Μυστικά επιτυχούς καλλιέργειας μελιτζάνας σε εξωτερικούς χώρους

Οι καλοκαιρινοί κάτοικοι γνωρίζουν εδώ και πολύ καιρό την οικογένεια νυχτερινής σκιάς: ντομάτες, πιπεριές και πατάτες βρίσκονται σε κάθε λαχανόκηπο. Η καλλιέργεια μελιτζανών στον ανοιχτό χώρο γίνεται όλο και πιο δημοφιλής. Η φροντίδα αυτής της καλλιέργειας θυμίζει με πολλούς τρόπους την καλλιέργεια ντομάτας, αλλά έχει επίσης συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Προκειμένου τα φυτά που φυτεύονται στον ιστότοπο να φέρουν μια πλούσια συγκομιδή χρήσιμων λαχανικών, θα πρέπει να ακολουθείτε αυστηρά τους κανόνες για την καλλιέργειά τους.

Η μελιτζάνα χρειάζεται ζεστασιά. Αυτοί είναι πραγματικοί νότιοι, δίπλα στους οποίους ακόμη και οι ντομάτες και οι πιπεριές φαίνεται να είναι πολύ ανθεκτικές στο κρύο καλλιέργειες. Μόλις η θερμοκρασία του αέρα πέσει κάτω από τους + 20 ° C, τα άνθη του φυτού δεν επικονιάζονται και οι ήδη σχηματισμένες ωοθήκες θα σταματήσουν να αναπτύσσονται. Ωστόσο, η καλλιέργεια καλλιεργείται επιτυχώς σε εύκρατες περιοχές. Με τη σωστή προσέγγιση για την καλλιέργεια μελιτζάνας, θα απολαύσουν τη συγκομιδή σε πολύ πιο δυσμενείς συνθήκες στην περιοχή του Λένινγκραντ, στα Ουράλια και ακόμη και στη Σιβηρία. Δεν είναι ιδιότροποι σε σχέση με τη γειτονιά · πολλές φυτικές καλλιέργειες αναπτύσσονται καλά δίπλα τους.

Βέλτιστο μέρος για κρεβάτια

Τα φυτά από την οικογένεια Solanaceae είναι φωτοφιλικά, οπότε οι μελιτζάνες πρέπει να φυτεύονται σε μια περιοχή ανοιχτή στον ήλιο. Η κουλτούρα φοβάται τα σχέδια, και τα κρεβάτια πρέπει να προστατεύονται αξιόπιστα από αυτά. Η προστασία από τους ψυχρούς ανέμους θα παρέχεται από τους τοίχους των κτιρίων που βρίσκονται δίπλα τους ή από ζώντες φράκτες δέντρων και θάμνων. Οι μελιτζάνες λατρεύουν το καθαρό χώμα, οπότε η συντήρηση της φύτευσης περιλαμβάνει τακτικό βοτάνισμα. Κατά τη διάρκεια ολόκληρης της καλλιεργητικής περιόδου, δεν πρέπει να υπάρχουν ζιζάνια κοντά τους.

Το ιδανικό χώμα για φυτά είναι ένα ελαφρύ, πορώδες αργίλιο, ουδέτερο ή ελαφρώς όξινο στην αντίδραση. Χαλαρά αμμώδη εδάφη αργιλίου με pH στην περιοχή 6.0-6.7 είναι επίσης κατάλληλα για αυτά. Εάν η γη στο χώρο δεν πληροί αυτές τις απαιτήσεις, η μελιτζάνα φυτεύεται μετά από προκαταρκτική προετοιμασία.

