Akasma yetiştirme, bakım ve çoğaltma

Akasma, "tırmanan bitkilerin kralı" olarak adlandırılır: Bu bitkiler arasında, orta Rusya da dahil olmak üzere ılıman iklime sahip bölgelerde yetişen otsu cüce çalılar, çalılar, asmalar vardır. Siteye yabanasması ekmeden önce iyi aydınlatılmış bir alan bulmanız gerekir. Bu çiçeğin küçük bir kök sistemine sahip olması nedeniyle çoğu çeşit özel bir toprak bileşimi, zor bakım ve çok fazla alan gerektirmez. Dona dayanıklıdır ve kurak koşulları iyi tolere eder, özellikle iki tür: sokma ve Mançu.

Birçok akasma dikey bahçecilikte harika görünür, sitenizdeki çardaklar, çitler, kemerler için dekorasyon olarak kullanılabilir. Açık havada ve kapalı kök sistemi ile yetiştirmek mümkündür. Güllerle aynı iklim koşullarında kış barınağı gereklidir - zayıf donları mükemmel şekilde tolere ederler. Üreme, tohumlar, aşılama veya kesimlerle mümkündür.

Akasma türleri

Türler birçok bölüme ayrılmıştır, ancak amatör bahçıvanların bu sınıflandırmaya girmeleri zordur, bu nedenle ana bitki ayırma sistemini kullanmaları daha iyi ve daha kolaydır.

Aşağıdaki çeşit grupları ayırt edilir.

Kıvırcık büyük çiçekli

• Jacquemann melezleri. Bunlar arasında: Piilu, Rouge Cardinal, Hagley Hybrid,
• Leylak akasma melezleri (Viticella). Çeşitler şunlardır: Ville de Lyon (Ville de Lyon) ve Purpurea Plena Elegans (Purpurea Plena Elegans).
• Yünlü yabanasması (Lanuginoza) melezleri.
• Yayılan akasma melezleri (Patens). Çeşitler şunlardır: Nelly Moser (Nelly Moser), Multi Blue (Multi Blue), Miss Bateman (Miss Bateman), Kaiser (Kaiser).
• Çiçekli akasma melezleri (Florida). Bunlar arasında beyaz Jackmanii Alba (Zhakmana Alba), Bayan Cholmondeley (Bayan Cholmondeli) sayılabilir.

Bush büyük çiçekli

Bunlar tam yapraklı yabanasması (Integrifolia) melezleridir. Bu grup şunları içerir: Aljonushka (Alyonushka), Sisaja Ptitza (Gri Kuş), Pamjatj Serdtza (Kalbin Hafızası).

Küçük ve orta çiçekli

• Armandii (Armanda),
• Montana (Montana),
• Recta (Rekta),
• Texensis (Texensis),
• Alpina (Alpina),
• Neharetala (Hexapetala),
• Heracleifolia (Herakleifolia).

Kırpma grupları

Açık alanda yabanasması bakımı, belirli bir çeşitliliğin ait olduğu grubu bilmeniz gereken uygun budama işlemini içerir. Bu sadece çalının şeklini değil, aynı zamanda dekoratif niteliklerini ve nasıl çiçek açtığını da etkiler. Bu bitkilerin türlerinin yapıları çeşitlidir ve farklı budama seçenekleri gerektirir. Bahçıvanlar için bu görevi kolaylaştırmak için, yaşam döngüsünün doğasına göre 3 gruba ayrılan bir sınıflandırma oluşturuldu.

• İlk grup: bitki, geçen yılın sürgünlerine tomurcuklar bırakır, bu nedenle, gerekirse sadece sıhhi budama yaparak onları kesmemek daha iyidir. Çalı solduktan sonra budanabilir. Bu grubun bitkileri iddiasız, dona dayanıklıdır, açık alanda asgari bakıma ihtiyaç duyarlar.
• İkinci grup: Bu grubun lianası ve çalıları, ilk önce Mayıs - Haziran aylarında, daha sonra yaz ortasında daha bol olarak sezon boyunca iki kez çiçek açabilir. İlk başta, çiçeklenme geçen yılın dallarında meydana gelir, sonra - şu anki. Bu model nedeniyle bitkilerin iki kez budanması gerekir. Birincisi, çiçeklenme dalgasının sona erdiği yaz başında, ikincisi sonbaharda gerçekleştirilir ve yıllık sürgünleri uzunluğun üçte biri kadar kısaltır. Bunlar, Lanuginoza'nın büyük çiçekli melezleri ve Multi Blue çeşidi de dahil olmak üzere Patens ve Florida'nın bazı temsilcileridir. Genellikle kış için barınağa ihtiyaç duymazlar.
• Üçüncü grup: Temmuz ayında bu yılın şubelerinde çiçek açar, onlara bakmanın en kolay olduğu kabul edilir. Budama sonbaharda veya ilkbaharda yapılır. Sürgünler kısaltılır ve 2-3 internod kalır. Çalı yetiştirmeyi planlıyorsanız, bunun için kalan kesimleri kullanabilirsiniz. Çiçeklerin sayısı ve boyutu, tomurcuk sayısına bağlıdır: ne kadar çok varsa, o kadar fazla parça, ancak boyutları küçülecektir.

