Bitki klorozunun nedenleri ve tedavi yöntemleri

Kloroz, her yaz sakininin sitesinde en az bir kez karşılaştığı oldukça yaygın bir hastalıktır. İç mekan bitkileri de bu sorundan kurtulmaz: gardenya, palmiye, ficus, antoryum, orkide, limon klorozu sıklıkla bulunur.

Hastalık, bitki yapraklarında klorofil oluşumu sürecinin ihlali ile karakterizedir. Sonuç olarak, interveinal boşlukta yaprak plakası sarı olur. Damarların kendisi yeşil kalır. Hastalık başarılı bir şekilde tedavi edilebilir, ancak olumlu bir sonuç almak biraz zaman alacaktır.

Hastalığın başlamasına ne katkıda bulunur?

Hastalığa genellikle bitki dokularında ciddi oranda demir eksikliği bulunan nedenlerin bir kombinasyonu neden olur.

Kloroz gelişimi aşağıdaki faktörlerden etkilenir:

• bir dizi önemli eser elementten yoksun olan tükenmiş toprak;
• viral, bakteriyel ve fungal hastalıklar;
• kök hasarı ve kök sistemle ilgili diğer sorunlar;
• genetik eğilim.

Tarım teknolojisindeki hataların giderilmesi ile tam tedavi başlanmalıdır. Mikro ve makro elementlerin tanıtımı, soruna kapsamlı bir çözümün yalnızca bir parçasıdır.

Klorozun belirtileri ve türleri

Hastalık sadece yaprakların sararmasıyla kendini göstermez. Genç sürgünler gelişmeyi bırakır ve kısa sürede kurur. Tomurcuklar deforme olur ve renkleri değişir. Yeni yapraklar küçülür, kenarları kıvrılır. Kökler kötü çalışmaya başlar.

Element eksikliğinden kaynaklanan farklı yaprak klorozu türleri vardır. Farklılıklar dış işaretlerle tanınabilir:

• Demir klorozu. Topraktaki demir eksikliğinden veya onu özümseyememekten kaynaklanan en yaygın hastalık türüdür. Hastalık genç sürgünlerle başlar. Damarlar üzerindeki yeşil pigmentin korunması ile yaprak dokusunun sararması karakteristik bir özelliktir. Kalkerli topraklarda daha sık görülür.
• Magnezyum kloroz magnezyum eksikliğinden kaynaklanır. Magnezyum açlığına genellikle kumlu toprak neden olur. Semptomlar demir kloroza benzer, ancak önce olgun yapraklarda görülmeye başlar. İlk günlerde hastalık bir mozaikle karıştırılabilir, çünkü yaprak plakası eşit şekilde sararmaz, ancak kenardan başlayarak kısımlar halinde. Sarılığın kırmızımsı bir ton aldığı görülür.
• Kükürt klorozu Aksine, sararmanın damarlar ile başlaması ile karakterize edilir. Sonra yaprak plakanın kendisi parlar. Hastalığa kükürt eksikliği neden olur.
• Kalsiyum kloroz büyüme geriliğine neden olur ve tomurcukların, çiçeklerin ve yumurtalıkların düşmesine neden olur. Hastalık domatesleri etkilemişse, meyvenin tepe çürüklüğü semptomlara katılır.
• Azot klorozu her şeyden önce eski alt yapraklardaki damarların renginin değişmesi bakımından farklılık gösterir. Daha sonra pigment, yaprak dokusundan tamamen kaybolur. Bitki kurur ve alt yaprakları döker. Hastalık, asidik toprak veya ayrışmamış gübre kullanımı ile ilişkilidir. Aşırı kül beslemesi başka bir neden olabilir.
• Çinko klorozu. Hastalık genellikle ilkbaharda kendini gösterir. İlk belirti, yapraklar üzerinde alt katmandan görülen birçok küçük sarı lekenin ortaya çıkmasıdır. Dünyadaki fazla nitrojen, çinkonun normal emilimini engelleyerek benzer bir soruna neden olabilir.

Tüm bitkilerde kloroz eğilimi farklıdır ve belirli kültüre bağlıdır. Bahçe bitkileri arasında ortancalar, petunyalar ve üzümler genellikle onlarla hastalanır. Çoğunlukla hastalığın belirtileri çilek ekimlerinde görülür.Domates fidelerinde juvenil (erken) kloroz oluşabilir.

Domatesler çeşitli nedenlerden dolayı ağrılı olabilir:

• tohumlardan iletilen gen mutasyonları nedeniyle;
• uygun olmayan pH değerine sahip topraktaki veya sıkı bir kaptaki içerik nedeniyle;
• dalış sırasında köklerin zarar görmesi nedeniyle.

Önleyici tedbirler

Çiçek ve sebzelere uygun şekilde bakılırsa hastalık gelişmeyecektir. Dikim aşamasında bitkilere dikkat etmeniz gerekir. Gelecekte, tarım tekniklerine sıkı sıkıya uymak gerekiyor.

Oluşun doğası gereği, kloroz iki türe ayrılır:

• bulaşıcı;
• bulaşıcı olmayan.

Enfeksiyonlardan kaçınmak için ekimden önce sadece steril bir alet kullanmalı, tohumları ve toprağı dezenfekte etmelisiniz. Ek olarak, toprak bir biyolojik fungisit çözeltisi ile dökülür. Bu grubun müstahzarları, bitkilerin koruyucu muamelesi için de kullanılmaktadır.

