Siteye tüm kurallara göre bir elma ağacı dikiyoruz

Arazinin büyüklüğü her zaman büyük bir bahçe kurulmasına izin vermez, ancak her birinde birkaç meyve ağacı için yer vardır. Yaz sakinleri onları büyütmeye karar verdiklerinde, ilk düşündükleri şey bir elma ağacının nasıl dikileceğidir. Pek çok meyve ve meyve mahsulü arasında, hemen hemen her alanda toplanan, topu yöneten odur. Çeşitleri o kadar çeşitlidir ki, en seçici sahibi bile kendisi için mükemmel olanı seçebilir. Yetiştirilen elma ağaçları, meyvelerin farklı olgunlaşma ve depolanma dönemlerine sahip, yayılan bir taç ve kompakt sütunlu, uzun ve yarı bodurdur. Ayrıca, Sibirya veya Uzak Doğu'nun elverişsiz koşullarında yaz sakinlerinin yıldan yıla sulu meyveler toplamasına izin veren, bölgenin iklimine uyarlanmış bölgeli kültür çeşitleri de vardır.

Bir yer seçmek

Bir ağacın nasıl doğru bir şekilde dikileceği sorusunun cevabı birkaç bileşen içerir. Öncelikle elma ağacı için bir yere karar vermelisin. Fide, iki kriteri karşılayan bir arsa üzerinde iyi gelişecektir:

• güneş ışınlarına açık;
• soğuk rüzgarlar tarafından üflenmez.

Yoğun taçlı uzun ağaçların mahallesi, genç bir elma ağacını kötü etkileyecektir. Onların gölgesinde büyümesi yavaşlayacak ve yakında meyve vermeye başlamayacak.

Toprağın bileşimi de önemlidir. Yalnızca 3 koşul vardır. Olmamalı:

• taşlı;
• ezilmiş;
• bataklık.

Elma ağacı, havanın ve nemin köklerine kolayca ulaşmasına izin veren gevşek toprakları sever. Yeraltı sularının yakınlığına tahammül etmez. Ağacın ömrünün uzun olması ve hasadın bol olması için, aralarındaki mesafe en az 2 m olmalıdır.Yeraltı suyunun elverişsiz bir şekilde düzenlenmesi durumunda, dikim çukurunun dibine bir arduvaz tabakası konulması tavsiye edilir. Üzerine dinlenirken ağacın kökleri derinlere değil, yanlara gidecek. O zaman yeraltı suyu, hangi seviyede olursa olsun ona zarar vermez.

Ağaç tınlı topraklarda en rahat olacak. Ülkedeki arazi farklı bir bileşime sahipse, elma ağacının yetkili dikimi hazırlanmasını içerir. Killi toprak turba veya kumla karıştırılır. Humus, bol miktarda kum içeren toprağa eklenir. Turba ile değiştirebilirsiniz.

Tavsiye

Elma ağacı, çapraz döllenmiş bir üründür. Fidelerinin birkaçını sahaya yerleştirirseniz hasat daha zengin olacaktır. Bu çeşitlilik için, farklı olan elmaların olgunlaşma sürelerini seçmek daha iyidir: Beyaz dolgu, Aport ve Altın veya Melba, Tarçın çizgili ve Lobo - birçok seçenek var.

İniş çukuru kazmak

Çukuru elma ağacı için önceden hazırlayın. Genç ağacı toprağa koymadan bir ay önce, aşırı durumlarda - bir hafta yapmak daha iyidir. Daha sonra toprağın oturup ısınması için zamanı olacak ve bitki ekim stresine daha kolay dayanacaktır.

Yeryüzünü 2 yığın halinde katlayarak yuvarlak bir çukur kazılır. Bunun için özel kapların kullanılması uygundur. Ancak çukurun yanındaki alanı muşamba veya plastik bir örtü ile kaplayabilir ve toprağı üzerine dökünüz. Üstte olan verimli toprak tek bir yığın halinde istiflenir. Diğerinde - dünyanın alt tabakası, besin bakımından fakir. Çukurun optimum çapı 1 m'dir Duvarları dikey olmalı ve derinliği seçilen elma çeşidine ve fide kök sisteminin gelişme derecesine bağlıdır. Ortalama olarak 0,7 m'dir Genç bir ağacın desteğe ihtiyacı olacaktır, bu nedenle deliğin ortasına güçlü (yaklaşık 5 cm çapında) bir kazık çakılır. Yerden 40 cm yükselmelidir.

