Πώς να απαλλαγείτε από μια αρκούδα στον κήπο για πάντα με τη βοήθεια λαϊκών φαρμάκων και χημικών;

Το ερώτημα για το πώς να αντιμετωπίσετε μια καταιγίδα δενδρυλλίων - μια αρκούδα - στον κήπο, αναδύεται πριν από τους κατοίκους του καλοκαιριού με αδιαμφισβήτητη κανονικότητα. Για να απαλλαγείτε από ένα από τα πιο κοινά και κακόβουλα παράσιτα για πάντα, θα πρέπει να καταβάλλετε πολλή προσπάθεια. Θα πρέπει να ξεκινήσετε μελετώντας τις συνήθειες του εντόμου. Εάν καταλαβαίνετε τι χρειάζεται και τι αγαπά, θα είναι ευκολότερο να το βρείτε και να το νικήσετε.

Τρόπος ζωής εντόμων

Οι άνθρωποι αποκαλούν την αρκούδα ένα λάχανο στον κήπο, μια περιστρεφόμενη κορυφή, έναν χωμάτινο καραβίδα. Αρκετά μεγάλο μέγεθος (σε ενήλικες, το σώμα φτάνει τα 2-5 cm σε μήκος) το καθιστούν σαφώς ορατό στην επιφάνεια του εδάφους.

Η υψηλή ζωτικότητα της αρκούδας παρέχεται από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

• την παρουσία ισχυρών σιαγόνων και λαβίδων, με τα οποία διαπερνά ακόμη και παχιά ρίζες των φυτών ·
• σκούρο χρώμα σώματος, επιτρέποντάς της να κρυφτεί στο έδαφος από εχθρούς.
• μια ποικιλία προτιμήσεων γεύσης - η διατροφή του παρασίτου αποτελείται από σπόρους φυτών, ρίζες, μικρά έντομα.
• μεταβλητότητα των μεθόδων ταξιδιού. Από τα 4 στοιχεία, η αρκούδα φοβάται μόνο τη φωτιά. Εξίσου επιτυχώς διαπερνά σήραγγες στο έδαφος, κρατάει νερό, πετάει στον αέρα.

Το παράσιτο προτιμά να εγκατασταθεί σε πλούσιο σε χούμο έδαφος με υψηλό επίπεδο υγρασίας, οπότε αισθάνεται όσο πιο άνετα γίνεται στον κήπο. Τα αγαπημένα ενδιαιτήματα και τα μέρη αναπαραγωγής της αρκούδας είναι οι σωροί κοπριάς. Πολλοί κάτοικοι του καλοκαιριού τους φέρνουν στο χώρο μαζί με λιπάσματα. Για να αποφύγετε τη μόλυνση, εξετάστε προσεκτικά την κοπριά πριν την προσθέσετε στο χώμα.

Η ταχύτητα αναπαραγωγής αυξάνει τον κίνδυνο της αρκούδας. Τα θηλυκά γεννούν αυγά από τα τέλη της άνοιξης έως τις αρχές του καλοκαιριού, χτίζοντας στρογγυλές φωλιές, η διάμετρος των οποίων μπορεί να φτάσει τα 10 εκ. Βρίσκονται ρηχά - μόλις 10-15 εκ. Από την επιφάνεια του εδάφους. Κάθε φωλιά μπορεί να χωρέσει έως και 500 αυγά. Θα περάσουν μερικές εβδομάδες και θα εμφανιστούν μικρές και ευκίνητες αρκούδες από αυτές, οι οποίες θα σέρνουν γρήγορα πάνω από τον ιστότοπο.

Η αιχμή της δραστηριότητας των εντόμων είναι τον Μάιο. Το παράσιτο είναι ευαίσθητο στη θερμοκρασία του εδάφους. Μπορεί να αναμένεται μαζική απελευθέρωση της αρκούδας εάν θερμανθεί στους 15 ° C. Είναι εύκολο να εντοπιστεί η παρουσία εντόμων στον κήπο. Δίδονται από μικρά αναχώματα - το έδαφος ανεβαίνει ελαφρώς πάνω από τα παράσιτα. Ακόμα και οι πιο απρόσεκτοι καλοκαιρινοί κάτοικοι θα είναι σε θέση να παρατηρήσουν ίχνη από γη καραβίδες μετά από βροχή. Εν αναμονή του κρύου καιρού, τα έντομα κρύβονται στο έδαφος ή στην κοπριά. Κάνουν τις κρυψώνες τους σε βάθος 1 μ.

