Κανόνες για τη φροντίδα της Kalanchoe στο σπίτι

Η ευκολία φροντίδας του Kalanchoe στο σπίτι και οι ευεργετικές του ιδιότητες είναι οι κύριοι λόγοι για την υψηλή δημοτικότητα αυτού του φυτού. Όσον αφορά τον επιπολασμό, είναι δεύτερη μετά την αλόη. Για μερικούς ανθρώπους, το Kalanchoe είναι ένα εγχώριο φάρμακο για διάφορες ασθένειες, ενώ για άλλους είναι εσωτερική διακόσμηση. Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, καθώς αυτός ο εκπρόσωπος του χυμώδους γένους από την οικογένεια Tolstyanka έχει περισσότερα από 200 είδη που είναι εντυπωσιακά διαφορετικά τόσο σε εξωτερικά χαρακτηριστικά όσο και σε ιδιότητες. Έχουν ένα κοινό κοινό - μια πυκνή πλάκα φύλλων. Η υγρασία συσσωρεύεται σε αυτό, καθώς και στο στέλεχος, το οποίο επιτρέπει στο φυτό να επιβιώσει με επιτυχία ακόμη και σε πολύ μεγάλη ξηρασία.

Δημοφιλείς τύποι

Οι τύποι και τα ονόματα των ποικιλιών Kalanchoe είναι εκατοντάδες. Τα ακόλουθα καλλιεργούνται συνήθως στο σπίτι:

• Blossfeld;
• Kalandiva;
• Ροζαλίνη;
• Μάνγκιν;
• Degremona;
• Διακόπηκε
• Ελικοειδής βλαστός.

Πλούσιες φωτεινές ταξιανθίες σε μια ελάχιστα αισθητή σκούρα πράσινη ροζέτα φύλλων - έτσι περιγράφεται το Kalanchoe του Blossfeld. Αυτό το ιθαγενές του νησιού της Μαδαγασκάρης αντιπροσωπεύεται από μια μεγάλη ποικιλία ποικιλιών που λαμβάνονται κατά τη διάρκεια επίπονης εργασίας αναπαραγωγής για την εξημέρωση του φυτού. Η Kalanchoe του Blossfeld θα ευχαριστήσει με την ανθοφορία περίπου 6 εβδομάδες το χρόνο και μετά θα περάσει σε αδρανή φάση.

Στις αρχές του ΧΧΙ αιώνα, με μετάλλαξη από το Kalanchoe του Blossfeld, αποκτήθηκαν ποικιλίες στις οποίες κάθε λουλούδι δεν έχει 4 πέταλα, χαρακτηριστικό όλων των Kalanchoe, αλλά και 30. Κάθε ταξιανθία είναι ένα συμπαγές μπουκέτο με μίνι τριαντάφυλλα που ανθίζουν για περίπου 2,5 μήνες ... Το χρώμα των λουλουδιών καλύπτει μια μεγάλη παλέτα, υπάρχουν ακόμη και δίχρωμες επιλογές. Αυτή η ποικιλία ονομάστηκε "Kalandiva".

Μια άλλη παραλλαγή που βασίζεται στο Kalanchoe του Blossfeld είναι η ποικιλία Rosalina. Ο θάμνος είναι πιο συμπαγής από αυτόν του Kalandiva, απαλοί τόνοι επικρατούν στο χρώμα των λουλουδιών.

Η αμπελώνα ποικιλία Kalanchoe - Mangina (Mangini) - είναι δύσκολο να συγχέεται με άλλους. Ο θάμνος, που πλαισιώνεται από ταξιανθίες ταξιανθίας, γέρνει πολύ καλά σε μια κρεμαστή γλάστρα. Οι βλαστοί του φυτού είναι εύκαμπτοι, κρεμασμένοι, καλυμμένοι με λογχοειδή φύλλα.

Το τεμαχισμένο Kalanchoe (λοβώδες, τεμαχισμένο με φύλλα, οδοντωτό, "κέρατα ελαφιών") διακρίνεται από τα αυθεντικά φύλλα με διάτρητα φύλλα, τα οποία γέρνουν καθώς μεγαλώνουν. Μία φορά το χρόνο, ο θάμνος ρίχνει μια ταξιανθία κίτρινων λουλουδιών με τέσσερα πέταλα, αλλά οι διακοσμητικές ιδιότητες αυτής της ποικιλίας βρίσκονται ακριβώς στα φύλλα της.