Tavsiye

Zemindeki kazığın çürümesini önlemek için alt kısmı yakılır.

Çukur hazır olduğunda, içinden çıkarılan toprak işlenerek ot kökleri ve taşlardan arındırılır.Kurulumu, bir elma ağacının nasıl doğru bir şekilde dikileceği gibi sorumlu bir görevi sürdürüyor. Çukurun dibini gevşettikten sonra verimli toprak dökülür. Sonra döllenme sırası gelir:

• humus (1 kova);
• odun külü (700-800 g);
• mineral bileşimler (1 kg).

Besin alt tabakasını hafifçe karıştırıp kurcalayarak, kalan toprağı üzerine küçük bir tepe oluşacak şekilde dökün. İçine fidenin yerleştirileceği bir girinti yapılır. Kök sisteminin boyutu, fossanın boyutunu belirler.

Dikim çukurunu farklı bir şekilde doldurabilirsiniz. Yukarıdan kaldırılan zemine karıştı:

• turba;
• organik gübre;
• humus;
• çürümüş gübre.

Çukur tamamen bu toprak karışımı ile doldurulur. Bu, yerine bir toprak tepesi oluşacak şekilde yapılmalıdır. Böyle bir elma ağacı dikimi, birkaç yıl içinde ağacın toprak çökmesi nedeniyle hunide kalmayacağını garanti edecektir. Çukurun dibindeki toprak da kullanılacak. Kenarlar, iniş alanı etrafında ondan oluşturulmuştur. Koridorlara dağıtabilirsiniz.

Profesyonellerin tavsiyelerine uyuyoruz

Doğru bir ağaç nasıl dikilir? Uzmanların önerileri, böyle bir konuyla başarılı bir şekilde başa çıkmaya yardımcı olacaktır.

1. Ülkedeki toprak kil ise çukurun derinliği artar. Drenaj yaptığınızdan emin olun. Taşlar veya boş konserve kutuları ona iyi gelir. İdeal seçenek, tahta parçaları kullanmaktır. Yavaş yavaş ayrışarak elma ağacının köklerine besin sağlarlar.
2. Drenajsız bir ağaç dikilir. Bu durumda, çukurun genişletilmesi gerekecek ve derinliği 0,4 m'ye düşürülmüştür Böyle bir ekim, ağaç köklerinin daha iyi gelişmesine katkıda bulunacaktır çünkü etraflarındaki nemin sonbaharda durgunluğunu önleyecektir.
3. Kumlu toprak nemi iyi tutmaz. İçinde elma ağacı için drenaj gerekli değildir. Bunun yerine, çukurun dibi kil veya daha iyisi alüvyonla kaplıdır. Toprağı daha uzun süre nemli tutmaya yardımcı olacaklar ve sulama şeklinde bakım daha az yapılması gerekecek.
4. Sibirya'nın sert ikliminde elma ağaçlarının tepelere dikildiğinde büyümesi daha kolay olacak. Bu, ağaçları selden ve kök boğazlarının sönmesini önleyecektir. Bu yöntemin avantajı, yüksek kotlardaki toprağın daha hızlı ısınmasıdır.
5. Sibirya'da tepeler dikilir. Optimum yükseklikleri 30-40 cm, çapları 1 m'ye kadar sonbaharda hazırlanır. Elma ağacı dikildiğinde üzerlerine humus veya kompost (1 kova) ve odun külü (1 bardak) dökülür. Gübreleri toprakla karıştırdıktan sonra ağaç bir tepeye yerleştirilir, üzerine toprak serpilir, sulanır ve bağlanır.
6. Yeraltı suyu yakınsa (alan yüzeyinden 1,5 m yükseklikte bulunursa), çukur bir elma ağacı dikmek için kullanılmaz. Toprağı kazıp içine gübre ekledikten sonra küçük bir çöküntü oluştururlar. Fide kökleri içine indirilir ve onları yaydıktan sonra verimli toprak serpin.
7. Fideler için daha yüksek bir yeraltı suyu konumunda, höyükleri doldurmanız gerekecektir. Yükseklikleri 1,5 m'ye kadar çıkabilir Bu düzenleme dikimlerin bakımını zorlaştıracaktır. Ancak çaba kesinlikle karşılığını verecektir. Yeraltı sularının yakınlığı dikimlerin sağlığını tehdit etmiyorsa elma ağaçları 25 yıla kadar verim alabilmektedir.
8. Standart bir şekilde hazırlanmış ancak küçük bir hile kullanılarak bir deliğe ağaç dikilerek iyi bir sonuç verilir. Tabanı çimento harcı ile dökülür ve kurumaya bırakılır. Geleneksel şekilde daha fazla ekim yapılır. Çimento şeklindeki tıkanma elma ağacı kök sisteminin gelişimini değiştirecek ve genişlemesine neden olacaktır. Sürgünlerin yatay dizilişi, yeraltı suyu yakın olsa bile sürgünlerin çürümelerini önleyecektir.

