Siyah ahududu "Cumberland" dikimi ve ardından çalıların bakımı

Siyah ahududu "Cumberland" in dikim tekniği ve müteakip bakımı, normal çeşitlerin tarım teknolojisinden biraz farklıdır, ancak bu kültürün meyveleri, böğürtlenleri anımsatan tamamen farklı bir tada sahiptir. Çeşitli kaynaklarda yaygın olarak bulunan bilgilerin aksine, siyah meyveli ahududu melez değildir. "Cumberland" çeşidi, 100 yıldan uzun bir süre önce ABD'de, bağımsız bir doğal batı böğürtlen türü (Rubus occidentalis, Michurin'in eserlerinde bulunan Rubus occidentalis) temelinde yetiştirildi, bu nedenle meyvelerin kendi orijinal tadı vardır.

Çeşitliliğin özellikleri

"Cumberland" çeşidi, kırmızı ahududu aynı anda birkaç şekilde aşmasına rağmen, Rus yaz sakinlerinin ilgisinden haksız yere mahrum bırakılmıştır:

• dona karşı çok dayanıklıdır, -32 ° C sıcaklıkta bile donmaz (ancak kış için sürgünlerin yere doğru bükülmesi tavsiye edilir);
• kuraklıktan korkmaz, çünkü kökler neredeyse bir metre derinliğe iner (ancak uzun bir sulama yokluğunda verim düşer);
• siyah ahududu sadece lezzetli değil, aynı zamanda kanserojenleri vücuttan uzaklaştıran ve aynı zamanda kötü huylu tümörlerin oluşumunu tetikleyen moleküler düzeyde genlerin aktivitesini baskılayan maddeler içerir;
• meyveler kalitelidir, ufalanmaz veya buruşmaz;
• ahududu-çilek biti ve ahududu böceği kültürü zarar görmez;
• Bu siyah ahududu çeşidinin verimi çalı başına 5-6 kg'dır, meyvelerin olgunlaşması dostane, yaz boyunca 3-4 kez toplanır;
• çiçeklenme dönemi - tekrarlayan donlardan çiçek salkımına verilen zararı hariç tutan Haziran sonu.

Cumberland ahududunun özelliklerinden biri, köksaptan büyümenin olmamasıdır - genç büyüme, çalı yarıçapında yerin altından görünmeyecektir. Bu, kırmızı ahududuların kontrolsüz yayılmasıyla savaşmaktan bıkmış birçok yaz sakinini memnun edecek.

Siyah ahududu "Cumberland" eksilerinden birçoğu, meyvelerdeki büyük kemiklerin yanı sıra, hasat sırasında yaralanmaları kolay olan çok dikenli dikenli gövdelere dikkat çeker. Bundan kaçınmak için, kafes için fan jartiyer yöntemini kullanın.

İniş tekniği

"Cumberland" çeşidi için, sahanın iyi aydınlatılmış, drene edilmiş ve fazla havalandırılmamış alanları uygundur. Siltli veya ağır killi bir substratta, genç siyah ahududu yavaş gelişir, az meyve verir ve sonunda ölebilir.

Tavsiye

Patates, domates ve diğer ahududu türlerinden sonra siyah çeşitlerin ekilmemesi daha iyidir. Elverişli öncekiler havuç ve soğan, yeşil gübre ve bitkilerdir.

Toprağa "Cumberland" çok zorlu değildir, ancak hafif tınlı çernozemde ve ayrıca bol miktarda gübrelenmiş kumlu balçık ve tınlı topraklarda ekim yaparken optimum kalitede hasat çıkarılır.

Siyah ahududu ekimi bir hendek veya hendek yöntemiyle (çukur boyutu 45 * 45 cm) yapılır. Üst seçilen toprak tabakası (yaklaşık 15 cm), 15 litre humus ve 1 litre odun külü ile karıştırılır. Endüstriyel gübreler de uygundur: 120 g basit süperfosfat ve 50 g potasyum nitrat.

Ortaya çıkan toprak karışımı, çukurun dibine (2/3 oranında) bir höyük ile dökülür, fide kökleri hafifçe düzleştirilir ve kalan alt tabaka ile kaplanır. Dikimden sonra, biçilmiş çim, saman veya doğranmış ağaç kabuğu ile bol miktarda sulama ve malçlama (yaklaşık 7 cm kalınlığında) yapılır.

Çalı sıraları arasındaki mesafe yaklaşık 2 m ve bitkiler arasında - 0,5 m olmalıdır, ahududu bağlanmalıdır, bu nedenle önceden 2 m yüksekliğinde bir kafes sistemi düzenlemek faydalı olacaktır.