Φαρμακευτικά είδη

Δεν έχουν όλοι οι τύποι Kalanchoe έντονες θεραπευτικές ιδιότητες. Οι αναγνωρισμένοι "γιατροί κατ 'οίκον" είναι δύο: το Kalanchoe Degremona (daigremontianum) και τα pinnata (pinnata). Ωστόσο, μόνο οι βλαστοί και τα φύλλα του Kalanchoe pinnate καταχωρούνται ως φαρμακευτικές πρώτες ύλες. Στα τέλη της δεκαετίας του '60, αυτό το φυτό αναγνωρίστηκε επίσημα ως φαρμακευτικό και συνιστάται (για παράδειγμα, από γιατρούς ΩΡΛ) ως συμπλήρωμα στην κύρια πορεία θεραπείας.

Ορισμένες πηγές συγχέουν αυτούς τους τύπους ή τους συνδυάζουν, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη σημαντικές διαφορές. Η κοφτερή Kalanchoe έχει στρογγυλεμένα σαρκώδη φύλλα με ελαφρώς κυματιστές άκρες. Σχηματίζει έναν θάμνο από πολλά στελέχη, οι ταξιανθίες είναι φωτεινές ερυθρές, σε σχήμα παρόμοιο με τα λουλούδια του τεμαχισμένου Kalanchoe.

Το Kalanchoe Degremona είναι ένα αυθεντικό φυτό, τα "παιδιά" του οποίου γεννιούνται και αναπτύσσονται κατά μήκος των άκρων των οδοντωτών φύλλων. Αυτό το χαρακτηριστικό περιγράφεται ακόμη και σε ένα από τα ποιήματα του διάσημου Γερμανού ποιητή, για το οποίο το είδος ονομάστηκε "λουλούδι του Γκαίτε". Όμως, οι ιδιοκτήτες του Kalanchoe Degremona κατά καιρούς καταρρέουν "παιδιά" προκαλούν πολλά προβλήματα με τον καθαρισμό.Επιπλέον, ριζώνουν ενεργά σε γειτονικές γλάστρες, επομένως, εάν δεν αφαιρεθούν εγκαίρως, ορισμένα φυτά εσωτερικού χώρου μπορεί επομένως να «επιβιώσουν».

Σε ορισμένα επιστημονικά έργα ξένων συγγραφέων, υπάρχουν αναφορές στην τοξική επίδραση του Kalanchoe Degremon στα βοοειδή και τα κοτόπουλα (η επίδραση των καρδιακών γλυκοσίδων). Όταν οι άνθρωποι χρησιμοποιούν αυτό το φυτό, δεν έχουν εντοπιστεί παρενέργειες, αλλά φαρμακευτικά παρασκευάσματα για οφθαλμολογία, χειρουργική επέμβαση, γυναικολογία γίνονται αποκλειστικά με βάση το Kalanchoe pinnate.

Κύριες φαρμακευτικές ιδιότητες:

• βακτηριοκτόνο;
• αντιφλεγμονώδες
• ανοσορυθμιστική;
• Adaptogenic;
• αντιικό.

Και στους δύο τύπους Kalanchoe, το σύνολο των χρήσιμων ιδιοτήτων είναι περίπου το ίδιο, αλλά στην κορυφή είναι πιο έντονα. Χυμοί και αλκοολούχα βάμματα χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της ιγμορίτιδας, της ρινίτιδας, της μέσης ωτίτιδας, των βράσεων, της αμυγδαλίτιδας.

Συμβουλή

Τα μικρά παιδιά δεν πρέπει να ενσταλούν το χυμό Kalanchoe στη μύτη τους χωρίς την έγκριση του γιατρού.

Φροντίδα

Το Kalanchoe είναι ένα χυμώδες. Αυτό σημαίνει ότι το φυτό δεν είναι μόνο ικανό να επιβιώσει σε σοβαρές συνθήκες ξηρασίας, αλλά επίσης δεν του αρέσει πολύ συχνό και άφθονο πότισμα. Δεν είναι τρομακτικό αν το γήινο κομμάτι στεγνώσει. Είναι πολύ χειρότερο εάν οι ρίζες σαπίσουν ή σχηματιστεί μύκητας. Το καλοκαίρι, το Kalanchoe πρέπει να ποτίζεται όταν στεγνώνει το ανώτερο στρώμα του εδάφους και το χειμώνα, αρκεί μία φορά την εβδομάδα (εάν το περβάζι του παραθύρου δεν θερμαίνεται πολύ από ένα θερμαντικό σώμα θέρμανσης).

