Χαρακτηριστικά της αυξανόμενης διοχέτευσης Volzhanka και οι κανόνες της φυτικής φροντίδας

Σε κάθε κήπο υπάρχουν άβολα μέρη: η βόρεια πλευρά της αυλής, ξεφλουδίζει κοντά σε δέντρα με σταθερή σκιά, χώροι που βρέχονται από στενά υπόγεια νερά. Η διοχέτευση Volzhanka μπορεί να αναπτυχθεί σε αυτά τα μέρη, η καλλιέργεια των οποίων δεν είναι δύσκολη και δεν απαιτεί πολύ χρόνο. Άλλα ονόματα για το φυτό είναι aruncus, tavolzhnik, γενειάδα κατσίκας.

Η Volzhanka θα εξοικονομήσει σε άλλες περιπτώσεις. Για παράδειγμα, υπάρχουν λιγότεροι και λιγότεροι κενοί φράκτες μεταξύ των γειτόνων. Πρέπει να σκεφτείτε πόσο όμορφα και γρήγορα να μεταμφιέσετε ένα πλέγμα ή ένα φράχτη. Μια άλλη τάση της ξένης κηπουρικής είναι ο σχεδιασμός της ακτής κοντά σε λίμνες και δεξαμενές.

Εκτεταμένοι θάμνοι με διάτρητα φύλλα και πανίδες ταξιανθιών βρίσκονται στη φύση στις άκρες, στο φυτό, σε ελαφριά φυλλοβόλα και μικτά δάση. Από τις αρχές του 17ου αιώνα, αυτό το πολυετές φυτό έχει καλλιεργηθεί. Τώρα δημοφιλής λόγω της εύκολης φροντίδας του, το aruncus βρίσκεται σε κήπους και γκαζόν στην κεντρική Ρωσία.

Λευκό και αφράτο

Ανάμεσα στα πολυετή φυτά που αγαπούν τη σκιά, το Aruncus είναι το ψηλότερο και πιο διαδεδομένο φυτό. Ο θάμνος σχηματίζεται από φτερωτά φύλλα σε μακρά ανθεκτικά μίσχους. Ελαφρύι αφράτοι χώροι ταξιανθιών μήκους έως και μισού μέτρου αποτελούνται από μικροσκοπικά λευκά και κρεμ άνθη.

Ο Aruncus ανθίζει από τον Ιούνιο έως τα τέλη Ιουλίου. Στα θηλυκά φυτά, οι ταξιανθίες είναι ανοιχτές, χαλαρές. Οι ταξιανθίες των αρσενικών λουλουδιών είναι πυκνότερες, παχύτερες. Τα λουλούδια είναι μικρά, μεγέθους 2-3 mm.

Η δαντέλα των φύλλων και η ομαλή ταλάντωση των ταξιανθιών στον άνεμο δημιουργούν την αίσθηση ότι ο θάμνος κατακλύζεται από μια απαλή διάχυτη λάμψη. Η θλιβερή γωνία του κήπου ζωντανεύει και απολαμβάνει το μάτι.

Πότισμα, λίπανση, κλάδεμα

Ο θάμνος του aruncus μεγαλώνει ταχύτατα σε μέγεθος από τις αρχές Μαΐου έως τα μέσα του καλοκαιριού, όταν έρχεται η αιχμή της ανθοφορίας. Είναι επιθυμητό, ​​αλλά όχι απαραίτητο, να ταΐζετε το φυτό κάθε 2-3 εβδομάδες. Είναι καλύτερα να εφαρμόζετε με τη σειρά τους οργανικά υλικά και ανόργανα λιπάσματα.

Τα νεαρά φυτά που φυτεύονται σε λάκκους με χούμο δεν χρειάζονται σίτιση τον πρώτο χρόνο.

Εάν δεν υπάρχει αρκετή υγρασία, η ανάπτυξη και η άνθηση θα επιβραδυνθούν. Σε ξηρές περιόδους, η φροντίδα θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο: τόσο τα μεταμοσχευμένα στρώματα όσο και τα ενήλικα φυτά πρέπει να ποτίζονται.

Τα ξεθωριασμένα πάνελ κόβονται έτσι ώστε οι βλαστοί και τα φύλλα να μην συνθλίβονται.

Αλλά τώρα η ανθοφορία τελείωσε. Τώρα ένα από τα ακόλουθα μπορεί να προστεθεί κάτω από το θάμνο. λιπάσματα φωσφόρου-καλίου.

