Bahçe böğürtlen bakımı, çalı dikim kuralları

Ahududuya benzeyen alışılmadık siyah meyvelerin eklendiği zengin tadı ve narin aromasına aşık olmamak imkansızdır. Siteye böğürtlen dikmek, istediğiniz kadar sağlıklı bir içeceğin tadını çıkarmanın yanı sıra taze olarak da içmenizi sağlayacaktır. Ormanlarda, bu iddiasız çalı, hızla kayıpsız geçmenin imkansız olduğu yoğun dikenli çalılıklar oluşturur. Yazlıklarda, onu çok sık bulamazsınız. Yetiştirilen böğürtlen çok kaprisli olarak adlandırılamaz. Ancak orman kardeşi özel bakıma ihtiyaç duymuyorsa, o zaman melez çalı çeşitlerinden ˗ Thornfree, Loch Tay, Chester, Black Satin, Netchez, Thornless Evergreen, Aghavam ˗ gerekli özen göstermeden zengin bir hasat bekleyemezsiniz.

Koltuk seçimi

Böğürtlen güneş ışığını sever ve ona açık alanlara dikmek daha iyidir. Yazın farklı uzunlukta olmadığı ve Urallarda veya Leningrad Bölgesinde çok sıcak günlerin olmadığı bölgelerde bu tavsiyeye uymak özellikle önemlidir. Küçük bir gölgeleme, çalıların büyümesini etkilemeyecek, ancak çilek sayısını ve tadını olumsuz yönde etkileyecektir. Siyah Saten ve diğer çeşitlerde daha ekşi olurlar. Önemli bir ışık eksikliği, çok uzun olabilen genç sürgünleri etkileyecektir.

Böğürtlenleri binaların çitlerinin veya duvarlarının yanına yerleştirmek daha iyidir. Onu rüzgardan güvenilir bir şekilde koruyacaklar. Darbeleri, çalı çiçeğinin tozlaşmasını engeller, narin sürgünleri kırar ve olgunlaşan meyveleri toplar. Binalardan gelen kalın gölge böğürtlenin gelişimine müdahale etmemesi için, onlardan en az 1 m mesafede doğru şekilde dikin. Alanın güney veya batı yamaçlarına sahip olması iyidir. Onlara göre, çalı soğuk kuzey ve doğu rüzgarları tarafından tehdit edilmeyecek.

Ülkede böğürtlen yetiştirmek, sahadaki toprak tınlı veya kumlu tınlı ise daha başarılı olacaktır. 4 gereksinimi karşılamalıdır:

• gevşek olun;
• iyi süzülmüş;
• bereketli
• nötr veya hafif asidik reaksiyona sahiptir (pH 6,0 ise daha iyidir).

Böğürtlen, ahududu civarında iyi gelişebilir. Ancak, her ikisi de çok sayıda kök emici oluşturduğundan, sürekli genç sürgünlerle savaşmanız gerekecek. Aksi takdirde, hızla siteye yayılacaktır. Aşırı büyüme oluşturmayan dikensiz çeşitleri seçmek için daha kolay bir seçenek de vardır (Siyah Saten, Navajo).

Toprak hazırlığı ve dikim tarihleri

Hazırlanan toprağa çalı dikilmesi tavsiye edilir. Sonbaharda yetiştirmeye, yabani otları çıkarmaya, kazıp toprağı dezenfekte etmeye başlarlar. Böğürtlen köklerinin besleyici bir ortama ihtiyacı vardır. Aynı zamanda, fazla gübre kültürde hayal kırıklığına yol açacaktır: Black Satin, Eldorado veya Thornless Evergreen çeşitlerinin çalıları güçlü ve yoğun yapraklı olacak, ancak zayıf bir şekilde çiçek açacaklar ve iyi bir hasat getirmeyecekler. Organik ve mineral kökenli besinler fakir toprağa verilir. Site yüzeyinin 1 m²'si için harcama:

• 10 kg gübre (kompost veya humus ile değiştirilebilir);
• 15 gr süperfosfat;
• 25 gr potasyum sülfat.

