Opis krzewu Actinidia, sadzenie i pielęgnacja w otwartym terenie

Zadowolony


Actinidia należy do rodzaju liany drzewiastej. Roślina nie jest jeszcze tak powszechna w ogrodach rosyjskich letnich mieszkańców. Egzotyczna liana wyróżnia się nie tylko walorami dekoracyjnymi, ale także daje soczyste, słodkie owoce, które są korzystne dla organizmu człowieka. Pielęgnacja roślin ma szczególne znaczenie we wczesnych stadiach rozwoju. Actinidia można uprawiać nie tylko w regionie moskiewskim, ale także na Syberii.

Owoce Actinidia kolomikta

Opis rośliny, pospolity gatunek

Actinidia (Actinidia) jest przedstawicielem rodziny Actinidia z klimatu subtropikalnego. To właśnie południowe pochodzenie winorośli od dawna stanowi przeszkodę w jej uprawie w Rosji. Obecnie istnieją odmiany dostosowane do klimatu regionu moskiewskiego, a nawet Syberii. Ogrodnicy oczywiście skorzystali z tego, a teraz aktynidia coraz częściej znajduje się na daczach Rosjan.

Opis zakładu:

  • Pędy większości gatunków liany osiągają długość kilkunastu metrów i wymagają zamocowania na podporze.
  • Kultura należy do gatunków dwupiennych - istnieją osobne osobniki męskie i żeńskie.
  • Średnica otwartych pąków, w zależności od odmiany, może wynosić od 1,5 do 3 cm, kwiaty pachowe, przeważnie białe, niekiedy żółte.
  • Liście ułożone naprzemiennie, o prostym kształcie, z postrzępionymi krawędziami.
  • Owoce aktynidii to podłużne, żółto-zielone jagody o długości do 3 cm.

W każdym sezonie liście rośliny mają swój własny kolor. Wiosną mają szlachetny brązowy odcień, zielenieją się bliżej lata, podczas kwitnienia końce liści najpierw stają się białe, a następnie stają się szkarłatne. Actinidia kwitnie w maju lub czerwcu (w zależności od regionu). Dzięki różnorodności gatunków i odmian, każdy może wybrać winorośl do dekoracji swojego ogrodu, kierując się własnymi preferencjami.

Actinidia kolomikta

Actinidia kolomikta

Ojczyzną actinidii kolomikt jest Daleki Wschód. Tutaj roślinę można znaleźć na wolności. Zdrewniałe cienkie pędy liany osiągają długość 7 m, rosną, wspinając się po pobliskich drzewach. Stopniowa zmiana koloru liści Actinidia kolomikt w trakcie sezonu sprawia, że ​​jest on bardzo dekoracyjny. Gatunek ten jest uważany za najbardziej odporny na zimę; kolomikta może rosnąć i owocować we wszystkich regionach Rosji. Znane odmiany tej aktynidii:

  • "Wafel";
  • "Winogrono";
  • „Parkovaya”;
  • "Słodkie";
  • "Moneta";
  • "Smakosz".

Owoce tego gatunku dojrzewają w sierpniu. Jagody mogą być słodkie lub lekko kwaśne w smaku.

Chińska aktynidia (Actinidia kiwi)

Chińska aktynidia (Actinidia kiwi)

Jak sama nazwa wskazuje, ten rodzaj aktynidii pochodzi z Chin. Pędy rośliny są bardzo długie (do 8 m), łodygi są czerwonawe i lekko owłosione. Liście tej winorośli są skórzaste, gęste, do 12 cm.Owoce dorastają do 5 cm długości i mają również pokwitanie. To właśnie ten rodzaj aktynidii stał się protoplastą znanej kultury - kiwi. Chińska aktynidia została sprowadzona do Nowej Zelandii, gdzie została wykorzystana jako podstawa do prac hodowlanych.

Popularne odmiany tego gatunku:

  • "Opat";
  • Hayward;
  • "Monty";
  • „Bruno”.

W Rosji aktynidia kiwi jest uprawiana głównie na Krymie i na terytorium Krasnodaru, ale pojawiły się już odmiany odporne na mróz, które mogą wytrzymać zimowe temperatury do -30 ° C. Nowa selekcja ma również krótszy okres dojrzewania.

Actinidia argut

Actinidia argut

Actinidia argut jest również nazywana ostrą. Jego pień dorasta do 25–30 mi potrzebuje solidnego wsparcia. Od góry pokryty szarobrązową korą. Actinidia arguta wygląda bardzo dekoracyjnie, w ogrodzie często sadzi się ją w pobliżu altany. Stopniowo łodygi pnącza owijają się wokół ścian kratowych, tworząc zielone miejsce odpoczynku, w którym jest chłodno nawet w najgorętsze dni. Ostra aktynidia dobrze znosi mrozy do -30–40 ° C. Można ją uprawiać nawet na Syberii, uprawa jest udana, jeśli na miejscu posadzimy rośliny męskie i żeńskie. Tylko w tym przypadku nastąpi zapylenie, a owoce zostaną związane.

