Εφαρμογή και χαρακτηριστικά της ουρίας ως λίπασμα

Όπως γνωρίζετε, για κάθε φυτό, τα μακροθρεπτικά συστατικά όπως το άζωτο, ο φώσφορος και το κάλιο έχουν τη μεγαλύτερη σημασία στη διατροφή. Είναι η κουλτούρα τους που καταναλώνει κυρίως, και ως εκ τούτου η παροχή των απαραίτητων στοιχείων είναι ο κύριος σκοπός της χρήσης λιπασμάτων. Μεταξύ όλων των αγροχημικών, το άζωτο περιέχεται κυρίως στην ουρία, και η φειδωλή του επίδραση στη συσκευή φύλλων με επίδεσμο φυλλώματος το καθιστά απαραίτητο στο καλοκαιρινό εξοχικό σπίτι.

Ιδιότητες ουρίας

Η ουρία είναι ένα από τα πιο συχνά επιλεγμένα λιπάσματα, ωστόσο, για τους αρχάριους κηπουρούς, είναι ένα μυστήριο, τι είναι αυτό; Αυτό το αγροχημικό παράγεται κυρίως με τη μορφή κόκκων με διάμετρο περίπου 2-3 ​​mm, το χρώμα τους είναι από καθαρό λευκό έως γκριζωπό ή κιτρινωπό. Εξωτερικά, μοιάζει πολύ με το νιτρικό αμμώνιο, μπορείτε να το ξεχωρίσετε όταν αγοράζετε πρώτα βρέχοντας τα δάχτυλά σας και τρίβοντας μια μπάλα λιπάσματος μεταξύ τους, μετά την οποία θα έχετε μια αίσθηση σαπουνιού δάχτυλου.
Το καρβαμίδιο είναι ένα από τα πιο συμπυκνωμένα λιπάσματα αζώτου (η περιεκτικότητά του είναι έως 46,2%). Διαλύεται εύκολα σε νερό, σε διάλυμα εδάφους, με αποτέλεσμα την απελευθέρωση πτητικών μορφών του στοιχείου. Για αυτόν τον λόγο, τα σφαιρίδια δεν μπορούν απλώς να διασκορπιστούν στο έδαφος, ειδικά σε συνθήκες ξηρασίας, είναι χάσιμο χρόνου και χρήματος. Η χρήση αυτού του αγροχημικού προϊόντος ως το κύριο λίπασμα ή πριν από τη σπορά συνεπάγεται την ενσωμάτωσή του στο έδαφος. Εκτός από αυτές τις δυνατότητες, έχει τις ακόλουθες ιδιότητες:

1. Το περιεχόμενο ενός από τα μακροθρεπτικά συστατικά σε μεγάλες ποσότητες δίνει αξία στην ουρία στο ίδιο επίπεδο με θειικό αμμώνιο και νιτρικό νάτριο, και από την άποψη της επίδρασής του στον σχηματισμό καλλιεργειών - με νιτρικό αμμώνιο.
2. Το λίπασμα που εφαρμόζεται απευθείας κατά τη σπορά δεν πρέπει να έρχεται σε επαφή με τους σπόρους, διότι Το απελευθερούμενο ανθρακικό αμμώνιο κατά την επεξεργασία της ουρίας από ουροβακτήρια αναστέλλει τη βλάστηση του υλικού σπόρου. Η από κοινού χρήση καλίου ή η ενσωμάτωση λιπάσματος κάτω από το βάθος σποράς μπορεί να εξουδετερώσει αυτό το μειονέκτημα.
3. Η ουρία ανήκει σε βιολογικά όξινα αγροχημικά. Ταυτόχρονα, κατά τη διαδικασία της αφομοίωσής του, αρχίζει πρώτα μια μικρή εστιακή αλκαλοποίηση, η οποία οφείλεται στη χαμηλότερη απόδοση στα αλατούχα εδάφη και στη συνέχεια παρατηρείται η οξίνιση του εδάφους. Ωστόσο, στο τέλος, δεν παραμένουν ούτε οξινιστικές ούτε αλκαλικές ενώσεις.
4. Ένα απαλό αποτέλεσμα στη μάζα του εδάφους (τα φύλλα νιτρικού αμμωνίου καίγονται κατά τον ψεκασμό) σάς επιτρέπει να εφαρμόζετε κλασματικά λιπάσματα, βελτιστοποιώντας έτσι το ορυκτό, δηλαδή το άζωτο, τη διατροφή των φυτών.
5. Υπό συνθήκες άρδευσης, παρατηρείται μεγαλύτερη επίδραση. Ως εκ τούτου, συνιστάται συχνά η προσθήκη ουρίας σε συμβατικές αρδεύσεις.
6. Η ουρία έχει αρκετά υψηλή υγροσκοπικότητα, επομένως, για να αποφευχθεί το κέικ, πρέπει να φυλάσσεται σε ξηρό μέρος και απουσία ακαθαρσιών.