Τακτοποίηση παγίδων

Πίσω στις μέρες που χημικές ουσίες κατά των παρασίτων δεν ήταν διαθέσιμες στους κηπουρούς, πολεμούσαν με επιτυχία την αρκούδα, καταστρέφοντας τις φωλιές της και κατασκευάζοντας παγίδες στον κήπο. Πραγματικές συμβουλές από κατοίκους του καλοκαιριού που έχουν υιοθετήσει την εμπειρία των προγόνων τους θα βοηθήσουν στον καθαρισμό του τόπου των εντόμων χωρίς βλάβη στο έδαφος και τα φυτά και χωρίς οικονομικό κόστος. Πιάζουν παράσιτα το φθινόπωρο και την άνοιξη.

Στην πρώτη περίπτωση, η συνήθεια της αρκούδας χρησιμοποιείται για να αναζητήσει καταφύγιο για το χειμώνα. Στα τέλη Σεπτεμβρίου, σκάβονται ρηχά (έως 0,5 μ.) Και πλάτος (0,4-0,6 μ.) Τάφροι στον χώρο. Είναι γεμάτα με κοπριά και καλυμμένα καλά. Μπορείτε να καλύψετε την παγίδα με άχυρο από ψηλά. Τα έντομα θα θάβονται στην κοπριά αναζητώντας θερμότητα και φαγητό. Όταν το θερμόμετρο πέφτει στο σημάδι μηδέν ή μείον, οι τάφροι σκάβονται και το περιεχόμενό τους είναι διάσπαρτα στον ιστότοπο. Η Medvedka δεν θα μπορεί πλέον να κρύβεται από το κρύο και θα πεθαίνει.

Την άνοιξη, μικρά γυάλινα βάζα (0,5 l) θα βοηθήσουν να πιάσουν έντομα. Σκάβονται στο έδαφος δίπλα στο φυτευμένο φυτό έτσι ώστε ο λαιμός να είναι στο επίπεδό του. Στη συνέχεια, το βάζο γεμίζει με νερό κατά ένα τέταρτο ή ένα τρίτο.Τα παγιδευμένα έντομα αφαιρούνται και καταστρέφονται το πρωί.

Η κοπριά χρησιμοποιείται για τη μείωση του πληθυσμού των αρκούδων και την άνοιξη. Είναι τοποθετημένο στο χώρο, τοποθετώντας μικρά (2-3 φτυάρια) σωρούς σε απόσταση 3 μέτρων μεταξύ τους. Για να ενισχύσετε το αποτέλεσμα, μπορείτε να τα πασπαλίζετε με διάλυμα μπύρας ή μελιού. Είναι καλύτερα να κάνετε παγίδες στις αρχές Μαΐου, όταν το παράσιτο δεν είναι ακόμη αρκετά ενεργό. Η αρκούδα θα σέρνεται στην κοπριά για να εγκατασταθεί και να γεννήσει αυγά. Περιοδικά (κάθε 1,5-3 εβδομάδες), οι παγίδες ελέγχονται, τα εντοπισμένα έντομα και οι φωλιές τους πρέπει να καταστρέφονται.

Συμβουλή

Μπορείτε να λύσετε 2 προβλήματα ταυτόχρονα: να δελεάσετε και να σκοτώσετε παράσιτα, αν βάλετε δηλητηριασμένο κουάκερ ή κόκκους κάτω από την κοπριά.

Για να πιάσετε πολλές αρκούδες, πρέπει να τους δελεάσετε. Για αυτό, οι καλοκαιρινοί κάτοικοι χρησιμοποιούν μπύρα και μέλι. Η παγίδα στήνεται σκάβοντας ένα γυάλινο μπουκάλι στο έδαφος. Είναι τοποθετημένο σε γωνία 45 °. Ο λαιμός του μπουκαλιού δεν πρέπει να υψώνεται πολύ πάνω από το έδαφος - το πολύ 1 εκατοστό. Είναι ακόμη καλύτερο αν είναι κάτω από το επίπεδο της επιφάνειάς του, αλλά ταυτόχρονα η γη δεν θα χύσει σε αυτό. Για να το κάνετε αυτό, μπορείτε να κάνετε μια μικρή κατάθλιψη γύρω από αυτό. Το έδαφος σε αυτό είναι ελαφρώς βρεγμένο. Ένα μικρό (περίπου 100 ml) μπύρας χύνεται στο μπουκάλι και η κατάθλιψη καλύπτεται (με ένα κομμάτι σιδήρου, τσόχα, χαρτόνι). Μετά από 1-1,5 εβδομάδες, η παγίδα επιθεωρείται, τα πιασμένα έντομα καίγονται. Μετά την αντικατάσταση της παλιάς μπύρας με φρέσκια, το μπουκάλι τοποθετείται σε διαφορετικό μέρος.

