İçerik
Pencere pervazının sakinleri iç mekanı boyalarla doldurur, neşelenir. Çarpıcı bir örnek, kaprisli olmasıyla ünlü, ancak ona bakmak oldukça basit olan iç mekan fuşyasıdır. Bitkinin tropikal kökeni, yetiştiriciliğin doğası üzerinde belli bir iz bırakmıştır.
Yabani türlerin çalılık alışkanlığı vardır. Yaprak dökmeyen uzun ömürlü, yaklaşık yüz türe sahip, Cypress ailesinin Fuşya cinsine dahil edilir. Tür çeşitliliğinin çoğu Orta ve Güney Amerika'da yoğunlaşmıştır. Yeni Zelanda'da da birkaç tür bulunur.
Denizliklerde yetişen hibrit fuşya esnek sürgünlere sahiptir. Dallar, sivri uçlu oval yapraklarla ve plakaların kenarları boyunca pürüzlü kenarlarla kaplıdır. Yapraklar zıt. Yaprak bıçaklarının rengi çeşide bağlı olarak farklıdır. Bitkinin alacalı (alacalı) formları vardır.
Uzun pedicellerde oturan çiçeklerin yapısı ilginçtir. Çiçeğin bükülmüş loblu ve parlak bir kaliks içeren tübüler bir korolası vardır. Kaliks lobları taç yapraklarından biraz daha uzundur; uzun organları cilveli bir şekilde eteğin altından dışarıya bakar. Tomurcuklar güzelce sarkar, çiçeklenme uzun sürer. Korolaların şekli, rengi, yapısı çeşide bağlıdır. Yabani türlerin meyveleri yenilebilir.
Tavsiye
Tropikal bir konuk, kompakt bir çalı, minyatür ağaç veya bol bitki şeklinde eşit derecede iyi görünecektir.
Fuşya keşfi, şifalı otlar aramak için Batı Hint Adaları bölgesini keşfeden Fransız rahip Charles Plumier olarak kabul edilir. Daha önce, botanikçi manolya ve begonya'yı çoktan keşfetmişti ve 1696'da başka bir yeni tür olan Fuşya'yı keşfedecek kadar şanslıydı. Plumier ona botanikin kurucularından biri olan Leonard Fuchs'un adını verdi. Avrupalı yetiştiriciler hemen yeni bitkiye ilgi duymaya başladı. İlk çeşitlilik 1832'de ortaya çıktı. 10 yıl sonra, kar beyazı bir fincanla fuşya yetiştirmek mümkündü, 8 yıl sonra ilk havlu melezi ortaya çıktı.
Modern yetiştiriciler, ürün yelpazesini yenilemeye devam ediyor. Bitkiler çiçeklenme, renk, corollas yapısı, bakım gereksinimleri açısından farklılık gösterir.
Basit (çift olmayan) hibritler arasında aşağıdakiler popülerdir:
Terry ve yarı çift hibrit fuşyalar özellikle güzel görünüyor. Etekleri daha çok yapraktan yapılmıştır.
Çiçek yetiştiricileri aşağıdaki havlu çeşitlerini sever:
Salkım şeklinde fuşyalar çok uzun bir borulu kalikse sahiptir, çiçekler salkım şeklinde çiçeklenme içinde toplanır. 1905'te yetiştirilen Thallia, çiçek yetiştiricileri arasında çok popüler.
Fuşya, bitkinin dekoratifliğinin doğrudan bağlı olacağı belirli bir bakım gerektirir. Bir dairede konforlu bir konaklama için, egzotik aşağıdaki koşullara ihtiyaç duyacaktır:
Ek olarak, fuşyayı zararlıların ve hastalıkların ortaya çıkması için periyodik olarak incelemeniz, sorunları ortadan kaldırmak için uygun önlemleri almanız gerekecektir.
Fuchsia cinsinin tüm temsilcileri çok fotofiliktir, ancak aşırı doğrudan aydınlatma, güneş yanığı şeklinde onarılamaz bir zarara neden olur. Işığın fuşyaya sadece sabah çarpması daha iyidir. Güzellik öğle sıcağından korunmalıdır.
