Zasady opieki nad Kalanchoe w domu

Łatwość pielęgnacji Kalanchoe w domu i jego korzystne właściwości to główne powody dużej popularności tej rośliny. Pod względem rozpowszechnienia ustępuje tylko aloesowi. Dla jednych Kalanchoe to domowy środek na różne dolegliwości, dla innych dekoracja wnętrz. Nie jest to zaskakujące, ponieważ ten przedstawiciel soczystego rodzaju z rodziny Tolstyanka ma ponad 200 gatunków, które są uderzająco różne zarówno pod względem cech zewnętrznych, jak i właściwości. Łączy je jedno - gęsta blacha. Wilgoć gromadzi się w nim, a także w łodydze, co pozwala roślinie z powodzeniem przetrwać nawet bardzo długą suszę.

Popularne typy

Rodzaje i nazwy odmian Kalanchoe występują w setkach. Następujące rośliny są zwykle uprawiane w domu:

• Blossfeld;
• Kalandiva;
• Rosaline;
• Mangin;
• Degremona;
• Rozcięty;
• Cirrus.

Bujne, jasne kwiatostany w ledwo zauważalnej ciemnozielonej rozecie liści - tak można opisać Kalanchoe Blossfelda. Ten pochodzący z wyspy Madagaskar jest reprezentowany przez szeroką gamę odmian uzyskanych w toku żmudnych prac hodowlanych nad udomowieniem rośliny. Kalanchoe Blossfelda będzie zadowolona z kwitnienia około 6 tygodni w roku, po czym wejdzie w fazę uśpienia.

Na początku XXI wieku dzięki mutacji z Kalanchoe Blossfelda uzyskano odmiany, w których każdy kwiat ma nie 4 płatki, charakterystyczne dla wszystkich Kalanchoe, ale aż 30. Każdy kwiatostan to zwarty bukiet mini-róż kwitnących około 2,5 miesiąca. ... Kolor kwiatów obejmuje szeroką paletę, istnieją nawet opcje dwukolorowe. Odmiana ta została nazwana „Kalandiva”.

Inną odmianą opartą na Kalanchoe Blossfelda jest odmiana Rosalina. Krzew jest bardziej zwarty niż u Kalandivy, w kolorze kwiatów dominują delikatne odcienie.

Ampelous odmiana Kalanchoe - Mangina (Mangini) - jest trudna do pomylenia z innymi. Krzew otoczony racemicznymi kwiatostanami zwisających dzwonków szczególnie dobrze prezentuje się w wiszącej donicy. Pędy rośliny są elastyczne, zwisające, pokryte lancetowatymi liśćmi.

Kalanchoe wypreparowany (klapowany, wypreparowany, ząbkowany, "rogi jelenia") wyróżnia się oryginalnymi ażurowymi liśćmi, które opadają wraz z wiekiem. Raz w roku krzew wyrzuca kwiatostan żółtych kwiatów z czterema płatkami, ale właściwości dekoracyjne tej odmiany są właśnie w jej liściach.

Gatunki lecznicze

Nie wszystkie rodzaje Kalanchoe mają wyraźne właściwości lecznicze. Uznanych „lekarzy domowych” jest dwóch: Kalanchoe Degremona (daigremontianum) i pinnata (pinnata). Jednak tylko pędy i liście pierzastego Kalanchoe są zarejestrowane jako surowce lecznicze. Pod koniec lat 60. roślina ta została oficjalnie uznana za leczniczą i jest zalecana (np. Przez laryngologów) jako dodatek do głównego cyklu terapii.

Niektóre źródła mylą te typy lub łączą je, nie biorąc pod uwagę istotnych różnic. Pierzaste Kalanchoe ma zaokrąglone mięsiste liście z lekko falistymi krawędziami. Tworzy krzew o kilku łodygach, kwiatostany są jasno szkarłatne, w kształcie podobnym do kwiatów wypreparowanego Kalanchoe.

Kalanchoe Degremona to oryginalna roślina, której „dzieci” rodzą się i rozwijają na krawędziach ząbkowanych liści. Cecha ta jest nawet opisana w jednym z wierszy słynnego niemieckiego poety, od którego gatunek nazwano „kwiatem Goethego”. Ale właściciele Kalanchoe Degremona okresowo rozpadające się „dzieciaki” sprawiają sporo kłopotów ze sprzątaniem.Ponadto aktywnie ukorzeniają się w sąsiednich doniczkach, dlatego jeśli nie zostaną usunięte na czas, niektóre rośliny domowe mogą w ten sposób „przeżyć”.