Σχέδιο προετοιμασίας εδάφους για την καλλιέργεια μελιτζάνας

• Τα βαριά πήλινα εδάφη σκάβονται με χούμο και τύρφη το φθινόπωρο. Πριν από τη διαδικασία, μπορείτε επίσης να διασκορπίσετε την επιφάνεια του χώρου όπου σχεδιάζεται να φυτέψετε μελιτζάνες, πριονίδι, άμμο ποταμού, μικρό άχυρο. Θα δώσουν στο έδαφος την απαραίτητη ελαφρότητα.
• Η αυξημένη οξύτητα του εδάφους εξουδετερώνεται με ασβέστη. Η διαδικασία πραγματοποιείται κάθε 3-4 χρόνια.
• Πηλό χώμα, πριονίδι και τύρφη προστίθενται στο έδαφος με ένα μεγάλο μείγμα άμμου.
• Εάν το έδαφος στη χώρα είναι τύρφη, κατά τη διάρκεια του σκάφους το φθινόπωρο αναμιγνύεται με χούμο και χώμα.

Οι μελιτζάνες προτιμούν εδάφη πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και ανταποκρίνονται καλά στα οργανικά λιπάσματα. Αλλά πρέπει να προσεγγίσετε την εισαγωγή τους με σύνεση. Το φθινόπωρο σκάψιμο μπορεί να πραγματοποιηθεί με φρέσκια κοπριά. Επαναλαμβάνοντας τη διαδικασία την άνοιξη, χρησιμοποιήστε μόνο σάπια λιπάσματα. Η παραβίαση αυτών των συστάσεων θα οδηγήσει στο γεγονός ότι τα φυτά καλύπτονται πυκνά με ισχυρά φύλλα, αλλά δεν θα αποφέρουν καρπούς.

Προετοιμασία τοποθεσίας

Στις περισσότερες περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της περιοχής του Λένινγκραντ, των Ουραλίων και των βόρειων περιοχών της Σιβηρίας, η μελιτζάνα καλλιεργείται μέσω φυτωρίων. Η πλοκή για αυτούς αρχίζει να προετοιμάζεται το φθινόπωρο. Το χώμα σκάβεται προσεκτικά σε βάθος 30 cm, αφαιρώντας τα ζιζάνια. Εφαρμόζονται ορυκτά λιπάσματα:

• θειικό κάλιο;
• ουρία;
• υπερφωσφορικό.

Πριν από τη φύτευση μελιτζανών στα κρεβάτια την άνοιξη, τα ζιζάνια ξεριζώνονται και οι προνύμφες των παρασίτων του κήπου καταστρέφονται. Το κάνουν τον Απρίλιο. Η προετοιμασία για φύτευση ολοκληρώνεται με την κύλιση του εδάφους.

Συμβουλή

Ο βέλτιστος χρόνος για αυτές τις διαδικασίες είναι μετά τη βροχή.Αυτό θα βοηθήσει στη διατήρηση περισσότερης υγρασίας στο έδαφος.

Οι μελιτζάνες αναπτύσσονται καλά σε κρεβάτια μεσαίου ύψους (έως 30 cm). Το πλάτος τους μπορεί να είναι έως 1 m και το μήκος περιορίζεται μόνο από τις ανάγκες του καλοκαιριού και του μεγέθους του χώρου. Έχοντας σχηματίσει ένα κρεβάτι, η επιφάνεια του εδάφους σε αυτό ισοπεδώνεται με τσουγκράνα. Στη συνέχεια πραγματοποιείται η πρώτη σίτιση της άνοιξης. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα ζεστό διάλυμα mullein ή ειδικά βιολογικά ενεργά παρασκευάσματα (Effekton) για αυτό.

Οι μελιτζάνες απαιτούν από την άποψη της εναλλαγής των καλλιεργειών. Επιτρέπεται να φυτέψετε πιπεριές, ντομάτες, πατάτες δίπλα τους, φυσική... Αλλά για την επιτυχή καλλιέργειά τους στον τόπο όπου είχαν τοποθετηθεί προηγουμένως αυτές οι καλλιέργειες, πρέπει να περάσουν τουλάχιστον 3 χρόνια. Αυτός ο κανόνας ισχύει επίσης για τις ίδιες τις μελιτζάνες. Αλλά σχεδόν όλες οι άλλες καλλιέργειες λαχανικών θα γίνουν καλοί προκάτοχοί τους:

• καρότο;
• κρεμμύδι;
• αγγούρια
• λάχανο νωρίς
• διαφορετικοί τύποι φασολιών?
• πεπόνια (κολοκύθες, κολοκύθια, πεπόνια, καρπούζια).

