Instrukcja stosowania podwójnego superfosfatu i innych nawozów fosforowych do ogrodu wiosną i jesienią

Nie ma ogrodnika, który nie słyszał, że rośliny potrzebują azotu, fosforu i potasu. Azot można dodawać do gleby naturalnymi środkami: obornikiem, torfem, trawą. A dla drugiego najważniejszego pierwiastka, fosforu, najlepszym źródłem jest podwójny superfosfat.

Co to jest superfosfat?

Rozróżnij superfosfat pojedynczy i podwójny. Pod względem składu są to kwaśne sole kwasu fosforowego. Oto ich formuły:

1. Ca (H.₂RO₄)₂x wys₂О + 2СаSО₄ x 2 godz₂O;
2. Ca (H.₂RO₄)₂x wys₂O.

Pierwsza zawiera dodatek - siarczan wapnia. Może być również przydatny, ale nie zawiera fosforu. Dlatego jako nawóz fosforowy druga opcja jest lepsza.

Zgodnie ze starymi normami, które nadal obowiązują, ilość fosforu dostępnego dla roślin (zwykle liczy się na tlenek P₂O₅):

• w podwójnym superfosfacie A - 46 ± 1%; dla klasy B - 3% mniej (GOST 16306-80);
• w prostym superfosfacie - 19% (GOST 5956-78).

Oznacza to, że w pierwszej znajduje się prawie 2,5 razy więcej przydatnych treści. I nie ma to bezpośredniego wpływu na cenę - spread za 1 kg, od 30 do 300 rubli, a częściej około 100 rubli, zależy od masy całkowitej, dodatków, producenta, sprzedawcy i regionu sprzedaży.

Formuła jest zbliżona do prostego superfosfatu, nowego nawozu superfos o indeksie P.₂O₅ prawie jak podwójny superfosfat - do 40%. Ponadto w składzie wchodzą dwie części: rozpuszczalna w wodzie (z udziałem 60–70%) oraz rozpuszczalna w słabych kwasach. A to połączenie zapewnia wszechstronność.

Stosować wiosną i jesienią

Roczne stosowanie nawozów fosforowych to 3 rodzaje zabiegów:

• Główny;
• przedsiewny i (lub) blisko sadzenia;
• karmienie.

Stawka roczna

Instrukcje użytkowania wymagają nawożenia - od 0,3 do 1,2 kg P.₂O₅ na sto metrów kwadratowych.

Nie jest trudno stwierdzić, że:

• w przypadku 46% superfosfatu podwójnego wynosi od 0,7 kg na sto metrów kwadratowych, czyli około 5-25 g na metr kwadratowy² (około 2 łyżeczek do pudełka zapałek);
• dla 19% prostych - od 1,6 kg na sto metrów kwadratowych lub 15-65 g na m2².

Aby przeliczyć zawartość tlenku na fosfor elementarny, podziel tę liczbę przez 2,25. W związku z tym, jeśli skład nawozu złożonego jest powiązany z fosforem, wskaźnik należy pomnożyć przez 2,25, aby uzyskać zawartość tlenku.

Roczną stawkę dzieli się na wszystkie rodzaje żywienia fosforem. A jeśli stosuje się złożony nawóz mineralny, należy również wziąć pod uwagę jego fosfor.

Podstawowe przetwarzanie

Fosfor jest tracony z gleby z dwóch powodów:

• usuwanie przez rośliny (dla różnych upraw 200–400 g na sto metrów kwadratowych);
• wymywanie i wietrzenie (czynnik ten ma znaczenie tylko na glebach lekkich - piaszczystych itp.).

Stan zapasów należy uzupełnić. Tak więc jesienią (we wrześniu) lub wiosną (w kwietniu) do zabiegów przedsiewnych należy zastosować nawóz fosforowy. Odbywa się to zwykle przez rozsypanie w ogrodzie, a następnie osadzenie - na głębokość jak najbliższą poziomu umieszczenia korzeni.

