Ramiro biberi hakkında her şey - çeşidin tadı, görünümü, özellikleri

Pepper Ramiro, İtalyan yetiştiricilerin emeğinin meyvesidir. Meyvenin şekli ve rengi bahçıvanları uyarır - çoğu bu ana hatlarda acı biberleri tanır. Aslında, Ramiro'nun tadı Bulgar meslektaşlarından çok daha tatlı. Mağazalar ve süpermarketler, sadece hoş bir tada değil, aynı zamanda hassas bir aromaya sahip olduğundan, bu özel çeşidi satışa sunmaktan mutluluk duyar.

Ramiro çeşidinin doğum yeri İtalya'dır, ancak şimdi Avrupa ve Amerika'da başarıyla yetiştirilmektedir. Meyveleri kırmızı, sarı ve yeşil renkli olan birkaç çeşit biber vardır. Kullanımları evrenseldir - işlenebilir, korunabilir ve taze olarak tüketilebilirler. Hollandalı şirketler tohum tedarik ediyor.

Çeşitlilik neden ilginç?

Öncelikle Ramiro biberindeki bahçıvanlar tadı ile cezbedilir. Bu belki de bugün bilinen en tatlı çeşittir. Meyveler, parlak kırmızı renkleri sayesinde her yemeğe alışılmadık derecede çekici bir görünüm kazandırır. Bitki hem serada hem de açık alanda başarıyla yetiştirilmektedir. Verim göstergeleri mükemmel.

Çeşitliliğin tanımı

Ramiro biber çalıları 90 cm yüksekliğe kadar büyür. Çeşidin açıklaması, ilk hasatın çimlenmeden 130 gün sonra elde edilebileceğini gösterir. Her bitkide 12 adede kadar yumurtalık oluşur. Verim göstergeleri oldukça iyidir, bir metrekareden yaklaşık 10 kg meyve çıkarılır.

Meyvenin rengi gibi bir özellik alt türe bağlıdır - teknik olgunlukta biber kırmızı, yeşil veya sarı olabilir. Tadı mutlaka tatlıdır. Meyveler, çalılardan hasat edildikten sonra 3 ay boyunca burada saklanabilen çok miktarda C vitamini içerir.

Tat olarak Ramiro, dolmalık bibere benzemekle birlikte daha tatlı ve aromatiktir. Hiç bir acı ya da keskinlik yok. C vitamini içeriğinin artmasıyla açıklanan hafif bir asitlik neredeyse hiç fark edilmez.

Çeşitliliğin artıları ve eksileri

Ramiro'nun kendisini rakiplerinden olumlu bir şekilde ayıran bazı avantajları vardır. Bunlar şunları içerir:

• birçok meyve taşıyan çalıların büyük boyutu;
• sera koşullarında tam olgunlaşma olasılığı;
• yüksek verim oranları;
• mükemmel tat özellikleri;
• sulu tatlı et.

Bahçıvanlar tarafından önemli bir eksiklik fark edilmedi. Bazı rahatsızlıklara yalnızca Ramiro biberlerinin yalnızca fidelerde yetiştirilmesi neden olur.

Büyüyen özellikler

Ramiro biberlerinin ekim yeri seçiminde önemli bir rol, alanın ve önceki mahsullerin aydınlatılmasıyla oynanır. Daha önce kabak, lahana, salatalık veya balkabağının yetiştirildiği yataklara fide dikmek en iyisidir. Enfeksiyon ve virüslerle enfeksiyonu önlemek için, fideleri toplamadan bir hafta önce, alan bir bakır sülfat çözeltisi ile muamele edilir. Yatakların kazılması sırasında amonyum nitrat eklenir.

Ramiro, yerdeki ve cereyandaki durgun nemi sevmez. Bitkiyi korumak için sahada 30 cm yüksekliğinde bir höyük yapılır ve koridorlara belirsiz domates çeşitleri ekilir. Bu çeşidin biber ekimi için deliğin derinliği yaklaşık 15 cm olmalıdır.Oraya bir bitki ekmeden önce toprak ılık suyla sulanır.

Sıcak iklime sahip bölgelerde tavsiye edilir. malç genç dikimler, böylece su bu kadar çabuk buharlaşmaz ve biberlerde nem açığı olmaz.

Ramiro çeşidinin biberlerinin sulanma sıklığı, bitki gelişim aşaması ile doğru orantılıdır.

• Fidelerin gelişimi ve mahsulün dökülmesi sırasında 7 günde bir sulanır.
• Yumurtalık oluşumu döneminde haftada 2-3 defaya kadar sulama artırılır.

Metrekare alana 6 litre su dökün. Her sulamadan sonra toprak gevşetilir, aksi takdirde Ramiro biberleri kökler için gerekli olan oksijeni alamaz.

Bu çeşitlilik gübre açısından oldukça kaprisli ve talepkardır. Meyveler, ancak kök ve yaprak pansumanı aynı anda uygulandığında üreticinin verdiği çeşit tanımına uyacaktır.