Προετοιμασία σπόρων και ημερομηνίες σποράς για φυτά

Σε περιοχές όπου το καλοκαίρι δεν διαφέρει σε διάρκεια: στα Ουράλια, στη Σιβηρία, στις βόρειες περιοχές (Λένινγκραντ, Ψκόφ, περιοχές Νόβγκοροντ) - είναι καλύτερα να αναπαράγετε πρώιμες ποικιλίες μελιτζάνας. Τα φρούτα τους θα έχουν σίγουρα χρόνο να ωριμάσουν. Αλλά από τις ποικιλίες του φυτού που ωριμάζουν αργά, η συγκομιδή δεν μπορεί απλώς να αναμένεται, και ακόμη και η κατάλληλη φροντίδα δεν θα βοηθήσει εδώ. Οι μη επεξεργασμένοι σπόροι μελιτζάνας δεν βλαστάνουν καλά, επομένως είναι προετοιμασμένοι για φύτευση. Έχουν χαραχθεί με ένα διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου, στη συνέχεια διατηρούνται σε ζεστό νερό (50 ° C) για 20 λεπτά, και στη συνέχεια βλαστάνουν.

Οι μελιτζάνες σπέρνονται σε ένα θρεπτικό υπόστρωμα που αποτελείται από τα ακόλουθα συστατικά:

• άμμος (1 μέρος);
• χούμους (3 μέρη)
• γη (5 μέρη).

Στα αρχικά στάδια ανάπτυξης, οι βλαστοί θα χρειαστούν πολύ φωσφόρο, κάλιο και άζωτο, έτσι το μείγμα του εδάφους εμπλουτίζεται με παρασκευάσματα που περιέχουν αυτά τα στοιχεία. Δεδομένου ότι η περίοδος καλλιέργειας για τις μελιτζάνες είναι μεγάλη, σπέρνονται 2-2,5 μήνες πριν από την προγραμματισμένη τοποθέτηση των δενδρυλλίων σε ανοιχτό έδαφος. Σε περιοχές με εύκρατο κλίμα, αυτό μπορεί να γίνει το δεύτερο μισό του Μαρτίου, την ίδια στιγμή που φυτεύονται γλυκές πιπεριές. Στα Ουράλια, για να αποφέρουν καρπούς τα φυτά, η διαδικασία πραγματοποιείται τον Φεβρουάριο - από την αρχή έως τις 20 του μήνα. Η καλλιέργεια μελιτζανών στη Σιβηρία περιλαμβάνει σχεδόν πανομοιότυπες ημερομηνίες σποράς. Διεξάγεται από τις αρχές Φεβρουαρίου έως τις 10 Μαρτίου, ανάλογα με τις συνθήκες καλλιέργειας του πολιτισμού (εάν θα είναι ανοιχτό έδαφος ή θερμαινόμενο θερμοκήπιο).

Δεν απαιτείται βαθιά φύτευση σπόρων καλλιέργειας, θα είναι σωστό να τους καλύψετε με ένα στρώμα θρεπτικού υποστρώματος πάχους 0,6-1,0 cm. Συνήθως, οι πρώτοι βλαστοί εκκολάπτονται από το έδαφος μετά από 5-10 ημέρες. Ωστόσο, η διαδικασία εμφάνισης όλων των δενδρυλλίων μπορεί να διαρκέσει έως και 15-25 ημέρες. Αντιδρούν άσχημα στο μάζεμα, με δυσκολία στην αποκατάσταση των κατεστραμμένων ριζών, οπότε είναι καλύτερα να σπέρνετε μελιτζάνες στα ποτήρια που βρίσκονται δίπλα τους. Εάν είναι αδύνατο να γίνει χωρίς επιλογή, συνιστάται να εκτελέσετε τη διαδικασία το συντομότερο δυνατό, ενώ το ριζικό σύστημα του φυτού είναι ανεπαρκώς αναπτυγμένο.