İniş düzeninin belirlenmesi

Dikim sırasında elma ağaçları arasındaki mesafe, ıslah için seçilen çeşide bağlıdır. Uzun olanlar (Arkadik, Gift to Grafsky) arasında 4-5 m boş alan kaldı. Geniş koridorlara ihtiyaçları vardır - 5-6 m.Çukur boyutları da daha önemlidir. Derinliği 90 cm'ye getirilir ve çapı 1 m'ye kadardır.

Yarı bodur ve orta boy elma çeşitleri (Beyaz dolgu, Aromat de Vare) 2-3 m mesafeye yerleştirilir, sıra aralığı 5 m'ye eşit yapılır.Bu tür ağaçların 50-60 cm derinliğe ve 90 cm çapa kadar çukura ihtiyaçları vardır, bodur mahsul çeşidi daha da yakın dikilir. Bitişik elma ağaçları arasında, her biri 1.5 m geri çekilirler Sıralar 4 m aralıklarla yerleştirilmiştir Çukurlar sığ (yaklaşık 35 cm derinliğinde), ancak geniş - 90 cm çapındadır.

Dikim şemasına uygunluk, elma ağaçlarının köklerini ve dallarını iç içe geçmekten koruyacak ve bunlara bakmak daha kolay olacaktır. Ağaçların yerleşimi boylarından etkilenir. Alanın kuzey tarafında kuvvetli elma ağaçları rahat olacaktır. Ancak bu koşullarda beyaz dolgu ve ona yakın büyüklükteki mahsul çeşitleri iyi bir hasat getirmeyecektir. Ana sebep ışık eksikliğidir. Yarı bodur ve bodur elma ağaçları en iyi şekilde güney tarafına dikilir. Farklı bitki türleri yetiştirmeye çalışırken ağaç yerleştirme kurallarına uymak özellikle önemlidir. Elma ağaçları, komşuları gölgelendirmeden eşit şekilde aydınlatılmalıdır.

İlkbahar mı Sonbahar mı?

Elma ağaçlarının dikilmesi için en uygun zamanın ne olduğu konusunda profesyoneller arasında bir birlik yoktur. Çoğu yerel iklimin özelliklerine bağlıdır. Yağlı çernozemlerde ve güneyde, sonbaharda kültür ekimi daha sık uygulanır. Genellikle Eylül sonundan Ekim ortasına kadar yapılır. Buradaki en önemli şey, fideyi dondan en az 2 hafta önce toprağa yerleştirmektir. Aksi takdirde yeni kökler oluşturacak zamanı olmayacaktır. İşlemin başarısı, fidenin durumunu belirler. Yaprakları dökmeli ve dinlenme aşamasına girmelidir.

Sibirya'da genç elma ağaçları en iyi ilkbaharda ekilir. Yıllar geçtikçe gerekli değildir, bu nedenle yaz sakinleri kesin tarihlere uymazlar, ancak toprağın ne kadar çözüldüğünü izleyin. Yer 1-2 kürek süngü ile ısındığında iniş başlar. Ağaçtaki tomurcuklar hala uyurken yaparlar. Böylelikle fide kök salmak için daha fazla zaman alır ve yeni bir yerde yaşamın ilk yılında büyüme mevsimi artar. Orta şeritte, prosedür için en uygun zaman Nisan ayı sonuna veya Mayıs ayı başına kaydırılır.

Fide türü de dikkate alınır. Açık kök sistemine sahip elma ağaçları, ilkbahar ve sonbaharda yazlık evlere başarıyla yerleştirilir ve toprağa dalma anını geciktirmemeye çalışır. Kaplarda büyüyen ağaçlar yazın da dikilebilir.

İnişe başlama

Toprağa yerleştirilmeden önce fideler dikkatlice incelenir. Köklerindeki kesikler beyaz olmalıdır. Kahverengi renk, don veya kuraklığın etkilerini gösterir. Hasarlı dokular bulduktan sonra keskin bir bıçakla çıkarılırlar. Sağlıklı alanlar 1-2 cm kadar budanır Orta boy beyaz dolgu veya yüksek Bogatyr gibi farklı elma ağaçlarının dikim teknolojisinin birçok ortak noktası vardır.

