Zasady stosowania nawozów azotowo-fosforowo-potasowych jesienią, wiosną i latem

Początkujący ogrodnicy często nie rozumieją, dlaczego potrzebne jest stałe dokarmianie roślin i dlaczego w jednym okresie wegetacji potrzebne są nawozy azotowe, a na drugim fosforowo-potasowe. Faktem jest, że triada NPK (azot, fosfor, potas) jest podstawą żywienia większości organizmów roślinnych.

Dlaczego nawozy azotowo-fosforowo-potasowe są tak ważne?

Rośliny, aby żyć, muszą otrzymać niezbędne składniki odżywcze. To:

• energia pochodząca ze światła słonecznego i ciepła;
• wilgoć z powietrza i gleby;
• dwutlenek węgla, węgiel, w którym jest budulcem żywych tkanek planety;
• tlen;
• mikroelementy, z których każdy rozwiązuje swój własny problem;
• wreszcie triada „azot, fosfor, potas”, która zajmuje szczególne miejsce w żywieniu roślin. Obecnie czasami dodaje się do tego wapń, żelazo, magnez, siarkę.

Rośliny wykorzystują około 70 elementów, brak każdego z nich może wpływać na funkcje. Stąd potrzeba nawozów - sztucznych zestawów składników organicznych i mineralnych do odżywiania roślin i nawożenia gleby. Jest to równie konieczne w przypadku kwiatów, pomidorów i trawnika.

Odżywianie azotem

Tkanki żywego organizmu zawierają cząsteczki białka, w których ponad 15% stanowi azot. W roślinach jest budulcem chlorofilu, który odpowiada za fotosyntezę.

Brak odżywiania azotem jest łatwy do zauważenia poprzez tłumienie liści:

1. w górnej części rośliny - stają się mniejsze;
2. w dolnej części - zwiń się, a następnie zacznij spadać;
3. wszędzie zmieniają kolor na jaśniejszy z zażółceniem.

W atmosferze planety ¾ to azot, ale niewiele organizmów wie, jak go wydobywać. W składzie gleby jest również dużo tego pierwiastka, ale tylko 1-3% to formy, które roślina może przyswoić. Dlatego ważne jest nawożenie azotem.

Odżywianie fosforem

Fosfor jest jednym z elementów jądra komórkowego, a jego rola dla roślin jest również świetna:

• tworzy kwasy nukleinowe, fosforany adenozyny;
• determinuje syntezę węglowodanów, białek;
• uczestniczy w tworzeniu enzymów, witamin;
• z jego pomocą przeprowadzana jest wymiana energii, dziedziczenie;
• utrzymuje kwasowość soku komórkowego, ciśnienie wewnątrzkomórkowe;
• odpowiedzialny za wzrost korzeni - w rezultacie za produktywność;
• ważne dla tworzenia kwiatów;
• zwiększa odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne.

Jest to drugi po azocie najważniejszy element przyrody ożywionej.

Brak fosforu wpływa również na liście:

• stają się niebieskawe;
• w dolnej części rośliny pokryte są ciemnymi plamami;
• złożyć, a następnie zacząć spadać;
• ogonki stają się czerwonawe.

Fosfor w glebie, w przeciwieństwie do azotu, występuje w stabilnych formach. Ale jest niedostępny dla roślin, co sprawia, że ​​stosowanie nawozów fosforowych jest niezbędne dla zbiorów.

Potas

To trzeci istotny pierwiastek dla roślin. Zachowuje się w szczególny sposób, nie kojarząc się z żadnym związkiem. Jonowa forma potasu wnika do rośliny i pozostaje w niej rozprowadzana po komórkach.

Więcej potasu przy intensywniejszej wymianie. Więc dla młodych roślin zawartość tego pierwiastka jest 3-5 razy większa niż dla dorosłych.

Wśród funkcji wspieranych przez potas:

• fotosynteza, oddychanie roślin;
• przenoszenie węglowodanów z liści do innych narządów;
• synteza białek;
• synteza cukrów (na przykład przy braku potasu pomidory będą bez smaku);
• zwiększone ciśnienie wewnątrzkomórkowe z odpornością na zimno;
• transformacja komórek protoplazmatycznych odpornych na suszę.

Przy braku potasu jakość produktów spada, możliwość rozmnażania roślin.