Μια παγίδα μελιού γίνεται με παρόμοιο τρόπο. Είναι πιο βολικό για αυτήν να χρησιμοποιεί ένα γυάλινο βάζο με φαρδύ στόμα. Οι τοίχοι του λερώνονται με μέλι από μέσα. Το βάζο οδηγείται κάθετα. Ο χώρος μεταξύ των τοίχων και του εδάφους είναι γεμάτος με άμμο. Η εσοχή καλύπτεται με πυκνό υλικό (φύλλο σιδήρου) και τοποθετείται άχυρο στην κορυφή. Το παράσιτο δεν θα είναι σε θέση να αντισταθεί στο συνδυασμό της μυρωδιάς του μελιού και της θερμότητας.

Καταστροφή φωλιών και βοήθεια από τη φύση

Για να βγάλετε την αρκούδα από τον κήπο, αρκεί να φροντίζετε αρμονικά τα φυτά. Λόγω της τακτικής χαλάρωσης του εδάφους κάτω από αυτά και στους διαδρόμους, ορισμένα από τα ενήλικα έντομα πεθαίνουν κάτω από τις λεπίδες του καλλιεργητή, και τα αυγά και οι προνύμφες εξάγονται από το έδαφος κάτω από τα πόδια του κηπουρού.

Το πιο σημαντικό πράγμα στην καταπολέμηση μιας αρκούδας είναι να περιοριστεί η αναπαραγωγή της. Για να το κάνετε αυτό, σκάψτε προσεκτικά το έδαφος, εστιάζοντας στα ίχνη του εντόμου. Οι φωλιές που βρέθηκαν αφαιρούνται προσεκτικά από το έδαφος, τοποθετούνται σε κάδο και μετά καταστρέφονται. Εάν είστε τυχεροί, ένα θηλυκό παράσιτο θα είναι επίσης μέσα. Αλλά είναι καλύτερο να μην βασίζεσαι στην τύχη εδώ. Θα είναι ασφαλέστερο να τοποθετήσετε τα περάσματα που οδηγούν στη φωλιά, κόκκους ενός ειδικού φαρμάκου από την αρκούδα.

Ταυτόχρονα, ένα διάλυμα σαπουνιού θα βοηθήσει στην καταστροφή του συμπλέκτη και του θηλυκού. Έχοντας βρει μια φωλιά αρκούδας στον ιστότοπο, το προϊόν χύνεται στους διαδρόμους. Είναι σημαντικό να επεξεργαστείτε το καθένα. Εάν το θηλυκό ήταν στη φωλιά, θα πεθάνει μαζί με τα αυγά και τις προνύμφες. Διαφορετικά, μετά από λίγο, μπορεί να επιστρέψει στην αρχική του θέση για να φτιάξει μια νέα τοιχοποιία.

Σκοτώνει μια αρκούδα στις φωλιές και ένα διάλυμα κηροζίνης. Παρασκευάζεται με ανάδευση 100 ml της ουσίας σε 1 λίτρο νερού. Με την προκύπτουσα σύνθεση, τα περάσματα αποβάλλονται.

Μπορείτε επίσης να απαλλαγείτε από την αρκούδα στον κήπο με βιολογικό τρόπο - χρησιμοποιώντας τους φυσικούς εχθρούς της. Είναι μια αγαπημένη απόλαυση για μερικούς από τους μεγαλύτερους ζωντανούς οργανισμούς:

• πουλιά (ψαρόνια, κοράκια, πελαργοί, κοράκια) ·
• μικρά ζώα (σκαντζόχοιροι, τυφλοπόντικες, πονηροί, σαύρες, scolopendra) ·
• έντομα (μυρμήγκια, σκαθάρια).