Güdük altında budama yapmak mümkündür, ancak o zaman daha az dal olacak ve çiçekler büyüyecektir. Hangisi daha iyi, kendiniz karar vermelisiniz. Üçüncü grup, beyaz keskin (Beyaz Bulut çeşidi) ve çalı Mançurya akasması, otsu türler, Zhakman melezleri, Vititsella ve Purpurea Plena Elegans (Purpurea Plena Elegans), Hagley Hibrit (Hegley Hibrit) dahil olmak üzere diğer bazı büyük çiçekli çeşitleri içerir.

Akasma çeşitleri

Akasma, çiçeğin büyüklüğüne bağlı olarak küçük çiçekli ve büyük çiçekli olabilir. Çeşit bitkilerin çoğaltılması ancak vejetatif yolla mümkündür. Çeşitler erken çiçeklenme ve geç çiçeklenme olabilir, bazıları yılda 2 kez çiçek açar.

Erken çiçek açan büyük çiçekli çeşitler:

• Piilu (Piilu),
• Bayan Bateman (Bayan Bateman),
• Nelly Moser (Nelly Moser),
• Purpurea Plena Elegans (Purpurea Plena Elegans),
• Kaiser (Kaiser),
• Çoklu Mavi (Çoklu Mavi).

Geç çiçek açan büyük çiçekli çeşitler:

• Hagley Hibrit (Hegley Hibrit),
• Ville de Lyon (Ville de Lyon),
• Ernest Markham (Ernest Markham).

Erken çiçek açan küçük çiçekli yabanasması şunları içerir:

• Frances Rivis (Frances Reeves),
• Constance (Constance),
• Mançurya,
• Yanan (çeşitli Beyaz Bulut).

Geç çiçek açan küçük çiçekli yabanasması:

• Bryzgi Morja (Deniz Spreyi),
• Jouiniana (Juiniana).

Akasma dikimi

Orta şeritte en popüler olanı küçük çiçekli türlerdir - soğuğu diğerlerinden çok daha iyi tolere eden çalı Mançurya ve yanma, örtülmeleri gerekmez, bu yılın dallarında çiçek açarlar. Ülkede bu akasmaların yetiştirilmesi ve bakımı özel beceriler gerektirmez. Açık alandaki büyük çiçekli çeşitlerden Multi Blue, Purpurea Plena Elegans, Piilu sıklıkla yetiştirilir. Birçoğu yılda iki kez çiçek açar. Bu bitkiler ışık gerektirir ve açık bir alanı tercih ederler, ancak biraz gölgeye tahammül edebilirler.

Akasma ekimi ve yetiştiriciliği hemen hemen her toprakta yapılır, ancak nötr veya hafif asidik reaksiyonu severler. Asit olanların kireçlenmesi gerekir. Bataklık ve killi topraklar hiç uygun değildir, bunun kök sistemi üzerinde kötü bir etkisi vardır. Besleyici, tınlı bir substrat kullanmak daha iyidir. Ana parametre nem kapasitesidir. Bu çiçek, durgun su olmadan ılımlı nemi tercih eder. Ülkede toprak killi olduğunda, ona kum ve turba eklenir. Kuru kumlu olanlarda humus, turba veya çürümüş yapraklar eklemek gerekir.

Bu sarmaşıkları kapalı bir kök sistemi ile yetiştirebilirsiniz, ancak saksı veya kabın dibine drenaj yerleştirilmelidir. Akasma ekmeden önce, 60 cm çapında ve derinliğinde bir çukur kazmanız gerekir, az miktarda besin bulunan topraklarda akasma ekmeyi planlıyorsanız, organik gübre uygulamak için onu genişletmek daha iyidir. Toprak yoğun olduğunda, kök sisteminin çürümesini önlemek için tabana killi, moloz veya kaba kum drenajı konulmalıdır.

Akasma nasıl doğru bir şekilde ekilir? Ekimden önce sürgünler ikinci tomurcuk çiftine kesilir. Fide bir kapta veya başka bir yerde ise, dikim öncekinden 10 cm daha derin olmalıdır. Aşılanan bitkiler de aşılama alanı yeraltında olacak şekilde gömülür. Fide çevresinde küçük bir çukur kalır ve burada yabanasması büyüdüğünde toprak eklenir. Etraftaki arazi biraz sıkıştırılmış, sulanmış. Sürgünler birbirine bağlanarak yön verir, aksi takdirde düzensiz bir şekilde iç içe geçecek, dekoratif etkisini kaybedecek ve bakımları daha zor olacaktır.