1. İlk besleme fidelerin bahçe yatağına dikilmesinden 14 gün sonra yapılır. Bu amaçlar için, mullein veya tavuk pisliği solüsyonu kullanın.
2. Ramiro biberlerinin ikinci kök sosu çiçeklenmeden hemen sonra yapılır. Bu sefer süperfosfat ve potasyum nitrat kullanılır. Sadece bitkilerin kök sistemini güçlendirmekle kalmaz, aynı zamanda meyvenin lezzetini de geliştirir.
3. Meyve oluşumu sürecinde, yumurtalıkların sarkması... Bu fenomeni önlemek için, çalılar 1 litre başına 2 g oranında alınan bir borik asit çözeltisi ile işlenir.
4. Meyve verme dönemini uzatmak için ilk hasattan hemen sonra süperfosfat ve potasyum nitrat uygulanır.

Çiçeklenme sırasında, arıları çekmek için bitkilere tatlı su püskürtebilirsiniz, bu da çiçeklerin ek tozlaşmasını gerçekleştirir. Bu prosedür, verimi önemli ölçüde artırır.

Sabah veya akşam saatlerinde yapraktan pansuman ve ilaçlama planlanır. Ayrıca, bulutlu ve kuru havalarda yaprakların yanmaması için çalışma yapılabilir.

Enfeksiyonları ve virüsleri önlemek için Ramiro biberlerinin büyüme mevsimi boyunca iki kez küflenmesi önerilir.

1. İlk kez bu, ilk dalın oluşumundan sonra çiçeklenmeyi keserek yapılır. Bu döneme kadar, çalı zaten 20 cm yüksekliğe kadar büyümeyi başarıyor.
2. 10. yaprağın oluşumundan sonra prosedür tekrarlanır. Sadece 2-3 güçlü sürgün kaldı ve geri kalanı dikkatlice kesildi. Düzgün şekillendirilmiş bir biber kovanı 25 yumurtalıktan fazla içermez.

Nem artışı ve sıcaklık düşüşü ile Ramiro biberi mantar enfeksiyonlarından etkilenir. Bunu önlemek için, inişlere "Bariyer" veya "Zaslon" ajanı uygulanmalıdır. Bu fungisitler, önleyici amaçlar için yaygın olarak kullanılmaktadır. Biberlerin bağışıklığını artıran besinler içerirler. Sorun çok ciddiyse, Ramiro bakır içeren preparatlarla muamele edilir. Planlanan hasattan en az 3 hafta önce kullanılırlar.

Ramiro biberi zararlılardan etkilenir:

• yaprak bitleri,
• salyangozlar,
• örümcek akarı,
• tel kurdu.

Sahada görünmelerini ve mahsulün zarar görmesini önlemek için ekimleri böcek öldürücülerle tedavi etmek mümkündür.Organik tarım destekçilerine sarımsak, odun külü ve soğan kabuğu temelinde hazırlanan infüzyonları kullanmaları tavsiye edilir.

Bahçıvanların yorumları

Ramiro biberinin yetiştirilmesini kendi deneyimlerinden deneyen bahçıvanlar, meyvelerin mükemmel bir tatlı tadı olduğu konusunda hemfikir. Başlangıçta mahsulün görünümü endişe vericiydi. Bazı yaz sakinleri hasadın bir kısmını yeşil renkte aldı ve diğer kısmının tamamen olgunlaşmasına izin verdi. Bu zıtlık sayesinde sadece lezzetli değil, aynı zamanda kış için çok güzel boşluklar elde edildi.

Bir Samara sakini, incelemesinde Ramiro'yu yetiştirmek için, sahasındaki tınlı toprağın kompost ve makul miktarda organik madde ile zenginleştirilmesi gerektiğini belirtti. Çalılar uzadı ve bağlanması gerekiyordu. Sezon boyunca düzenli sulama ve besleme yapılmıştır. Biberlerin üzerindeki haşereler hiç rahatsız etmedi, bu nedenle herhangi bir işlem yapılmasına gerek yoktu. Aynı zamanda rekor bir hasat elde etmek de mümkün olmadı. Her çalıdan yaklaşık 2 kg meyve çıkarıldı. Ancak sunum ve lezzet özellikleri çok memnun kaldı.

Diğer bölgelerin sakinleri de benzer tepkiler bıraktı. Sadece birkaçı bitkilerden maksimum verimi almayı başardı. Aynı zamanda, en iyi göstergeler seralarda biber yetiştiren bahçıvanlar arasındaydı.

Ramiro biberleri kapalı seralar ve açık yataklar için mükemmeldir. Başlıca avantajı, meyvenin alışılmadık tatlı tadı ve estetik sunumudur. Bu özellikler sayesinde birçok yaz sakini bu bibere yataklarında şerefli bir yer ayırmaktadır. Tarımsal teknoloji kurallarına ve beraberindeki hava koşullarına bağlı olarak, lezzetli ve sağlıklı meyvelerden zengin bir hasat alabilirsiniz. Bu çeşidin dezavantajı, toprağa ve bakımına olan titizliği ve fide yetiştirme yöntemidir.