W wielu pracach naukowych autorów zagranicznych znajdują się odniesienia do toksycznego działania Kalanchoe Degremon na bydło i kurczaki (działanie glikozydów nasercowych). Kiedy ludzie używają tej rośliny, nie zidentyfikowano żadnych skutków ubocznych, ale preparaty farmaceutyczne dla okulistyki, chirurgii, ginekologii są wytwarzane wyłącznie na bazie pierzastego Kalanchoe.

Główne właściwości lecznicze:

• bakteriobójcze;
• przeciwzapalny;
• immunomodulujące;
• adaptogenny;
• środek przeciwwirusowy.

W obu typach Kalanchoe zestaw użytecznych właściwości jest w przybliżeniu taki sam, ale w pierzastym są one bardziej wyraźne. Sok i nalewki alkoholowe są stosowane w leczeniu zapalenia zatok, nieżytu nosa, zapalenia ucha środkowego, czyraków, zapalenia migdałków.

Rada

Małe dzieci nie powinny wpuszczać soku Kalanchoe do nosa bez zgody lekarza.

Opieka

Kalanchoe jest soczysty. Oznacza to, że roślina nie tylko jest w stanie przetrwać w ciężkich warunkach suszy, ale także nie lubi zbyt częstego i obfitego podlewania. Nie jest przerażające, jeśli ziemia wysycha. Znacznie gorzej jest, jeśli korzenie gniją lub tworzy się grzyb. Latem Kalanchoe należy podlewać, gdy wysycha wierzchnia warstwa gleby, a zimą wystarczy raz w tygodniu (jeśli parapet nie jest zbytnio ogrzewany przez grzejnik).

Jeśli chodzi o oświetlenie, Kalanchoe nie lubi bezpośrednich „piekących” promieni słonecznych, preferując lekki półcień. Wiosną roślinę można postawić na zachodnich lub wschodnich oknach, a zimą będzie wygodna na południowych. Podczas kwitnienia niezbędne jest dobre oświetlenie.

Kalanchoe nie lubi kwaśnych gleb. Jest to jeden z powodów, dla których krzew nie rośnie i ciągle choruje. Ten sam wynik można uzyskać, sadząc go w zbyt dużym pojemniku. Zahamowanie wzrostu jest również spowodowane niewystarczającą ilością naczyń - wtedy wymagany będzie przeszczep, ale nie podczas kwitnienia.

Garnek na Kalanchoe potrzebuje małego - wystarczy 0,7-1 l przy średnicy 15-18 cm. 1-2 cm drenażu należy umieścić na dnie, aby korzenie nie gniły. Lepiej jest kupić ziemię, gotową, zmontowaną specjalnie dla sukulentów.

Optymalny skład gleby:

• 4 kawałki ziemi liściastej;
• 2 części ziemi darniowej;
• część torfu;
• część piasku.

Roślinę można nawozić złożonymi dodatkami do sukulentów raz na 2-3 tygodnie. W takim przypadku pożądane jest zmniejszenie zalecanej dawki o jedną trzecią. Ważne jest, aby obserwować reakcję Kalanchoe: jeśli liście zaczną się zwijać, zginać lub żółknąć, karmienie zostaje zatrzymane.

Jak zadbać o zachowanie dekoracyjności?

Wiele gatunków Kalanchoe z czasem traci swoje walory dekoracyjne, dlatego rośliny te należy odmładzać mniej więcej raz na 2 lata. Termin jest warunkowy, ponieważ wiele zależy od gatunku i środowiska. Na przykład Kalanchoe Degremona rośnie dość szybko, zrzucając dolne liście. W efekcie po roku lub dwóch uzyskuje się nudny spektakl: zakrzywiona nagą łodygę, zwieńczoną kilkoma liśćmi i mnóstwem rozrzuconych "dzieciaków". Krzaczaste gatunki Kalanchoe tracą swój efekt dekoracyjny w ten sam sposób.

Przywrócenie tej roślinie do dawnego piękna i zdrowia jest dość łatwe, ponieważ jest zaskakująco wytrwała. Musisz odciąć wierzchołek i ukorzenić go, zakopując cięcie w wilgotnej glebie. Łodyga szybko się zakorzeni i zacznie rosnąć. W wielu źródłach zaleca się wstępne suszenie kawałka przez kilka godzin.