Πολλά από ένα

Υπάρχουν τρεις κύριοι τύποι αναπαραγωγής για τον αρκούνιο:

1. διαίρεση του θάμνου?
2. φύτευση μοσχευμάτων?
3. συλλογή σπόρων.

Η διαίρεση του θάμνου πραγματοποιείται τον Σεπτέμβριο ή στις αρχές Απριλίου, όταν λιώνει το χιόνι. Ένα φυτό ενηλίκων, κατά προτίμηση ηλικίας τεσσάρων ή πέντε ετών, σκάβεται και χωρίζεται με ένα μαχαίρι. Κάθε μέρος πρέπει να έχει τουλάχιστον δύο μπουμπούκια ανανέωσης.

Συμβουλή

Όσο παλαιότερο είναι το φυτό, τόσο πιο προβληματικό είναι να διαιρείται. Για λιγνιτοποιημένα ριζώματα ηλικίας δέκα ετών, θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε πριόνι ή τσεκούρι. Μπορείτε να σκάψετε έναν τέτοιο θάμνο με μια σχάρα. Εάν αυτό δεν είναι δυνατό, σκάψτε από το πλάι και διαχωρίστε το εξάρτημα. Μετά το διαχωρισμό, τα φρέσκα τεμάχια πρέπει να λιπαίνονται με πληγές ξύλου ή να κονιοποιούνται με θρυμματισμένο άνθρακα, τέφρα ξύλου ή θείο.

Όταν τα μοσχεύματα κόβονται από τους κορυφαίους βλαστούς μικρού μήκους. Η ριζοβολία είναι δυνατή σε νερό, σε θερμοκήπιο ή απευθείας στο χώρο, εάν η τρύπα είναι γεμάτη με μείγμα χούμου και χαλαρή γη. Το μεταμοσχευμένο φυτό πρέπει να ποτίζεται συχνά.

Ο πολλαπλασιασμός των σπόρων είναι η πιο επίπονη επιλογή. Στις κορυφές των θηλυκών φυτών ωριμάζουν οι μικροί σπόροι ροζ-καφέ. Οι κομμένοι θάλαμοι τοποθετούνται στη σακούλα με την ταξιανθία κάτω. Σπέρνετε στα τέλη του φθινοπώρου σε κουτιά ή σε ανοιχτό έδαφος σε απόσταση 15 cm το ένα από το άλλο. Οι βλαστοί εμφανίζονται την άνοιξη. Μεταμοσχεύονται στον ιστότοπο στο τέλος της σεζόν.Οι λάκκοι βρίσκονται σε απόσταση από 70 cm έως ένα μέτρο. Την επόμενη άνοιξη, ο θάμνος θα αρχίσει να μεγαλώνει, αλλά θα ανθίσει μόνο μετά από 3-4 χρόνια.

Η φύση έχει διασφαλίσει ότι ο πολυετής πολλαπλασιάζεται χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση. Το ρίζωμα μεγαλώνει κάθε χρόνο και δίνει ρίζες. Και οι ώριμοι σπόροι πέφτουν στο έδαφος και δίνουν νέους βλαστούς, δηλαδή συμβαίνει αυτο-σπορά.

Ο χειμώνας δεν είναι τρομερός

Μέχρι το φθινόπωρο, οι ταξιανθίες συνήθως διακόπτονται. Εάν αφεθεί, μπορείτε να δείτε αλλαγές από το χρώμα του ψημένου γάλακτος σε ανοιχτό καφέ. Μια τέτοια εξέλιξη του κράτους θα ταιριάζει απόλυτα με τη μοντέρνα έννοια του «άγριου κήπου».

Μέχρι το χειμώνα, τα φύλλα στεγνώνουν, τα στελέχη πεθαίνουν. Επομένως, η αποχώρηση περιλαμβάνει κλάδεμα - παραμένει κάνναβη με μισό δάχτυλο.

Τα υπερβολικά ριζώματα αντέχουν ακόμη και έναν παγωμένο χειμώνα με λίγο χιόνι. Τα πολυετή φυτά δεν φοβούνται το κρύο, αλλά αν αναμένεται σκληρός χειμώνας, θα πρέπει να προστατευτεί ο θάμνος. Έπεσε φύλλωμα, κλαδιά έλατου ή χούμο.

Τι φοβάται το φυτό;

Όχι οι χειμερινοί παγετοί είναι τρομεροί, αλλά οι παγετοί άνοιξη. Εάν εκτονωθούν νεαρά φύλλα ή ταξιανθίες, μπορεί να παγώσουν. Δεν υπάρχει ανάγκη απόγνωσης. Δεν απαιτείται ειδική φροντίδα, ο θάμνος θα ανακάμψει από αδρανείς μπουμπούκια.

