Uprawa pomidorów i sekrety opieki nad nimi w szklarni z poliwęglanu

Szklarnia z poliwęglanu to świetna okazja do uprawy warzyw w regionach o trudnym klimacie. Na Syberii, na Uralu, w regionie Leningradu, termofilne pomidory nie dojrzewają na otwartym polu, ale lądowanie w krótkotrwałej szklarni wykonane z folii nie zawsze się opłacają. Uprawa pomidorów w szklarni wymaga kompetentnego podejścia, a opieka nad nimi ma swoje własne cechy i tajemnice.

Zalecenia dotyczące wyboru odmiany do szklarni

Aby pomidory w szklarni przyniosły pożądane obfite zbiory, ważne jest, aby wybrać odpowiednią odmianę. Porady dotyczące wyboru pomidorów dla centralnej Rosji są całkowicie nieodpowiednie do sadzenia na Uralu. Cechy klimatyczne same dostosowują się do procesu uprawy warzyw. Późna wiosna, krótkie lato, częste zimne trzaski - wszystko to wymaga szybkiego wzrostu krzewu z pomidorów, wczesnego zawiązania się owoców i krótkiego okresu ich dojrzewania. Odmiany wczesne lub odmiany średnio dojrzewające najlepiej nadają się do zimnych regionów, które po wysianiu na sadzonki na początku marca w szklarni z poliwęglanu mają czas na dojrzewanie.

Kolejną kwestią, którą należy wziąć pod uwagę, jest to, że powierzchnia szklarni nie zawsze pozwala na sadzenie dużej ilości roślin. Aby można było zebrać duże zbiory z jednego krzewu, lepiej byłoby wybrać odmiany nieokreślone. Te rodzaje pomidorów są wysokie, rosną przez nieograniczony czas. W procesie wzrostu stale pojawiają się owoce, a opieka nad nimi nie różni się od opieki nad innymi gatunkami, z wyjątkiem tego, że wymagają regularnego szczypania. Można je sadzić, zachowując niewielką odległość między krzakami, ale należy pamiętać, że pomidory będziesz musiał uprawiać w jednym pniu, stale usuwając każdą dodatkową gałąź.

Nadal trwają spory o to, jak prawidłowo wyhodować pomidory - z jedną główną gałęzią lub zostawić dodatkowego jednego lub dwóch pasierbów. Biorąc pod uwagę wszystkie rady i zalecenia, możemy stwierdzić, że na Uralu lepiej jest sadzić nieokreślone odmiany jedną główną gałęzią w szklarni, wykonując szczypanie wszystkich dodatkowych pędów. Wadą krzewu wielopniowego jest to, że więcej pomidorów jest związanych, ale będą one małe z powodu braku pożywienia, nawet jeśli zachowujesz dużą odległość między krzakami. Jednocześnie wysokie rośliny z jednym pniem tworzą mniej pomidorów, ale szybko przybierają na wadze i mają czas na dojrzewanie w krótkim lecie.

Należy pamiętać, że odmiany przeznaczone do użytku na zewnątrz nie nadają się do uprawy w szklarni. Warzywa te mają różne cechy i wymagania dotyczące warunków wzrostu. Nie można oczekiwać dobrego owocowania w szklarni w tego typu pomidorach, nawet jeśli intensywniej pielęgnujemy.

Biorąc pod uwagę powyższe, łatwo jest określić, które rodzaje pomidorów są najlepsze do uprawy w szklarni lub szklarni na Uralu, i dokonać wyboru między odmianami pomidorów. Osobliwością warzyw odpowiednich odmian jest to, że są wysokie, wydajne, odporne na suszę i niskie temperatury oraz bezpretensjonalne. Opieka nad nimi jest prosta, ale wymagane jest uformowanie krzewu w jeden pień, ciągłe szczypanie, karmienie w sezonie. Niektóre odmiany można uprawiać zimą w ogrzewanych szklarniach.

