Enginar yetiştirmek için kurallar ve ipuçları

Rusya'da enginar yetiştirmek, örneğin Fransa'da veya diğer yabancı ülkelerde olduğu kadar popüler değil. Ama kendinize bu soruyu sorarsanız, bu sağlıklı ve lezzetli inceliği bahçenizde yetiştirebilirsiniz. Nasıl doğru yapılır ve dikkate alınması gereken önemli nüanslar nelerdir?

Enginar yetiştirme yöntemleri

Kanarya Adaları enginarın doğum yeri olarak kabul edilir, bu nedenle bitkinin termofilik olması ve güneşli, rüzgar korumalı alanları tercih etmesi şaşırtıcı değildir. Rusya'nın merkezinde enginar yetiştiriciliği yalnızca kesimler veya fidanlarla mümkündür. Ancak ülkenin güneyinde tohumları doğrudan toprağa ekebilirsiniz. Her yönteme daha yakından bakalım.

Fide yöntemi

Açık toprağa dikimden yaklaşık 2 ay önce enginar fidanı yetiştirmeye başlamalısınız. Yani, Mart ayının ortasında veya sonunda tohumları ıslatmaya başlayabilirsiniz. Bunu yapmak için, bir gün boyunca oda sıcaklığında suya yerleştirilirler. Daha sonra aşağıdaki şemaya göre hareket ederler.

1. Gerekli miktarda tohumu ıslak bir bez, çuval bezi veya talaş üzerine koyun.
2. Çimlenmeden sonra enginarların% 10'u sertleşir. Bunun için şişen tohumlar birkaç gün buzdolabına konur. Sıcaklık 0'da tutulmalıdır.
3. Daha sonra filizler 1.5 cm uzunluğa ulaşana kadar beklerler ve en az 0.5 litre hacimli kaplara yerleştirirler. Toprak için, eşit miktarda humus, kum ve çim karışımı kullanmak daha iyidir.
4. Ayrıca fideler 23-25 ​​derece sıcaklıkta büyütülür.
5. Yaklaşık 2 hafta sonra, ilk gerçek yaprak belirir, bu da enginar fidelerini çimdikleme ve dalma zamanı demektir. Kök sisteminin güçlenebilmesi için bitkinin kökünün ucu dikkatlice kıstırılır ve ardından fideler farklı saksılara dikilir.
6. 2 hafta sonra, fideler, 2'den sonra - karmaşık mineral gübre ile seyreltilmiş gübre (su oranı 1 ila 10'dur) ile gübrelenir.
7. Kalıcı bir yere ekimden 2 hafta önce enginar sertleştirilerek hava sıcaklığı kademeli olarak 15 santigrat dereceye düşürülür.

Kırıntı

Bu şekilde yetiştirildiğinde sonbaharda en büyük ve en sağlıklı enginar kazılır. Köksaplar, hava bölümünden ayrılır ve bir kaba yerleştirilir. Daha önce kuru turba serpilmiş bir mahzende saklanırlar. İlkbaharda, tüm yeni sürgünler kesilir ve rizomlar, kum, toprak ve humustan oluşan bir besin karışımı içeren saksılara ekilir. Fidanlar yaklaşık 3 hafta içinde ortaya çıkar. Enginar Mayıs ayı ortasında açık toprağa ekilir. Tohumlardan yetiştirilen bitkilerden daha erken çiçek açmaya başlarlar.

Tohumlarla ekim

Enginar tohumlarını kış öncesi veya ilkbahar ve yaz aylarında toprak 10 dereceye kadar ısındığında ekebilirsiniz. Dikim için 3-5 cm derinliğinde küçük çukurlar açın ve her birine 2-3 tohum koyun. En uygun mesafe 50–70 cm ve güney bölgeler için - 90–140 cm Fidelerin çimlenmesinden sonra delikte 2'den fazla bitki kalmaz. Bu şekilde yetiştirildiğinde, mahsul sadece ikinci yılda ortaya çıkar.

