Çilek ve bahçıvanların sırları için ilkbahar dikim kuralları

Güçlü ve sağlıklı çalılar ve tarımsal teknoloji kurallarına bağlılık, ilkbaharda çilek ekiminin başarılı olacağının garantisidir. Yaz sonunda veya sonbahar başında yapılabilir, ancak birçok yaz sakini bunu bahçe sezonunun başında yapmayı tercih eder. İddiaları ikna edicidir: İlkbaharda bitkiler daha iyi köklenir ve soğuk havanın başlamasıyla kış donlarına minimum kayıpla dayanacak kadar güç toplarlar. Çilek veriminin yüksek olması, meyvelerin sulu ve tatlı olması ve yataklara özen göstermenin bir güçlük olmaması için, çalıları doğru şekilde dikerek kaliteli bir temel atmanız gerekir.

Site gereksinimleri

Bahçe çileği iddiasız bir bitkidir. Ancak çalılarına en uygun koşulları sağlarsanız daha iyi gelişir ve meyve verir. Yeterli miktarda ışık önce gelir. Çilek yataklarının altına en güneşli yerin alınması tavsiye edilir. Güney yamaçlarda mahsulün ekimi başarılı olacaktır. Ovalarda ve bataklık arazide, çalılıkların gelişimi yavaşlar ve meyvelerin miktarı ve kalitesi düşer.

Bitkiler gevşek ve verimli toprakları tercih eder, kum ve yaklaşık% 3 humus içermelidir. Onlar için uygun:

• Kara Toprak;
• hafif balçık;
• kumlu tınlı toprak;
• orman koyu gri arazi.

Turba topraklarının çilek için uygun olmadığı düşünülmektedir. Onlara göre, bitkiler genellikle geç yanıklıktan etkilenir. Yüksek kil içeriğine sahip topraklarda çalılarının düzenli beslenmeye ihtiyacı olacaktır. Dikimleri beslemezseniz bitkiler zayıflayacak ve iyi bir hasat getirmeyecektir. Soddy-podzolic arazi de pek iyi bir seçenek değil.

Ürün rotasyonunu hesaba katarak çilek ekmeniz gerekir. Çalıları için en rahatı, aşağıdaki ürünlerden herhangi birinden sonra serbest bırakılan toprakta olacaktır:

• Sarımsak;
• Luke;
• Dereotu;
• petunyalar;
• kadife çiçeği;
• havuçlar;
• pancar;
• balkabağı;
• hububat;
• baklagiller.

En iyi sonuç, yeşil gübrenin ardından yetiştirilmesidir: acı bakla, fazelya, hardal, karabuğday, Çileklerin 3-5 yıldan daha erken olmamak üzere orijinal yerlerine iade edilmesi önerilir. Bu süre zarfında toprakta bitkiler için yeterli miktarda besin birikecektir.

Çilekler için kötü öncüller şunlar olacaktır:

• gece gölgesi ailesinden sebzeler;
• salatalıklar;
• lahana bitkileri.

Yeraltı sularının yakınlığını hesaba katmak gerekir. Çilek kökleri durgun neme tolerans göstermez. Bir mahsulün ekilmesi için yeraltı suyuna 1 m veya daha fazla mesafe kabul edilebilir. Daha yakın dururlarsa yüksek (0,5 m) sırtlarda çilek yetiştiriciliği yapılır. Diğer bir yol da bitkilere iyi bir drenaj sağlamaktır.

Hazırlık çalışmaları

Sahadaki toprağın bileşimi kültürün gereksinimlerini karşılamıyorsa, kuma dayalı olarak kendiniz uygun bir alt tabaka hazırlayabilirsiniz. Aşağıdaki bileşenler buna eklenir:

• humus;
• organik gübre;
• Tahta külü.

Hibrit çilek çeşitleri en iyi şekilde eşit parçalardan elde edilen bir toprak karışımına ekilir:

• turba;
• çim arazi;
• humus;
• kum.

Yataklardaki verimli alt tabaka tabakası en az 10 cm olmalıdır.

Tavsiye

Çilekler iyi beslenmeyi sever, bu yüzden ekimden önce organik bileşikler ekleyerek herhangi bir toprağı gübrelemek daha iyidir. Bu, bitkilerin daha fazla bakımını kolaylaştıracaktır: bir sonraki beslemeye çok çabuk ihtiyaç duymayacaklar.

Böylece, ekimden önce çilek yetiştirmek bir güçlük değildir toprak dezenfekte edildi... Mantar enfeksiyonlarının önlenmesi, bitkiler yataklara yerleştirilmeden 1.5-2 hafta önce uygun şekilde yapılmalıdır. Bunun için kireç (500 gr) ve bakır sülfat (50 gr) kullanılır.Her iki maddeyi 10 litre suda çözdükten ve karışımı 70 ° C'ye ısıttıktan sonra, gelecekteki yataklara püskürtülür. 1 m² toprak yüzeyi için 1 litre bileşim harcanır.