Όσο για τον φωτισμό, το Kalanchoe δεν του αρέσει η άμεση ακτινοβολία "ψησίματος", προτιμώντας μια ελαφριά μερική σκιά. Την άνοιξη, το φυτό μπορεί να τοποθετηθεί στα δυτικά ή ανατολικά παράθυρα και το χειμώνα θα είναι άνετο στα νότια. Ο καλός φωτισμός είναι απαραίτητος κατά την ανθοφορία.

Το Kalanchoe δεν του αρέσει τα όξινα εδάφη. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο θάμνος δεν μεγαλώνει και είναι συνεχώς άρρωστος. Το ίδιο αποτέλεσμα μπορεί να επιτευχθεί φυτεύοντας το σε ένα δοχείο που είναι πολύ μεγάλο. Η καταστολή της ανάπτυξης προκαλείται επίσης από ανεπαρκή όγκο πιάτων - τότε απαιτείται μεταμόσχευση, αλλά όχι κατά την ανθοφορία.

Το δοχείο για το Kalanchoe χρειάζεται ένα μικρό - 0,7-1 l με διάμετρο 15-18 cm αρκεί. 1-2 cm αποστράγγισης πρέπει να τοποθετηθούν στο κάτω μέρος έτσι ώστε οι ρίζες να μην σαπίσουν. Είναι καλύτερα να αγοράσετε χώμα, έτοιμο, συναρμολογημένο ειδικά για παχύφυτα.

Βέλτιστη σύνθεση εδάφους:

• 4 κομμάτια φυλλώδους γης.
• 2 μέρη χερσαίου εδάφους.
• μέρος της τύρφης ·
• μέρος της άμμου.

Μπορείτε να γονιμοποιήσετε το φυτό με σύνθετα πρόσθετα για παχύφυτα περίπου μία φορά κάθε 2-3 εβδομάδες. Σε αυτήν την περίπτωση, είναι επιθυμητό να μειωθεί η συνιστώμενη δοσολογία κατά το ένα τρίτο. Είναι σημαντικό να παρατηρήσετε την αντίδραση του Kalanchoe: εάν τα φύλλα αρχίσουν να κυρτώνονται, λυγίζουν ή γίνονται κίτρινα, τότε η σίτιση διακόπτεται.

Πώς να φροντίσετε για τη διατήρηση της διακόσμησης;

Πολλά είδη Kalanchoe τείνουν να χάνουν τις διακοσμητικές τους ιδιότητες με την πάροδο του χρόνου, επομένως αυτά τα φυτά πρέπει να αναζωογονούνται περίπου μία φορά κάθε 2 χρόνια. Ο όρος είναι υπό όρους, καθώς πολλά εξαρτώνται από το είδος και το περιβάλλον. Για παράδειγμα, το Kalanchoe Degremona μεγαλώνει αρκετά γρήγορα, ρίχνοντας τα κάτω φύλλα. Ως αποτέλεσμα, μετά από ένα ή δύο χρόνια, επιτυγχάνεται ένα θαμπό θέαμα: ένα στραβό γυμνό στέλεχος, στεμμένο με πολλά φύλλα, και πολλά «παιδιά» διάσπαρτα τριγύρω. Τα είδη Bushy Kalanchoe χάνουν το διακοσμητικό τους αποτέλεσμα με τον ίδιο τρόπο.

Είναι πολύ εύκολο να επιστρέψετε αυτό το φυτό στην παλιά του ομορφιά και υγεία, καθώς είναι εκπληκτικά ανθεκτικό. Πρέπει να κόψετε την κορυφή και να τη ρίζετε θάβοντας το κόψιμο σε υγρό έδαφος. Ο μίσχος θα ριζώσει γρήγορα και θα αρχίσει να μεγαλώνει. Σε ορισμένες πηγές, συνιστάται να προ-στεγνώνετε το κόψιμο για αρκετές ώρες.