Oznaki braku odżywiania potasu na liściach:

• w górnej części rośliny - stają się mniejsze i ciemniejsze;
• w dolnej części - nabierają jasnych plam na tle wyblakłego koloru;
• na krawędziach pojawia się rdzawy odcień;
• pasierbów aktywuje się przy jednoczesnym przerzedzaniu łodyg.

W glebie jest jeszcze więcej potasu niż azotu i fosforu, ale tylko 1% jest dostępne (nie więcej niż 20 mg na 1 kg gleby). Dlatego istotny jest nawóz potasowy.

Często karmienie odbywa się jako fosfor-potas, co jest możliwe dzięki kompatybilności składników odżywczych, a także zbieżności czasu ich wprowadzenia.

Skład nawozów mineralnych azotowych, fosforowych i potasowych, które należy dobrać

Przemysł produkuje obecnie różne nawozy zawierające NPK, zarówno zbiorowo, jak i oddzielnie. Co wybrać

Nawozy azotowe

Rośliny mogą przyswajać 4 rodzaje pochodnych azotu:

• sole kwasu azotowego;
• wodny amoniak, jego sole;
• karbamid (inne nazwy - diamid kwasu węglowego lub mocznik);
• niektóre aminokwasy.

Aminokwasy nie są nawożone. Reszta jest wdrażana. Jednak roztwory amoniaku nie mogą być stosowane na prywatnych działkach pomocniczych ze względu na wysokie zagrożenie.

Jeśli wybierzemy ze względu na zawartość azotu, to wśród dostępnych nawozów liderem jest mocznik (46%). Na drugim miejscu jest saletra amonowa (34%). Nie ma tu nic „zbędnego”: azot, tlen, wodór i dodatkowy węgiel w moczniku.

Nawozy fosforowe

Nawozy fosforowe dzielą się na 3 grupy:

• rozpuszczalny w wodzie;
• rozpuszczalny w słabych kwasach, co umożliwia ich wchłanianie;
• nierozpuszczalny i nierozpuszczalny bezpośrednio przez rośliny - dopiero po przemianie w pożywkę glebową.

Trzecia grupa to stado. W celu zapewnienia karetki zaleca się skorzystanie z pierwszej grupy.

Liderem pod względem zawartości fosforu jest podwójny superfosfat (inna nazwa to diwodorofosforan wapnia). Fosfor w nim zawiera około 20%. Ponadto zawarty tutaj wapń oprócz fosforu, tlenu, wodoru może być również przydatny do sadzenia. Wystarczy wziąć pod uwagę jego wprowadzenie przy stosowaniu innych nawozów zawierających wapń.

Nawozy potasowe

Jeśli istnieje potrzeba użycia nawozów, zwykle stosuje się chlorek potasu. Jest liderem pod względem zawartości potasu. Jego produkcja to 90% nawozów potasowych. Jednak skład zawiera szkodliwy jon chlorkowy, który np. Pogarsza smak pomidorów. Dlatego warto zwrócić się do siarczanu, który zajmuje drugie miejsce pod względem zawartości potasu, którego jon zawierający siarkę może być przydatny dla roślin. Inną opcją jest użycie mieszaniny siarczanów potasu i magnezu, magnezu potasowego z innym przydatnym pierwiastkiem - magnezem.

Obornik i tym podobne

Obornik, torf, inne pozostałości pochodzenia roślinnego i zwierzęcego to złożone nawozy, o czym świadczą dane w tabeli:

Nawóz	N,%	Р 2 О 5,%	K 2 O,%
Torf	0,8-3,3	0,1-0,5	0,1-0,2
Ptasie odchody	0,5-2,2	0.1	–
Suchy łajno krowie	2	1.8	2.2
Świeży krowie łajno na słomie	0,4-0,8	0,2-0,6	0,5-0,9
Zgniły koński nawóz	0,5-0,7	0.3	0.6
Świeży koński nawóz na słomie	0.4	0.2	0.4
Przejrzała ściółka z liści	0.6	0.2	0.4

Jednak azot z materii organicznej staje się dostępny dla roślin dopiero po mineralizacji. Schemat jest wieloetapowy i zależy od warunków środowiskowych, które są najkorzystniejsze wiosną, ale nie jesienią. Należy to wziąć pod uwagę przy stosowaniu nawozów organicznych.