Çilek ekilmesi planlanan alan yabancı otlardan arındırılmıştır. Yabani otların ayıklanması sırasında böcek larvaları bulunursa, toprak böcek öldürücü etkiye sahip müstahzarlarla işlenmelidir. Bir yatağın ana hatlarını çizdikten sonra kazılır, ancak önce odun külü ile karıştırılmış humus yüzeyine serpilir. 1 m² toprak için 2 kova organik madde ve 2 bardak kül kullanılmalıdır. Sitenin yetkin bir şekilde hazırlanması, çilek çalılarının yüksek hayatta kalma oranının garantisidir.

Zamanlama ve popüler iniş yöntemleri

İçin mükemmel zaman çilek fidelerinin yerleştirilmesi Ülkede bölgenin iklim özelliklerine bağlıdır. Güneyde ise Mart ayı başında işlem yapılmaktadır. Bahçıvanların emrinde sadece 10 günü var - ayın 5'inden 15'ine. Orta şerit bölgelerinde Nisan ayı çilek ekimi uygulanmaktadır. Ayın ikinci on yılından başlayıp sonuna kadar devam ediyorlar.

Kuzey bölgelerde, prosedür şartları Mayıs ayının ilk yarısına kaydırıldı. Urallar ve Sibirya'nın yaz sakinleri, ilkbaharda çilek ekimini tercih ediyor. Onun sayesinde bitkiler yeni koşullara uyum sağlamak için daha fazla zaman kazanıyor. Yataklara sadece hava sıcak olduğunda çilek ekebilirsiniz. Geceleri termometre 6 ° C'nin altına düşmemelidir.

Çilek çalıları dikmenin birçok yolu vardır. En sık kullanılan:

• çalı;
• yuvalama;
• halı;
• sıralara iniş;
• dikey uyum.

Çalı yöntemi, bitkileri aralarında 0,5 m aralıklarla dikdörtgen yataklara yerleştirmeyi içerir.Kullanırken fideler çok az gerektirir, ancak gelecekte çilek çalılarının bakımı için çok çaba harcamanız gerekecek. Üst pansuman, toprağın düzenli olarak gevşetilmesi, yabani otların temizlenmesi, malçlama, yeniden büyüyen bıyıkların çıkarılması - bu önlemler olmadan yapamazsınız. Bir çalı yöntemi ve avantajları vardır. Gelişim için iyi koşullar alan bitkiler büyük meyveler oluşturur ve bol bir hasat getirir. Olgunlaşma hızı da artar.

Yuvalara ekilirken 7 çilek çalı kullanılır. Merkeze bir tane yerleştirildikten sonra kalan 6 tanesi etrafına yerleştirilir Bitkiler arasında 10 cm boşluk bırakılmalıdır. Komşu yuvalar birbirinden en az 30 cm mesafede yapılır. Bu tür çilek yetiştiriciliği daha fazla fide gerektirecektir. Ancak daha küçük bir alanı işgal edecekler ve birkaç yıl boyunca iyi bir hasattan memnun kalacaklar.

Alternatif yöntemler

Çilek çalılarının halıya yerleştirilmesi, bitkilere bakmak için fazla zaman harcayamayanlar için gerçek bir nimettir. En iyi pansuman ve yabani otların ayıklanması, gerekli agroteknik önlemler listesinde kalır, ancak bıyıkları düzenli olarak çıkarmanız ve toprağı malçlamanız gerekmez. Bitkiler, çalılar arasında 7 cm geri çekilerek sıralar halinde ekilir, optimum sıra aralığı 30 cm'dir.

Çilekler hızla büyüyerek alanı sağlam bir halıya dönüştürecektir. Bu iniş, özel bir mikro iklimin yaratılmasına yol açar. Yoğun bitki örtüsü altındaki toprak uzun süre nemli kalır ve sürekli gölge koşullarında yabancı ot büyümesi durur. Ancak halı dikimi sırasında çileklerden büyük meyveler beklememelisiniz. Alan gölgede ise kullanamazsınız. Meyveler olgunlaşmayacak ve yüksek nem ile birlikte çürümenin gelişmesi için verimli bir toprak yaratacaktır.

Birçok yaz sakini, çalıların verimindeki artışa dikkat ederek çilekleri sıralar halinde dikmeyi tercih ediyor. Bu yöntemle bitkiler arasındaki mesafe 15-25 cm'ye ve sıra aralığı - 40 cm'ye çıkarılır Dikim geleneksel bakıma ihtiyaç duyar: üst pansuman, gevşetme, yabancı ot kontrolü, bıyıkların çıkarılması. Çilekler sıraya konulduğunda çok büyük meyveler getirmez, ancak birçoğu olacaktır.