Εάν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν μαζί άλλα λιπάσματα, πρέπει να ληφθεί υπόψη το pH του. Έτσι, για παράδειγμα, προσθέτοντας ένα απλό υπερφωσφορικό θα εντείνει την οξίνιση του εδάφους, επομένως συνιστάται σε τέτοιες περιπτώσεις να προσθέσετε ένα επιπλέον βελτιωτικό που περιέχει ασβέστη.

Σημάδια ανεπάρκειας και περίσσειας αζώτου

Πριν προσθέσετε αυτό ή αυτό το στοιχείο στο έδαφος, πρέπει να βεβαιωθείτε ότι είναι απαραίτητο. Συγκεκριμένα, αυτός ο κανόνας πρέπει να τηρείται με πολύ συμπυκνωμένα αγροχημικά όπως η ουρία. Μια ανισορροπία στη διατροφή αζώτου εκδηλώνεται πρώτα απ 'όλα στα παλιά φύλλα και στη συνέχεια μεταδίδεται σε νέα.
Σημάδια ανεπάρκειας αζώτου:

• Τα φυτά αναπτύσσονται ανασταλμένα, καταθλιπτικά.
• Οι βλαστοί των καλλιεργειών φρούτων και μούρων που σχηματίστηκαν στη νέα σεζόν συντομεύονται, αποδυναμώνουν, λεπτές και ελαφρώς φυλλώδεις.
• Τα φύλλα χαρακτηρίζονται από μη χαρακτηριστική στένωση και μικρό μέγεθος, το χρώμα τους είναι πιο ανοιχτόχρωμο από το συνηθισμένο, μερικές φορές η συσκευή των φύλλων γίνεται κίτρινη και πέφτει πρόωρα. Η διάταξη τέτοιων βλαστών είναι αφύσικα κοντά στο κύριο στέλεχος (υπό οξεία γωνία, όπως πιεσμένα αυτιά)
• Υπάρχει μια απότομη μείωση στην παραγωγική διακλάδωση και την καλλιέργεια των καλλιεργειών.
• Τα γενετικά μπουμπούκια τοποθετούνται σε λιγότερες ποσότητες, επειδή Διαφορετικά, το φυτό δεν θα μπορεί να τους παρέχει πλήρως το απαραίτητο στοιχείο έως ότου τα φρούτα ωριμάσουν πλήρως. Εάν το άζωτο εισήχθη μόνο στην αρχή της σεζόν, η καλλιέργεια θα σχηματίσει επαρκή αριθμό μπουμπουκιών ανθέων, αλλά τα σετ φρούτων θα πέσουν στη συνέχεια.