Genç bitkiler için dikim ve bakım

Dikimden sonra su her 7 günde bir bol olmalıdır. Sulamadan 3 gün sonra toprak gevşetilir.Ülkede havalar sıcakken 7 günde sulama 3 kata kadar çıkarılır. Akasma bakımı, birçoğu toprağın aşırı ısınmasından muzdarip olduğu için sulama ve gevşetmeden sonra zorunlu malçlamayı içerir. Güneyde, bu kuzeyde talaşla yapılır - turba veya humusla. Sürgünlerin tabanlarının gölgelenmesi faydalıdır.

Kışa yaklaştıkça, akasmanın yetiştiği ülkede organik gübrelerle iyi kazılmış olması gerekir. Kazma planlandığında sahaya yerleştirilirler. Organik gübre planlanmamışsa mineral gübre oranını artırabilirsiniz. Bunu yapmak için 15 gram tam gübre bir kova su içinde seyreltilir. İlkbaharda bir sonraki yılın sürgünleri büyüdüğünde bitkiler azotlu gübrelerle beslenir.

Tavsiye! Akasma, kireç sütü ile bahar sulamasını sever - bir kova su içinde 50 gram tebeşir veya sönmüş kireç.

Sezon başına en az 3 kez beslemeniz gerekir, ancak bitkiler fazlalıklarından ölebileceğinden, yemleme ile aşırıya kaçmamak önemlidir. İlk besleme, tomurcuklar oluştuğunda, ikincisi - ilkbaharın çiçeklenmesinden sonra, üçüncüsü - yaz çiçeklenmesinden ve budamadan sonra (Multi Blue çeşidi ve benzeri) yapılır. Küçük çiçekli Mançurya ve yanan akasma, sezon başına 3 defaya kadar daha az sıklıkta beslenebilir.

Sonbahar bitki bakımı, kış için barınaktan ibarettir. Bunu yapmak için, ilk don ve budama işleminden sonra 1-2 kova talaş, toprak ve 25 cm kalınlığa kadar kar ile istiflenir, bu da -35 ° C'ye kadar donlara dayanmalarını sağlar. Bu yılki sürgünleri, örneğin Multi Blue çeşidinde korumanız gerekiyorsa, desteklerden dikkatlice çıkarılır, 1,5 m'ye kesilir, zemine bastırılır, tahtalarla kaplanır ve talaş ve toprak karışımı ile kaplanır. Dallar büyümeye başladığında sığınak kaldırılır.

Akasma çoğaltılması

Akasma türlerinin çoğaltılması tohumlarla ve vejetatif olarak, çeşitlilikle - yalnızca vejetatif olarak mümkündür. Yetiştirilmesi ve bakımı en basit sayılan mançu ve yanan türler tohumla fide şeklinde çoğaltılabilir. Bakım doğruysa, bu tür bitkiler ikinci veya üçüncü yılda çiçek açar. Çeşit özelliklerini korumak için, çalıların kesimleri veya bölünmesi genellikle kullanılır.

Büyük çiçekli çeşitler ilkbaharın sonlarında kesimlerle iyi ürerler. Bu dönemde bitkiler tomurcuklanma durumundadır - bu, sürgünlerin hazır olduğunun bir göstergesidir. Dallarda daha fazla su kaynağı olduğunda sabahları hasat etmek daha iyidir. Keskin bir budama makası ile kesin, bir internod ile kesimler halinde kesin. Daha sonra 25'lik demetler bağlanır ve 18 saat boyunca yeşil olan bir kök oluşum amplifikatörü çözeltisine yerleştirilir ve bir gün boyunca odun haline getirilir.

Bundan sonra, kesimler akan suda durulanır, turba-kum karışımı (2 ila 1) eğik olarak kutulara ekilir, derinleştirilir, sulanır ve talaşla kaplanır. Kutuları gölgeli bir yerde bir seraya koyabilirsiniz. Bakım, kesimlerin ilk ay boyunca haftada 3 kez ve daha sonra her gün sulanmasından ibarettir. Sürgünler 6 hafta sonra kök salmaya başlar. Tohum yayılımı daha karmaşık bir süreçtir, çünkü orta Rusya'da nadiren belirlenir ve bu yöntemle çeşitli özellikler aktarılmaz.

Sonuç: akasma güzel bitkilerdir, çeşitlerin çoğu dona dayanıklıdır ve kış için özel barınak gerektirmez. Budama derecesine ve anne hattına göre geleneksel olarak gruplara ayrılmış birçok tür, form ve çeşit vardır. Bu çalılar geçmişin dallarında veya bu yılki dallarda ve her ikisinde de bazı türlerde çiçek açabilir.

Çalıyı, tohumları, kesimleri, aşılamayı bölerek üreme mümkündür. Ana bitkinin tüm dekoratif nitelikleri korunduğu için vejetatif yöntemler daha sık kullanılır. En iyi seçeneklerden biri aşıdır. Bakım; sulama, besleme, uygun budama ve gerekirse kışlık barınaktan oluşur.