Jak prawidłowo uprawiać paprykę w szklarni?

Dla wielu ogrodników i letnich mieszkańców uprawa pieprzu w szklarniach stała się tradycją. Papryka ma mięsisty miąższ, który zawiera dużą ilość witamin i składników odżywczych. Jest stosowany w żywności zarówno świeżej, jak i konserwowanej, a także w naczyniach i przystawkach. Ma bogaty smak, nie sposób go nie zauważyć w składzie potraw, ponieważ pieprz nadaje im świeżości i aromatu.

Wybór i przygotowanie nasion

Na środkowym pasie i innych obszarach o jeszcze ostrzejszym klimacie paprykę można uprawiać tylko przez sadzonki. W przeciwnym razie nie będzie miał wystarczającej ilości ciepła i światła słonecznego. Pierwszym krokiem jest wybranie nasion. Należy wziąć pod uwagę jedną z ich cech: najwyższy współczynnik kiełkowania występuje w nasionach pierwszego roku. Jeśli od pobrania minęły dwa lub więcej lat, wskaźnik ten znacznie spada. Kolejną cechą nasion pieprzu jest długi okres kiełkowania. Dlatego zaczynają je sadzić na sadzonki na samym początku marca lub nawet nieco wcześniej.

Istnieje niezawodny sposób na wybór wysokiej jakości nasion. Aby to zrobić, musisz zrobić roztwór soli: rozcieńczyć kilka łyżek soli w litrze wody o temperaturze pokojowej. Wlej nasiona do tego roztworu, wymieszaj i odczekaj około 5 minut. Te, które wypływają na powierzchnię, można wyrzucić bez żalu. Resztę trzeba będzie przygotować do lądowania.

Rada

W celu szybszego kiełkowania zaleca się traktowanie nasion preparatami stymulującymi wzrost.

Przygotowanie nasion jest ważnym krokiem, obejmuje kilka obowiązkowych technik. Przede wszystkim nasiona należy zdezynfekować w 1% roztworze nadmanganianu potasu, zanurzając je w nim na pół godziny. Następnie spłucz i połóż na porcelanowym talerzu pokrytym wilgotną gazą. W tym stanie nasiona powinny leżeć, aż się wyklują. Gazę należy okresowo zwilżać, upewniając się, że nie tworzy się pleśń. Po kilku dniach nasiona wykiełkują. Po tym następuje lądowanie. Skiełkowane nasiona należy sadzić w pojemnikach z żyzną, wilgotną glebą. Głębokość nie powinna być zbyt duża - nie więcej niż 1 cm.

Pielęgnacja sadzonek

Dbanie o sadzonki papryki jest bardzo podobne do tego samego procesu przy uprawie pomidorów. Czy ta papryka jest trochę bardziej ciepłolubna? Pojemniki na nasiona należy przykryć szkłem lub folią, postawić w ciepłym miejscu. Gdy pojawią się kiełki, film można usunąć. Umieść pojemnik w dobrze oświetlonym miejscu, ponieważ uprawa papryki wymaga dużej ilości światła słonecznego i ciepła. Optymalna temperatura powietrza powinna wynosić +25 ^oZ.

Ponadto opieka nad sadzonkami pieprzu powinna obejmować następujące punkty:

• regularne umiarkowane podlewanie;
• karmienie złożonymi nawozami dwa tygodnie po pojawieniu się pierwszych pędów;
• zbieranie kiełków kiedy pojawia się pierwsza para prawdziwych liści;
• twardnienie sadzonek dwa tygodnie przed sadzeniem w ziemi.

Uprawę sadzonek przez cały okres należy prowadzić z uwzględnieniem jej głównych cech. Najważniejsze jest zapobieganie hipotermii powietrza, przeciągom, przelewom, pleśni i próchnicy w wyniku stojącej wody. Suszenie gleby jest również destrukcyjne, dlatego tak ważne jest, aby podczas podlewania zachować optymalną równowagę. Pieprz uwielbia światło, a jeśli to nie wystarczy, możesz zapewnić podświetlenie, sztucznie zwiększając długość godzin dziennych. Ostrożna pielęgnacja pozwoli ci uzyskać silną, zdrową roślinę, a tym samym terminowe i obfite zbiory.

Sadzenie kiełków pieprzu w ziemi następuje dwa miesiące po wykiełkowaniu. W tym czasie pieprz jest już dość duży, pojawiają się na nim pąki.Taki kiełek można sadzić w szklarni lub na otwartym terenie. Proces utwardzania sadzonek pozwoli jej przyzwyczaić się do warunków w jakich będzie się odbywała dalsza uprawa.

Sadzenie sadzonek w ziemi

Głównym warunkiem wpływającym na czas sadzenia papryki w szklarni jest stopień nagrzania gleby. Jego temperatura powinna wynosić +15 ^oC. Na środkowym pasie taki wskaźnik w nieogrzewanej szklarni ustala się zwykle do drugiej połowy maja. Wraz z nadejściem sprzyjających warunków w szklarni sadzi się mocną dwumiesięczną paprykę, która osiągnęła wysokość około 25 cm.

Gleba w szklarni musi być wcześniej przygotowana. Należy go nawozić dodając potaż, fosfor i nawozy azotowe. Możesz także dodać kompost lub humus. Następnie musisz zrobić dziury. Odległość między nimi zależy od rodzaju uprawianej papryki. Zwykle odległość waha się od 15 do 35 cm, głębokość otworów zależy również od odmiany i wielkości systemu korzeniowego, zwykle wystarcza 20 cm.