• Michelle F1 - owoce są długo przechowywane po usunięciu, nie ulegają uszkodzeniu podczas transportu, są odporne na chorobę fusarium, więdnięcie pionowe, niektóre choroby wirusowe warzyw. Owoce są duże, ważą około 250 gramów. Wczesna ocena.
• Pink Rise F1 i Pink Paradise F1 - pomidory z jednej grupy: kolor owocu różowy, maksymalna waga 250 gram, przeznaczone do sałatek. Należą do kategorii warzyw sezonowych.
• Martha - odmiana w połowie sezonu, owoce średniej wielkości, do 130 gram, choroby tej odmiany są rzadkie.
• Grupa odmian De Barao... Główna cecha wyróżniająca te pomidory - De Barao są odporne na cień, co jest szczególnie ważne przy uprawie na Uralu, gdzie lato jest krótkie, a słoneczne dni często zastępuje pochmurna pogoda. Ponadto niewiele chorób może zaatakować De Barao, nawet przy gwałtownej zmianie temperatury i nadmiernej wilgotności. Owoce są średniej wielkości, nadają się do konserw. Filmowane na brązowo - szybko dojrzewają, długo przechowywane. Ta odmiana ma wiele odmian: De Barao royal, De Barao Giant. De Barao różni się również kolorem - jest różowy, czerwony, żółty, czarny, pomarańczowy. Pomimo tego, że De Barao jest odmianą późno dojrzewającą, ze względu na swoją mrozoodporność i mrozoodporność owocuje do samego mrozu. De Barao nadaje się do uprawy w ogrzewanej szklarni zimą. Wybór między tymi odmianami i wybór jednej nie jest łatwy, każda odmiana ma swój niepowtarzalny smak.
• Papuga - odmiana drobnoowocowa, wczesna dojrzewająca. Pierwsze pomidory można usunąć już po 90 dniach od pojawienia się sadzonek. Podobnie jak De Barao, nadaje się do uprawy zimą w ciepłej szklarni lub na parapecie, ale wymaga dodatkowego oświetlenia.

Rada

Posadź kilka rodzajów i odmian pomidorów w szklarni. Po wypróbowaniu tego, jak smakują, osobiście oceniając cechy, będzie można zająć się jedną lub kilkoma odmianami i dać im pierwszeństwo na następny rok.

Przygotowanie szklarni

Aby pomidory w pełni się rozwijały i nie ulegały chorobom, szklarnię należy przygotować przed sadzeniem sadzonek pomidorów lub innych warzyw. Wskazane jest, aby zrobić to jesienią, po zbiorach:

• usuń wszystkie stare pomidory ze szklarni;
• usunąć warstwę gleby na głębokość 10 cm, a zamiast tego wlać nową (ze względu na to, że nie można przeprowadzić płodozmianu warzyw w szklarni, należy stale odnawiać glebę);
• dodaj zgniłą materię organiczną i wykop wszystko na bagnecie łopaty. Nie jest konieczne wyrównanie gleby, aby larwy owadów ginęły zimą pod wpływem mrozu.

Zimą konieczne jest rzucanie grubej warstwy śniegu na łóżka. Im więcej śniegu pokryjesz zimą, tym mniej będziesz musiał podlewać szklarnię wiosną. Powoli topniejący śnieg jest dobrym nawadnianiem.

Wiosną, po stopnieniu śniegu, szklarnia znów wymaga opieki.

• Gleba jest wyrównana i zdezynfekowana przez rozlanie silnym roztworem nadmanganianu potasu. Zamiast tego można użyć siarczanu miedzi. Ziemia między łóżkami jest również rozlana środkiem dezynfekującym.
• Całą szklarnię należy umyć od wewnątrz. Myją nie tylko ściany z poliwęglanu, ale także konstrukcję nośną. To ochroni sadzonki przed chorobami grzybiczymi.

Sadzonki można sadzić po ogrzaniu gleby do 14-16 °. Jeśli sadzonki są gotowe do sadzenia, a ziemia jeszcze się nie rozgrzała, proces ten można przyspieszyć. Sekrety szybkiego ocieplenia gleby są proste: jest ona albo pokryta czarnym polietylenem, albo wyposażona jest w ciepłe łóżko.

Sadzenie sadzonek

Przed sadzeniem sadzonek musisz pomyśleć o tym, jaka powinna być odległość między roślinami. Schemat sadzenia pomidorów w szklarni zależy od wielkości łóżek, ich powierzchni, a także od rodzaju posadzonych pomidorów.

Wysokie odmiany, które są ściśnięte i uformowane w jeden pień, można sadzić zgodnie z następującymi schematami:

• w jednej linii, zachowując odległość od krzewu do krzewu około 35 cm, między liniami należy pozostawić co najmniej 60 cm;
• przy dwóch liniach, przy odległości między rzędami 40 cm, między roślinami również 40 cm, a nawy boczne powinny mieć 80 cm;
• przesunięte w dwóch lub trzech liniach, podczas gdy odległość między pomidorami wynosi 45 cm.Trzy linie są dozwolone tylko wtedy, gdy podejście do łóżka jest możliwe z obu stron.

