Üzüm küfü için hazırlıklar ve halk ilaçları

20. yüzyılın başlarında, tüylü küf veya küf Avrupa'nın üzüm bağlarına yayıldı. Üzüm küfü preparatları bu hastalığın tedavisinde yardımcı olur, ancak tamamen yenemezler. Bu nedenle hastalıkların önlenmesi önemli bir yer tutmaktadır.

Yeni bir çeşit seçerken, küflenmeye karşı direncinin derecesine dikkat etmek gerekir - bu önlem aynı zamanda mantar enfeksiyonunun gelişimini de engellemeye yardımcı olur.

Enfeksiyona katkıda bulunan faktörler

Tüylü küf, oomycete sınıfına ait patolojik Plasmopara viticola mantarından kaynaklanır.

Parazitik mikroorganizmalar, fideler üzerinde sahaya ulaşabilir. Mantar sporları rüzgar, böcekler tarafından taşınır ve yağmur sırasında tüm alana yayılır.

Gelecekte, enfeksiyon, düşen yaprak ve meyvelerin dokularındaki ekimde uzun yıllar devam edebilir. Patojen küf, kışı kolayca atlatır ve ilkbaharda ısının gelmesiyle aktif hale gelir. Sporlar kalın duvarları sayesinde olumsuz koşullardan korunur. İlkbaharda, ısı ve nemin etkisi altında mikroorganizmalar genç yapraklara hareket eder ve içlerinde filizlenir.

Mevsim başında +25 ° C sıcaklıkta mantarın gelişimi sadece 4 saat içinde gerçekleşir ve 2-3 hafta sonra asmada ilk belirtiler fark edilir. Isının gelmesi ile hastalığın kuluçka süresi kısalır, yapraklarda lekeler enfeksiyon anından itibaren 5-7 gün içinde ortaya çıkabilir.

Semptomlar

Yaz sakinlerinin lezyonun en erken aşamasında ortaya çıkan küf semptomlarını bilmeleri gerekir. Kavga ne kadar erken başlarsa, hastalığı yenmek ve mahsulsüz kalmamak o kadar hızlı mümkün olacaktır.

Üzüm bağını gözlemleyerek aşağıdaki işaretler göz ardı edilemez:

1. Hastalık, bezelye büyüklüğünde parlak sarı lekelerin ortaya çıkmasıyla kendini göstermeye başlar. Genç yapraklarda lekeler yuvarlaktır, yaşlı yapraklarda etkilenen alanlar oval şeklinde oluşur.
2. Birkaç gün sonra, başka bir belirti ortaya çıkar - yaprakların arkasında beyazımsı bir çiçek. İçinde mantar sporları olgunlaşır. Yağışlı havalarda süreç büyük ölçüde hızlanır.
3. Tedavi edilmezse mantar çiçek salkımına ve üzüm bıyığına yayılır. Çiçek yaprakları bükülür, renkleri sarımsı olur.
4. Enfekte olan meyveler gelişmeyi bırakır ve mavi bir renk alır, daha sonra kahverengiye döner. Bu tür üzümler yenmez, bu yüzden yok edilirler.
5. Hastalık tedavi edilmezse yapraklar tamamen düşecek ve genç sürgünler kurumaya başlayacaktır.

Aslanın mahsuldeki payını yok edebilecek bir başka tehlikeli bağ hastalığı, oidium veya külleme. Hastalık, lekelerin ortaya çıkması şeklinde de kendini gösterir, ancak belirtiler farklı görünür. Plak parlak değil, un serpilmiş gibi beyazımsı bir yüzey. Kazıdığınızda, altındaki kumaşın kahverengi rengini görebilirsiniz. Hastalığın ek semptomları, çürüyen balıklardan gelen kokuyu anımsatan karakteristik hoş olmayan bir kokuyu içerir. Her iki hastalık da doğası gereği mantar olduğundan, genellikle aynı ilaçlarla tedavi edilirler. Her iki durumda da önleme tedbirleri aynı olacaktır.

Kontrol önlemleri

Üzümlerdeki tüylü küfle mücadele, mantar sporlarının aktif üremesini ve yayılmasını önleyen bir dizi agroteknik önlemle başlar:

1. Her şeyden önce, hastalıklı çalıya hava erişiminin sağlanması gerekir. Bunu yapmak için, daha önce yapılmadıysa, asma bağlanmalıdır.
2. Yeniden büyüyen genç sürgünlerin kabartılması kesinlikle yapılır (apikal kısmın çıkarılması).
3. Çalı, potasyum monofosfat gibi bir fosfor-potasyum gübre ile beslenir. Standart besleyici çözelti oranı 10 litre su için 10-15 gr'dır. Sulama yapılırken kökte gübre uygulanır. Yapraklara aynı konsantrasyondaki bir preparat çözeltisinin püskürtülmesi, mümkün olan en hızlı potasyum alımını sağlayabilir.
4. Düşen tüm yapraklar ve meyveler mümkün olan en kısa sürede sahadan çıkarılmalı ve yakılmalıdır.
5. Gövde çemberindeki toprak düzenli olarak otlanır.
6. Çalıların kök bölgesini talaş, saman, kesilmiş otla malçlamak, yaz sakini yabani otların yorulmasını önleyecek ve mantar sporlarının yerden asmaya taşınmasını önleyecektir.

Ancak yine de üzümlerdeki küf kontrolünün ana ölçüsü kimyasal bir koruma yöntemi olmaya devam ediyor. Lezyonun alanını ve hastalığın beklenen prognozunu objektif olarak değerlendirmek, etkili antifungal ilaçları seçmek ve mevcut hava koşullarına ve kullanılan fungisitlerin koruyucu süresine dayalı bir tedavi rejimi geliştirmek gereklidir.