Σημάδια περίσσειας στοιχείου:

• Στην πρώτη περίοδο, παρατηρείται ανασταλτική ανάπτυξη.
• Για παλαιότερα φυτά, η εφαρμογή υπερβολικής ποσότητας αζώτου διεγείρει μια βίαιη ανάπτυξη βλαστικής μάζας. Το φύλλο έχει σκούρο χρώμα, μεγάλο μέγεθος, η καλλιέργεια "πατάει".
• Τα γενετικά όργανα δεν σχηματίζονται ή τοποθετούνται σε περιορισμένο αριθμό.
• Η καλλιεργητική περίοδος παρατείνεται αισθητά, η ωρίμανση των φρούτων μετατοπίζεται σε μεταγενέστερη ημερομηνία, εξαιτίας αυτού, το φυτό δεν έχει χρόνο να συσσωρεύσει την απαιτούμενη μάζα αποθεματικών ουσιών. Η καλλιέργεια χαρακτηρίζεται από χαμηλότερη ποιότητα διατήρησης, χειρότερες παραμέτρους γεύσης και μεγαλύτερη ευαισθησία σε ασθένειες.

Εφαρμογή ουρίας

Σε σύγκριση με το νιτρικό αμμώνιο, η ουρία εκδηλώνει στο μέγιστο τα πλεονεκτήματά της όταν εφαρμόζεται σε ελαφρά όξινα εδάφη με χυμώδη-ποζολικά παρουσία επαρκούς ποσότητας υγρασίας στο έδαφος, καθώς και σε γκρι εδάφη υπό συνθήκες άρδευσης. Μια ουδέτερη ή αλκαλική αντίδραση του μέσου συμβάλλει σε σημαντική απώλεια αζώτου, επομένως, επιτρέπεται η εισαγωγή τους με υποχρεωτική ανάμιξη με το έδαφος.

Η ουρία εφαρμόζεται ως το κύριο λίπασμα στις αρχές της άνοιξης για απολύτως οποιαδήποτε καλλιέργεια. Εισάγεται περίπου μία εβδομάδα πριν από τη σπορά ή τη φύτευση φυτών με εμβάπτιση στο έδαφος σε βάθος 7-8 εκ. Λόγω της πτητικότητας των ενώσεων αμμωνίου, μέρος του αζώτου χάνεται σε μη αρδευόμενες περιοχές ακόμη και αν τηρούνται όλοι οι κανόνες. Σε αυτήν την περίπτωση, η αποτελεσματικότητα της εφαρμογής είναι ίση με το νιτρικό αμμώνιο.

Η χρήση του φθινοπώρου δεν δείχνει το μέγιστο αποτέλεσμα, καθώς οι μικροοργανισμοί ξεκινούν αμέσως τη διαδικασία αποσύνθεσης, το ανθρακικό αμμώνιο που απελευθερώνεται κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας καταστρέφεται γρήγορα. Και μέχρι την άνοιξη, μέρος του αζώτου ξεπλένεται από το έδαφος σε βαθύτερα στρώματα. Η εφαρμογή το φθινόπωρο επιτρέπεται μόνο υπό την προϋπόθεση ότι αυτή η περίοδος δεν θα είναι παρατεταμένη, υπερβολικά ζεστή και στεγνή και τα εδάφη δεν έχουν αμμώδη αργαλειό και αμμώδη δομή. Ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση, η εισαγωγή της πλήρους δόσης καρβαμίδης δεν είναι πρακτική, τουλάχιστον 40% πρέπει να απομείνει πριν από τη σπορά.

Η εφαρμογή πριν από τη σπορά πραγματοποιείται κατά το χρόνο της σποράς ή της φύτευσης της καλλιέργειας απευθείας στα αυλάκια ή τις τρύπες. Προϋπόθεση σε αυτήν την περίπτωση είναι η παρουσία ενός χωμάτινου στρώματος προκειμένου να αποφευχθεί η μείωση της βλάστησης υπό την επίδραση της αμμωνίας.

