Çok yıllık ebegümeci çeşitleri ve çeşitleri, dikim yöntemleri ve çiçek bakımı için kurallar

Genellikle ebegümeci, kalaçik, stok-gül olarak adlandırılan ebegümeci, antik çağlardan beri bahçe ve şifalı bitki olarak yetiştirilmektedir. Çok yıllık ebegümeci bahçıvanlar tarafından sevilir, çünkü dikmek ve bakımı basittir ve özel bilgi gerektirmez.

Ebegümeci türleri

Doğada bulunan ebegümeci cinsi, bir, iki ve çok yıllık türlerden oluşan devasa bir "familyadır". En yaygın olanı, çiçeğin yüksekliği, yaprak şekli, boyutu ve renginde farklılık gösteren birçok formu içeren orman ebegümeci. Temelde, 60'tan fazla kültür türü yetiştirildi. Melez, buruşuk, Sudanlı, ebegümeci, bahçelerimizin daimi sakinleri olan uzun ömürlü popülerdir. Uzun çiçeklenme, kuraklık ve dona dayanıklılık, bakım kolaylığı ile birleşirler.

Çok yıllık

Çok yıllık ebegümeci aşağıdaki türlerle temsil edilir.

• M. musky (küçük hindistan cevizi) - Bir metre boyunda, 5 cm çapında, pembe veya beyaz, çok kokulu çiçekler dona kadar çiçek açar.
• M. Sudanlı (Sudan gülü, Sabdariffa ebegümeci, bamya, ebegümeci) genellikle bienal olarak yetiştirilmektedir. İki yaygın bahçe formu vardır - ağaç ve çalı. Türler, meyvelerin ve parlak kırmızı çiçeklerin iyileştirici özellikleri için dekoratifliğe ek olarak değerlidir.
• M. buruşuk (stok-gül), koşullu olarak ebegümeci anlamına gelir. Yabani bir bitkinin sapının yüksekliği 2 m'ye ulaşır, çiçekler küçüktür, limon sarısı ile boyanmış 3 cm'ye kadar. Bahçe çeşitlerinin yüksekliği farklıdır - 75 cm'den 2 m'ye kadar, basit, yarı çift ve çift çiçeklerin çeşitli renkleri.
• M. hibrit genellikle 2 m yüksekliğe kadar birkaç pedinkül verir, çiçekler büyüktür, Eylül ayına kadar çiçek açar. Renkleri geniş bir renk yelpazesiyle temsil edilir - beyaz, pembe, mor, şeftali vb.
• M. treelikeGenellikle bahçe ebegümeci olarak adlandırılan, 3 m'ye kadar büyür, bir çalı veya ağaçtan oluşur. Bütün yaz çiçek açar, çiçekler leylak, mor, beyaz.

Ebegümeci seçerken, bir özellik dikkate alınır: genellikle yıllık türler arasında onlardan türetilen çok yıllık çeşitler vardır ve bunun tersi - çok yıllık türler yıllık çeşitleri içerir.

Popüler çok yıllık ebegümeci çeşitleri:

• M. musky - Mükemmellik, Beyaz Kule, Pembe Kule;
• M. Sudanlı - çalı Sadbariffa, ağaç Altissima gibi;
• M. buruşuk - Majorette Karışık, Tekli Karışık, Toz Puf Karışık, Yaz Karnavalı, Zebrina Leylak, Fiesta Time;
• M. hybrid - Powder Puffs, Chater's Double, Gibbortello.

Yıllıklar

Yıllık ebegümecinin çarpıcı bir temsilcisi orman ebegümesidir. Özellikleri, mayıs ayının ikinci yarısından sonbaharın ortasına kadar soğuk kışlara ve uzun süreli çiçeklenmeye karşı zayıf tolerans.
Popüler yıllık çeşitler:

• Belirgin koyu kırmızı çizgilerle çeşitli pembe tonlarında renklendirilmiş büyük çiçekli Zebrina;
• Siyah sedef - çiçekler uzunlamasına siyah çizgili, büyük, yoğun mordur.