Ο πιο επικίνδυνος εχθρός για την αρκούδα είναι η Larra Anathemskaya, εκπρόσωπος της οικογένειας άμμου. Κυνηγά υπόγεια, εξερευνώντας τις κινήσεις του παρασίτου. Αφού βρήκε ένα θύμα, η σφήκα το οδηγεί στην επιφάνεια και, αφού το είχε προηγουμένως παραλύσει, γεννά ένα αυγό στο σώμα του. Όταν τελειώσει ο κύκλος ανάπτυξης των προνυμφών, η αρκούδα θα πεθάνει.

Χρήσιμα φυτά και άλλες λαϊκές θεραπείες

Οι αντίπαλοι της χρήσης χημικών στον ιστότοπο προτιμούν να προστατεύονται από το παράσιτο με λαϊκές θεραπείες. Η αποδοτικότητα, η ασφάλεια, η ευκολία προετοιμασίας και η διαθεσιμότητα των συστατικών μιλούν υπέρ τους.

Τι μέσα θα σας βοηθήσει να τρομάξετε μια αρκούδα;

• Ηλιέλαιο. 1 κουταλιά της σούπας. μεγάλο.οι ουσίες προστίθενται σε 4 λίτρα νερού. Το διάλυμα που προκύπτει χύνεται στις διόδους στη φωλιά του εντόμου. Αυτό πρέπει να γίνει αργά, καθώς το κλείδωμα αέρα μπορεί να μην αφήσει το υγρό μέσα. Αξίζει να περιμένετε λίγο, και η αρκούδα θα φτάσει στην επιφάνεια. Με το μπλοκάρισμα των αεραγωγών του παρασίτου, το λάδι προκαλεί το θάνατό του.
• Πράσινα κλαδιά από κληματαριά ή με φλοιό. Η Medvedka δεν του αρέσει η μυρωδιά τους. Τα κλαδιά με διάμετρο 2-4 cm τοποθετούνται κάθετα, εμβαθύνοντάς τα κατά 30 cm, κάθε 1,5 μ. Για να διασφαλιστεί η συνεχής προστασία, είναι απαραίτητο να παρακολουθείται η φρεσκάδα τους.
• Χρυσάνθεμο. Τα στελέχη του λουλουδιού κόβονται σε μικρά κομμάτια, στεγνώνουν και τοποθετούνται στην τρύπα κατά τη φύτευση του φυτού.
• Φλούδα κρεμμυδιού. Βάλτε 1 κιλό ξηρών πρώτων υλών σε 1 κουβά καθαρού νερού και ξεχάστε το για 4-6 ημέρες. Η έγχυση φλοιού χρησιμοποιείται για πότισμα φυτών. Είναι πιο παραγωγικό να το κάνετε αυτό μετά τη βροχή. Πριν από τη χρήση, το προϊόν αραιώνεται με νερό (1: 5). Για να απαλλαγείτε από την αρκούδα στον κήπο, θα χρειαστείτε πολλές διαδικασίες με εβδομαδιαίο διάστημα μεταξύ τους.
• Κλαδιά ερυθρελάτης ή πεύκου. Είναι ψιλοκομμένα και σκουπίζουν το χώμα στους διαδρόμους. Για να διατηρήσετε τις βελόνες φρέσκες περισσότερο, στάζουν ελαφρά.
• Πετρέλαιο. Ενυδάτωση με άμμο (50-70 ml του προϊόντος ξοδεύονται ανά 1 κιλό), προσθέστε λίγο ξηρό χώμα και ανακατέψτε καλά τη σύνθεση. Στη συνέχεια, διασκορπίζεται ομοιόμορφα στους διαδρόμους και κάτω από τα φυτά, ενσωματωμένο στο έδαφος με φτυάρι. Μυρίζοντας τη μυρωδιά της κηροζίνης, η αρκούδα φεύγει. Η καθορισμένη ποσότητα άμμου είναι αρκετή για την επεξεργασία 1 m² του κήπου. Λόγω του υψηλού κόστους, δεν είναι πρακτικό να καταπολεμάμε το παράσιτο στον κήπο με αυτήν τη μέθοδο, αλλά θα είναι χρήσιμο για τους ιδιοκτήτες θερμοκηπίων.
• Αμμωνία. Χρησιμοποιείται για την προστασία των δενδρυλλίων. Αφού αραιώσετε το προϊόν σε νερό (2-3 κουταλιές της σούπας. Λ. Ανά κουβά), ποτίστε τα φυτά μαζί του. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, πρέπει να βεβαιωθείτε ότι το υγρό δεν εισέρχεται στα φύλλα και τους μίσχους - αυτό τους απειλεί με εγκαύματα.
• Eggshell. Στεγνώνει και θρυμματίζεται και στη συνέχεια χύνεται με ηλιέλαιο (προϋπόθεση - πρέπει να είναι εκλεπτυσμένο). Τα επεξεργασμένα κελύφη προστίθενται στα αυλάκια των σπόρων και στις οπές φύτευσης. Είναι δηλητηριώδες για την αρκούδα και θα είναι χρήσιμο για τα φυτά, καθώς θα τους παρέχει θρεπτικά συστατικά. Μπορείτε επίσης να αναμίξετε ξηρά κελύφη αυγών με φλούδες πορτοκαλιού και δέρματα κρεμμυδιών. Αυτή η μέθοδος είναι πιο κατάλληλη για την προστασία των ριζών των φυτών από έντομα.