W ten sposób generalnie zachodzi reprodukcja wszystkich rodzajów Kalanchoe. Możesz wyhodować dorosłego osobnika w ciągu kilku miesięcy. Możesz również rozmnażać roślinę liściem, wkopując ją w wilgotną ziemię i przykrywając słoikiem, aby chronić środowisko.

Rada

Lepiej jest ukorzenić Kalanchoe w mokrym piasku lub glebie, ponieważ długotrwała obecność sadzonek w wodzie może wywołać chorobę bakteryjną.

Wskazane jest przeprowadzanie wszystkich zabiegów wiosną, aw lipcu w odmianach krzaczastych zaleca się uszczypnięcie wierzchołka (po czwartej parze liści). To pobudzi wzrost nowych pędów, dodając objętości roślinie.

Jak uzyskać kwitnienie?

Kwitnie każdy rodzaj Kalanchoe - niezależnie od tego, czy jest dekoracyjny, czy leczniczy. Zdarza się, że kupiona w sklepie roślina szybko rozczarowuje właścicieli, zatrzymując kwitnienie. Wielu zaczyna karmić krzak, przestawiać go, ale wszystkie manipulacje są nieskuteczne.

Faktem jest, że Kalanchoe przestrzega pewnych rytmów. Kiedy kończy się kwitnienie, potrzebuje okresu uśpienia, w którym ważne jest stworzenie odpowiednich warunków: wysuszone kwiatostany są usuwane, a sam krzew przenoszony jest do chłodniejszego miejsca na około miesiąc lub dwa (na przykład do zaciemnionego okna), podlewanie jest zminimalizowane. Aby Kalanchoe zakwitł po odpoczynku, godziny dzienne są sztucznie zmniejszane: roślina pozostaje w świetle przez 8-10 godzin, a następnie jest przykryta (można użyć pudełka). Stymuluje to układanie pąków, a po około miesiącu lub dwóch wznowi kwitnienie.

Rada

W doniczce, która jest zbyt obszerna, Kalanchoe będzie rosnąć masę liści zamiast kwitnąć.

Dlaczego liście żółkną i wysychają: choroby i szkodniki

Kalanchoe to niezwykle bezpretensjonalna roślina, ale wyprzedzają ją niektóre choroby i szkodniki. W rezultacie traci się dekoracyjność, liście wysychają i odpadają.

Głównym problemem są zmiany grzybicze i wirusowe.

1. Wirus pierścieniowej plamistości. Na liściach pojawiają się niewyraźne kontury okręgów, które następnie wyraźnie się pojawiają. Blacha liściowa szorstkuje i wysycha. Nie można poradzić sobie z nieszczęściem, roślina będzie musiała zostać wyrzucona, a wraz z glebą.
2. Nieprawidłowy wzrost. Choroba jest również wywoływana przez wirusa. Główne objawy: młode liście jaśnieją, stare ulegają deformacji. Nie ma lekarstwa.
3. Mączniak. Grzyb o nazwie Oidium kalanchoeae Lut pokrywa liście Kalanchoe szarawą, puszystą powłoką, która powoduje wysychanie i obumieranie rośliny. Patogen jest przenoszony przez glebę i powietrze. Dogodne warunki do rozwoju - wysoka temperatura i niska wilgotność powietrza. Roślinę można uratować kilkoma zabiegami "Fundazolem" lub "Topazem".
4. Szara zgnilizna. Rozwija się w warunkach dużej wilgotności powietrza i gleby. Na liściach i łodygach tworzy się szary, płaczący kwiat, dotknięte części obumierają. Przeciw patogenowi (grzybowi Botrytis cinerea Pers) skuteczne są leki Fundazol lub Rovral.
5. Zaraza późna. Ta choroba grzybicza dotyka nie tylko uprawy ogrodowe, ale także rośliny domowe. Na Kalanchoe atak objawia się w postaci ciemnych (czasami z fioletowym odcieniem) plam na liściach i łodygach. Dotknięte tkanki szybko wysychają. Głównymi prowokatorami rozwoju choroby są wysoka wilgotność i zastój powietrza. Tak szybko, jak to możliwe, konieczne jest potraktowanie Kalanchoe i gleby jednym z następujących preparatów: Profit Gold, Ridomil, Previkur.

Kalanchoe jest atakowany przez szkodliwe owady znacznie rzadziej niż choroby grzybowe. Zwykle winowajcę można znaleźć na odwrocie liścia lub na łodygach.

