Παραγωγή υδροπονικής για μια σαλάτα με τα χέρια σας

Η υδροπονική θα σας επιτρέψει να πάρετε φρέσκες βιταμίνες από μαρούλι, άνηθο, κρεμμύδια και άλλα χόρτα ακόμη και το χειμώνα. Οι επιχειρηματίες μπορούν ακόμη και να μετατρέψουν αυτό το κτίριο σε πηγή μόνιμου εισοδήματος.

Σε τι χρησιμεύει η υδροπονία;

Σίγουρα κάθε καλοκαιρινός κάτοικος θυμάται τις περιπτώσεις που πρέπει να αφαιρέσετε το έδαφος όλη την ημέρα για να πάρετε την πολυαναμενόμενη συγκομιδή μετά από λίγο. Η καλλιέργεια του μαρουλιού σας εξοικονομεί υδροπονικά σας ενοχλεί να σέρνετε μέσα από τα κρεβάτια. Ταυτόχρονα, δεν θα στερηθείτε τη χαρά να παρακολουθείτε την ανάπτυξη της σαλάτας και θα μπορείτε να καταναλώνετε φρέσκα βότανα σχεδόν όλο το χρόνο.

Η υδροπονική είναι μια δομή στην οποία το μαρούλι δεν αναπτύσσεται στο έδαφος, αλλά στο νερό. Υπάρχουν πολλοί τύποι τέτοιων συστημάτων, από το απλούστερο έως το πιο περίπλοκο. Κατά κανόνα, απλές παραλλαγές χρησιμοποιούνται στο σπίτι, η δημιουργία των οποίων δεν απαιτεί σημαντική επένδυση χρημάτων, προσπάθειας και χρόνου. Ταυτόχρονα, ακόμη και μια τέτοια συσκευή θα έχει τα ακόλουθα πλεονεκτήματα σε σχέση με την καλλιέργεια μαρουλιού στο έδαφος:

1. Λιγότερη ένταση εργασίας. Η έλλειψη εδάφους σάς επιτρέπει να μην χάνετε χρόνο για χαλάρωση, αφαίρεση ζιζανίων και τακτικό πότισμα. Δεν θα ενοχληθείτε από παράσιτα που ζουν σε μεγάλο αριθμό στη γη.
2. Πολύ μικρή περιοχή προσγείωσης. Οι ρίζες των φυτών θα μπορούν να αναπτυχθούν χωρίς μεγάλα δοχεία, τα οποία χρησιμοποιούνται για φύτευση στο έδαφος. Αυτό εξοικονομεί σημαντικά χώρο.
3. Πιο άφθονες και συχνότερες συγκομιδές. Τα φυτά δεν χρειάζεται να έχουν ανεπτυγμένο ριζικό σύστημα για να λαμβάνουν όλα τα θρεπτικά συστατικά. Δηλαδή, ο σχηματισμός των ριζών παίρνει τον περισσότερο χρόνο όταν καλλιεργείται μαρούλι στο έδαφος.

Παρά αυτά τα αναμφισβήτητα οφέλη, τα υδροπονικά τρόφιμα έχουν ελαφρώς διαφορετική γεύση από τα συμβατικά αναπτυγμένα τρόφιμα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί καλοκαιρινοί κάτοικοι χρησιμοποιούν τη σύγχρονη μέθοδο καλλιέργειας μόνο το χειμώνα, όταν είναι αδύνατο να πάρει μια καλλιέργεια από τη γη.

Παραγωγή υδροπονίας στο σπίτι

Η δομή θα αποτελείται από τα ακόλουθα στοιχεία:

1. Πυκνό πλαστικό δοχείο.
2. Φύλλο φελιζόλ.
3. Εξειδικευμένα υδροπονικά δοχεία (που θυμίζουν τα μικροσκοπικά δοχεία που βλέπετε στο γραφείο). Μπορούν να χρησιμοποιηθούν κύπελλα μίας χρήσης με κουλοχέρηδες.
4. Συμπιεστής ενυδρείου αέρα.