Popularne odmiany tego gatunku:

  • "Genewa";
  • Landara;
  • Issei;
  • "Ananas";
  • „Kokuwa”;
  • „Weiki”.

Jagody Actinidia arguta są bardzo aromatyczne. Pachną jabłkami, kwiatami i ananasem. W smaku owoce zawierają nuty agrestu, truskawki, kiwi.

Młode pędy aktynidii

Najlepsze odmiany aktynidii dla regionu moskiewskiego i Syberii

Region moskiewski, podobnie jak inne obszary strefy środkowej, ma klimat umiarkowany z ciepłymi latami i raczej mroźnymi zimami. Warunki klimatyczne Syberii są jeszcze trudniejsze. Do sadzenia nadają się tylko odmiany przystosowane do lokalnej pogody. Ze wszystkich gatunków mroźne zimy są najbardziej tolerowane przez aktynidię kolomikta, która może rosnąć bez schronienia. Dla odmiany Argut zaleca się uprawę indoor. To właśnie odmiany actinidia kolomikta są najczęściej uprawiane w warunkach regionu moskiewskiego i Syberii.

Actinidia Leningradskaya

Actinidia „Leningradskaya”

Actinidia "Leningradskaya" odnosi się do różnych kołomiktów. Odmiana ma średni okres dojrzewania, owoce dojrzewają do połowy sierpnia. Średnia waga jagód to 4 g, kształt cylindryczny z niewielkim wgłębieniem u podstawy. Owoce są często zielone. Zawierają dużą liczbę komór nasiennych.

Jagody smakują słodko z lekką kwaskowatością. Aromat przypomina zapach ananasa. Odmiana jest uważana za wielkoowocową. Liana dobrze znosi mróz do -40 ° C. Na miejscu sadzi się co najmniej 3-4 osobniki męskie i żeńskie. Roślina zasadzona sama nie przyniesie owoców.

Actinidia Souvenir

Actinidia „Pamiątka”

Liana należy do odmian późno dojrzewających. Owalna jagoda smakuje jak figa. Owoce są duże, osiągają wagę do 8 g. Jagody od góry pokryte są czerwonawo-zielonkawą skórką. Roślina należy do mieszańców, doskonale toleruje zimowanie na środkowym pasie i na północy.

„Pamiątkę” uzyskuje się poprzez skrzyżowanie odmian Argut i fioletu. Owoce mają słodkawy zapach cukierków i czerwony odcień miąższu. Krzew jest silny, z wydłużonymi liśćmi. Sadzonki można kupić w kilku szkółkach pod Moskwą.

Actinidia "Sroka"

Odmiana należy do odmiany Kolomikt, jest wpisana do rejestru państwowego jako zalecana do sadzenia we wszystkich regionach. Wielkość krzewu jest średnia. Pędy zielone, średniej grubości, pokryte ciemnozielonymi gładkimi liśćmi. Odmiana ma średni czas dojrzewania, wymaga posadzenia kilku roślin do zapylenia krzyżowego.

Liana prawie nie jest dotknięta chorobami i szkodnikami, co jest uważane za jej zaletę. Wskaźniki zimotrwałości są średnie. Owoce dojrzewają w sierpniu. Średnia waga jagód wynosi 2,5 g, od góry pokryte są szaro-zieloną skórką. Miąższ ma słodko-kwaśny smak i delikatną konsystencję, pachnie jabłkami.

Actinidia "Ella"

Odmiana należy do odmiany kolomikta, wyróżnia się średnio wczesnym okresem dojrzewania. Krzew jest średniej wielkości, rozgałęzienie umiarkowane. Dojrzałe pędy stają się czerwono-brązowe. Liście są gładkie, do 10 cm długości, z ząbkowaną krawędzią.

Maksymalna waga jagód to 5,8 g. Owoce mają wydłużony cylindryczny kształt, ich miąższ jest soczysty, o słodko-kwaśnym smaku. Liana nie jest dotknięta chorobami i szkodnikami. Ella jest wpisana do Państwowego Rejestru Rosji. Odmiana ma dobrą zimotrwalosc. Owoce mają skłonność do linienia, dlatego wymagają terminowego zbioru.

Actinidia „Coin”

Odmiana średnio dojrzewająca zarejestrowana w rejestrze państwowym. Liana wyróżnia się umiarkowanym tempem wzrostu i średnim rozmiarem. Pędy - kręcone, bez pokwitania. Liście są średniej wielkości, ciemnozielone, gładkie. Odmiana prawie nie jest uszkodzona przez mróz.

„Moneta” wymaga zapylenia krzyżowego. Średnia waga jagód wynosi około 3 g. Owoce są owalne i oliwkowe. Smak miąższu jest słodko-kwaśny, wyczuwalny jest lekko ananasowy aromat. Odmiana polecana do uprawy w całej Rosji.