Μετά τη σπορά

Οι συνθήκες θερμοκρασίας είναι σημαντικές για τη γρήγορη βλάστηση των σπόρων. Αυτό είναι σωστό, εάν από τη στιγμή της φύτευσης έως την εμφάνιση βλαστών, ο αέρας θερμαίνεται στους 25 ° C. Όταν τα λαχανάκια εκκολάπτονται, χρειάζονται δροσιά. Κατά τη διάρκεια των πρώτων 5 ημερών, η θερμοκρασία δωματίου διατηρείται εντός 16 ° C κατά τη διάρκεια της ημέρας και 13 ° C τη νύχτα. Τα ενισχυμένα φυτά θα χρειαστούν ξανά ζεστασιά. Σε συννεφιασμένες μέρες, ο αέρας θα πρέπει να θερμαίνεται τουλάχιστον στους 18 ° C και σε καθαρές ημέρες, έως και 28 ° C.

Για την πλήρη ανάπτυξη των δενδρυλλίων, χρειάζονται μεγάλες ώρες ημέρας, επομένως στα Ουράλια επεκτείνεται σε 10-12 ώρες με τεχνητά μέσα. Φύτευση μελιτζανών σε ανοιχτό έδαφος πραγματοποιείται μετά τη σκλήρυνση των δενδρυλλίων. Χρειάζονται 2 εβδομάδες, κατά τη διάρκεια των οποίων τα νεαρά φυτά σταδιακά προσαρμόζονται πλήρως στις νέες συνθήκες.

Η φροντίδα των σποροφύτων περιλαμβάνει τακτικό, άφθονο πότισμα. Πραγματοποιείται κάθε 3-4 ημέρες. Το έδαφος σε δοχεία δεν πρέπει να στεγνώσει, αλλά ούτε η στασιμότητα της υγρασίας στις ρίζες των νέων μελιτζανών.Όταν εμφανίζονται 2 γεμάτα φύλλα στα βλαστάρια, η πρώτη ρίζα τροφοδοτείται με διάλυμα παρασκευασμάτων που περιέχουν φωσφόρο, κάλιο και άζωτο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αλάτι καλίου, υπερφωσφορικό και ουρία για την παρασκευή του. Μετά από 2 εβδομάδες, αυτή η θεραπεία επαναλαμβάνεται.

Ο χρόνος φύτευσης στο έδαφος καθορίζεται από το βαθμό ανάπτυξης των νέων μελιτζανών και τις κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής. Τα φυτά που διαθέτουν ήδη ανεπτυγμένο ριζικό σύστημα ριζώνουν καλύτερα σε μόνιμο μέρος. Δεν είναι δύσκολο να τα αναγνωρίσεις: φτάνουν σε ύψος 10 cm και έχουν 5-7 μεγάλα φύλλα. Τα σπορόφυτα φυτεύονται στα κρεβάτια όταν ο καιρός σταθεροποιείται και ο παγετός σταματά.

Κανόνες προσγείωσης εδάφους

Την ημέρα πριν τοποθετήσετε τις μελιτζάνες σε μόνιμη τοποθεσία, το χώμα στα δοχεία χύνεται άφθονα. Πριν από την εξαγωγή φυτών από αυτά, η διαδικασία επαναλαμβάνεται. Τα σπορόφυτα τοποθετούνται σε τρύπες ή αυλάκια που σκάβονται στο κρεβάτι του κήπου, μετά το πότισμα του εδάφους σε κατάσταση λάσπης. Το πιπέρι φυτεύεται επίσης σε ανοιχτό έδαφος.