Çukurda bitkinin kök sisteminin serbestçe oturması için bir delik açılır. Küçük bir tepede dibine kara toprak dökülür. Bu, ağacın köklerinin gübre ile doğrudan temasını engelleyerek yanıklara neden olabilir. Sonra genç elma ağacı deliğe batırılır. Düzgün ekildiğinde, destek bitkinin güney tarafında kalır ve kök boğazı toprak yüzeyinden 5 cm seviyesindedir. Derinleşmesi, tüm kurallara göre bakılacak olsa bile iyi bir ağaç yetiştirmeye izin vermeyecektir. Elma ağacının gelişimi yavaşlayacak, geç meyve vermeye başlayacak ve her yıl hasat getirmeyecektir. Ancak, kök boğazı fazla tahmin etmek de zararlıdır, aksi takdirde sıcak yaz aylarında ağacın kökleri nem eksikliğinden muzdarip olacaktır.

Tek başına elma fidesi dikmek göz korkutucu bir iştir. Bir asistanla yapmak daha iyidir. Görevi, fideleri aynı yükseklikte tutmak ve köklerini dikkatlice höyüğün üzerine yaymak, ikinci kişi ise onları verimli toprağa serpip hafifçe sıkıştırmaktır. Toprağı çukurun kenarlarına sıkıştırmak özellikle önemlidir. Kökler yanlara ve aşağıya doğru yönlendirilmelidir. Zamanla yukarı doğru sürgünler yüzeye çıkarak yanabilir ve ağacın beslenmesini bozabilir.

Tavsiye

Elma ağacının kökleri toprakla örtülürken nazikçe sallanır. Yani aralarında boşluk kalmayacak. Hava ile sürekli temas, kökleri kurutabilir.

Elma ağaçlarını kaplara dikmek daha kolaydır.Toprak kesesi ile birlikte deliğe indirilir ve üzerine toprak serpilir. Bir ağaç diktikten sonra, ücretsiz sekizli bir desteğe bağlanır. Bunun için plastik sicim, bir bez şeridi veya yumuşak ip kullanmak daha iyidir. Böylece fide yerleşmeyecek. Daha sonra bol sulanır (oyuk başına 2,5-3,5 kova). Suyun hızla emilmesi durduğunda durmanız gerekecek.

Ağacın altındaki toprak malçlanır. Bunun için uygundur:

• humus;
• Saman;
• talaş;
• solmuş yapraklar;
• kurak arazi.

Alternatif yol

Pahalı fideler satın almak gerekli olmadığından, farklı çeşitlerde elma ağaçlarının yetiştirilmesi ekonomik olabilir. Çoğu kültür çeşidi için, ana ağacın sürgünleri ile çoğaltma uygulanabilir. Bu, bir kışa dayanıklı elma ağacı Pembe dolgusu ve diğerleri yetiştirmenin hızlı ve kolay bir yoludur. İlkbaharda uygulayın.

Bir yaşında sağlıklı bir sürgün seçtikten sonra, yere eğilir ve 10 santimetre toprak tabakasıyla kaplanır. Dalların düzleşmesini önlemek için küçük tahta kazıklarla sabitlenirler. 30-40 cm uzunluğundaki sürgün ucu toprak yüzeyinin üzerinde kalmalıdır. Kazılmış bir elma dalı düzenli olarak sulanır ve etrafındaki toprak izlenir. Ertesi yıl kök salmış fide ayrılır. Eylül sonunda kalıcı bir alana yerleştirilir ve kesilir.

Bir daldan ağaç yetiştirmenin başka bir yöntemi de uygulanmaktadır. Onun için 1 ya da 2 yaşında güçlü bir atış yapılır. Tepesinden 10 cm geri çekildikten sonra, kabuk çıkarılır ve bir canlı doku halkası ortaya çıkar. Genişliği 4-5 cm olmalıdır Bu bölgeye kök büyümesini teşvik eden bir preparat uygulandıktan sonra dal yosun veya nemi uzun süre tutabilen başka bir alt tabakaya ve ardından bir filme sarılır.