Böğürtlenin yerleştirilmesi planlanan çukurlardan veya hendeklerden çıkarılan toprağa gübreler uygun şekilde karıştırılmalıdır. Çalıların kökleri dikim sırasında hazırlanan substrat ile kaplanır.

Tavsiye

Ülkedeki toprak kireçli ise bitkilerde magnezyum ve demir eksikliği yaşanır. Bu nedenle böğürtlen ekmeden önce bu elementleri içeren mineral preparatları toprağa sokmaya özen göstermelisiniz. Gelecekte, yetişkin çalılar için pansuman şeklinde özen gösterilerek kullanılmaları gerekecek.

Thornless Evergreen, Oregon, Black Satin, Erie, Thornfree ˗ böğürtlen çeşitlerinden herhangi biri ilkbaharda ekilmelidir. Nedeni basit. Genç çalılarına yetkin bir bakım sağlarsanız, kışın geldiğinde, soğuk havada güvenle hayatta kalabilecek kadar güçlü olacaktır. Prosedüre toprak iyi ısındığında başlarlar, bu nedenle farklı bölgeler için çalı fidelerinin açık toprağa farklı dönemlerde yerleştirilmesi önerilir. Orta şeritte bu, baharın ikinci yarısında ˗ nisan sonuna doğru veya mayıs tatillerinde yapılır. Kışları ılık geçen bölgelerde sonbahar dikimi yapılabilir. Üreme için kışa dayanıklı kültür çeşitlerinin seçilmesine de izin verilir.

İniş kuralları

Çeşitli bahçe böğürtlenlerinin (Thornfrey, Darrow veya Black Satin) özel bir fidanlıktan satın alınması daha iyidir. İlkbahardaki yıllık çalıları, gelişmiş bir kök sistemine sahip yeni bir yerde kök salmaktadır. Tabanda bir tomurcuk oluşmuş 2 güçlü ve kalın (çapı 5 mm'den fazla) gövdeye sahip fidelerin seçilmesi doğrudur. Yaşları ve boyutları, çukurun derinliğini ve genişliğini belirler.

Böğürtlen çeşitliliğine bağlı olarak 2 yetiştirme yöntemi uygulanmaktadır.

1. Bant yöntemi, yeni sürgünlerin yoğun bir şekilde oluştuğu çalılar üzerinde bu tür kültür türleri için uygundur. Onlar için fidelerin yerleştirildiği bir hendek kazılır. Böğürtlen dikse (Thornfree) aralarında 1-1,5 m'lik bir mesafe korunur. Sürünen ve yarı sürünen sürgünlere sahip çeşitler için (Black Satin, Thornless Evergreen), 2,5-2,9 m'ye çıkarılır, sıra aralıkları geniş wide yaklaşık 2-2,5 m yapılır.
2. Çalı yöntemi, sürgünlere yatkın olmayan böğürtlen yetiştiriciliğinde kullanılabilir. Fideleri için ilkbaharda 2-3 genç bitkinin yerleştirildiği çukurlar hazırlanır. Sıralar arasındaki aynı aralığı gözlemleyerek, birbirlerinden en az 1,8 m mesafede kazın.

Böğürtlen ekiminin kendine has özellikleri vardır. Çalı, kendisi için hazırlanmış bir deliğe veya hendeğe yerleştirdikten sonra, kökleri dikkatlice düzleştirilir ve toprakla serpilir. Sap dibinde bulunan tomurcuktan toprak yüzeyine olan mesafenin 2-3 cm olması doğrudur.

Tavsiye

Çukur, besleyici bir substrat ile tepesine kadar doldurulmamalıdır. Böğürtlen çalılarını sığ (5-7 cm) bir oyukta bırakmak daha iyidir. Bu, dikimlere bakım yapmayı kolaylaştıracak ve erken ilkbaharda delikte biriken karın erimesinden bitkilere uzun süre nem sağlayacaktır.