Οι ρίζες των νεαρών μελιτζανών δεν είναι βαθιά θαμμένες, αρκεί να τις σκάβουμε κατά 2 εκ. Φυτεύονται σε θερμοκήπια το δεύτερο μισό του Μαΐου, στα κρεβάτια - στις αρχές του καλοκαιριού. Το νυχτερινό κρύο μπορεί να καταστρέψει τα φυτά, οπότε πρέπει να προστατεύονται από τον παγετό με μια μεμβράνη ή ειδικό υλικό. Πιο κοντά στα μέσα Ιουνίου, όταν ελαχιστοποιείται η πιθανότητα απότομης πτώσης της θερμοκρασίας, το καταφύγιο αφαιρείται.

Συμβουλή

Η καλλιέργεια μελιτζανών σε εξωτερικούς χώρους απαιτεί προσοχή στις καιρικές συνθήκες. Θα πρέπει να αφιερώσετε χρόνο για να προβλέψετε τον καιρό από τη στιγμή που φυτεύονται μέχρι την τελευταία συγκομιδή. Με την παραμικρή απειλή από ένα κρύο θραύση, τα κρεβάτια πρέπει να καλύπτονται τη νύχτα.

Για να έχετε τη μέγιστη απόδοση, είναι σημαντικό να γνωρίζετε σε ποια απόσταση τοποθετείτε γειτονικά φυτά. Το σχήμα φύτευσης καθορίζεται από τα χαρακτηριστικά της επιλεγμένης ποικιλίας. Οι συμπαγείς θάμνοι χαμηλής ανάπτυξης τοποθετούνται σε διαστήματα 40-45 εκ. Οι ψηλές μελιτζάνες πρέπει να φυτεύονται μακρύτερα - σε απόσταση 50-60 εκ. Η απόσταση σειράς πρέπει να είναι τουλάχιστον 60 εκ. Συνιστάται να τοποθετείτε 2 φυτά σε κάθε τρύπα. Ολοκληρώστε τη φύτευση με το στρώμα του εδάφους. Η τύρφη ή το ξηρό έδαφος είναι κατάλληλο για αυτό.

Εάν το επιτρέπουν οι κλιματολογικές συνθήκες, οι προ-βλαστημένοι σπόροι μελιτζάνας μπορούν να φυτευτούν απευθείας σε ανοιχτό έδαφος. Πριν από τη διαδικασία, στεγνώνουν ελαφρώς. Η σπορά είναι σωστή όταν η θερμοκρασία του εδάφους φτάσει τους 15 ° C. Οι σπόροι φυτρώνουν και αναπτύσσονται αργά, επομένως οι έμπειροι κάτοικοι του καλοκαιριού συχνά φυτεύουν δίπλα σε μελιτζάνες ραπανάκι... Όταν τα φυτά χρειάζονται περισσότερο ελεύθερο χώρο, θα ωριμάσουν ήδη. Και στα πρώτα στάδια της ανάπτυξής τους δεν θα σας επιτρέψει να χάσετε τη φύτευση.

Τα μυστικά της γεωργικής τεχνολογίας

Η φροντίδα της μελιτζάνας στα κρεβάτια περιλαμβάνει διαδικασίες γνωστές σε πολλούς, όπως:

• χαλάρωση του εδάφους?
• πότισμα;
• λίπασμα επιφάνειας;
• αφαίρεση ζιζανίων
• κυνήγι.

Οι ρίζες των φυτών θέλουν να λαμβάνουν πολύ οξυγόνο, αναπτύσσονται αργά σε πυκνό έδαφος. Επομένως, η ρηχή χαλάρωση του εδάφους κοντά και κάτω από τις μελιτζάνες πραγματοποιείται τακτικά, τουλάχιστον 5 φορές ανά σεζόν. Τέτοια φροντίδα απαιτείται μετά από έντονες βροχές, οι οποίες καρφώνουν το χώμα, συμπιέζοντας το. Αφού χαλαρώσετε το κρεβάτι, είναι καλύτερα να μην το ποτίζετε. Θα αρκεί να ψεκάσετε τα φύλλα της μελιτζάνας με νερό, αφού διαλύσετε την ουρία. Αυτή η σίτιση θα έχει θετική επίδραση στην απόδοση τους.