Τα σάπια ψάρια θα είναι χρήσιμα στον αγώνα κατά της αρκούδας με λαϊκές μεθόδους. Αρκετά κομμάτια του τοποθετούνται στις τρύπες φύτευσης (κατά μήκος της περιμέτρου τους), σφραγισμένα σε βάθος 3-4 εκ. Η μυρωδιά των σάπιων ψαριών θα τρομάξει τα έντομα και η ίδια, μετά από τη διαδικασία αποσύνθεσης, θα γονιμοποιήσει το φυτό. Με παρόμοιο τρόπο, οι καλλιέργειες μπορούν να προστατευτούν από παράσιτα. Για αυτό, χρησιμοποιείται ψάρι που δεν έχει αλλοιωθεί ακόμα. Τα κομμάτια του απλώνονται κατά μήκος του κήπου και γύρω από την περίμετρο του και πασπαλίζονται ελαφρά με γη.

Ενώ οι σπόροι φυτρώνουν, τα ψάρια θα αρχίσουν να αλλοιώνονται, απομακρύνοντας τα έντομα με τη μυρωδιά του. Αλλά πριν χρησιμοποιήσετε αυτήν τη μέθοδο, θα πρέπει να εξετάσετε τις πιθανές συνέπειες. Τα φρέσκα ψάρια μπορούν να προσελκύσουν γάτες στην τοποθεσία, η οποία θα την σκάψει και θα την τρώει, αναιρώντας τις προσπάθειες του καλοκαιριού. Εάν παραμείνει στα κρεβάτια, η δυσωδία που προέρχεται από αυτά θα είναι αφόρητη όχι μόνο για τα έντομα, αλλά και για τους ανθρώπους.

Συμβουλή

Μπορείτε να προστατέψετε μηχανικά φυτά από ζημιές από μια αρκούδα. Κόβοντας ένα πλαστικό μπουκάλι σε δαχτυλίδια ύψους 6-7 εκατοστών, κρύβουν τις ρίζες των φυτών κάτω από αυτά. Το άκρο της προστατευτικής διάταξης πρέπει να υψώνεται 1 cm πάνω από το έδαφος.

Ειδικά φάρμακα

Παρά τα πολυάριθμα πλεονεκτήματα των λαϊκών μεθόδων αντιμετώπισης του παρασίτου, δεν θα είναι δυνατή η γρήγορη αφαίρεση της αρκούδας από τον κήπο με τη βοήθειά τους. Εάν ο πληθυσμός των εντόμων έχει αυξηθεί έντονα, για να σώσει τη σοδειά θα πρέπει να καταφύγει σε βαριά πυροβολικά - χημικά. Κατά τη χρήση τους, είναι σημαντικό να ακολουθείτε αυστηρά τις οδηγίες του κατασκευαστή, ειδικά όσον αφορά τη δοσολογία της σύνθεσης και το χρονικό διάστημα μεταξύ των χρήσεών της.Λόγω της υψηλής τοξικότητας των χημικών ουσιών, είναι απαραίτητο να δουλέψετε μαζί τους προσεκτικά, προστατεύοντας τα χέρια σας με λαστιχένια γάντια και προστατεύοντας το αναπνευστικό σας σύστημα με ειδική μάσκα.