Έτσι συμβαίνει, γενικά, η αναπαραγωγή όλων των τύπων Kalanchoe. Μπορείτε να μεγαλώσετε ένα δείγμα ενηλίκου σε λίγους μήνες. Μπορείτε επίσης να πολλαπλασιάσετε το φυτό με ένα φύλλο, να το σκάψετε σε υγρό έδαφος και να το καλύψετε με ένα βάζο για τη διατήρηση του περιβάλλοντος.

Συμβουλή

Είναι καλύτερα να ριζώσετε το Kalanchoe σε υγρή άμμο ή έδαφος, καθώς η μακροχρόνια παρουσία των μοσχευμάτων στο νερό μπορεί να προκαλέσει βακτηριακή ασθένεια.

Συνιστάται να πραγματοποιείτε όλες τις διαδικασίες την άνοιξη και τον Ιούλιο, σε θαμνώδεις ποικιλίες, συνιστάται να τσιμπήσετε την κορυφή (μετά το τέταρτο ζευγάρι φύλλων). Αυτό θα τονώσει την ανάπτυξη νέων βλαστών, προσθέτοντας όγκο στο φυτό.

Πώς να επιτύχετε την ανθοφορία;

Κάθε τύπος Kalanchoe ανθίζει - ανεξάρτητα από το αν είναι διακοσμητικό ή φαρμακευτικό. Συμβαίνει ότι ένα φυτό που αγοράστηκε σε ένα κατάστημα απογοητεύει γρήγορα τους ιδιοκτήτες του, σταματώντας να ανθίζουν. Πολλοί αρχίζουν να τροφοδοτούν τον θάμνο, να το αναδιατάσσουν, αλλά όλοι οι χειρισμοί είναι αναποτελεσματικοί.

Το γεγονός είναι ότι το Kalanchoe υπακούει σε ορισμένους ρυθμούς. Όταν τελειώνει η ανθοφορία, χρειάζεται μια αδρανή περίοδο, κατά τη διάρκεια της οποίας είναι σημαντικό να δημιουργηθούν κατάλληλες συνθήκες: οι αποξηραμένες ταξιανθίες αφαιρούνται και ο ίδιος ο θάμνος μεταφέρεται για περίπου ένα ή δύο μήνες σε ένα πιο δροσερό μέρος (για παράδειγμα, σε ένα σκοτεινό παράθυρο), το πότισμα ελαχιστοποιείται. Για να κάνετε το Kalanchoe να ανθίσει μετά από ξεκούραση, οι ώρες της ημέρας μειώνονται τεχνητά: το φυτό είναι στο φως για 8-10 ώρες και στη συνέχεια καλύπτεται (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα κουτί). Αυτό διεγείρει την ωοτοκία των μπουμπουκιών και μετά από περίπου ένα ή δύο μήνες, η ανθοφορία θα συνεχιστεί.

Συμβουλή

Σε ένα δοχείο που είναι πολύ ογκώδες, το Kalanchoe θα μεγαλώσει τη μάζα των φύλλων αντί να ανθίζει.

Γιατί τα φύλλα γίνονται κίτρινα και ξηρά: ασθένειες και παράσιτα

Το Kalanchoe είναι ένα εξαιρετικά ανεπιτήδευτο φυτό, αλλά ορισμένες ασθένειες και παράσιτα το προσπερνούν. Ως αποτέλεσμα, η διακοσμητικότητα χάνεται, τα φύλλα στεγνώνουν και πέφτουν.

Το κύριο πρόβλημα είναι μυκητιακές και ιογενείς βλάβες.