Bu tımar kuralı tüm çeşitler için geçerli değildir. Alacalı yaprakları olan bitkilerin plakalarında kısmen klorofil pigmenti bulunmadığından daha fazla güneş ışığına ihtiyaç duyduğu belirtilmektedir. Klorofil fotosentez sürecine katılarak bitkiler için besin sağlar. Düşük ışıkta olmaması kesinlikle fuşyanın sağlığını etkileyecektir. Parlak tomurcukları ve açık yeşil yaprakları olan çeşitler için daha fazla güneş radyasyonu gereklidir. Renkli plakalar ne kadar koyu olursa, ışık miktarı o kadar az olur.
Doğu, batı tarafındaki pencereleri seçmek daha iyidir - bunlar tüm melezler için uygundur. Kuzey tarafında ışık seven çeşitler yeterli güneş ışığına sahip olmayabilir, güney pencerelerinde yanık olması kolaydır. Yer seçimini dikkatlice düşünün, egzotik yeniden düzenlemelere tolerans göstermez. Çiçeklenme sırasında fuşya hareket ettirilirse, tüm tomurcukları düşürerek hoşnutsuzluk gösterebilir.
Tavsiye
Belirli bir seçenek yoksa, kuzey pencere kenarında özel bir fito lamba ile ek aydınlatma düzenleyebilirsiniz. Güneye yönelmek için, çalıları tül ile kapatın veya pencerenin yanındaki bir masanın üzerine yerleştirin.
Fuşya, tropikal kökenine rağmen serin odaları tercih ediyor. Büyüme mevsimi ve çiçeklenme döneminde optimum sıcaklık 18-22⁰C'dir. Bu işaretin aşılması, yaprakların kurumasıyla, dekoratifliğin tamamen kaybolmasıyla tehdit eder. Evde, yazın başlamasıyla birlikte, çoğu saksıları balkona aktarır, bitkiyi açık toprağa diker. Öğleden sonra kavurucu güneşin hanım evladı ile temas etmemesini sağlamak önemlidir. Sıcaklık arka planında bir azalma ile çiçek, yeni tomurcukların görünümünü engeller, gelişmeyi durdurur, kış uykusuna hazırlanır.
Fuşyanın tam çiçeklenmesi için, bakımın önemli bir parçası olan bir dinlenme süresi gereklidir. Arka plan sıcaklığını 10-12⁰C'de koruyun. Tencereyi yalıtımlı sundurmaya taşıyın ve altına bir parça köpük yerleştirin. Bir bodrum katına veya bodrum katına yerleştirilebilir, hazırda bekletme sırasında ışığın varlığı isteğe bağlıdır. Sulama ayda 1-2 kez yapılır.
Egzotik bir misafir aşırı ısınmaya tahammül etmediğinden, onun için evde dikim için en iyi seçenek, kalın duvarlı seramik bir tencereye dikmek olacaktır. Seramik, havanın geçmesine izin vererek kök sisteminin daha fazla havalandırılmasını sağlar.
Seramik saksının yoksa plastik bir tencereye koyabilirsin. Açık renkli bir kap seçin veya yüzeyi beyaz kağıtla sarın. Tüm iç mekan bitkileri için drenaj deliklerinin gerekli olduğunu unutmayın.
Fuşya için uygun bir substrat gevşek, verimli ve hafiftir. Toprağın kimyasal bileşimi için özel bir gereklilik yoktur. Optimum pH seviyesi nötre yakındır, solucan humusu içeriği memnuniyetle karşılanır.
Alt tabaka olarak şunları kullanabilirsiniz:
Tavsiye
En az dört santimetrelik bir tabaka ile tencerenin dibine genişletilmiş kil dökün. Malzeme, köklerin gerekli drenajını ve havalandırmasını sağlayacaktır.