İniş teknolojisi

Toprağa konulmadan önce çilek fidanları sertleştirilir. Birkaç gün boyunca soğuk bir odaya aktarılır (hava sıcaklığı 10-15 ° C).Dikimden önce bitkilerin köklerinin suya veya büyümeyi uyarıcı bir solüsyona batırılması doğru olacaktır. Onları bir gün ıslatmak daha iyidir, ancak zamanın yokluğunda kendinizi birkaç saatle sınırlayabilirsiniz. Çilek kök sisteminin seyreltilmiş bir sarımsak infüzyonunda (10 litre suya 150 ml) tutulmasıyla iyi bir sonuç elde edilir. Keskin koku zararlıları korkutur. Daha sonra bitkinin kökleri killi püreye batırılır. Bu onların kurumasını önleyecek ve çileklerin kök salmasını kolaylaştıracaktır.

Delikler sığ (7 cm), ancak geniştir. Bitkinin kökleri delikte gevşek olmalıdır. Bir tepe ile dibe humus veya besleyici bir substrat döktükten ve deliği ılık suyla döktükten sonra ekime başlarlar. Bitkinin kökleri höyüğün üzerine yayılmıştır. Uzunlarsa (10 cm'den fazla), önce yaralanmamak için kesilirler. Kalbi gömmeden çalı dikmelisin. Zemin seviyesinde olmalı.

Deliğe bir çilek fidanı yerleştirerek, üzerine serpin. Bu, verimli tomurcukları olan rozetin bir toprak tabakası altında kalmaması için dikkatlice yapılır. 2 yöntem kullanılabilir:

• ekimden sonra bitkiyi bolca sulayın;
• yavaş yavaş toprakla örtün, bir sonraki kısmını deliğe ekledikten sonra her seferinde hafifçe sulayın. Bu, gübrelerin topraktan sızmasını önlemeye yardımcı olacaktır.

Yatakları malçlayarak ekimi tamamlayın. Bunun için iğneleri doğru kullanın. Genç çilekleri hastalıklardan ve zararlılardan koruyacaktır. Onu saman, kuru ot veya yaprak, talaş ile değiştirebilirsiniz.

Genç çileklerin agrotekniği

İniş bakımı standart gerektirir. Görevi, çilek çalılarının yeni bir yerde kök salmasına, güçlü yapraklar yetiştirmesine, gelecek mevsimin çiçek tomurcuklarını bırakmasına ve kışa hazırlanmasına yardımcı olmaktır. Tomurcuklar göründüğünde kesilirler. Bitkiler iyi köklenmelidir ve meyvelerin olgunlaşması güçlerinin çoğunu alır. Halı ekim yöntemi seçilse bile bıyığa da aynısı yapılır. Gelecek yıl, kurulan bitkiler yenilerini çıkaracak, çoktan bırakılabilirler.

İlk besleme, çileklerin yataklara konulmasının üzerinden 2 hafta geçtikten sonra yapılır. Onun için, çok fazla azot içeren organik bileşiklerin kolayca sindirilebilir bir biçimde kullanılması tavsiye edilir. Meyve çalılarının hızlı büyümesini sağlayacaklar. İnfüzyonlarla beslenmenin genç çilekler üzerinde olumlu bir etkisi vardır:

• biohumus;
• Kuş pislikleri;
• otlar.

Soğuk havanın başlamasıyla yatakların yalıtılması gerekecektir. Düşen yapraklar, saman veya ladin dalları ile güvenilir bir şekilde kaplanırlar. Üstüne domates veya biberden arta kalan üstleri ekleyebilirsiniz. Onun sayesinde yataklarda daha fazla kar birikecek. Baharın gelmesiyle birlikte barınak kaldırılır. Buna geç kalamazsınız, aksi takdirde toprak kurur ve uzun süre ısınır. Kuru, hastalıklı veya zarar görmüş yapraklar bitkilerden kesilir. Kışın hayatta kalan çilek çalılarının beslenmeye ihtiyacı vardır. Bahçe yatağı yüzeyine saçılarak ve gevşetilerek toprağa gömülerek kompleks bir mineral gübre ile yapılır.

Bir sonraki adım, bitkilerin koruyucu muamelesidir. Özel hazırlıklar, hastalıkları ve zararlıları unutmanıza izin verecektir. Çileklerin daha hızlı çiçek açması için üzerleri ince bir malzeme ile örtülür. Işığı, havayı ve suyu iyi iletmeli, ancak sıcak kalmalıdır. Tomurcukların ortaya çıkması ile malçlama şeklinde bakım yapılır. Bitkilerin altına bir turba, talaş, saman tabakası dökülebilir. Topraktaki nemi tutmaya yardımcı olurlar ve meyveler onları çürümekten korur.

Çilek yetiştiriciliğinde zor bir şey yoktur, deneyimsiz bahçıvanlar da pratik yapabilir. Bakım gerektirmez, hızla büyür, insan müdahalesi olmadan bile iyi çoğalır. Çilek çalılarınızı vermeye zaman ayırırsanız ve onları beslemeyi unutmazsanız, sürekli olarak yüksek miktarda büyük, tatlı meyveler verirler. Bir mahsul yetiştirme deneyiminin başarılı olması için, onu ekme kurallarına uymanız gerekir. Çilek çalılarının normal gelişimini ve sağlıklarını garanti eden şey budur.