Rada

Podczas sadzenia papryki szyja nie powinna być zakopana, może to doprowadzić do jej zepsucia, a tym samym do śmierci rośliny.

Sadzenie papryki odbywa się w studniach wypełnionych wodą. Do każdego z nich wlej po około 2 litry wody. Natychmiast opuść korzenie, przykryj ziemią i ostrożnie zagęszczaj rękami. Papryka ma mocną wyprostowaną łodygę, jest bezpiecznie zamocowana podczas sadzenia. Pożądany ściółkować łóżka, to znacznie ułatwi pielęgnację rośliny. Jako ściółkę można wykorzystać torf. Jednocześnie konieczne jest pozostawienie wolnej przestrzeni wokół łodygi, jak podczas ściółkowania ogrodu pomidorami.

Należy pamiętać, że pieprz ma bardzo wrażliwy system korzeniowy. Podczas przesadzania sadzonek do szklarni należy bardzo ostrożnie usunąć korzeń wraz z kawałkiem ziemi, starając się w żaden sposób go nie zakłócać. Roślina po przeszczepie może boleć, bo taki zabieg jest trudny do zniesienia. W tym okresie pieprz wymaga starannej pielęgnacji i uwagi. Jednak wkrótce stanie się silniejszy. Sadzenie pieprzu w szklarni kończy się podlewaniem.

Pielęgnacja roślin

Papryka jest dość wybredna, jeśli chodzi o główne punkty składające się na tradycyjną pielęgnację. Jej mocny, zdrowy wygląd nie zawsze oznacza, że ​​roślina czuje się komfortowo i wszystko idzie tak, jak powinno. W pewnym momencie może po prostu upuścić kwiatostany, wtedy nie można już oczekiwać zbiorów.

Parzysty podlewanie pieprzu ma kilka funkcji. Musi spełniać następujące wymagania:

• do nawadniania używana jest tylko osiadła ciepła woda;
• podlewanie odbywa się ściśle u nasady;
• podlewanie jest regularne, obfite, ale nie nadmierne, wilgoć nie zatrzymuje się;
• okresowe podlewanie z równoczesnym wprowadzeniem nawożenia, na przykład wlew dziewanny;
• ścieżki nawadniające między łóżkami w szklarni w celu utrzymania wilgotności powietrza.

Na podstawie wymagań podlewania można powiedzieć, że pielęgnacja tej uprawy nie jest łatwa, a dobre zbiory nie są łatwe. Między innymi gleba jest bardzo trudna do poluzowania, ponieważ, jak wspomniano wcześniej, system korzeniowy pieprzu jest bardzo wrażliwy. Wskazane jest całkowite unikanie tego. Dlatego ściółkowanie łóżek pieprzem pozwala nie tylko zatrzymać wilgoć w glebie, ale także uchronić ogrodnika przed koniecznością rozluźnienia.

Rada

Nie powinieneś sadzić gorzkich odmian obok słodkiej papryki, ponieważ wzajemne zapylenie tej kultury doprowadzi do tego, że wszystkie owoce staną się gorzkie.

Uprawę pieprzu na środkowym pasie komplikuje brak słońca. Aby roślina najskuteczniej zużywała dostępne światło słoneczne, należy uszczypnąć pędy boczne. Występują inaczej na różnych odmianach. Najczęściej zaczynają wychodzić po ósmym arkuszu. Najsłabsze powinny zostać usunięte, pozostawiając tylko kilka najsilniejszych. Nie oszczędzaj liści, pędów, a nawet kwiatów znajdujących się poniżej głównej gałęzi. Pasierbowie również są usuwani.

Pozorna niezawodność zakładu jest dość myląca.W rzeczywistości łodygi i gałęzie pieprzu są bardzo delikatne. Uprawa nawet niewymiarowych odmian nie zwalnia hodowcy z potrzeby narzucać im. Gałęzie należy podeprzeć, zanim zerwą się pod ciężarem owocu. Ponadto owoce papryki są dość duże i rosną w kilku kawałkach na jednej gałęzi.

Zwalczanie chorób

Uprawa pieprzu to trudna sprawa, szczególnie dla początkujących. Opieka nad nim jest żmudna, a grozi mu sporo chorób i szkodników. Wiele chorób ma charakter grzybowy, wpływa na dowolną część rośliny i może ją całkowicie zniszczyć. Trzeba sobie z nimi radzić, ale najlepiej im zapobiegać. Aby to zrobić, co roku niszcz wszystkie pozostałe części rośliny po zbiorach. Gleba w szklarni musi być regularnie traktowana specjalnymi związkami w celu eksterminacji grzyba zawartego w ziemi.

Jedną z najczęstszych chorób pieprzu jest fitoplazmoza. Trudno temu zapobiec, ponieważ jest przenoszona przez owady i zależy od wzrostu ich populacji. W tym przypadku opieka nad roślinami polega na ich terminowym przetwarzaniu, a mianowicie podczas sadzenia i kilka tygodni po nim. Podczas całego wzrostu pieprzu należy go regularnie obserwować, monitorować jego stan i wygląd, sprawdzać samą szklarnię pod kątem obecności szkodników lub zmian warunków.

Pomimo tego, że uprawa papryki jest bardzo pracochłonna, dbanie o nią wymaga czasu, cierpliwości i wiedzy, nadal warto spróbować. Z czasem nadejdzie doświadczenie, będzie można się dostosować, przewidzieć różne sytuacje i poradzić sobie z nimi. Ale uzyskany wynik wynagrodzi ogrodnika za jego wysiłki, a soczysta świeża papryka ozdobi stół i uzupełni rzędy przygotowań na zimę.