeşidin dona dayanıklılığı nedeniyle çalı kış için barınağa ihtiyaç duymaz. Yaban mersini, -30 ° C'ye kadar düşük sıcaklıklara kolayca tahammül edebilir. Çalılar, yalnızca sert iklimlerde veya karsız kışlarda agrofiber ile izole edilmelidir. İlk yıl kışlayan fidanlar ayrıca karla kaplanmalıdır.

Spartalı yaban mersini özellikleri nedeniyle orta Rusya ve daha kuzey bölgelerinde başarıyla yetiştirilebilir. Çalı, özel kışlamaya ve dikkatli bakıma ihtiyaç duymaz. Bol hasat elde etmek için, iyi aydınlatılmış bir alana yaban mersini ekmeniz ve gerekli toprak asitliğini korumanız gerekir.