Należy pamiętać, że:

• ze względu na specyfikę procesów glebowych nawozy fosforowe stosowane na sucho będą miały wpływ na zbiory za 2-3 lata;
• nawozu nie należy podawać jednocześnie z regulatorami kwasowości, takimi jak mączka dolomitowa lub wapno;
• do stosowania w pobliżu roślin wieloletnich jesienią nie należy wybierać preparatów z azotem, który może stymulować wzrost w przygotowaniu do zimy przy spadku zimotrwalości;
• wiosną zarówno do głównego, jak i do pozostałych rodzajów przetwórstwa należy przyjmować nawozy fosforowe z dodatkiem azotu, który zwiększa przyswajalność roślin.

Nawet nawozy o nazwach „superfosfat” i „podwójny superfosfat” są teraz sprzedawane z dodatkami azotowymi, których oczywiście nie powinno być. Dlatego skład na etykiecie należy uważnie przeczytać.

Przetwarzanie przed i po wysiewie

Ważne jest, aby wiedzieć, że jeśli roślinie brakuje fosforu przez pierwsze dwa tygodnie życia po wykiełkowaniu, niedoboru tego nie można zrekompensować. Dlatego oprócz głównego zabiegu przedsiewnego i przedsadzeniowego zaleca się stosowanie rozpuszczalnych w wodzie nawozów fosforowych, gdy odżywianie roślin prowadzi się jednocześnie z siewem (w rzędach) lub z sadzeniem (w dołkach).

Rozsypany w rzędzie preparat przed wysadzeniem nasion należy lekko posypać ziemią. A w przypadku rośliny umieszczonej w dołku do sadzenia delikatnie przykryj korzenie przed dodaniem nawozu.

Jeśli na 1 m² - 8 dołków ziemniaków, następnie dodaj do każdego 2 g podwójnego superfosfatu. Ale dzieje się tak tylko wtedy, gdy główny makijaż nie został wykonany lub został przeprowadzony niedawno (wiosną tego roku, wiosną lub jesienią ubiegłego sezonu) lub został przeprowadzony ponad 3 lata temu. W przeciwnym razie kwota może zostać zmniejszona. Ale nie jest to konieczne, ponieważ korzenie nie pobierają nadmiaru nawozu fosforowego. A jego nadmiar nie szkodzi.

Przed wykopaniem dołków lub rowków do sadzenia można podlać glebę nawozem, rozpuszczając podwójny superfosfat w 0,5 litra gorącej wody z mieszaniem, a następnie rozcieńczać (30 g wystarcza na obróbkę 2-3 m² w ogrodzie). Najlepiej jest stosować raczej postać proszku niż granulki, która ma za zadanie opóźniać rozpuszczanie.

A wszystkie takie zabiegi należy rozcieńczyć przynajmniej przez tydzień stosując nawozy azotowe: saletrę amonową i mocznik. Ale nie ma ograniczeń w połączeniu ze związkami potasu.

Top dressing

Do odżywiania roślin nadają się tylko preparaty rozpuszczalne w wodzie, ale nawet te są ograniczone:

• Nawet superfosfaty są trudne do rozpuszczenia. Dlatego roztwory do natryskiwania wymagają filtracji. Na liściach nadal występuje osad, który utrudnia oddychanie i pochłanianie światła.
• Wnikanie w głąb podczas żerowania korzeni jest utrudnione ze względu na małą mobilność związków fosforu w glebie.

Inne zabiegi są na tyle skuteczne, że nawóz pogłówny jest wskazany tylko wtedy, gdy wcześniej nie wytworzono zapasu fosforu w glebie.

Uważa się, że gleby rosyjskie są ubogie w fosfor. I z tego powodu, a także w związku z anomaliami pogodowymi, którym fosfor pomaga roślinom przeciwstawić się (np. Zmniejszenie zapotrzebowania na wilgoć o 15% lub zwiększenie odporności na zimno), wymagane jest umiejętne stosowanie nawozów fosforowych, które mogą zwiększyć plony o 2–3 razy.