Πώς χρησιμοποιούνται οι πράσινες κοπριά για πατάτες;

Τι είναι τα siderates και σε τι χρησιμεύουν;

Με τις ρίζες τους, ινώδεις και διακλαδισμένους, χαλαρώνουν το έδαφος, και εάν είναι βαρύ και συμπιεσμένο, τότε συνθλίβονται εύκολα σε μικρά κομμάτια. Σε ελαφρά εδάφη, η πράσινη μάζα τους χρησιμεύει ως εξαιρετικό στρώμα: διατηρεί την υγρασία, εμποδίζει το σχηματισμό κρούστας εδάφους, τον εμπλουτίζει με τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και αποτρέπει την ανάπτυξη ζιζανίων. Και για το κομπόστ είναι μια πραγματική αποθήκη χρήσιμων μικροστοιχείων.

Αυτά, κατά κανόνα, τα ετήσια φυτά είναι ένας ενδιάμεσος σύνδεσμος στην αλυσίδα εναλλαγής καλλιεργειών, χωρίς τον οποίο είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τη σύγχρονη γεωργική τεχνολογία.

Οποιοδήποτε φυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πράσινη κοπριά. Ακόμα και τα ζιζάνια, με τη σωστή προσέγγιση, μπορούν να έχουν θετική επίδραση στο έδαφος. Για παράδειγμα, το comfrey χρησιμεύει ως μια επιπλέον πηγή καλίου, και τσουκνίδες, τοποθετημένα σε ένα λεπτό στρώμα στο έδαφος, επιταχύνουν την ανάπτυξη των καλλιεργειών και τρομάζουν τα σαλιγκάρια και τους γυμνοσάλιαγκες.

Είναι ακριβώς ότι διαφορετικά φυτά έχουν διαφορετικές ιδιότητες το ένα από το άλλο που πρέπει να γνωρίζετε, καθώς και να κατανοήσετε την ανάγκη για έδαφος.

Ειδικά για τις πατάτες, πρέπει να είναι εμπλουτισμένο με φωσφόρο και άζωτο. Και τα όσπρια πληρούν πλήρως αυτές τις απαιτήσεις. Σε αυτά περιλαμβάνονται ο βίκος, τα μπιζέλια, η άλφα, το γλυκό τριφύλλι, λυκοειδής... Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να χρησιμοποιηθούν πρώτα.

Παρεμπιπτόντως, λιπάσματα παρόμοια σε απόδοση (κοπριά) αποσυντίθεται στο έδαφος περισσότερο και απαιτείται σε μεγαλύτερες ποσότητες. Αυτή είναι μια άλλη άνευ όρων απόδειξη της ανωτερότητας της πράσινης κοπριάς έναντι της οργανικής ύλης.

Άλλα siderates για πατάτες έχουν διαφορετικές, αλλά όχι λιγότερο πολύτιμες ιδιότητες. Έτσι, τα ετήσια λούπινα μπορούν να «καυχηθούν» φωσφόρου και αζώτου, σίκαλη και το σιτάρι επηρεάζει άμεσα τη δομή του εδάφους, καθιστώντας το πιο εύφορο και πλουσιότερο, καταστρέφοντας ζιζάνια, μουστάρδα προστατεύει από τα παράσιτα. Το Phacelia θεωρείται το καλύτερο φυτό βοηθητικής χρήσης.

Τα Siderates χρησιμοποιούνται με διαφορετικούς τρόπους:

• οι ρίζες παραμένουν στο έδαφος και το άνω μέρος του εδάφους κόβεται και μετακινείται σε διαφορετικά βάθη.

• παραμένει μόνο το ριζικό σύστημα και τα στελέχη κόβονται και μεταφέρονται σε άλλο μέρος.

• η κομμένη πράσινη μάζα τίθεται σε δράση.

Πού, πότε και πώς γίνεται η σπορά;

Η σπορά μπορεί να πραγματοποιηθεί σε οικόπεδο σε ανοιχτό έδαφος ή σε κρεβάτι κήπου εξοπλισμένο με σανίδες. Το έδαφος πρέπει να χαλαρώσει και να υγρανθεί επαρκώς, είναι καλύτερα να αφαιρέσετε τα ζιζάνια.

Η γη είναι οδυνηρή, τα κομμάτια, εάν υπάρχουν, είναι σπασμένα. Οι σπόροι διασκορπίζονται χειροκίνητα στην περιοχή με ρυθμό 2 kg ανά 1 ύφανση ή τοποθετούνται σε ρηχά αυλάκια.

Μην χρησιμοποιείτε υπερβολικά την ποσότητα των σπόρων. Το μεγαλύτερο δεν σημαίνει καλύτερο, αλλά μάλλον χειρότερο. Η περίσσεια της πράσινης μάζας θα προκαλέσει διαδικασίες ζύμωσης, αντί να αρχίσει να αποσυντίθεται, θα είναι ξινή.

Με γκανιότα, οι σπόροι πασπαλίζονται ελαφρά με χώμα και, εάν είναι απαραίτητο, χύνονται με νερό.