Fuşya, nemi seven bir bitkidir, ancak substratın aşırı nemi, mantar hastalıklarının gelişmesine yol açar. Dinlenme süresi boyunca sürdürülen suyun durgunluğu, düşük sıcaklık arka planıyla birlikte yüksek nem özellikle tehlikelidir. Bu nedenle sulama rejimine kesinlikle uyulmalıdır. Sulama suyunun önceden korunması ve filtrelenmesi tavsiye edilir.
Çiçeğin aktif büyüme mevsimi boyunca sulanması, bol miktarda, ancak seyrek olarak gereklidir. Bakım, üst toprağın tamamen kuruması için sulamalar arasında böyle bir zamanın gözlemlenmesinden ibarettir. Nemlendirici dahil sabah veya akşam ilaçlama, çiçeğin sağlığı üzerinde olumlu bir etkiye sahip olacaktır. Özel bir cihaz olmadan bile yeterli nem sağlamak mümkündür. Bunu yapmak için tencerenin etrafına suyla dolu küçük kaplar yerleştirin. Tencereyi nemli yosun veya çakıllarla dolu bir tepsiye yerleştirmek de yararlıdır.
Aktif büyüme mevsimi ve çiçeklenme sırasında fuşya, toprak kaynaklarını büyük ölçüde tüketir, bu nedenle periyodik olarak yenilenmeleri gerekir. Evde gübre olmadan bitki yetiştirmek imkansızdır. Çiçek, çiçekli bitkiler için hazır mineral kompleksleri kullanılarak ayda iki kez döllenir. Üst pansuman Mart'tan Eylül'e kadar uygulanır.
Gübrelerin kimyasal bileşimi önemli bir rol oynar. Çok uzun zaman önce köklenmemiş genç bir bitkiden bahsediyorsak, çiçek yetiştiricileri ekimden bir ay sonra beklemeyi ve ardından genç büyümeyi azotlu gübre ile beslemeyi önerir. Azot, yeşil kütlenin büyümesi üzerinde olumlu bir etkiye sahiptir. Daha fazla yaprak - fotosentez yoluyla daha fazla beslenme. Yetişkin fuşyaların yemyeşil çiçek açması, az miktarda fosfor içeren potas soslarıyla sağlanacaktır. Bunlar herhangi bir çiçekçiden satın alınabilir.
Tavsiye
Yeşilliklerin üzerine gübre dökmekten kaçının. Alt tabakayı hafifçe nemlendirdikten sonra herhangi bir gübrenin uygulandığını unutmayın.
Deneyimli çiçek yetiştiricileri, ekzotiklerin her yıl yeniden dikilmesini tavsiye eder. Manipülasyonlar, bitki kış uykusundan uyandıktan sonra yapılır. Büyüme mevsimi boyunca, büyüme için uygun koşullar altında, bitkinin kök sistemi, tahsis edilen alanın tamamını işgal edebilir. Gübrelemede bile kaptaki toprak hızla tükenir.
Fuşya, aşağıdaki kurallara göre ekilir.
Açıklanan tavsiyelere uymak, bol çiçeklenmeye izin verir.
Evde fuşya için uygun bakım, düzenli budama olmadan imkansızdır. Fazla büyümenin giderilmesi, bitkinin sağlığı üzerinde olumlu bir etkiye sahiptir, çalıyı temizlemenizi sağlar.
Budama, şekillendirme ve sterilize etme olarak alt bölümlere ayrılmıştır. Birincinin yardımıyla sürgün sayısını düzenler, istenen şekli verir, ikincisi çalıyı iyileştirmeye yarar.
Kırpma aşağıdaki kurallara göre yapılır.
Tavsiye
Çalıları kabarık hale getirmek için genç sürgünlerin üst kısımlarını sıkıştırın. İlkbaharda en fazla iki kez çimdiklemek daha iyidir, aksi takdirde tomurcuklanma süresi gecikir.
Evinizde oda fuşyasının yeni kopyalarını aşağıdaki şekillerde alabilirsiniz:
Her yönteme daha yakından bakalım.