Üreme

Doğal koşullar altında, siyah ahududu tohumlar ve yere eğilmiş yetişkin saplardan katmanlaşarak çoğalır.Aynı şekilde, "Cumberland" çeşidinden de ekim malzemesi alabilirsiniz: yaz sonunda, birkaç uzun sürgünün yumuşak üst kısımları zemine sabitlenir (kalın telden yapılmış zımba teli kullanabilirsiniz), kıştan önce kök salacaktır.

Siyah ahududu da kesimler ile çoğaltılabilir. Bunun için sürgünlerin üst kısımları kesilir ve nemli bir besleyici alt tabakaya daldırılır. Köklenmenin ana koşulu, ısıyı ve nemi korumaktır, bir serada bitki yetiştirmek daha iyidir. İşlem zahmetlidir, bu nedenle nadiren kullanılır.

Çoğu zaman, bahçıvanlar yatay katmanlardan yüksek kaliteli siyah ahududu dikim malzemesi alırlar. Nisan ayının başlarında, birkaç sürgün 12-15 cm'ye kadar kesilir Yakında, yeterli uzunluğa ulaştıklarında yere eğilen ve üstten 20 cm mesafede bir noktada sabitlenen yanal dalları aktif olarak büyütmeye başlayacaklar.

Kış için köklü sürgünler iyi örtülür, kök sistemi hala zayıf olduğu için donma riski yüksektir. Bir sonraki sonbaharda, genç ahududu çalıları kalıcı yerlerine ekilir.

Bakım

Cumberland siyah ahududu bakımı, kırmızı olanlardan daha kolaydır, ancak bu çeşitlilik ayrıca periyodik besin takviyeleri, zararlılardan ve hastalıklardan korunmaya ihtiyaç duyar.

Üst giyim

Birkaç pansuman yaparsanız, siyah meyvelerin hasadı daha bol olacaktır (yumurtalıklar neredeyse tüm çiçeklerden oluşur). 1 milyondaki veriler aşağıdadır² toprak.

1. Çiçeklenmeden hemen sonra siyah ahududu azot, fosfor ve potasyumdan yararlanır. 35-40 gr üre (veya amonyum sülfat), 15 gr potasyum sülfat, 25 gr basit süperfosfat 10 litre su içinde seyreltilir. Bir inek gübresi infüzyonu kullanabilirsiniz: hammaddenin bir kısmı iki parça ılık su ile dökülür, kap kapatılır ve yaklaşık 3-4 gün ısrar edilir. Fermantasyonun sonunda her şey karıştırılır, litre başına 1 bardak oranında kül eklenir. Kullanmadan önce elde edilen gübre 1: 7 oranında su ile seyreltilir.
2. Siyah ahududuların ilk beslenmesinden iki hafta sonra ikincisi yapılır. Karmaşık sıvı gübreler (Diammophos, AVA) veya önceden ısırgan otu veya odun külü infüzyonu hazırlayın.
3. İlk çilek grubunu topladıktan sonra, 10 g potasyum sülfat, 30 g basit süperfosfat 10 litre suda çözülür ve çalılar dökülür. Köklere ulaşma zamanları yağmura bağlı olacağından, maddelerin toplu olarak toprağa gömülmesi tavsiye edilmez.

Tavsiye

Yaz sonunda fazla nitrojen, yeşil kütlenin yoğun büyümesi nedeniyle sürgünlerin olgunlaşmasını yavaşlatacak ve çalıların kışlama koşullarını kötüleştirecektir.

Kuru havalarda büyüme mevsimi boyunca, siyah ahududu sulamaya ihtiyaç duyar (çalı başına 7-8 litre). Bu özellikle yumurtalıkların oluşumundan beri doğrudur. Meyve verdikten sonra sulama durdurulur.

Çalı oluşumu

Bir çalı oluşumu, yüksek miktarda siyah ahududu elde etme işinin ayrılmaz bir parçasıdır: bitkinin kaynakları rasyonel olarak dağıtılır, havalandırma sağlanır.

"Cumberland" çeşidi hızla büyür, bu nedenle ilk yıldaki sürgünler Haziran sonunda 1,8 m'ye kesilir (kuzey bölgelerde 1,5 m'ye kadar kesilir). Bu prosedür, gelecek sezon meyve verecek olan yan dalların büyümesini teşvik edecektir. Kasım ayı başlarında 35 cm'ye kadar kısaltılır, olgunlaşan iki yaşındaki siyah ahududu sürgünleri de kesilerek 10-12 parça (en güçlü) kalır.