Η ουρία είναι ανώτερη από πολλές άλλες αγροχημικές ουσίες για εφαρμογές ρίζας και ειδικά φυλλώματος. Με αυτή την ιδιότητα, βρήκε ευρεία εφαρμογή στον κήπο και στο θερμοκήπιο. Μια λύση συγκέντρωσης έως 5% δεν καίει ούτε τα νεότερα φύλλα. Ο συνδυασμός άρδευσης με ένα θρεπτικό διάλυμα με ψεκασμό εξασφαλίζει την ανάπτυξη ενός ισχυρού ριζικού συστήματος και την ανάπτυξη ενός ισχυρού εναέριου μέρους, το οποίο είναι καλός δείκτης για τα φυτά.

Οδηγίες για τη χρήση λιπάσματος ουρίας

Προκειμένου να παρέχεται στην καλλιέργεια η απαραίτητη ποσότητα του θρεπτικού συστατικού, πρέπει να τηρείται η δοσολογία, η οποία εξαρτάται από τις ανάγκες των φυτών, τη μέθοδο σίτισης, την περιεκτικότητα σε υγρασία του εδάφους και τη δομή του. Εάν εστιάσετε στη μέθοδο εφαρμογής, τότε οι οδηγίες χρήσης προτείνουν τα ακόλουθα πρότυπα:

1. Ειδικά λαχανικά, πατάτες, ντομάτες, σκόρδο, καθώς και φρούτα και μούρα, φράουλες και φυτά λουλουδιών τριαντάφυλλα ανταποκρίνεται καλά στην κύρια εφαρμογή της ουρίας σε δόση 130 έως 200 g ανά 10 m2. Για αγγούρια και τα μπιζέλια απαιτούν μόνο 5-8 g.
2. Στην εφαρμογή πριν από τη σπορά, καταναλώνονται έως 4 g αγροχημικών ανά φρεάτιο.
3. Η επικάλυψη με αδιάλυτους κόκκους πραγματοποιείται σε δόση 50 έως 100 g για την ίδια περιοχή. Για τις καλλιέργειες φρούτων, ο κανόνας είναι υψηλότερος και είναι 150 γραμμάρια σε νεαρά μηλιές και 70 γραμμάρια σε κερασιές και δαμάσκηνα, καθώς και σε θάμνους. Καρποφορία μηλιά απαιτεί έως 250 g, κεράσια και δαμάσκηνα - έως 140 g. Η εφαρμογή πραγματοποιείται σε κύκλους κοντά στον κορμό, ακολουθούμενο από ανάμιξη με χώμα ή άφθονο πότισμα. Η διάμετρος του τόπου εφαρμογής για οπωροφόρα δέντρα και θάμνους μούρων καθορίζεται ως η προβολή της κορώνας τους στο έδαφος.
4. Οι πολυετείς καλλιέργειες λουλουδιών, οι οποίες χρειάζονται άζωτο για να βγουν από την αδρανοποίηση, ανταποκρίνονται πολύ καλά στην πρώιμη σίτιση της άνοιξης (2 g / l). Η ουρία βοηθά στην ταχύτερη αντιμετώπιση του άγχους μετά από σκληρές χειμερινές συνθήκες και στη δημιουργία νέας βλαστικής μάζας.
5. Για ριζική τροφοδοσία λάχανου, ντομάτας ή φράουλας, παρασκευάζεται διάλυμα 2-3 g καρβαμιδίου και 1 λίτρο νερού με ανάδευση μέχρι να διαλυθεί πλήρως. Αυτός ο όγκος προορίζεται για 1 μονάδα. Για τα υπόλοιπα, η συγκέντρωση μπορεί να φτάσει τα 6 g / l με την κατανάλωση της προκύπτουσας σύνθεσης ανά 1 m2.
6. Ο ψεκασμός πραγματοποιείται με διάλυμα 0,5-1% ενός αγροχημικού. Για την παρασκευή του, 5-10 g ουρίας διαλύονται σε 1 λίτρο νερού. Αυτό το ποσό ισχύει για ένα μικρό οικόπεδο 20 m2, και η ίδια συγκέντρωση ισχύει για φυτά εσωτερικού χώρου.