Üretken üreme yalnızca yetiştirme meraklılarının ilgisini çeker. Bu heyecan verici aktivite yeni bir bitki hibritini başlatabilir, ancak görevi tamamlamak için en az iki çeşide ihtiyaç vardır. Fuşyalar kendi polenleri olan böceklerle tozlanır. Kendi kendine tozlaşmayı ortadan kaldırmak ev yetiştiricisinin görevidir. Çiçek tamamen açılıncaya kadar, anterler (organların uçları) ondan kesilir. Daha sonra pistile başka bir çeşit polen uygulanır, tozlaşan çiçek bir kumaş örtü ile kaplanır.
Fideler aşağıdaki algoritmaya göre yetiştirilir.
Yavrular, bir kaba birkaç sürgün yerleştirilerek daha yoğun bir şekilde ekilebilir.
Fuşyayı yaymanın en yaygın yolu kesimlerdir. Çıkarılan dallar mükemmel bir dikim materyali olacağından, ilkbahar budaması için prosedürü zamanlamak daha iyidir. 3 internodlu (üç çift yaprak) genç sürgünlerin tepelerine ihtiyacınız olacak. Dallarda tomurcuk olmadığından emin olun.
Çelikler aşağıdakiler kullanılarak köklenebilir:
İlk yöntem, acemi çiçekçiler için idealdir: kök sisteminin gelişme süreci suda açıkça görülebilir. Alttaki yaprak çifti kesimden çıkarılır ve bir bardak suya konur. Kökler geliştiğinde, genç sürgünler kalıcı bir yere ekilir, yetişkin bir bitki olarak bakılır.
Tavsiye
Kesimin çürümesini önlemek için ezilmiş aktif karbon tableti suda çözün.
Alt tabakada köklenme için, alt yapraklar çıkarıldıktan sonra, kesim bir kök oluşumu uyarıcısı - "Kornevin" içine daldırılır. Sapı ıslak toprağa koyun, kabı şeffaf bir kapakla (film, cam, plastik kap) örtün veya bir mini seraya yerleştirin. Köklenme oranı çeşide bağlıdır, işlem yaklaşık 20-25 gün sürer. Kesimde yeni yapraklar göründüğünde, saksıya ekilmelidir. Farklı çeşitlerde kesimler tek bir tencereye ekilerek çok güzel bir kompozisyon elde edilir.
Yaprak kesimleri ile çoğaltma, kesimler işlemine benzer şekilde gerçekleştirilir. Sürgünün tepesi yerine, iyi gelişmiş bir yaprak ekilir, sapla kesilir. Yaprak sapı 1 cm gömülüdür ve sera mikro iklimi sağlar. Tavsiyelere uyulursa, yaprak sapının tabanında küçük bir rozet gelişecektir. Büyüdüğünde, ana likörden ayrı olarak, genç bireyi kalıcı bir yere dikin.
Fuşya'nın mükemmel bir bağışıklığı vardır, nadiren hastalanır. Yaprak plakalarının rengindeki bir değişiklik veya yaprağın altındaki karakteristik turuncu lekelerin görünümü, yetiştiriciyi uyarmalıdır. Bu tür işaretler pasın doğasında var - tehlikeli bir mantar hastalığı. Etkilenen yaprakları çıkarın, mantar ilacı uygulayın. Uygun ilaçlar "Topaz", "Fitosporin", "Vectra". 7-10 gün ara ile üç kez püskürtülmeleri gerekir.
Zararlılardan örümcek akarları, beyaz sinekler ve yaprak bitleri fuşyaya yerleşebilir. Böcekler bitki dokularında delikler açar, sularını emer. Delinme bölgesi sararır, yapraklar yavaş yavaş ölür. Yaprak bitleri ve beyaz sinekler çıplak gözle görülebilir; kene ince gümüşi örümcek ağları tarafından tespit edilir. Bitki parazitleri "Aktara", "Inta-Vir", "Aktellik", "Karate" ilaçlarıyla yok edilir.
Açıklanan tavsiyelere tabi olarak, fuşya her yıl sağlıklı bir şekilde memnun edecek, bolca çiçek açacaktır. İlkbahardan sonbahara kadar, küçük balerinlerin renkli yuvarlak dansı, pencerenizde daire çizecek.
ve kısa süre içinde yayınlanacak.