Sadzenie i odejście

W przypadku aktynidii sadzenie i pielęgnacja w regionie moskiewskim i Syberii dadzą pozytywny wynik, jeśli wybierzesz odpowiednie miejsce i sadzonki, a następnie regularnie usuniesz uwagę na roślinę. Młode winorośle wymagają szczególnej opieki. W jednym miejscu roślina może istnieć ponad 50 lat, w średnim wieku przeszczep jest dla niej destrukcyjny.

Wybór lokalizacji, przygotowanie miejsca

Najpierw należy wybrać obszar słoneczny, najlepiej z orientacją na wschód. Możesz sadzić aktynidię w pobliżu ściany domu, ale konstrukcja musi być niezawodna, aby w przyszłości pewnie wytrzymać znaczny ciężar zarośniętych pędów. Korzenie aktinidii mogą uszkodzić fundament, dlatego sadzi się go w odległości co najmniej 60 cm od ściany domu.

Na jednego mężczyznę musi przypadać kilka roślin żeńskich. Tę zasadę można zaniedbać, jeśli roślina jest sadzona wyłącznie w celach dekoracyjnych. Przy sadzeniu kilku sadzonek należy zachować odstęp 1,5–1,8 m. Gleba powinna być lekka, luźna, przepuszczalna, o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Jeśli miejsce ma gliniastą ziemię, podczas sadzenia w jamie dodaje się gruboziarnisty piasek.

Wskazane jest wykopanie terenu przeznaczonego na aktynidie z jednoczesnym wprowadzeniem nawozów organicznych i mineralnych na kilka miesięcy przed sadzeniem. Będzie to klucz do pomyślnego rozwoju winorośli przez wiele kolejnych lat. Actinidia sadzi się w otwartym terenie środkowego pasa na początku kwietnia.

Sadzonki Actinidia

Sadzenie sadzonek

Kąpiel do sadzenia przygotowywana jest jesienią, powinna mieć wymiary 50x50x50 cm.

Przed sadzeniem na dnie kładzie się warstwę drenażową z pokruszonego kamienia, keramzytu, łamanej cegły. Żyzną glebę układa się na drenażu z dodatkiem:

  • kompost (3-4 kg);
  • popiół (litrowa puszka);
  • superfosfat (40-50 g).

Sadząc kilka okazów na otwartym terenie, można wykopać nie pojedyncze dziury, ale rów. Sztuczne wzgórze jest budowane na płaskim terenie, aby zapobiec stagnacji wody. Kołnierz korzeniowy krzewu powinien wystawać kilka centymetrów ponad powierzchnię gleby. Po posadzeniu sadzonki są obficie podlewane i mulczowane skoszoną trawą, trocinami lub torfem.

Rosnąca aktynidia

Dalsza opieka

Opieka nad aktinidiami jest ograniczona do standardów środków agrotechnicznych. Potrzebujesz na czas:

  • podlewanie;
  • zastosować nawóz;
  • robić przycinanie;
  • poluzować glebę.

Poluzowanie należy wykonać ostrożnie, ponieważ system korzeniowy winorośli jest powierzchowny. Przez pierwszy rok lub dwa lata należy usunąć chwasty z gleby znajdującej się w pobliżu łodygi, dorosła roślina nie potrzebuje pielenia. Schronisko na zimę organizowane jest tylko dla młodych sadzonek.

Podlewanie nie powinno być zbyt obfite, ale regularna susza tropikalnego gościa jest przeciwwskazana. Ściółkowanie odbywa się, gdy materiał ściółkujący ulega zniszczeniu. Ściółka doskonale chroni korzenie przed wysychaniem, ponieważ zapobiega zbyt szybkiemu odparowaniu wilgoci. W upale roślina będzie lubiła podlewanie.

Z nawozów lepiej jest preferować materię organiczną. Wystarczy raz w roku wykopać ziemię w kręgu przy pniu, przynosząc 2 wiadra próchnicy. Można również użyć odchodów kurczaka, ale nawóz powinien być słabo skoncentrowany. Wstępnie przygotowuje się napar z 500 g odchodów na 10 litrów wody. Powstały koncentrat przed przygotowaniem rozcieńcza się w stosunku 1:10.

Przed kwitnieniem można spryskać ziemię pod popiołem lianowym i dobrze zrzucić ziemię.Actinidia jest przycinana corocznie wiosną i jesienią, kiedy nie ma aktywnego ruchu soków. Równocześnie z usuwaniem niepotrzebnych i uszkodzonych pędów pozostałe łodygi mocuje się na wsporniku, nadając im niezbędny kierunek.

Właściwy dobór odmiany aktynidii i pielęgnacja sadzonek po posadzeniu z pewnością przyniesie oczekiwany efekt. Będzie można nie tylko podziwiać bujną zieleń pnącza, ale także zbierać z niego zdrowe, nasycone witaminami i cennymi minerałami jagody. Dorosła roślina praktycznie nie stanowi problemu.

Dodaj komentarz

Twój e-mail nie zostanie opublikowany.

Kwiaty

Drzewa

warzywa