Dla każdej sadzonki przygotowuje się osobny otwór, do którego natychmiast wprowadza się nawożenie mineralne - wystarczy jedna łyżeczka mocznik i pół łyżeczki superfosfatu, wlewa się garść popiołu drzewnego. Nawóz miesza się z glebą, po czym otwór rozlewa się wodą.

Na dzień przed sadzeniem sadzonki należy obficie podlać. Sadzi się pomidory, starając się nie zniszczyć grudki ziemi. Sadzonki są zakopywane i pozostawiają wnękę, do której zostanie wsypana ziemia, gdy krzew rośnie. Jest to wymagane do zbudowania dodatkowych korzeni w dolnej części pnia. Nie ma potrzeby podlewania przez 4-5 dni po posadzeniu.

W szklarni z poliwęglanu można uprawiać pomidory według holenderskiej technologii. Polega ona na tym, że zamiast gleby pojemniki wypełnia się specjalną wełną mineralną, a sadzi się tylko odmiany wysokie. Opatrunek górny przeprowadza się częściej niż zwykle i należy go podlewać tylko u nasady za pomocą nawadniania kroplowego. Pielęgnacja obejmuje kształtowanie jednej lub dwóch łodyg, szczypanie pędów, zapylanie przez wypuszczanie do szklarni specjalnych pszczół lub trzmieli kilka razy w tygodniu. Zapylanie pomidorów dwutlenkiem węgla przyspiesza dojrzewanie owoców.

Opieka

Dbanie o pomidory w szklarni z poliwęglanu powinno być regularne. Pomoże to wyeliminować choroby i zwiększyć plony.

Opieka obejmuje:

• kontrola temperatury w szklarni w dzień iw nocy;
• podlewanie;
• opatrunek górny;
• tworzenie się krzewów;
• szczypiący;
• pielenie i rozluźnienie lub ściółkowanie;
• ochrona warzyw przed chorobami i szkodnikami.

Aby kontrolować temperaturę powietrza, jedno okno w szklarni nie wystarczy. Otwory wentylacyjne powinny znajdować się na dwóch przeciwległych końcach, a dodatkowo - na dachu lub u góry ściany. Optymalne jest, jeśli wentylacja odbywa się automatycznie na podstawie danych z termostatu. Jeśli taki system w szklarni nie jest wyposażony, konserwacja będzie obejmować stałą wentylację.

Podlewanie można również zautomatyzować. Będzie to wymagało system nawadniania kropelkowego i przekaźnik do dostarczania wody w określonym czasie. Pomidory należy podlewać rano, aby wieczorem wilgoć ze szklarni wyparowała. Częstotliwość podlewania w szklarni wynosi raz na 5-7 dni.

Opatrunek górny należy przeprowadzać kilka razy w okresie letnim. Jeśli jesienią i wiosną gleba została wypełniona pełną gamą nawozów, wystarczy zastosować nawozy fosforowe i potasowe, gdy powstają owoce. Dodatkowo można ją karmić w drugiej połowie lipca tym samym nawozem mineralnym. Karmienie azotem nakładany jednorazowo - wiosną. Jeśli przesadzisz z nawozami azotowymi, sprowokuje to wzrost zieleni i zawiesi zawiązywanie owoców.

Tworzenie się krzewów pomidorów powinno być stałe, szczególnie potrzebują tego wysokie odmiany. Przeprowadza się szczypanie, w którym usuwa się pędy wyrastające z zatok między pniem a ogonkiem liściowym. Szczypanie należy wykonywać, gdy dodatkowy pęd osiąga 3-5 cm długości, na tym etapie szczypanie na tym etapie jest bezbolesne dla pomidora i polega na łamaniu pędów rękami, bez pomocy sekatora.

Usunięcie wszystkich liści poniżej szczotek owocowych pomaga uformować krzew. Zwiększa się dostęp światła do gron owocowych, co przyspiesza ich dojrzewanie. Ponadto cyrkulacja powietrza u podstawy łodygi przyspiesza parowanie wilgoci z podłoża, co jest ważne w zapobieganiu chorobom. Liście są wyłamywane podczas formowania się pędzli, ale nie więcej niż trzy liście można usunąć na raz. Pod koniec lata pomidory stają się jak palmy - z liśćmi na górze, a na pniach będą tylko kiście z owocami.

Wynik

Udana uprawa pomidorów w zimnym klimacie i krótkim okresie letnim jest możliwa tylko w szklarniach.Kluczem do sukcesu będzie właściwy dobór odmiany i regularna pielęgnacja przez cały sezon wegetacyjny.