Μπορείτε να απαλλαγείτε από την αρκούδα στον κήπο με τη βοήθεια των παρακάτω φαρμάκων.

• "Medvetox". Το προϊόν είναι ακίνδυνο για τους γαιοσκώληκες και δεν ενοχλεί τη μικροχλωρίδα του εδάφους. Προστατεύει τις φυτεύσεις για 2 εβδομάδες. Έχοντας δημιουργήσει ρηχά αυλάκια (3-5 cm) μεταξύ των κρεβατιών, οι κόκκοι προετοιμασίας τοποθετούνται σε αυτά. Τα πρώτα αποτελέσματα αναμένονται σε 4 ώρες.
• Μπόβεριν. Τα φυτά και το έδαφος κάτω από αυτά επεξεργάζονται με αυτό. Το διάστημα μεταξύ των διαδικασιών είναι 1-2 εβδομάδες.
• Αντι-Medvedka. Χρησιμοποιείται κατά τη σπορά και φύτευση φυτών. Ταιριάζει στα αυλάκια μεταξύ των κρεβατιών.
• "Rembeck". Χρησιμοποιείται για την επεξεργασία λαγούμι και ανοιχτών διόδων.
• Medvetsid. Εισάγεται στις αυλακώσεις, οι οποίες κατασκευάζονται σε απόσταση 0,5-1 m μεταξύ τους. 5-10 κόκκοι τοποθετούνται σε κάθε ένα. Οι αυλακώσεις πρέπει να είναι ρηχές - 2-3 cm.
• Phenaxin Plus. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά τη σπορά σπόρων ή μετά τη βλάστηση. Διατίθεται σε κόκκους. Η περίοδος προστασίας που παρέχεται από το φάρμακο είναι 20 ημέρες.

Για να διασφαλιστεί η καταστροφή της αρκούδας, προστίθενται χημικά στο κουάκερ. Μπορείτε να μαγειρέψετε πλιγούρι βρώμης, μπιζέλι, φαγόπυρο, καλαμπόκι, μαργαριτάρι κριθάρι. Χύνεται λίγο ηλιέλαιο και χύνεται 0,5 κουταλάκι του δηλητηρίου. Έχοντας σχηματίσει μπάλες από κουάκερ, τοποθετούνται σε τρύπες εντόμων. Είναι καλύτερα να το κάνετε αυτό το βράδυ.

Αποτελεσματικό έναντι του καρβιδίου ασβεστίου των παρασίτων. Η ουσία χύνεται σε τρύπες. Όταν έρχεται σε επαφή με το νερό (κατά τη διάρκεια του ποτίσματος ή της βροχής), απελευθερώνει ακετυλένιο, ένα αέριο δηλητηριώδες στα έντομα, το οποίο εξαπλώνεται γρήγορα μέσω των διόδων και τα σκοτώνει.

Οι τρόποι αντιμετώπισης μιας αρκούδας είναι διάφοροι. Ακόμη και πεπεισμένοι αντίπαλοι για τη χρήση χημικών στον κήπο μπορούν να βρουν ανάμεσά τους ένα που θα βοηθήσει να απαλλαγούμε από το παράσιτο. Οι βιολογικές, μηχανικές και λαϊκές μέθοδοι προστασίας από έντομα είναι δημοφιλείς στους κατοίκους του καλοκαιριού, αλλά δεν μπορεί κανείς να πει ποια θα λειτουργήσει όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται. Υπάρχουν πάρα πολλές μεταβλητές εδώ: τύπος εδάφους, χαρακτηριστικά του κλίματος, είδη αρκούδων και η ασυλία τους στα δηλητήρια.

Είναι πιθανό να βασίζεστε στο γεγονός ότι τα έντομα θα εγκαταλείψουν τον χώρο για πάντα μόνο εάν μια μεγάλη περιοχή αντιμετωπίζεται ταυτόχρονα. Είναι απαραίτητο να πολεμήσουμε την αρκούδα με φιλικό τρόπο, με τη συμμετοχή όλων των γειτόνων στη διαδικασία. Διαφορετικά, θα μετακομίσει απλά στους κοντινούς κήπους λαχανικών και, αφού περιμένει λίγο, θα επιστρέψει πίσω.