1. Ιός κηλίδας. Θολά περιγράμματα κύκλων εμφανίζονται στα φύλλα, τα οποία στη συνέχεια εμφανίζονται καθαρά. Η πλάκα φύλλων χοντρά και στεγνώνει. Είναι αδύνατο να αντιμετωπιστεί η ατυχία, το φυτό θα πρέπει να απορριφθεί και μαζί με το έδαφος.
2. Μη φυσιολογική ανάπτυξη. Η ασθένεια προκαλείται επίσης από έναν ιό. Κύριες εκδηλώσεις: τα νεαρά φύλλα φωτίζονται, τα παλιά γίνονται παραμορφωμένα Δεν υπάρχει θεραπεία.
3. Ωίδιο. Ένας μύκητας που ονομάζεται Oidium kalanchoeae Lut επικαλύπτει τα φύλλα του Kalanchoe με μια γκρίζα, αφράτη άνθιση, η οποία αναγκάζει το φυτό να στεγνώσει και να πεθάνει. Το παθογόνο μεταδίδεται μέσω εδάφους και αέρα. Ευνοϊκές συνθήκες ανάπτυξης - υψηλή θερμοκρασία και χαμηλή υγρασία αέρα. Το φυτό μπορεί να σωθεί με διάφορες θεραπείες με "Fundazol" ή "Topaz".
4. Γκρι σήψη. Αναπτύσσεται σε συνθήκες υψηλής υγρασίας τόσο του αέρα όσο και του εδάφους. Μια γκρίζα άνθιση που κλαίει σχηματίζεται στα φύλλα και τους μίσχους, τα πληγείσα μέρη πεθαίνουν. Κατά των παθογόνων (μύκητας Botrytis cinerea Pers), τα φάρμακα Fundazol ή Rovral είναι αποτελεσματικά.
5. Αργά. Αυτή η μυκητιακή ασθένεια επηρεάζει όχι μόνο τις καλλιέργειες κήπων, αλλά και τα φυτά στο σπίτι. Στο Kalanchoe, η επίθεση εκδηλώνεται με τη μορφή σκοτεινών (μερικές φορές με μωβ απόχρωση) κηλίδων στα φύλλα και τους μίσχους. Οι προσβεβλημένοι ιστοί στεγνώνουν γρήγορα. Οι κύριοι παρακινητές της ανάπτυξης της νόσου είναι η υψηλή υγρασία και ο στάσιμος αέρας. Το συντομότερο δυνατό, είναι απαραίτητο να επεξεργαστείτε το Kalanchoe και το έδαφος με ένα από τα ακόλουθα παρασκευάσματα: Profit Gold, Ridomil, Previkur.

Το Kalanchoe δέχεται επίθεση από επιβλαβή έντομα πολύ λιγότερο συχνά από τις μυκητιακές ασθένειες. Συνήθως, ο ένοχος βρίσκεται στο πίσω μέρος του φύλλου ή στα στελέχη.

Τα ακόλουθα παράσιτα είναι πιο συνηθισμένα.

1. Τσιμπούρια. Μικρές μελιτζάνες, λευκές, κόκκινες ή μαύρες κουκίδες στα φύλλα είναι αποικίες παρασίτων που απορροφούν το χυμό του φυτού. Η λαμαρίνα καλύπτεται με τρυπήματα που ενώνονται σε κηλίδες. Η θεραπεία με Actellik ή Agrovertin θα σας βοηθήσει να απαλλαγείτε από τα τσιμπούρια.
2. Ψείρα των φυτών. Αυτό το έντομο ενεργοποιείται την άνοιξη, μπορεί να φτάσει στο Kalanchoe μέσω του παραθύρου. Ολόκληρη η αποικία μπορεί εύκολα να ξεπλυθεί με σαπουνόνερο. Για αυτό, χρησιμοποιείται πίσσα, οικιακό ή ειδικό σαπούνι ποτάσας. Έτσι, το φυτό δεν απελευθερώνεται μόνο από τις κολλώδεις εκκρίσεις που αφήνουν οι αφίδες, αλλά επίσης προστατεύεται από την μεμβράνη που σχηματίζεται μετά την ξήρανση.
3. Ασπίδα. Αυτό το έντομο μπορεί να ταυτιστεί με μικρές στρογγυλεμένες καφέ αναπτύξεις που εμφανίζονται στα φύλλα και τους μίσχους του Kalanchoe. Το κέλυφος προστατεύει το έντομο κλίμακας από επιβλαβείς επιδράσεις, επομένως, για να ενισχύσει την επίδραση των εντομοκτόνων ("Actellik", "Phosbecid"), τα προσβεβλημένα μέρη του φυτού προεπεξεργάζονται με διάλυμα αλκοόλης (ένα ύφασμα βρεγμένο με αλκοόλ ή βότκα). Εάν οι προσπάθειες εξόντωσης του παρασίτου δεν έχουν στεφθεί με επιτυχία, τότε είναι λογικό να επιλέξετε και να κόψετε τους καθαρότερους βλαστούς (προκειμένου να πολλαπλασιαστεί ξανά) και να απορρίψετε το ίδιο το φυτό.
4. Mealybug. Μπορείτε να βρείτε αυτά τα έντομα με μια ελαφριά κηρώδη άνθιση στις φλέβες και τους μίσχους των φύλλων, καθώς και από κομμάτια βαμβακιού (αυτά είναι συμπλέγματα με αυγά). Τα ίδια τα σκουλήκια είναι συνήθως ανοιχτό γκρι, τριχωτά και κινούνται αρκετά γρήγορα. Μόνο οι προνύμφες που προσκολλούνται στο φύλλο είναι ακίνητες. Το πιο αποτελεσματικό προληπτικό μέτρο είναι η υγιεινή των φυτών (τακτικός καθαρισμός φύλλων από σκόνη, ψεκασμός). Σε περίπτωση σοβαρής βλάβης, το Kalanchoe αντιμετωπίζεται με Karbofos, Inta-vir και Decis.
5. Θυσανόπτερα. Όταν μολυνθεί από αυτό το παράσιτο, εμφανίζονται μαύρα ή σκούρα καφέ επιμήκη κινούμενα έντομα στο φυτό (συνήθως περίπου 1-2 mm σε μήκος). Μερικά είδη είναι δύσκολο να διακριθούν με γυμνό μάτι, αλλά το αποτέλεσμα της δραστηριότητάς τους είναι προφανές: αποχρωματισμένες περιοχές χωρίς κυτταρικό χυμό εμφανίζονται στα φύλλα του Kalanchoe. Λευκές ή γκρίζες προνύμφες βρίσκονται στην κάτω πλευρά του φύλλου. Τα thrips είναι δύσκολο να αφαιρεθούν, οπότε ενδέχεται να απαιτούνται αρκετές θεραπείες με εντομοκτόνα (χρησιμοποιήστε "Actellik", "Karbofos", "Fitoverm", "Confidor").