Βεβαιωθείτε ότι δεν βγαίνουν έξω από το νερό, για το οποίο πρέπει να προσεκτικά, ρίξτε ένα αδύναμο ρεύμα από ένα δοχείο ποτίσματος με μια κεφαλή ντους.

Αυτό ολοκληρώνει τη διαδικασία.

Συνήθως, η φύτευση πράσινων κοπριάς για πατάτες το φθινόπωρο θεωρείται καλύτερη από ό, τι την άνοιξη. Αρκετά αμφιλεγόμενη παρατήρηση. Οι υποστηρικτές αυτής της μεθόδου υποστηρίζουν απλά:

• Πρώτον, χρησιμοποιώντας πρώιμες ωριμάζουσες ποικιλίες πράσινης κοπριάς, μπορείτε να την πιάσετε ξανά πριν από το χειμώνα και να απελευθερώσετε ολόκληρο τον ιστότοπο από αυτές.

• Δεύτερον, με τη βοήθεια ανθεκτικών στον παγετό ποικιλιών όπως το σιτάρι, η βρώμη ή η σίκαλη, που φυτεύτηκαν περίπου 1, 5-2 μήνες πριν από την έναρξη του κρύου καιρού (αρκετός χρόνος για τα φυτά να έχουν χρόνο να σηκωθούν και να εκδιώξουν την πράσινη μάζα), να τα δημιουργήσουν ως φράγμα για χιόνι.

Έτσι, το έδαφος δεν παγώνει ακόμη και σε σοβαρούς παγετούς, και οι μίσχοι έχουν χρόνο να σαπίσουν μέχρι την άνοιξη, με όλες τις θετικές πτυχές που ακολουθούν.

Μην βιαστείτε να κόψετε πράσινα κόπρανα που φυτεύτηκαν πριν από το χειμώνα, αφήστε τα μέχρι την άνοιξη. Τότε δεν θα χρειαστεί να σκάψετε τη γη, καθώς θα είναι χαλαρή.

Άνοιξη φύτευση και περαιτέρω φροντίδα, συμβουλές και υπενθυμίσεις

Ωστόσο, στις αρχές της άνοιξης (Απρίλιος-Μάιος), μπορείτε επίσης να φυτέψετε με ασφάλεια πράσινη κοπριά κάτω από πατάτες. Εδώ είναι σημαντικό να μην χάσετε τις προθεσμίες συγκομιδής, δηλαδή 2,5 εβδομάδες πριν από τη φύτευση των πατατών, θα πρέπει να κοπούν. Αυτή τη φορά είναι αρκετή για να προσπεράσουν εντελώς.

Και έπειτα ορισμένοι καλλιεργητές λαχανικών ταφούν σε βάθος 6 έως 14 cm, ανάλογα με τη σύνθεση του εδάφους, άλλοι τα κόβουν μόνο σε απόσταση 2-3 cm από την επιφάνεια και τα αφήνουν στο σημείο όπου θα φυτευτούν οι πατάτες.

Αυτές οι δραστηριότητες πρέπει να εκτελούνται πριν εμφανιστούν οι σπόροι στην πράσινη κοπριά. Διαφορετικά, γρήγορα αποσυντίθεται, γίνονται πλούσια τροφή για ζιζάνια και η αιτία της εμφάνισής τους.

Αφού φυτέψατε τις πατάτες στον ιστότοπο που προετοιμάστηκε με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να συνεχίσετε να το «ταΐζετε» με siderates. Έτσι, η μουστάρδα που έχει σπαρθεί στο διάδρομο θα γεμίσει το χώμα, θα συγκρατήσει το νερό, θα ξεριζώσει και θα απομακρύνει τα παράσιτα. Αλλά μόνο το πάνω μέρος του εδάφους θα έχει ίσο ύψος με τις κορυφές της πατάτας, κόβεται αμέσως.

Σε μια σημείωση:

1. Όπως και η κύρια καλλιέργεια, οι πράσινες κοπριά πρέπει επίσης να εναλλάσσονται.
2. Δεν φυτεύονται με συναφή βασικά φυτά πριν ή μετά. Συγκεκριμένα, δεν μπορούν να τοποθετηθούν siderates της οικογένειας nighthade στο έδαφος όπου πατάτες ήταν προηγουμένως ή θα φυτευτούν αργότερα.
3. Ελέγξτε την πράσινη μάζα, δεν πρέπει να είναι μικρή, καθώς και πολύ.

Το Siderata είναι ένα αναμφισβήτητο όφελος για τους καλλιεργητές λαχανικών. Μόνο η χρήση τους επιτρέπει στους τελευταίους να καλλιεργούν μια υψηλής ποιότητας και πλούσια καλλιέργεια, αυξάνοντας τον αριθμό των γενέθλιων πατατών κατά δεκάδες κιλά από εκατό τετραγωνικά μέτρα του οικοπέδου. Και αυτό είναι ήδη σοβαρό!