Εκτός από την άμεση λειτουργία του, το δοχείο πρέπει να προστατεύει το διάλυμα από τη θερμότητα και το φως του ήλιου, καθώς υπό τέτοιες συνθήκες τα φύκια πολλαπλασιάζονται σε αυτό. Για αυτήν την εργασία είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε ένα μαύρο (ή σκούρο χρώμα) δοχείο από πυκνό πλαστικό. Το καπάκι πρέπει επίσης να ταιριάζει πολύ σφιχτά. Για να ασφαλίσετε τα φυτά, μπορείτε να κάνετε τρύπες για τις γλάστρες στο ίδιο το καπάκι ή να χρησιμοποιήσετε ένα αφρώδες φύλλο. Η πρώτη επιλογή είναι πολύ πιο βολική, αλλά δεν είναι κατάλληλη για όσους σχεδιάζουν να επαναχρησιμοποιήσουν το δοχείο με καπάκι για άλλους σκοπούς.

Οι οπές για τις γλάστρες πρέπει να απέχουν σε κάποια απόσταση έτσι ώστε οι κορυφές των φυτών που καλλιεργούνται να μην παρεμβαίνουν μεταξύ τους.

Προετοιμασία και προμήθεια διαλύματος

Κατά τη δημιουργία Υδροπονική DIY στο σπίτι, πρέπει να διασφαλίσετε ότι υπάρχει επαρκής ποσότητα οξυγόνου στο θρεπτικό διάλυμα. Ένας συμπιεστής ενυδρείου με πέτρες ψεκασμού είναι ιδανικός για το σκοπό αυτό. Εάν η δεξαμενή είναι μικρή, μπορεί να χρησιμοποιηθεί 1 πέτρα. Ο αριθμός των ακροφυσίων πρέπει να αυξάνεται ανάλογα με την αύξηση του μεγέθους του δοχείου.

Το οξυγόνο θα παρέχεται μέσω ενός ειδικού σωλήνα, για τον οποίο πρέπει να κάνετε μια τρύπα ακριβώς στο κέντρο του καπακιού. Το ένα άκρο του εύκαμπτου σωλήνα συνδέεται με τον συμπιεστή, το άλλο με τις πέτρες ψεκασμού, οι οποίες πρέπει να απλώνονται ομοιόμορφα στο κάτω μέρος του δοχείου.

Πλήρωση δεξαμενών

Το πρώτο βήμα είναι να γεμίσετε το μισό δοχείο με το διάλυμα. Μετά από αυτό, πρέπει να βάλετε το καπάκι και να τοποθετήσετε τα δοχεία σε αυτό. Στη συνέχεια, η λύση προστίθεται σε τέτοιο επίπεδο που φτάνει στο κάτω μέρος κάθε δοχείου. Με αυτόν τον τρόπο η σαλάτα μπορεί να πάρει αρκετό οξυγόνο και χρήσιμα μέταλλα.

Το τελικό στάδιο ανοίγει τον συμπιεστή. Εάν όλα έγιναν σωστά, θα πρέπει να εμφανίζονται μικρές φυσαλίδες στο διάλυμα. Εάν υπάρχει, μπορείτε να χαλαρώσετε και να περιμένετε τη συγκομιδή. Εάν το νερό παραμείνει ήρεμο, πρέπει να ελέγξετε την αξιοπιστία του προσαρτήματος σωλήνα (τόσο στον συμπιεστή όσο και στις πέτρες ψεκασμού), καθώς και την απόδοση του ίδιου του συμπιεστή.

Αυτό το υδροπονικό είναι ιδανικό για καλλιέργεια μαρουλιού και κάποιου άλλου πρασίνου. Οι πιο ιδιότροπες καλλιέργειες απαιτούν ένα εκλεπτυσμένο κουτί καλλιέργειας.