Κατά τη σίτιση με ουρία, πρέπει να θυμόμαστε ότι διεγείρει την ανάπτυξη του φυτικού τμήματος, επομένως, η προσθήκη κατά τη διάρκεια της περιόδου εκκολαπτόμενης περιόδου και αργότερα θα επηρεάσει αρνητικά την ποσότητα της καλλιέργειας. Η καλύτερη περίοδος είναι η στιγμή του σχηματισμού της υπεράνω μάζας, κατά τη διάρκεια της ενεργού διακλάδωσης ή της κοπής. Τα φυτά φρούτων και μούρων, όταν ποτίζονται πριν από το σπάσιμο των οφθαλμών, ανταποκρίνονται με την ταχύτερη αφύπνιση τους. Οι καλλωπιστικές φυλλοβόλες καλλιέργειες ανταποκρίνονται με ένα πλούσιο, πυκνόφυλλο στέμμα. Αλλά τα λουλούδια πρέπει να τρέφονται με προσοχή, διαφορετικά μπορείτε να πάρετε μια μεγάλη πράσινη μάζα χωρίς λουλούδια.

Ουρία για φυτοπροστασία

Για τα φυτά με φρούτα και μούρα, το καρβαμίδιο δεν είναι μόνο ένα μέσο απόκτησης αζώτου, αλλά και ένας τρόπος για την καταπολέμηση ορισμένων χειμωνιάτικων παρασίτων, συμπεριλαμβανομένων των καλαμιών, των αφίδων, των σκαθαριών των ανθών μήλου, του μελιτώματος και άλλων. Συνήθως, αυτά τα έντομα βγαίνουν από αιωρούμενη κίνηση αμέσως μετά την έναρξη της μέσης ημερήσιας θερμοκρασίας άνω των + 5 ° C. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, παρατηρείται οίδημα των νεφρών. Ως εκ τούτου, η θεραπεία πρέπει να πραγματοποιηθεί νωρίτερα για την αποφυγή ζημιών.

Το διάλυμα παρασκευάζεται με ρυθμό 0,5-0,7 kg ανά 10 λίτρα νερού. Πρέπει να ψεκάσετε το στέμμα και ειδικά τον κορμό και το φύλλωμα του περασμένου έτους, όπου συσσωρεύεται η μεγαλύτερη ποσότητα του παρασίτου. Ένα τέτοιο μέτρο προστασίας είναι απαραίτητο εάν υπάρχει μεγάλος πληθυσμός συγκεκριμένου εντόμου κατά την τελευταία περίοδο.

Η ουρία βοηθά επίσης στην καταπολέμηση της ανάπτυξης της κηλίδας, του πορφυρικού κηλίδου και του μονόλευκου εγκαύματος. Η επεξεργασία πραγματοποιείται στην αρχική περίοδο της πτώσης των φύλλων με διάλυμα 500 g λιπάσματος ανά 10 λίτρα νερού. Αυτή η τεχνική αναστέλλει την ανάπτυξη των καρποφόρων σωμάτων του αιτιολογικού παράγοντα ασθενειών, από τις οποίες η πρωτογενής λοίμωξη εμφανίζεται στην αρχή της σεζόν. Μπορείτε επίσης να ρίξετε ήδη πεσμένα φύλλα στα τέλη του φθινοπώρου ή στις αρχές της άνοιξης, αλλά σε αυτήν την περίπτωση, η συγκέντρωση πρέπει να αυξηθεί στο 7% (700 g). Η κατανάλωση της σύνθεσης φτάνει τα 250 ml / m2.

Η ουρία είναι ένα από τα πιο πολύτιμα λιπάσματα, λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε άζωτο που μπορεί να αφομοιωθεί εύκολα και της ικανότητάς του να το εφαρμόζει ακριβώς στις περιόδους που το φυτό το χρειάζεται περισσότερο. Η σωστή εφαρμογή σάς επιτρέπει να αξιοποιήσετε στο έπακρο τα φυτά της περιοχής σας με τη μορφή καλής απόδοσης από κάθε άποψη.