Açık toprağa iniş

Enginarın gelecekteki ekimi için sitenin hazırlanması sonbaharda başlar. Bunu yapmak için 1 metrekare büyüklüğünde ve 60 cm derinliğinde bir çukur kazılır, 10 cm'lik bir tabaka halinde çakıl veya genişletilmiş kilden drenaj yapılır, bundan sonra delik toprak, kum, humus ve turba ile kaplanır (oran 3: 3: 3: 1). İlkbaharda enginar ekiminden 2 hafta önce toprak gevşetilir ve mineral gübre uygulanır (metrekare başına 100 gr). Daha sonra, 70x50 cm (güneyde - 140x90 cm) şemasına göre delikler açılır ve bunlara humus yerleştirilir, zemine iyice karıştırılır (her biri 500 g).

Havalar ısınmaya başlar başlamaz ve bitkilerde 3-4 gerçek yaprak belirdiğinde, fideler kalıcı bir yere dikilir. Dikim derinliği saksı yüksekliğinden 5 cm fazla olmalıdır. Dikimden sonra bitkiler kökten bolca sulanır.

Tavsiye

Enginar en iyi patates, bakliyat, kök sebzeler, lahanadan sonra büyür.

Bakım

Açık havada enginar yetiştirmek hiç de zor değil. Fidelerin düzenli olarak sulanması ve beslenmesi yeterlidir. Peki bunu nasıl doğru yaparsınız?

• Sulama.

Enginarların özellikle kuru dönemlerde düzenli sulamaya ihtiyacı vardır. 1 metrekare yaklaşık 7 litre su gerektirir. Çiçeklenme döneminde bitkiler daha az sulanmalıdır.

• Gübre.

Tüm büyüme dönemi boyunca enginarın 3-4 beslenmeye ihtiyacı vardır. Fideleri hem organik hem de mineral gübrelerle besleyebilirsiniz. Sulamayı bulamaçla (bitki başına 0,5-1 l) dönüşümlü olarak ve bir süperfosfat, odun külü ve potasyum klorür çözeltisi (oran 10:25:10) püskürtmek en uygunudur. Asıl mesele azotlu gübreleri kötüye kullanmamaktır, aksi takdirde enginar yoğun bir bitki kütlesi oluşturacak ve çiçek saplarını serbest bırakmayacaktır.

• Zararlılardan korunma.

Çürük oluşumunu önlemek için enginar fidelerine mantar ilaçları püskürtülür ve yaprak bitleri etkilenirse böcek öldürücüler kullanılır. Sümüklü böcekler yağışlı havalarda sürgünleri yerse, bitkilerin etrafına özel sümüklü böcek önleyici granüller serilir.

• Artan üretkenlik.

Kafaların büyümesi için bir enginarda 4'ten fazla çiçek salkımı kalmaz, geri kalanı koparılır ve atılır. Ayrıca olgunlaşmadan 2 hafta önce başların altındaki saplar bir kürdan ile dikkatlice delinir.

Tavsiye

Başlangıçta enginar yavaş büyür ve kendilerine ayrılan alanın tamamını kullanmazlar. Bu nedenle, bazı erken olgunlaşma kültürlerinin ekilmesi tavsiye edilir (örneğin, hardal, ıspanak veya salata).

Hasat ve depolama

Enginar oldukça büyük bir bitkidir, genişliği ve yüksekliği 2 metreyi bulabilir. Pedinkül gövdesi Ağustos ortalarında ortaya çıkar. Çiçekler görünüşte sepetlere benziyor, mavimsi bir renk tonu var. Bir başın çapı 8 ila 25 cm arasında değişebilir ve ağırlık - 70 ila 200 g arasında, Olgunlukları üst ölçekler tarafından belirlenir. Dışa doğru eğilmeye başladıysa, enginarın olgunlaştığı ve kesmenin zamanı geldiği anlamına gelir. Bunun gövdenin bir kısmı (4-5 cm) ile birlikte yapılması arzu edilir. Üstte mavi yapraklar göründüğünde enginar artık yemeye uygun olmayacaktır.