Genç elma ağaçlarına bakıyoruz

Hayatının ilk yılında genç bir elma ağacının bahçede bakımı düzenli sulamayı içerir. Haftada bir kez yapılır. Bu, toprağın sıkışmasına katkıda bulunur. İkinci sulama sırasında, suya azot bileşikleri eklemeye değer: amonyum nitrat veya nitroammofoska (ağaç başına 35-45 g). Fide üzerindeki sürgünler büyümeye başlamazken altındaki toprak sürekli nemli olmalıdır. Bu olduğunda sulama azalır. Zayıf fideleri başarılı bir şekilde büyütmek için organik bileşiklerle döllenirler: bulamaç, tavuk dışkısı.

Elma ağacı toprakla birlikte derinlere batabilir. Bu durumda dikkatlice istenilen yüksekliğe çekilir. Ekimler, zararlıları veya hastalık belirtilerini zamanında tespit etmek için periyodik olarak denetlenir. İlk yıl genç bir elma ağacına onarılamaz zarar verebilirler. Ağustos ayında ağacı sulamayı bırakırlar.

Yaz sakinlerinin ekimden sonra karşılaştıkları temel sorun, ağacın tomurcuklanmadan uzun süre cansız kalmasıdır. Bu durumda dikkatlice incelenir. Budama aleti ile dal kestikten sonra kuru alanların altında canlı doku olup olmadığını kontrol edin. Yeşil tomurcukların varlığında (hatta bir tane), çekim onlara kısaltılır. Böyle bir fide bolca sulanır. Sulu bir heteroauxin çözeltisi (1 litre sıvı başına 50 mg madde) kullanılarak iyi bir sonuç elde edilir. Toprağı gövde çemberi alanında işliyorlar.

Resüsitasyon önlemleri Mayıs ortasına kadar sürdürülüyor. Henüz canlanmayan bir fide kesilerek tüm sürgünler çıkarılır. İşlem sonrası yüksekliği aşılanan alandan 20 cm yukarıda olmalıdır. Güdük sulamayı durdurmaz. Zamanla yeni sürgünler verecek. Bu olduğunda ve ne kadar güçlü olacağı ağacın kök sistemine bağlıdır. Bu yönteme ters budama denir.

Hasatı bekliyoruz

Fidanlar genellikle ilk elmaları 5 yıl sonra getirir. Ancak yoğun tipteki çeşitlerde meyve verme dönemi daha erken başlar. Narodnoe ve Genç Doğa bilimci, bahçedeki yaşamın 2. veya 3. yılında olan elmaları memnun edecekler. Pembe dolgu 4. günde tam meyve vermeye başlar. Uzun Kuzey Sinup daha uzun sürecek - 5-8 yıl. Ancak bodur anaçlarda meyveler 2 yıl sonra çok daha erken ortaya çıkacaktır.

Fidenin yaşı da önemlidir.2 veya 3 yaşında bir elma ağacını dikerken hasadı beklemek 2-3 yıl sürecektir. Yıllık bir fide daha sonra meyve verecektir. Ağaç, ilk hasattan 2-3 yıl sonra cömertçe elma sunacaktır. Bu genellikle 8-10 yaşında olduğunda olur.

Çeşitli elma ağaçlarını seçerken, iklimin özelliklerini dikkate alırlar. Dona dayanıklı olsa bile orta şeritte büyümesi amaçlanan ağaçlar Sibirya'da yaşayamaz. Sert kışları aşağıdaki çeşitlere dayanabilir:

• Altay moru;
• Ermakovskoe dağı;
• Zhebrovskoe;
• Beyaz dolgu;
• Kabin görevlisi;
• Bayan;
• Bahçıvan için hediye;
• Altay hatırası.

Elma ağacı, tüm bahçıvanların eski favorisidir. Gösterişsiz, dayanıklı, üretkendir ve Lingonberry, Student veya White dolgusu gibi birçok çeşidi erken meyve vermeye başlar. Birçok çeşidi arasında bulunur ve kendi kendine döllenir. Soğuk bir ilkbaharda bile, orta şeritteki Pepin safran ve Bryanskoe, böcekler tarafından başarılı bir şekilde tozlaştırıldıkları yıllara göre daha düşük olsa da bir ürün verir.

Çoğu yaz sakini için elma yetiştirmek bir zevktir. Ağaçlara bakmak zor değil, neredeyse güçlük değil. Aynı zamanda, elma bahçesi, onlarca yıl boyunca bol miktarda ilkbaharda çiçek açan ve sulu meyvelerden memnun kalacak. İstenirse, bu yaz sakinleri bile bölgelerinde yeraltı sularının toprak yüzeyine yakın olduğu bir mahsul yetiştirebilecekler.