Πρέπει να ποτίζετε συχνά τα κρεβάτια. Τα φυτά αντιδρούν άσχημα στην έλλειψη νερού: ρίχνουν τους οφθαλμούς και τις ωοθήκες τους και το σχήμα των ήδη σχηματισμένων φρούτων παραμορφώνεται άσχημο. Είναι σωστό ότι το έδαφος δίπλα στις μελιτζάνες είναι πάντα ελαφρώς υγρό. Για το πότισμα των φυτών, είναι καλύτερο να χρησιμοποιείτε νερό από δοχεία που θερμαίνονται από τις ακτίνες του ήλιου κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Οι μελιτζάνες ανταποκρίνονται θετικά στα λιπάσματα. Το ντύσιμο γίνεται τρεις φορές ανά σεζόν. Για αυτό χρησιμοποιούνται σύνθετες ανόργανες συνθέσεις και πολτός. Για πρώτη φορά, τα φυτά γονιμοποιούνται 10 ημέρες μετά την τοποθέτησή τους στα κρεβάτια. Η φροντίδα επαναλαμβάνεται με τη μορφή επιδέσμων μετά από άλλες 20 ημέρες και στο στάδιο της εκκόλαψης.

Οι θάμνοι των φυτών δεν χρειάζονται διαμόρφωση, αλλά οι πλευρικοί βλαστοί, καθώς και τα φύλλα που βρίσκονται δίπλα στα μπουμπούκια και τα εμποδίζουν από τον ήλιο, απομακρύνονται καλύτερα από αυτά. Όταν το ύψος του δενδρυλλίου είναι 40 cm, συνιστάται να τσιμπήσετε την κορυφή του. Η άλεση θα έχει καλή επίδραση στα φυτά. Χάρη σε αυτόν, οι τυχαίες ρίζες θα αναπτυχθούν ενεργά στους θάμνους, γεγονός που θα αυξήσει την παραγωγικότητά τους. Κατά την αναπαραγωγή μελιτζανών στα Ουράλια, απαιτείται φροντίδα για αυτούς με τη μορφή ομαλοποίησης των ωοθηκών. Έχοντας επιλέξει 5-6 από τα μεγαλύτερα, αφήνονται στο φυτό και τα υπόλοιπα αφαιρούνται.

Δεν είναι δύσκολο να καλλιεργήσετε τις αγαπημένες και υγιείς μελιτζάνες σας στην ιστοσελίδα. Η φροντίδα τους θα απαιτήσει κάποια γνώση, αλλά δεν θα φέρει ιδιαίτερες δυσκολίες. Οι περισσότεροι κάτοικοι του καλοκαιριού δεν θα βρουν τίποτα νέο στη γεωργική τεχνολογία αυτής της νότιας κουλτούρας, διότι απαιτούνται διαδικασίες για την χαλάρωση του εδάφους, το πότισμα, τη λίπανση, την άλεση και το βοτάνισμα για την επιτυχή καλλιέργεια πολλών λαχανικών.

Η μόνη δυσκολία μπορεί να είναι η παροχή της απαραίτητης θερμοκρασίας στα φυτά, αλλά είναι πολύ πιθανό να καταπολεμηθεί. Αρκεί να παρακολουθείτε στενά την πρόγνωση του καιρού και να είστε έτοιμοι να παρέχετε στις εκφορτώσεις ένα αξιόπιστο καταφύγιο από τον παγετό. Η καλλιέργεια μελιτζανών στις βόρειες περιοχές της χώρας, τα Ουράλια και η Σιβηρία έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά. Αλλά ακόμη και σε δυσμενείς συνθήκες για αυτούς, είναι σε θέση να φέρουν καλλιέργειες, απλά πρέπει να επιλέξετε τη σωστή ποικιλία και να ακολουθήσετε τις συστάσεις για τη φροντίδα της καλλιέργειας.