Bir bağ nasıl tedavi edilir?

Üzümlerin nasıl tedavi edileceği, hastalığın evresine bağlıdır. Küf belirtileri yeni ortaya çıkmaya başladıysa, halk ilaçları ile hastalıkla baş etmeye çalışabilirsiniz.

Cephaneliklerinde bahçıvanların antifungal etkiye sahip birkaç tarifi vardır:

• Potasyum permanganat çözeltisi. 5 gr potasyum permanganat ve 10 litre sudan hazırlanır. Kristaller tamamen çözüldükten sonra sıvı, yaprakların arkasına püskürtülür ve ardından yaprakların üzerine odun külü serpilir.
• Sarımsak infüzyonu. Ürünü hazırlamak için bir bardak soyulmuş sarımsak ve 7 litre su kullanın. Sarımsak, bir blender ile doğranır ve 1 litre su ile bir gün demlenir. İnfüzyon karanlık bir yerde hazırlanmalıdır. Daha sonra sıvı süzülür, kalan 6 litre su ilave edilir, 2 yemek kaşığı. l. sıvı sabun, 2 yemek kaşığı. l. tuzlar, iyice karıştırın ve elde edilen bileşimi işlemek için kullanın.
• Odun külü infüzyonu. Bu madde mükemmel şekilde dezenfekte eder. İnfüzyonu hazırlamak için 10 litre suya bir litre kül kutusu eklenir ve 5-6 gün bekletilir. Daha sonra, yapışmayı artırmak için, infüzyona 50 g çamaşır sabunu ekleyin ve üzümleri püskürtün. Toprağı bileşimle dökmek de gereklidir.

Tedaviler 10-15 gün ara ile 3-4 kez yapılır. İşlem sabah yapılır. Yakında yağmur yağarsa, püskürtme tekrarlanmalıdır.

Hastalığın aktif aşamaya geçmesi veya bağın geniş bir alanının etkilenmesi durumunda derhal mantar ilacı tedavisine geçmek daha iyidir. Bu amaç için kullanılan ilaçların listesi oldukça geniştir:

• "Abiga-tepe" - orta derecede tehlike sınıfında temas fungisiti;
• "Acrobat-MC" - sistemik yerel etki ilacı, toksik;
• Ridomil Altın - yüksek toksisiteye sahip sistemik kontakt fungisit;
• "Quadris" - geniş spektrumlu bir ajan, birçok mantar hastalığına karşı yardımcı olur, ancak hayvanlar ve insanlar için tehlikelidir;
• "Oxyhom" - oomycete grubuna ait mantarların duyarlı olduğu sistemik temas etkisine sahip etkili, ancak toksik bir fungisit;
• "Polykhom" - orta derecede tehlike sınıfına sahip çoğu mantar hastalığı için karmaşık bir preparat;
• "Polikarbakin" - Mantar hastalıklarının önlenmesi ve tedavisi için kullanılan sistemik bir ilaç, orta derecede toksisiteye sahiptir.

Tüm fonlar talimatlara göre dozajda kullanılır. Burada üretici, gerekli tedavi sayısını ve koruyucu eylem süresinin süresini belirtir.

Koruyucu tedavilere ne zaman başlanmalı?

Küfle mücadele etmek için öncelikle önleyici tedbirler almak gerekir. Mevcut mevsimde hastalığın salgınını önlemek için, çalı desteğe bağlandıktan hemen sonra bitkinin ilkbaharda işlenmesi zorunludur.

Sadece asmanın değil, üzümlerin altındaki ve sıra aralarının da püskürtülmesi gerekecek:

• Çoğu zaman,% 1 konsantrasyonda bir Bordo karışımı veya bir bakır sülfat çözeltisi kullanırlar.
• Profilaktik tedavi için talimatlarda belirtilen dozajda "Oxyhom", "Abiga-peak", "Polycarbacin" gibi ilaçlar da kullanılır.

Bundan sonra mantarın yayılmasını önlemek için malçlama yapılır.

4-5 yaprakların ortaya çıkma aşamasında, bitki büyümesini engelleyen Bordo karışımı haricinde, fungisitlerle tekrar tekrar püskürtme yapılır. 10 litre mantar öldürücü çözeltiye ilave 80 g kolloidal kükürt eklenir - bu, bileşimin etkinliğini artıracak ve etki spektrumunu genişletecektir.

Etkinlikte bir azalmayı önlemek için çiçeklenmeden önce ve meyve verme aşamasında birbirini izleyen iki işlem gerçekleştirilir. Her ürünün sezonda bir defadan fazla kullanılması tavsiye edilmez.

Sonbahar budamasından sonra, tüm bitki artıkları yakılır ve çalılar bir üre çözeltisi ile muamele edilir (10 l suya 200 g madde).

Fide satın alırken küf ve diğer mantar hastalıklarına dayanıklı üzümleri seçmek daha iyidir. Örneğin:

• "Maskot,
• "Ananas",
• "Kardinal",
• "Altın ahır"
• Buffalo
• "Orijinal",
• "Zaporozhye Hediyesi".

Üzüm çeşitlerinin küflenmeye yatkınlık derecesi puanlarla değerlendirilir. Daha az duyarlı olan, "2" ve "3" skorlu türlerdir.

Bağdaki küf, tedavisi olmayan bir hastalık değildir. Bununla başa çıkabilirsin. Tüm önleyici tedbirleri düzenli olarak uygulamak ve "tomurcukta" hastalığın belirtilerini yok etmek gerekir. Ek olarak, tarım tekniklerini takip etmek önemlidir - bu, bitki bağışıklığını uygun düzeyde destekleyecektir.