Toprağı sıkıştırdıktan sonra, ekilen çalı bolca sulanır. Daha sonra gövdenin yanındaki toprağın yüzeyi malçlanır. Bunun için gübre veya kompost kullanmak daha iyidir. Böğürtlen ekimi, meyve sürgünlerinin tamamen çıkarılmasıyla genç bir bitkinin budaması ile sona erer. İşlemden sonra burcun yüksekliği 20 cm olmalıdır.

Desteklerin montajı

Sitede yetiştirildiğinde, bahçe böğürtlenleri dikkat gerektirecektir. Çeşitlerinden herhangi biri, ister dikensiz Black Satin ve Thornfrey, ister dikenli Lucretia ve Abundant olsun, bol meyve verimi için yetkin bir bakıma ihtiyacınız var. Çoğu yaz sakini için olağan etkinlikleri içerir:

• sulama;
• toprağı gevşetmek;
• malçlama;
• ayıklama;
• üst giyim;
• budama.

İlkbaharda, fidelerin bakımı, kafeslerin montajı ile tamamlanmaktadır. Hızlı büyüyen böğürtlen filizlerini bağlamak için gereklidirler. Destek olarak güçlü ve yüksek (2 m'ye kadar) direklerin kullanılması doğrudur. Her sıraya, burcun her iki tarafında birbirinden 10 m mesafede monte edilirler. Destekleri kazdıktan sonra tel üzerlerine çekilir. Sıraları yerden 50-75 cm, 125 cm ve 180 cm mesafede yükselmelidir.

Bir çalının genç sürgünlerinin ilkbahar ve yaz aylarında bir jartiyere ihtiyacı yoktur. Sadece desteğe doğru yönlendirilirler ve şubeler de ona yapışır. Bunu sürekli yaparlar, çünkü sürgünlerin kaotik büyümesiyle çalılara bakmak, onları budamak ve hasat süreci zordur. En yüksek tel sırası, yaşamın ikinci yılında ortaya çıkacak gövdeler içindir.

Düz mahsul çeşitleri 2 yaşında meyve vermeye başlar. Böyle bir bahçe böğürtleninin hasat getireceği ana koşul, budama. Çalıdaki orta genç sürgünlerin yüksekliği 1-1,2 m olduğunda yapılır, çok kısaltılmazlar, üstleri 10 cm kesmek doğru olur, bu bakım çalıların daha kompakt hale gelmesine yardımcı olur. Böğürtlenler aktif olarak yan sürgünler oluşturuyorsa, hafif budamaya da ihtiyaçları vardır. 0,5 m yüksekliğe ulaşır ulaşmaz onun için zaman gelir.

Tarım teknolojisinin özellikleri

Bahçe böğürtlenleri özellikle kalıcı bir yere konulduktan sonraki ilk 1,5 ay boyunca sulamaya ihtiyaç duyar. Güçlendirilmiş genç çalılar sadece kuru havalarda neme ihtiyaç duyar. Bitki meyve verme dönemine girmişse, mahsul hasat edilinceye kadar düzenli olarak sulayın. Prosedür için güneş suyuyla oturup iyice ısıtmak daha iyidir.

Dikimler temiz tutulmalıdır: Black Satin yabani otlarının mahallesi, diğer böğürtlen çeşitleri gibi, iyi tolere etmez. İlkbahar-yaz döneminde sıralar arasındaki toprağın gevşetilmesi 5-6 kez yapılır, içine 10-12 cm daha derine inilir, çalıların altında sadece yüzey tabakasını (5-8 cm) etkileyerek mevsimde iki veya üç kez çapa veya dirgen ile muamele edilir.

Ayıklama ve gevşetme şeklinde bakımda zamandan ve emekten tasarruf etmek için toprak ilkbaharda malçlanır. Bunun için uygundur:

• Saman;
• talaş;
• iğneler;
• kuru yapraklar;
• çürümüş gübre;
• organik gübre.