Hastalığın bulaşıcı olmayan formu, topraktaki belirli bir elementin eksikliği ile ilişkilidir. Yeni başlayanlar her zaman bir kültürün neyin eksik olabileceğini tam olarak belirleme yeteneğine sahip değildir. Bu durumda, bitkiler için gerekli tüm maddeleri içeren, beslenme için karmaşık bir mineral gübre kullanmak daha iyidir. Bunlar Uniflor Micro ve Zdraven kompleksleri olabilir.

Bitkilerle çalışmadan önce, budama makası, demir testeresi, bahçe makası ve diğer aletler alkole batırılmış bir bezle silinir. Bu mümkün değilse, ateşte kullanılacak envanteri kolayca tutuşturabilirsiniz.

Dikim arifesinde, turnusol kağıdı kullanarak toprağın asitliğini kontrol etmek daha iyidir. Yüksek alkali topraklarda kloroz riski birçok kez artar.

Alkalizasyonu önlemek için, zemin periyodik olarak hafif asitlenmiş su ile sulanır. Az miktarda sitrik asit kristali ile suyu asidik hale getirebilirsiniz (1 litre su için bir çay kaşığının ucuna limon koymanız yeterlidir).

Hangi ilaçları kullanmalıyım?

Kloroz zaten kendini göstermeye başladıysa, önlemenin bir faydası olmayacaktır. Derhal tedaviye başlamalısınız. Ambulans olarak toprağa demir şelat verilir. Bu bileşik bitkiler tarafından iyi emilir ve onları hızla uygun hale getirir.

Aşağıdaki müstahzarlar şelatlı demir içerir:

• "Antiklorosin";
• Brexil-Fe;
• Ferrilene;
• Agricola;
• "Antikloroz";
• "Mikro-Fe".

Tedavi kökten püskürtülerek veya sulayarak yapılabilir.

• Yapraktan uygulama ile ilaç çok daha hızlı emilecektir. Demir şelat bir gün içinde bitki dokularına nüfuz ederek yapılarını onarmaya başlar.
• İlacın bir çözeltisiyle sulama yaparken, etki yalnızca üçüncü günde ortaya çıkar.

Bulaşıcı olmayan kloroz ile mücadele, gerekli maddenin eksikliğini ortadan kaldıran ek pansumanların kullanılmasıyla gerçekleştirilir:

• magnezyum eksikliği ile potasyum magnezyum, dolomit unu, magnezyum sülfat toprağa verilir;
• amonyum nitrat ve amonyum sülfat genellikle nitrojeni yenilemek için kullanılır;
• kalsiyum eksikliği, ilaç "Vuksal Kalsiyum" olan kalsiyum nitratın eklenmesi ile telafi edilir.
• kükürt ve çinko, bir dizi mikro ve makro element içeren karmaşık gübrelerin bir parçasıdır.

Tüm preparatlar kesinlikle ambalaj üzerinde belirtilen dozajda kullanılır: hızlandırılmış bitki iyileşmesi umuduyla şelatlı demir dozunu aşmayın. Fazla element, bitkiler tarafından fosfor ve manganez emilimini olumsuz etkiler.

Ek tedaviler

Halk ilaçlarından en çok odun külü kullanılır. Çözelti 1 yemek kaşığı ile hazırlanır. l. 1 litre su başına kül tozu. Kompozisyon birkaç saat demlenmeli, daha sonra sulama için kullanılmalıdır.

Evsel atıkların yakılmasıyla elde edilen kül, gübre olarak uygun değildir.

Bazıları klorozu paslı tırnaklar gibi tedavi etmek için eski moda yöntemi kullanır. Başını hastalıklı bitkilerin yanına yapıştırarak birkaç parça halinde kullanılırlar.Çivi üzerinde pas bulunması, daha çok evde iç mekan çiçeklerini emzirmek için kullanılan bu yöntemi kullanmanın bir ön şartıdır.

Kolay sindirilebilen demir ile kendiniz bir kompozisyon yapabilirsiniz. Bu, 2,5 g demir sülfat ve 1/2 çay kaşığı gerektirecektir. 1 litre suya sitrik asit. Bileşenler iyice karıştırılır. Sonuç, klorotik bitkilere püskürtülebilen ve sulanabilen turuncu bir sıvıdır.

Ferovit ilacı, demir eksikliğini gidermede kendini kanıtlamıştır. Sadece klorozdan muzdarip bitkileri iyileştirmekle kalmaz, aynı zamanda sebzelerin, meyvelerin ve süs bitkilerinin bağışıklığını da artırır. Zircon stimülatörünün eşzamanlı kullanımı etkisini artıracaktır. Ferovit ayrıca verimi artırmaya yardımcı olur. Önceden yumuşak (kaynatıldıktan veya dondurulduktan sonra kullanılabilir) suda çözülmüş, püskürtülerek servis edilir.

Kloroz, bitkilerin sağlığını ve normal görünümünü geri kazandırmaktan daha kolay önlenebilen sorunlar kategorisine girer. Tüm agroteknik önlemler uygulandığında hastalık ortaya çıkmayacaktır. Yapraklarda sarılık görülürse, tedaviyi geciktirmemek daha iyidir.