Najczęstsze są następujące szkodniki.

1. Kleszcze. Drobne kasztanowe, białe, czerwone lub czarne kropki na liściach to kolonie szkodników wysysających sok z rośliny. Blacha pokryta jest przebiciami, które zlewają się w plamy. Leczenie preparatem Actellik lub Agrovertin pomoże pozbyć się kleszczy.
2. Mszyca. Ten owad jest aktywowany wiosną, może dostać się na Kalanchoe przez okno. Całą kolonię można łatwo zmyć wodą z mydłem. W tym celu stosuje się mydło smołowe, domowe lub specjalne mydło potasowe. W ten sposób roślina jest nie tylko uwalniana od lepkiej wydzieliny pozostawionej przez mszyce, ale także chroniona przez film utworzony po wysuszeniu.
3. Tarcza. Owada tego można rozpoznać po małych zaokrąglonych brązowych naroślach pojawiających się na liściach i łodygach Kalanchoe. Skorupa chroni pochwę przed szkodliwymi wpływami, dlatego w celu wzmocnienia działania środków owadobójczych („Actellik”, „Phosbecid”) dotknięte części rośliny są wstępnie traktowane roztworem alkoholu (szmatka nasączona alkoholem lub wódką). Jeśli próby eksterminacji szkodnika nie zakończyły się sukcesem, warto wybrać i wyciąć najczystsze pędy (w celu ponownego rozmnożenia), a samą roślinę wyrzucić.
4. Mealybug. Owady te można znaleźć po lekkim woskowym nalocie na nerwach i ogonkach blaszek liściowych, a także po grudkach przypominających bawełnę (są to lęgi z jajami). Same robaki są zwykle jasnoszare, owłosione i poruszają się dość szybko. Tylko larwy, które przylegają do liścia, są nieruchome. Najskuteczniejszym środkiem zapobiegawczym jest higiena roślin (regularne czyszczenie liści z kurzu, opryski). W przypadku poważnych uszkodzeń Kalanchoe jest leczony Karbofosem, Inta-vir i Decis.
5. Wciornastki. Po zaatakowaniu przez tego szkodnika na roślinie pojawiają się czarne lub ciemnobrązowe poruszające się podłużne owady (zwykle o długości około 1-2 mm). Niektóre gatunki są trudne do rozróżnienia gołym okiem, ale wynik ich działania jest oczywisty: na liściach Kalanchoe pojawiają się odbarwione obszary pozbawione soku komórkowego. Na spodniej stronie blaszki liściowej znajdują się białe lub szare larwy. Wciornastki są trudne do usunięcia, dlatego może być wymagane kilka zabiegów środkami owadobójczymi (użyj „Actellik”, „Karbofos”, „Fitoverm”, „Confidor”).

Często właściciele Kalanchoe (zwłaszcza pierzastych) zauważają, że na liściach tworzą się rozległe obszary zagłębionych punktów. Zabiegi chemiczne są nieskuteczne. Podobne zjawisko nazywa się opuchlizną liścia, może wystąpić z powodu nadmiernego podlewania i przeciągu. Sytuację poprawia przestawienie rośliny w cieplejsze miejsce i ograniczenie podlewania.

Zdarza się, że dolne liście Kalanchoe zaczynają masowo żółknąć i opadają bez wyraźnego powodu. To sygnalizuje, że roślina jest zimna, gleba jest podmokła lub brakuje mu azotu. Jeśli wierzchołki łodyg rozciągają się, a liście na nich są małe i lekkie, wymagane jest więcej światła. Kalanchoe może zrzucić kilka dolnych liści po przesadzeniu. To naturalna reakcja na stres.

Choroby i szkodniki Kalanchoe rzadko powodują kłopoty jego właścicielom. Zasadniczo regularne odmładzanie krzewu i podstawowa pielęgnacja to wszystko, czego potrzebuje roślina, aby zachwycać soczystą zielenią i jasnymi czapeczkami kwiatowymi. Każda odmiana może być szybko uprawiana i rozmnażana.

Ze wszystkich gatunków tylko pierzaste Kalanchoe łączy w sobie zarówno walory dekoracyjne, jak i użyteczne. Jeśli zaczniesz tę roślinę w domu, przez cały rok będzie lekarstwo na wiele chorób, a wczesną wiosną możesz cieszyć się kwitnieniem.