Ο εχθρός του aruncus είναι ο λαμπερός ήλιος. Εάν το φυτό φυτευτεί σε ανοιχτή περιοχή, το φύλλωμα γίνεται χλωμό, αποχρωματισμένο, η ανάπτυξη παγώνει, οι ταξιανθίες αρνούνται να ανθίσουν.

Το φυτό είναι ανθεκτικό στις ασθένειες. Το πριονίδι ενέχει κίνδυνο για τα φύλλα. Οι πράσινες κάμπιές της ροκανίζουν τα φύλλα από το πίσω μέρος, αφήνοντας πρώτα ραβδώσεις και στη συνέχεια σχηματίζουν τρύπες. Τα νεαρά φύλλα τρώγονται εντελώς.

Συμβουλή

Το σκάψιμο, η χαλάρωση και το βοτάνισμα το καλοκαίρι και το φθινόπωρο θα σας βοηθήσουν να απαλλαγείτε από το πριονίδι. Εάν η βλάβη είναι δύσκολο να σταματήσει, θα πρέπει να γίνει ψεκασμός.

Οι αφίδες και τα ακάρεα επιτίθενται επίσης πρόθυμα, αλλά δεν προκαλούν τέτοια ζημιά στο φυτό.

Όχι μόνο κρεβάτια και παρτέρια

Σύνδεση με την άγρια ​​φύση, την αρμονία και την ηρεμία - αυτοί είναι οι στόχοι ενός διαμορφωμένου κήπου ή ενός μέρους αυτού.

Το Aruncus μπορεί να χρησιμοποιηθεί με διαφορετικούς τρόπους:

• ως ένα μοναδικό θάμνο που δημιουργεί ένα εντυπωσιακό λευκό σημείο.
• με άλλα πολυετή αντίθετα χρώματα σε μερική σκιά ή σκιά.
• δίπλα σε δέντρα και θάμνους, γεμίζοντας κενά και δημιουργώντας μια αρμονική μετάβαση επιπέδων και παλέτας.
• σε συνθέσεις με είδη οικιακής χρήσης, πέτρες, ξύλινα στοιχεία, διακοσμητικά διακοσμητικά κήπου.
• για να διακοσμήσετε την ακτή μιας τεχνητής ή φυσικής δεξαμενής ·
• ως ασυνήθιστη διακόσμηση κήπου μετά από σγουρά κλάδεμα.

Τα σκαλιστά φύλλα του aruncus είναι όμορφα από μόνα τους, οπότε ακόμη και ένα μη ανθοφόρο φυτό θα διακοσμεί τον κήπο.

Οι ευάερες ταξιανθίες, ως προσθήκη στο μπουκέτο, αντικαθιστούν τα συνηθισμένα σπαράγγια και γύψο. Αλλά το φυτό θα μαραθεί μέσα σε τρεις ημέρες. Αλλά τα αποξηραμένα λουλούδια είναι αποτελεσματικά και ανθεκτικά. Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, του λευκού και στα τέλη του φθινοπώρου, τα καφέ κλαδιά των ταξιανθιών πρέπει να κόβονται και να στεγνώνουν χωρίς νερό σε ένα στεγνό δωμάτιο. Μπορείτε να κρεμάσετε ή να χρησιμοποιήσετε ένα κενό βάζο. Ένα στεγνό διακοσμητικό μπουκέτο, ένα πάνελ, μια εικόνα από φυσικά υλικά - μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την ταξιανθία με διαφορετικούς τρόπους.

Η φροντίδα της διοίκησης του Βολτζάν είναι μια ευγνώμων διαδικασία, γιατί ανταποκρίνεται άμεσα στη φροντίδα: πότισμα, λίπανση, μεταφύτευση. Με απλή φροντίδα, αυτό το πολυετές θα χαίρει για πολλά χρόνια.

Γιατί αγαπούν αυτό το φυτό; Ανεπιτήδευτη, γρήγορη ανάπτυξη, απλή αναπαραγωγή. Περιστασιακές πεταλούδες που έλκονται από το άρωμα. Και επίσης μια μακρά ανθοφορία, η ευκαιρία να θαυμάσετε απλά, εισπνέοντας την ξινή μυρωδιά του μελιού από τις αφράτες ταξιανθίες-πανίδες.