Popiół

Popiół drzewny jest cennym nawozem potasowo-fosforowym wzbogaconym wapniem. Drewno liściaste zapewnia wyższą zawartość składników odżywczych. Ale także w popiele z gatunków iglastych tlenków potasu, fosforu i wapnia odpowiednio 3–7%, 2–3% i 25–30%. Młode rośliny dają bogatszy skład.

Rodzaje nawozów i ich dawki jesienią, wiosną i latem

Aby nawozy NPK odegrały ważną rolę w kształtowaniu plonu, należy je stosować zgodnie z zasadami:

• rocznie;
• biorąc pod uwagę wskaźniki nawożenia;
• zgodnie z terminami.

Na przykład nawozy azotowe, tak niezbędne do wzrostu wiosną, w drugiej połowie lata i jesienią, są tylko szkodliwe, ponieważ stymulują powstawanie młodego wzrostu. Rośliny jednoroczne tego nie potrzebują, ale dla bylin stwarza zagrożenie zamarzaniem. Natomiast fosfor i potas, które zwiększają odporność na niekorzystne warunki, będą wręcz przeciwnie, bardzo przydatne jesienią, ale tylko do zakończenia aktywnej wegetacji roślin.

Nawozy do pomidorów

Aby poprawić wzrost i smak pomidorów, należy je systematycznie pielęgnować stosując nawozy:

• jesienią do kopania - 50 g soli potasowej na 1 m² (odpowiedni jest nawet chlorek);
• wiosną o 1 m² dodać wiadro kompostu lub humusu, 0,5 litra popiołu, 1 łyżeczkę mocznika;
• ponadto odpowiednie są tylko formy płynne.

W przypadku sadzonek pomidorów z 2-3 liśćmi opatrunki korzeniowe są uruchamiane co 10-14 dni (rośliny należy wcześniej podlać):

• Weź 1 litr wody, rozpuść 0,5 g azotanu amonu, a także 2 g siarczanu potasu i podwójnego superfosfatu.
• Inną opcją jest zaparzenie 1 czubatą łyżeczką popiołu w 1 litrze wody.

Jeśli kolor liści nabierze fioletowego odcienia, konieczne jest dokarmianie dolistne, wlewając 1 g podwójnego superfosfatu z 0,1 l gorącej wody i utrzymując go przez jeden dzień. Przed użyciem roztwór filtruje się, rozcieńcza do 1 litra.

Nawożenie jest wymagane nie tylko na etapie wzrostu sadzonek:

1. Podczas sadzenia pomidorów na stałe na początku lata do każdego otworu dodaje się 0,5 litra zgniłego nawozu organicznego i 1 łyżkę popiołu.
2. Po 2 tygodniach rozpoczyna się dokarmianie korzeni w ilości 1 litra na roślinę - np. Przyjmując 20 g nawozu azotowo-potasowego na 10 litrów wody, a także 50 g nawozu fosforowego.
3. Dobry efekt daje opatrunek dolistny - opryskiwanie naparem 0,5 litra popiołu na 10 litrów wody.
4. Wraz z początkiem kwitnienia ustaje nawożenie azotem i należy kontynuować stosowanie nawozów fosforowo-potasowych, aby wspomóc formowanie się i dojrzewanie plonu.

Nawozy do kwiatów i trawników

Nawożenie jesienią i wiosną przed sadzeniem lub w celu przygotowania do zimy wcześniej posadzonych roślin ozdobnych (kwiaty lub trawnik) może być takie samo jak przy pielęgnacji pomidorów:

• Jesienią są to nawozy fosforowo-potasowe lub popiół.
• Wiosną dodawany jest mocznik lub stosowane są płynne preparaty złożone z zestawem makro- i mikroelementów.

Wiosną lub wczesnym latem można bardzo skutecznie nawozić wieloletnie kwiaty za pomocą specjalnych pałeczek lub tabletek o przedłużonym działaniu, które stopniowo uwalniają do roślin składniki odżywcze. Latem stosuje się opatrunek na liście, któremu czasami nie poświęca się wystarczającej uwagi podczas pielęgnacji kwiatów, a tym bardziej trawnika.

Ludzie jedzą codziennie, nie zapominając o tym. Tak jak rośliny. Możesz im pomóc, korzystając z różnych opcji nawożenia, aby cieszyć się pięknem i późniejszymi zbiorami.