Συχνά, οι ιδιοκτήτες του Kalanchoe (ειδικά το πείρο) παρατηρούν ότι σχηματίζονται εκτεταμένες περιοχές με καταθλιπτικά σημεία στα φύλλα. Οι χημικές θεραπείες είναι αναποτελεσματικές. Ένα παρόμοιο φαινόμενο ονομάζεται σταγόνα του φύλλου, μπορεί να εμφανιστεί λόγω υπερβολικού ποτίσματος και βυθίσματος. Η κατάσταση διορθώνεται με την αναδιάταξη του φυτού σε θερμότερο μέρος και τον περιορισμό του ποτίσματος.

Συμβαίνει ότι τα κάτω φύλλα του Kalanchoe αρχίζουν να μαζεύονται μαζικά κίτρινα και να πέφτουν χωρίς προφανή λόγο. Αυτό σηματοδοτεί ότι το φυτό είναι κρύο, το έδαφος έχει υγρασία ή δεν έχει άζωτο. Εάν οι κορυφές των στελεχών τεντωθούν και τα φύλλα τους είναι μικρά και ελαφριά, τότε απαιτείται περισσότερο φως. Το Kalanchoe μπορεί να ρίξει μερικά χαμηλότερα φύλλα μετά τη μεταφύτευση. Αυτή είναι μια φυσική απάντηση στο άγχος.

Ασθένειες και παράσιτα του Kalanchoe σπάνια προκαλούν προβλήματα στους ιδιοκτήτες του. Βασικά, η τακτική αναζωογόνηση του θάμνου και η βασική φροντίδα είναι το μόνο που χρειάζεται ένα φυτό για να απολαύσει το πλούσιο πράσινο και τα λαμπερά καλύμματα λουλουδιών. Οποιαδήποτε ποικιλία μπορεί να αναπτυχθεί και να πολλαπλασιαστεί γρήγορα.

Από όλα τα είδη, μόνο το Kalanchoe pinnate συνδυάζει τόσο διακοσμητικές ιδιότητες όσο και χρήσιμες ιδιότητες. Εάν ξεκινήσετε αυτό το φυτό στο σπίτι, τότε όλο το χρόνο θα υπάρχει μια θεραπεία για διάφορες ασθένειες στο χέρι, και στις αρχές της άνοιξης μπορείτε να απολαύσετε την ανθοφορία.