Açık havada domates ağacı nasıl yetiştirilir

Birçok yaz sakini için bir domates ağacı fantezi dünyasından bir şeydir, ancak bu arada ekimi açık alanda yapılabilir. Bu şartlarda sadece bir mevsim meyve verir, ancak 10 kg hasadı getirir. Ahtapot adıyla F1 melezi harika. Gelişimi sadece seranın büyüklüğü ile sınırlıdır ve çok yıllık bir kültürde yetiştirildiğinde yüksekliği 5 m'ye kadar ulaşabilir.Tüm odayı bükebilen bir ağacın sürgünlerinden 1.5 ton orta boy meyve çıkarılır. Tavandan sarkan kompakt kümelerde toplanırlar. Bitkinin avantajları arasında çeşitli hastalıklara karşı bağışıklığın varlığı yer almaktadır.

Fide almak

Domates ağacı hem tohumlar hem de kesimler ile çoğaltılabilir.

Octopus F1 domatesinin hibrit kökeni, kendi kendine toplanan tohumlardan yetiştirilmesini imkansız kılar, bu nedenle mağazalardan satın alınır. Kültür, domateslerin geri kalanına kıyasla daha erken bir ekime ihtiyaç duyar. Önerilen ekim tarihleri ​​Ocak-Şubat aylarıdır. Geç ekim verimi etkileyerek normal domates seviyesine düşürür. Sıcak iklime sahip bölgelerde tohumları doğrudan toprağa ekebilirsiniz.

Drenaj delikleri hafif ve gevşek toprakla doldurulmuş kaplarda sağlıklı ve güçlü bitkiler elde edilir. Ön ekim hazırlığı, biber tohumlarının ve basit domateslerin işlenmesinden farklı değildir. Dikim malzemesi 2 cm aralıklarla serilir ve alt tabakaya hafifçe bastırılır. Kabı bir film ile sıktıktan sonra hava sıcaklığının 28-30˚C'ye ulaştığı bir odaya yerleştirirler. Gerekirse ısıtma ve ek aydınlatma gerçekleştirin.

Sürgünlerin ortaya çıkması ile film kaldırılır. Fideler üzerinde 2-3 gerçek yaprak oluştuğunda bunun için ayrı kaplar kullanılarak daldırılır. Sulama şeklinde ayrılma seyrek olarak yapılır, ancak toprağı iyi nemlendirir.

Yere iniş

Domates ağacı, bol humus içeren verimli toprakları sever. En iyi nemi iyi geçiren, ancak su basmasına yatkın olmayan kumlu tınlı topraklarda yetişir. Sahadaki toprak bu şartları karşılamıyorsa, fideler ekilmeden önce kompost veya domates için özel bir besin substratı eklenir. Bitkiler için güneşe açık, cereyandan ve kuzey rüzgarlarından güvenilir bir şekilde korunan bir yer seçmek doğru olacaktır.

Octopus F1 domates fidelerinin haziran ayında toprağa serilmesi tavsiye edilir. İşlem için uygun günler, hava en az 25˚C'ye kadar ısındığında gelecektir. Domates ağacı termofiliktir. Soğuk havalarda yumurtalık büyümesi ve meyve olgunlaşması yavaşlar. İhtiyacı olan haziran sıcağı.

Toprağa dikim zamanı geldiğinde bitkilerin boyu 15-30 cm, üzerlerindeki yaprak sayısı 5-7'ye ulaşmalıdır. Fideler için delikler açılır. Aralarındaki mesafe 1.5-2 m - önemli bir tane bırakmak için doğrudur Bu şema kültürün botanik özellikleri tarafından belirlenir. Yoğunlaştırılmış bir dikimle güçlü ve yayılan bir domates ağacı tam olarak gelişemeyecektir. Hastalıklardan kaçınmak için bitki kökleri, ürünü (1 şişe) bir kova su içinde çözerek iyot ile muamele edilmelidir.

Domates ağacının derinlemesine derinleştirilmesine gerek yoktur, 20 cm yeterlidir, her deliğe mineral gübre konarak humus (1 kova) ilave edilmesi tavsiye edilir. İçine fide aşamasından 2-3 cm daha alçak olacak şekilde bir fide yerleştirilir. Domates ağacının başarılı bir şekilde hayatta kalmasının sırları basittir: ana kökünü hafifçe sıkıştırın. Bu, ek kök oluşumunu teşvik edecek ve fidenin hızla büyümesini sağlayacaktır.Düzgün ekildiğinde, alt yaprakları yerin üstünde kalmalıdır.

Tavsiye

Bir kafes üzerinde ahtapot domates yetiştirmek en uygun yöntemdir. En az 2 m yüksekliğinde tahta kazıklar ile değiştirebilirsiniz, dikimden hemen sonra takmak daha iyidir.