Ebegümeci dikimi

Çok yıllık ebegümeci, genellikle ekimden sonraki ikinci yıldan itibaren çiçek sapları oluşturur. Ancak güzel bir çiçeğin uzmanları, ilk yıl çiçek açmanın sırrını bilirler. Her iki seçenek de ayrıntılı değerlendirmeyi hak ediyor.

Gösterişsizliğine rağmen ebegümeci nakilleri sevmez, ekimi için yer seçimi özel bir dikkatle ele alınır.

• Site iyi aydınlatılmalı, ancak öğle saatlerinde hafif gölgeli olmalıdır.
• Ovalara, yakın yer altı sularının bulunduğu yerlere veya eriyik ve yağmur suyunun biriktiği yerlere ebegümeci ekemezsiniz.
• Taslaklar çiçeklenmeyi olumsuz etkiler ve rüzgâr dalgaları uzun gövdeleri kırabilir. Bitkinin bu talihsizliklerden korunacağı bir yer seçin. Ebegümeci genellikle çitler veya duvarlar boyunca ekilir.

Yemyeşil çiçeklenme ve uzun ömür için ebegümeci, nötr reaksiyonlu ışık, hava ve nem geçirgen verimli toprağa ihtiyaç duyar. Çok kuru, tükenmiş alanlarda çiçek açmaz, aşırı nemli toprak kök çürüklüğünün gelişmesine katkıda bulunur.

Açık toprağa tohum ekimi

Nisan-Mayıs aylarında, çok yıllık ebegümeci tohumları açık toprağa ekilebilir. İlk yıl, bitki, kışa bırakacağı tam teşekküllü bir kök sistemi ve yaprak rozeti oluşturacak.

1. İlk aşama toprak hazırlığıdır. Toprak, organik madde (çürümüş gübre, humus, kompost) ve mineral kompleksleri ile birlikte kazılır ve önceki bitkilerin kalan kökleri çıkarılır.
2. Dikimler inceltilmişse, en az 10 cm aralıklarla 1.5-2 cm derinliğe sahip delikler veya oluklar hazırlayın. Tohumlar hemen yerine ekilirse, dikim çukurları arasındaki mesafe yaklaşık yarım metre tutulur.
3. Tohumlar bir deliğe serilir, üzeri örtülür ve ılık suyla dökülür.

Fideler 2 hafta içinde ortaya çıkar. Ebegümeci ikinci yıldan itibaren çiçek açacak.

Fideleri inceltmek için zaman ayırın: ebegümeci kök sistemi bu tür streslere karşı hassastır. Ebegümeci dikimleri sonbaharın ortasında kökler oluşup güçlenince inceltilir.

Kışın ekim Ekim ayında yapılır. Yaklaşık 3 cm derinliğinde çukurlar kazın, burada 4-5 tohum yayılır ve üzerlerini turba ve toprak karışımı ile örtün. Daha sonra dikimler turba, düşen yapraklar veya samanlarla malçlanarak üstüne dallar atılır. İlk sezonda çiçeklenme bekleniyor.

Kıştan önce ekilen tohumlar, toprak hafifçe ısınır ısınmaz filizlenmeye başlar. Fidanları dönüş donlarından korumak için lutrasil ile kaplanır.

Fide dikimi

Fide yöntemi iyidir çünkü ilk yıl güzel çiçekler açacaktır.

Tohumlar, turba tabletlerine veya küçük saksılara birer birer ekilir. Bu, ebegümeci için önemlidir - ne kadar az nakil yapılırsa, kök sistemi o kadar sağlıklı olur. Tohumlar ön işlem gerektirmez, ancak deneyimli bahçıvanlar cansız olanları reddetmek için onları 12 saat ıslatmayı önerir.

Ekim tarihleri: Şubat ortası - Mart başı.

Çimlenme için bir substrat olarak, çiçekler veya fideler için ticari olarak satılan evrensel bir toprak kullanın. İstenirse, substrat, 1: 1 oranında alınan çim alanı ve humustan (kompost, turba) bağımsız olarak yapılır.