Böğürtlenler olgunlaşmaya başladığında kavurucu güneşten korunmaları gerekir. Işınları ince ciltlerinde yanıklar bırakabilir ve bu da sunumu büyük ölçüde bozar. Aşırı ısınma, meyvelerin tadını olumsuz yönde etkileyecektir. Bu nedenle, dikimler her sıra boyunca çekilerek gölgelendirme ağları ile güneşten korunur.

Çalı bakımı, periyodik beslenmeyi sağlar. Hem Thornless Evergreen hem de dikenli böğürtlen, ilkbaharda şiddetli nitrojene ihtiyaç duymaktadır. Bu süre içerisinde toprağa amonyum nitrat (1 m²'ye 20 g) eklenir. Bunun yerine kullanabilirsiniz üre veya azot yönünden zengin organik gübreler. Her yıl potasyum içeren müstahzarlarla pansuman yapılır. Bir gübre seçerken, bileşimine dikkat etmelisiniz. Klor içermemelidir. Böğürtlenin gelişme ve fosfor ihtiyacı vardır. Her 3 yılda bir toprağa verilir.

Tavsiye

Çürümüş gübre ile malçlama, çalıyı bu elementi içeren müstahzarlarla gübreleme ihtiyacını ortadan kaldıracaktır.

Böğürtlen nasıl çoğaltılır

Çalı yayılımı fazla sorun getirmez. Yöntemleri kültivarına bağlıdır. Böğürtlenin sürgünleri sürünüyorsa üreme için yatay veya apikal tabakalar kullanılır. İlkbaharda yapılır. Sürgünlerin en güçlüsünü seçtikten sonra yere eğilir ve üst kısmı veya tüm gövdesi toprakla kaplanır. Bitkinin toprağa hapsolmuş kısımları hızla yeni kökler oluşturur ve tomurcuklarından genç sürgünler çıkar. Ana çalıdan ayrılır ve nakledilir.

Yatay katmanlar aracılığıyla çoğaltma, aynı anda birkaç yeni bitki elde etmenizi sağlar. Yeraltında, gövde tüm uzunluğu boyunca genç çalılar oluşturur. Yeterince gelişip güçlü olduklarında aralarında anne sürgünleri kesilerek bitkiler kazılarak yeni bir yere nakledilir.

Böğürtlen gür ise, çoğaltılması genellikle aşağıdaki yollardan biriyle gerçekleştirilir:

• kırıntı;
• kök emiciler;
• çalıyı bölmek.

Bitkinin kökleri, her baharda, orta gövdenin yakınındaki topraktan çıkan birçok yeni sürgün oluşturur. Boyları 10 cm olunca özenle kazılır ve hazırlanan alana dikilir. Bu tür üremeyi ilkbaharın sonlarında veya yazın başlarında yapmak daha iyidir. Urallar ve Sibirya'da bu son tarihlere uymak özellikle önemlidir. Genç bitkiler, güç kazanmak için zamanları yoksa sert kışta hayatta kalamazlar.

Çalıların bölünmesi, yavru yavru oluşturmayan mahsul çeşitleri için uygundur. Dikim için iyi gelişmiş delenki kullanılır.Böğürtlen filizlerinden kesimler yaz ortasında kesilir. Gevşek toprağa ekilmeleri gerekir. Substrat olarak turba ve kum karışımı uygundur. İçine yerleştirilen kesimler bir film ile kaplanmıştır. Köklenme için sıcaklığa ve yüksek neme ihtiyaç duyarlar. Bir ay içinde sahaya inmeye hazır olacaklar.

Pek çok yaz sakini, böğürtlen yetiştirmekten tamamen boşuna. Oldukça iddiasız ve verimli. Bahçıvanlar ayrıca, tüm gereksinimleri karşılayacak bir tane olacak olan kültür çeşitlerinin bolluğundan da memnun kalacaklar. Doğru yaklaşımla, çalı her yaz lezzetli bir hasat getirecektir. Siteye dikmeye çalışın ve kokulu meyveleri normal diyetinize hoş bir katkı olacak, vücuda enerji verecek ve vitaminler sağlayacaktır!