Bakımın özgüllüğü

Domates ağacının maksimum hasat miktarını getirebilmesi için açık toprağa dikilen fidelerin yetkin bir özenle sağlanması gerekir. Kültürün tarım teknolojisi, domates yetiştiriciliğine biraz benzer, ancak birçok açıdan ondan farklıdır. Ahtapot çeşidine bir sebepten dolayı ağaç adı verildi. Güçlü bir bitkinin çok daha fazla dikkat etmesi gerekecek:

• düzenli ve bol su;
• sık sık besleyin;
• fazla yaprakları toplayın;
• elleri bağla.

Organik ve mineral formülasyonlar, gübreleme için eşit derecede uygundur. Büyüme mevsimi boyunca her 2-3 günde bir yapılırlar. Besin solüsyonları sadece kökte uygulanır. Tam gelişme ve meyve verme için bitkilerin nitrojen, potasyum, fosfor, magnezyum, demir, bor, manganez, çinko, bakıra ihtiyacı vardır.

Yüksekliği kuvvetli bir şekilde uzayan domates ağaçlarında, açık alanda ana sürgünün üstünü sıkıştırın. Bu yapılmazsa büyümeleri durmayacaktır. Sonunda 4-5 metrelik devlere bakmak, una dönüşecek.

Dikimler düzenli olarak denetlenir ve bitkilerden sararmaya başlayan eski yapraklar çıkarılır. Yavaş yavaş domates gövdesini açığa çıkararak onları aşağıdan kesmeye başlarlar. Bu, çalı etrafındaki hava dolaşımını iyileştirir ve patojenlerin gelişmesini önler. Bitkilerin verimliliği de artar. İlk salkımdaki meyveler pembeleşmeye başladığında, ondan önceki tüm yapraklar, meyveleri tamamen güneş ışınlarına maruz bırakarak çıkarılır. Böylece daha hızlı olgunlaşacaklar. Domates ağacının yetersiz meyve vermesinin ana nedeni ışık yetersizliğidir. Yoğun yapraklı çalılarda, bolca çiçek açsalar ve yeterli besin maddelerine sahip olsalar bile, birkaç yumurtalık oluşur.

Mahsulün yetiştirildiği teknoloji, yaz sakinleri için normal domates bakımından ve çimdikleme gerektirmediği gerçeğinden farklıdır. Onsuz domates ağacı daha fazla hasat getirir. Bitki üzerindeki yumurtalıklar normalize edilmez. Tüm sürgünlerinde meyveli fırçalar oluşur. 3 yapraklık aralıklarla sayısızdır. Her birinin ağırlığı 160 gr'a ulaşan 4-6 adet domates bulunur.Bitkinin meyvesi yaz ortasından (10-20 Temmuz) eylül ayı sonuna kadar sürer.

Bitkisel yayılma

Seradaki arkadaşlarınız veya komşularda yetişkin bir domates ağacı varsa, ondan keserek kendiniz elde edebilirsiniz. Suya yerleştirildiklerinde hızla köklenirler. 1-2 yaşında domateslerden elde edilen kesimler daha iyi kök salmaktadır. Kesildikleri sürgün en az 1 cm genişliğinde ve 50 cm'den uzun olmamalıdır.

Kesimlerden yetişen bir domates ağacında çiçeklenme ve meyve verme yaşamın ilk yılında başlar. Domates gür ve aynı zamanda sıkıdır. Dalları yere yakın konumdadır ve çeşitli nitelikleri değişmeden korunur.

Çelikler, çok sayıda fideyi hızlı bir şekilde hazırlamak için de kullanılabilir. İlkbaharda ana çalıyı kestikten ve sürgünleri suya yerleştirdikten sonra köklerin görünmesini beklerler, ardından bitkiler hemen açık toprağa yerleştirilir. Çelikler, son mahsulün hasat edildiği sonbaharda da kesilebilir. Evde, kış boyunca bitkilerin gelişimini gözlemleyerek saksılara ekilirler. En güçlüleri üreme için bırakıldı.

Domates ağacı çeşitleri

Domates ağacı yetiştirmeyi deneyen deneysel aşıklar, kültüre farklı, hatta bazen zıt değerlendirmeler verir. Birincisi, meyveleri o kadar tatlı görünüyor ki reçele konulabiliyor. Diğerleri, domateslerin uzun süreli saklanma olasılığını sevdiler, ancak onları endüstriyel mahsullere yaklaştıran otsu tadı beğenmediler. Bazıları için bitkiler 2-2,5 m yüksekliğe ulaştı ve bazı bahçıvanlar için sıradan domateslerden neredeyse ayırt edilemez görünüyorlardı.Yaz sakinlerinin görüşlerinin değişkenliğinin mantıklı bir açıklaması var. Ürünün kalitesi ve miktarı, mahsulün tarımsal uygulamalarının ne kadar doğru takip edildiğine ve açık alanda yetiştirmek için hangi çeşitlerinin seçildiğine bağlıdır.