Fideler aşağıdaki algoritmaya göre yetiştirilir.

1. Tohumlar yüzeye serilir, 0,5-1 cm'lik bir tabaka ile toprak karışımı serpilir, bir sprey şişesi ile nemlendirilir ve bir filmle kaplanır veya bir mini seraya yerleştirilir.
2. Mahsuller, parlak dağınık aydınlatma ile ılık (20-25 ° C) bir yere yerleştirilir.
3. Filizlerin ortaya çıkmasından önce, alt tabakanın nemi izlenir, seralar havalandırılır.
4. Fideler ikinci haftanın sonunda ortaya çıkar. Koruyucu film kaldırılır.
5. Fide bakımı son derece basittir: düzenli orta derecede toprak nemlendirme, günde 10-12 saate kadar ek aydınlatma, toprağın periyodik olarak gevşetilmesi.
6. Açık toprağa ekilmeden 10-15 gün önce fideler sertleşmeye başlar, aksi takdirde fideler birkaç saat içinde ölebilir.
7. Fideler ortak bir fide kutusunda yetiştiriliyorsa, fideler 2 yapraklı aşamada dalar ve hemen ayrı kaplara oturtulur.

Fideler, aktarma yoluyla bir çiçek yatağına dikilir. Düşük büyüyen bitkiler arasındaki aralık 45-40 cm, boyunda - 55-60 cm tutulur.

Dış mekan bakımı

Ebegümeci ılımlı sulayın: Her çalı haftada 1-2 kez 5 litre suya ihtiyaç duyar. Kuru dönemlerde çiçeklerin her gün sulanması gerekir. Normal nemlendirme modu mümkündür, ancak su miktarı iki katına çıkar.

Yağmur suyu kullanılması tercih edilir, musluk suyu en az bir gün bekletilmelidir. İlk yılın bitkileri daha sık sulanır, ancak toprağın su basmasına izin verilmez.

Dikimden bir hafta sonra ilk besleme gerçekleştirilir: organik madde eklenir - 3 kg / m'de turba, kompost veya humus²... Dikim sırasında gübre ilave edilmişse beslenmeye gerek yoktur.

Daha sonra ebegümeci tomurcuklanma aşamasının başında döllenir, mineral kompleksleri kullanılır. Üst pansuman çiçeklenme bitene kadar her 3-4 haftada bir tekrarlanır.

İlk yıl ebegümeci soğuğa daha iyi dayanabilmeleri için kıştan önce beslenir.

Önerilen mineral gübreler:

• İlkbahar ve kış öncesi uygulama için NPK;
• Şelatlı "Multiflor";
• Agricola çiçekli bitkiler için.

Stockrose, dışarıda ekilen tohumlardan yetiştirildiğinde, toprak işleme ve yabani otları temizleme gibi işlemler özellikle önemlidir. Gelişmekte olan bir kök sistemi için oksijen, nem ve iyi aydınlatma kadar önemlidir. Gevşetme, yaklaşık 5 cm derinliğe kadar gerçekleştirilir, dikkatli olun: köklere zarar verilmesi, çalının ölümüne yol açabilir. Aynı zamanda, yabani otlar çıkarılır ve fideleri normal gelişime müdahale eden besin maddelerinden mahrum bırakır.

Uzun boylu ebegümeci sapları esneklikten yoksundur, güvenlikleri için destekler kullanırlar - kazıklar, tahtadan, metalden yapılmış çubuklar, vb. Kök sistemine zarar vermemek için bir bitki ekerken bunları yerleştirmek daha iyidir.

Çiçeklenme süresini uzatmak için solmuş çiçek salkımları kaldırılır. Tamamen solmuş bir pedinkül, zemin seviyesinden 20 cm'ye kadar kesilir.

Çiçeklenme sonunda ebegümeci sapları yerle aynı hizada kesilir ve humusla malçlanır. Orta şerit için üstte ladin dalları yerleştirilmesi önerilir. Sıcak bölgelerde, yetişkin bitkiler kış donlarını iyi tolere eder, sadece malç içeriği ile.