Kırpma doğru ve zamanında yapılırsa, ekim sırasında kafeslerin takılmasına gerek yoktur.

Hastalıktan korunma

Siyah ahududu "Cumberland" çoğu zararlı ve patojene karşı dirençlidir, ancak ekimleri yok edebilecek iki hastalık vardır: verticillary solgunluk ve sözde mozaik kompleksi.

İlk durumda, etken madde, uzun süre toprakta kalan ve damar sistemini etkileyerek mahsullerin kademeli olarak ölmesine neden olan bitkiler için son derece tehlikeli bir mikroorganizma olan Verticillium alba-atrum cinsinin bir mantarıdır.Hastalık, daha sonra sararan ve kuruyan tek tek yaprakların, sürgünlerin solmasıyla başlar. Tınlı topraklarda süreç daha yavaş gelişir ve gevşek topraklarda ekimler birkaç gün içinde yok edilebilir.

En tatsız olan şey, bitkiye zarar vermeden bu patojeni yok edebilecek etkili bir çare olmamasıdır. Vertisilloz belirtileri olan siyah ahududu çalıları kazılır ve yakılır ve her biri 4-5 litre tüketimle bir nitrafen (% 2) veya bakır sülfat (% 4-5) çözeltisi ile deliklere dökülür. Buraya sadece gelecek sezon için bir şeyler ekebilirsin.

Verticillium hasarı riskini en aza indirmek için, çileklerin yanına (genellikle hastalanırlar ve çevredeki ekinleri enfekte ederler) ve ayrıca gece gölgeleri (kendileri hastalanmazlar, ancak taşıyıcıdırlar) ve elma ağaçlarıyla birlikte siyah ahududu dikmemelisiniz.

Hastalıkların mozaik kompleksi şunları içerir:

• böğürtlen nekrozu virüsü (siyah ahududu nekrozu);
• yaprakların beneklenmesi;
• sarı ağ virüsü;
• klorotik nokta.

Bu yaprak biti virüslerinin ve diğer emici böceklerin çeşitli türlerini ahududuya aktarır.

Hastalıklar, yaprak plakasındaki kusurlarla kendini gösterir:

• yumruluk, pürüzlü yüzey;
• çevreleyen damarlar, değişen gri ve yeşil alanlar;
• lekeler ve noktalar.

Etkilenen yapraklar sararır, kıvrılır ve düşer, ahududu sürgünleri zayıflar, üst kısımları genellikle kurur. Verticillium solması durumunda olduğu gibi tek etkili kontrol yöntemi, hastalıklı ahududu çalılarının çıkarılmasıdır. Yeşil gübre bitkileri ile kazıp ekilerek toprak arıtılır.

Aşağıdaki önlemler ciddi siyah ahududu hastalıklarından kaçınmaya yardımcı olacaktır:

• yabani otların zamanında temizlenmesi;
• üst giyim;
• site genelinde yaprak biti kolonilerinin yok edilmesi ve bu böcekleri taşıyan karıncaların popülasyonunun kontrolü;
• kireç sütü (Bordo sıvı) ile bir bakır sülfat çözeltisi ile önleyici ilkbahar ve sonbaharda püskürtme.

Uygun hava koşullarında, siyah ahududuların mantar enfeksiyonları korkunç değildir.

Haşere kontrolü

Çoğu haşere, siyah ahududuyla ilgilenmez, ancak bazı böcekler de onu etkileyebilir:

• safra tatarcık (saplarda şişlik oluşur);
• yaprak biti;
• ahududu sineği;
• örümcek akarı.

Standart insektisitlerle "Fufanon", "Karbofos", "Aktara", "Aktellik" gibi zararlılardan kurtulurlar.

Cumberland en eski siyah ahududu çeşididir, ancak yıllar geçtikçe değerini kaybetmemiştir ve hala sadık bir takipçiye sahiptir. Başlangıçta orijinal siyah meyvelerin tadını beğenenler, bu çeşitliliğin kendi sitelerinden çıkmasına izin vermezler.

Birçok bahçıvan, kısa ve elverişsiz bir yaz aylarında bile, sadece bol miktarda tatlı çilek yiyemeyeceğinizi, aynı zamanda onları ileride kullanmak üzere stoklayabileceğinizi belirtiyor. Siyah ahududu verimini korumak için basit agroteknik teknikleri takip etmek yeterlidir.