Kural olarak kafaların düzensiz bir şekilde olgunlaştığını, bu nedenle bir gecede hasat yapmanın mümkün olmayacağını belirtmek gerekir. Bazen dona kadar kesilmeye devam ederler. Enginarlar sıfır sıcaklıkta saklanır ve burada bir aya kadar taze kalır. Bazıları ise sepetleri hemen dondurmayı tercih ediyor ancak daha sonra enginarların rengi ve besinlerin önemli bir kısmı kayboluyor.

Enginar nasıl pişirilir?

İlk önce - yıkayın, sonra bacağını kesin, dikenlerden ve üst kısımlardan kurtulun. Limonlu suda bir saat bekletin (1 litre suya 1 narenciye). Meyveler tuzlu kaynar suya batırılır ve 30 dakika kaynatılır.

Güneyde ve orta şeritte bitkiler toprakta kışa bırakılır. Don yaklaştığında enginarların üst kısımları kesilerek sadece alt yaprakları kalır. Biraz kuruduklarında üst üste yığılır ve üzerine kül serpilir. Ardından sıcaklık düştükçe üstüne kuru yapraklar veya gübre konur. Kışın büyük sıcaklık dalgalanmalarıyla birlikte, dibe çalı çırpı koymak tavsiye edilir. Soğuk bölgeler için sığınağın kalınlığı 30 cm'ye ulaşabilir İlkbaharda rizomlar canlanır ve bunlardan yeni saplar gelişir.

Enginar çeşitleri

Toplamda, bu bitkinin yaklaşık 140 türü var, ancak bunların sadece üçte biri insan tüketimine uygun. Enginar çeşitleri, yapraklarda dikenlerin varlığı veya yokluğu, kabın şekli, rengi ve boyutu, çalının çapı ile ayırt edilir. En popüler olanlar şunlardır:

1. Erken mor. Bu çeşitlilik İtalya'ya özgüdür, salkımları yaklaşık 100 g ağırlığında, çapı 10 ila 13 cm arasında değişmektedir.Olgunlaştıklarında koyu mor bir renk alırlar. Hazne etli, yassı yuvarlaktır.
2. Gurme. Bu çeşidin çiçeklenme kütlesi biraz daha azdır - 70–90 gr, boyutu 8 ila 10 cm'dir Sepet küreseldir, mavimsi bir belirti ile mor renktedir, ortaya çıktığı andan itibaren 120 gün içinde olgunluğa ulaşır.
3. Sultan. Çiçek salkımları mavi, küreseldir. Bir sepetin ağırlığı yaklaşık 90 gr, boyu 10-15 cm'dir İlk sürgünler çıktıktan 120-130 gün sonra olgunlaşır.
4. Yakışıklı. Çiçek salkımları etli, büyük, ağırlıkları 120 g'a ulaşabilir.Bir bitkide 10-12 sepet oluşur. Narin ve hoş bir tadı vardır.
5. Maykop 41. Kabın ortalama kütlesi 160 g, boyutu 15 ila 18 cm arasında değişiyor Sepetler yeşil renkte, mavi renkte, yüksek sıcaklıklarda mora dönüyorlar.
6. Laonsky. Çeşitlilik aslen İngiltere'dendir, çiçeklenme düz yuvarlak, etlidir. Bir sepetin ağırlığı 200 gr'a ulaşabilir.Soğuğa en dayanıklı olanı.

Bahçede büyüyen enginar, değerli bir vitamin ve mineral kaynağı elde etmenizi sağlar. Bu bitkinin çiçek salkımları kalsiyum, demir, magnezyum, fosfor, B, A, C, E, K grubu vitaminleri içerir. Taze veya haşlanmış olarak yenebilir, her türlü yemeği pişirebilirler. Enginar özellikle gastrointestinal sistem hastalıkları, böbrekler, karaciğer, baş ağrıları için faydalıdır.

Bir bitkinin dikimi, kesimler, fideler veya doğrudan toprağa tohum ekerek yapılır. Hassasiyet bakımı zor değil, 10 yıla kadar yaşıyor. Bu nedenle, ekimi için 1 yıl geçirdikten sonra, emeklerinizin meyvelerini uzun süre hasat edebilirsiniz.