Yetiştirme bölgesi ne olursa olsun, genç ebegümeci daha derinlemesine yalıtılır: malçların üzerine kalın bir kuru yaprak tabakası ile örtülür ve üstlerine ladin dalları yerleştirilir.

Hastalıklar ve zararlılar

Olumsuz hava koşulları - sıcaklık düşüşleri, uzun süreli kötü hava koşulları - mantar hastalıklarının tezahürünün ana nedeni haline gelir. Ebegümeci için tipik hastalıklar mozaik, külleme ve özellikle pastadır. Bakım kurallarının ihlali veya yeraltı suyunun yakın oluşumu da sıklıkla mantar hastalıklarının gelişmesine neden olur. Üzerinde lezyon bulunan yapraklar ve pedinküller çıkarılır, bitkiler tamamen fungisitlerle tedavi edilir.

Yıllık ebegümeci hastalıklara diğerlerine göre daha az duyarlıdır. Yakın yeraltı suyu seviyelerine de dikilebilirler.

Ebegümeci'yi en sık etkileyen zararlılar yaprak bitleri ve örümcek akarlarıdır. Onlara karşı böcek ilacı kullanıyorlar - "Aktaru", "Aktellik". Halk ilaçları kullanmak mümkündür, özellikle ebegümeci tıbbi veya gıda bitkisi olarak yetiştirildiğinde.

Tohum nasıl toplanır?

Dikimlerin dekoratif etkisini korumak için genellikle solmuş çiçek sapları kesilir. Tohum toplamak için birkaç çiçek olgunlaşmaya bırakılır. Bu yaklaşık bir ay sürer. Sararınca tohum kabuklarını toplayın. Gölgede kurutulur, tohumları kurutulur ve kağıt veya bez torbalarda saklanır.

İlginç bir şekilde, üç yıl boyunca saklanan tohumlar en iyi çimlenmeyi verir.

Ebegümeci kendi tohumlarından yetiştirirken, tüm türlerin ve çeşitlerin kendi aralarında isteyerek tozlaştığı dikkate alınır, yeni bir bitki, tamamen beklenmedik bir renk ve çiçeğin iki katına çıkma derecesiyle şaşırtabilir.

Bitkisel yayılma

Yukarıda tartışılan tohum yöntemine ek olarak ebegümeci vejetatif olarak çoğaltılır.

Çok yıllık ebegümeci çeşitleri, ana bitkinin çeşitli niteliklerinin yüzde yüz korunmasını garanti eden kesimler ile çoğaltılabilir. Her şeyden önce, bu havlu çeşitleri için geçerlidir - nadiren bağımsız olarak toplanan tohumlarda miras kalan havludur.

Kesimler için en uygun zaman ilkbahar ve yaz aylarıdır. Teknoloji aşağıdaki gibidir:

1. saplardan 10-12 cm uzunluğunda kesimler kesilir (keskin dezenfekte edilmiş bir aletle iş yapılır, kesimler mantar öldürücülerle işlenir);
2. köklenme için, çimlenen tohumlarla aynı substratı kullanın;
3. kesimli kaplar bir seraya yerleştirilir;
4. dikimler günlük olarak havalandırılır, toprak gerektiği gibi nemlendirilir;
5. köklü kesimler genç sürgünleri serbest bırakır - bu andan itibaren nakil için hazırdırlar (aktarma).

Çalı bölünmesine nadiren başvurulur, yalnızca bir bitkinin ekilmesi sırasında. Kurallar olağandır, süreç diğer otsu uzun ömürlülerin bölünmesinden farklı değildir.

Çok yıllık ebegümeci dikmek ve ona bakmak kolay çözülebilir bir iştir; yeni başlayan çiçek yetiştiricileri kolayca başarıya ulaşır. Her şey kurallara göre yapılırsa, bir çiçek yetiştirme süreci sadece zevk getirecek ve sonuç hoş bir sürpriz olacaktır.