Domates ağacının birkaç çeşidi vardır. Meyveleri tadı ve rengi ile ayırt edilir. Olabilirler:

• kırmızı;
• mor;
• Sarı;
• Portakal.

Kırmızımsı renkte meyvelerin tadı domatesle benzerdir. Sarı-turuncu meyveler daha tatlıdır. Bunlardan reçeller, tatlılar, soslar hazırlanır. Birçok kişi onları meyve salatalarına koymayı tercih ediyor. Ancak bir domates ağacının meyveleri ne renk olursa olsun tüm çeşitleri aynı özeni gerektirir.

Ahtapot adını taşıyan melez formlar arasında çeri domatesler ilgi çekicidir. Başarıyla açık havada büyümüş, sera ve sera koşulları hemen hemen her yerde: orta şeritte, Urallarda, Sibirya'da. Erken meyve verme başlangıcı ve yüksek tadı ile ayırt edilirler. Yoğun, orta büyüklükte (40 g ağırlığa kadar) meyveleri taze ve konserve olup, nakliyeyi kolayca tolere edebilir. Kiraz bakımı, jartiyer ve bitki şekillendirme dahil olmak üzere Ahtapot domatesleri için olağan prosedürleri içerir.

Sera yetiştiriciliğinin özellikleri

Domates ağacı tüm ihtişamıyla ancak yoğun beslenen ısıtılmış bir serada kendini gösterir. Diğer durumlarda, bir bahçıvanın güvenebileceği maksimum, uzun meyveli uzun ve verimli bir çalıdır. Zaten serada 1-1.5 yıl sonra, bitki büyük hale gelecek ve tacını 6 m'ye yayacak, bir adımda dallarından 4 bine kadar çilek toplamak mümkün olacak.

Çatının altındaki yaşamın ilk yılında, Ahtapot domateslerinin daha güçlü büyümesine, çıkan çiçek saplarını kırmasına ve bitkilere ağaç şeklini vermesine izin verilir. Geniş kaplar onları dikmek için uygundur. Bir domates ağacının kök sistemi sığ olduğu için derin kaplara ihtiyaç duymaz. Geniş tencere tercih edilmelidir. Nem köklerde durmamalıdır - drenaj deliklerine dikkat etmeli ve geçirgen bir toprak hazırlamalısınız. Toprağın kurutulması da ağacın gelişimini olumsuz etkileyecektir. Yukarıdan malçlamak daha iyidir.

Yaşlı ağaçlar yaşlanmayı geciktiren budama gerektirir. Baharda harcıyorlar. Seralarda domates ağacı çiçekleri yapay olarak tozlaşır. Bitkiler meyve verme döneminin bitiminden sonra bile iyi ışıklandırmaya ve sıcaklığa ihtiyaç duymaya devam eder. Kışın yanlarında bulunan odadaki sıcaklık + 15˚C'nin altına düşmemelidir. Yaprak dökmeyen bir domates ağacının ömrü 5-6 yıla ulaşır. Ancak ekimi, yalnızca ilk 3-4 yıl içinde maksimum verimli olacaktır. Yaşlı bitkilerin verimi genellikle azalır ve kendileri de solmaya başlar.

Domates Ahtapot F1, gerçek bir seçim mucizesidir. Sıradan domateslerle ekilen bütün bir arsanın getiremeyeceği kadar hasat tek başına olgunlaşır. Bu devin neler yapabileceğini tam olarak göstermesi için çok şey gerekiyor: zaman, yetkin bakım, ısıtmalı ve hidroponik uzun bir sera. İkincisi, bahçıvandan önemli finansal yatırımlar gerektirir.

Ancak dilerseniz, açık alanda geleneksel şekilde bir domates ağacı yetiştirebilirsiniz. Teknoloji takip edilirse, sonbahara kadar cömertçe hasatla sunarak sahiplerine kesinlikle teşekkür edecektir. Verimli bitkileri bahçeden çıkarmak için acele etmeyin. Sürgünlerini 20 cm'ye kadar kısaltan çalılar kazılır ve kaplara yerleştirilir. Bütün kış tutuldukları bir odaya, ısıtılmış bir verandaya veya sundurmaya yerleştirilirler ve ısının gelmesi ile tekrar siteye ekilirler.