Is het moeilijk om aardbeien uit zaden te laten groeien?

Voor veel zomerbewoners lijkt het kweken van aardbeien uit zaden een zeer moeilijke taak, waarvan de implementatie veel tijd en moeite zal kosten en het is onwaarschijnlijk dat het met succes zal eindigen. Dit is in feite niet het geval. Men kan niet zonder de zorg voor zaailingen, maar zelfs beginnende tuinders kunnen het gemakkelijk onder de knie krijgen. Maar de geleverde inspanning garandeert het resultaat in de vorm van veel nieuwe soorten aardbeistruiken.

Deze methode is onvervangbaar voor degenen die alpenaardbeien telen. Bijna al zijn variëteiten vormen geen snor en aanplant moet om de 3-4 jaar worden verjongd. Generatief telen van aardbeien heeft ook andere voordelen. De zaden verliezen hun ontkieming niet lang. Ook worden ziekteverwekkers niet met hen overgedragen, waardoor het planten van nieuwe aardbeistruiken in de tuin veilig is voor exemplaren die er al op groeien.

Zaad oogsten

Om aardbeien te laten groeien, kunt u zaden gebruiken die in de winkel zijn gekocht of die u zelf hebt geoogst. De laatste onderscheiden zich gunstig door verhoogde kieming. Veel soorten gewassen planten zich met succes voort door zaden. De enige uitzonderingen zijn de hybride variëteiten.

Bij het oogsten van zaden laten ze zich leiden door de regels die voor alle gewassen gelden. In de tuin wordt gekozen voor een goed ontwikkelde plant. Het moet gezond en productief zijn. De bessen waarvan het plan is om plantmateriaal te nemen, krijgen een beetje overrijp. De beste kwaliteit zaden vind je in het midden en aan de basis. Ze zijn groot, bevatten een ontwikkeld embryo en hun kiemkracht wordt verhoogd. Uit dergelijke zaden zullen krachtige struiken groeien, genereus voor de oogst.

Nadat de schil met "granen" van de bessen is verwijderd, wordt deze op een servet of keukenpapier gelegd en gedroogd. Dan moet je het in je handpalmen wrijven om de zaadjes vrij te maken. Het is handiger om dit te doen door de huid over de stof te spreiden en deze te bedekken met een andere laag er bovenop. Maal de bessenmassa voorzichtig. Het doel is om de film te breken zonder de zaden te beschadigen. Daarna worden ze gewassen met water, gedroogd en in een glazen bak geplaatst. Ze kunnen er meerdere jaren in worden bewaard.

Zaad voorbereiding

Langzame kieming is kenmerkend voor aardbeienzaden. Om sneller op opnames te wachten, worden ze verwerkt. Hiervoor heb je nodig:

• plastic container - deze moet transparant en goed gesloten zijn;
• wattenschijfjes of stukken stof.

In het deksel van de container worden met een naald meerdere gaatjes gemaakt zodat de zaden niet "stikken". Na het bevochtigen van een wattenschijfje of een stuk doek met water, spreidt u er zaadjes op. Ze zijn van bovenaf bedekt met een andere schijf of doek. Ze moeten ook nat zijn.

Nadat de naam van het ras is ondertekend, wordt de container met de te weken zaden afgesloten met een deksel. Gedurende 2 dagen wordt het op een warme plaats bewaard (bij een temperatuur van 15-18 ° C), waarna het in de koelkast wordt bewaard, waar het nog eens 3-4 weken wordt bewaard. Dergelijke zorg is nodig voor zaadstratificatie. Het garandeert hun snelle en vriendelijke ontkieming en de zaailingen zijn krachtiger. Het is belangrijk om de conditie van de schijven in de gaten te houden door ze op tijd nat te maken. De container wordt dagelijks geventileerd. Nadat het uit de koelkast is gehaald, wordt het op een warme plaats geplaatst waar de zaden verder zullen ontkiemen.

Nadat het zaad is voorbereid, kan het in turftabletten of kopjes worden geplant. Dit gebeurt meestal in februari of begin maart om minimaal 2 redenen:

1. in de winter hebben zomerbewoners meer vrije tijd die kan worden besteed aan de zorg voor zaailingen;
2. dergelijke planten worden eerder geplant, daarom hebben ze bij het begin van droogte tijd om wortel te schieten en het beter te verdragen.

U kunt de zaden later zaaien: van mei tot juni. Maar in dit geval zullen de planten hoogstwaarschijnlijk in dozen moeten overwinteren.Als de zomer niet warm is, wordt er op een later tijdstip geplant.

Geschikte grond

De zaaibakken zijn gevuld met een licht en los substraat, bestaande uit de volgende componenten:

• grasland;
• turf;
• zand.

Meng ze in een verhouding van 2: 1: 1. Het is wenselijk om dergelijke grond te verrijken met houtas en verrotte mest. Complexe minerale meststof wordt een complete vervanging voor hen.

Fijne scheuten van aardbeien zijn erg kwetsbaar voor insectenplagen, waarvan de larven zich in de grond kunnen bevinden. Daarom wordt het substraat gedesinfecteerd. Dit kan op 2 manieren:

1. verwarm het in de oven gedurende 15-20 minuten;
2. een half uur stomen boven een pan gevuld met kokend water.

Warmtebehandeling vernietigt ook ziekteverwekkers en voorkomt het ontkiemen van onkruidzaden. Het is onmogelijk om aardbeien meteen in verwarmde grond te planten. Voor het zaaien mag het substraat 2-3 weken staan. Gedurende deze tijd zullen de microbiologische eigenschappen worden hersteld.

U kunt aarde op een andere manier voorbereiden om aardbeien te planten door te mengen:

• 3 delen niet-zure turf;
• 1 deel grof zand;
• 1 deel vermicompost.

Advies

Als vermicompost niet bij de hand was, kunt u het zonder doen door meer turf aan het substraat toe te voegen.

Subtiliteiten zaaien

Nadat ze de plantcontainer met grondmengsel hebben gevuld en lichtjes hebben verdicht, bevochtigen ze de grond goed. Hiervoor kunt u beter een verstuiver gebruiken. De uitgekomen zaden worden op het oppervlak van het substraat gelegd. Het is handig om dit te doen met een pincet, een geslepen houten stok of een tandenstoker.

Aardbeienzaden hebben licht nodig om te ontkiemen, dus ze worden er niet bovenop gestrooid. Het is voldoende om elk graan lichtjes op de grond te drukken. Na het sluiten van de container met een deksel, zet u deze op een lichte en warme plaats. Direct zonlicht mag er niet op vallen, anders drogen de zaden uit zonder te ontkiemen. Totdat ze ontkiemen, wordt het deksel niet geopend. Daaronder worden de vochtigheid en temperatuur die nodig zijn voor aardbeienzaden gecreëerd. Om ze van zuurstof te voorzien zijn er gaatjes in het deksel gemaakt.

Ze beoordelen aan de hand van haar toestand hoe comfortabel de zaden zijn. De droogte van het deksel duidt op een gebrek aan vocht en de noodzaak om water te geven. Als er zich condensaat op verzamelt, waardoor de zaden niet zichtbaar zijn, is wateroverlast duidelijk. In dit geval wordt de hoes verwijderd voor ventilatie en droogt u deze af.

Als aardbeienzaailingen in dozen worden gekweekt, moet de drainage gebeuren door geëxpandeerde klei of fijn grind op de bodem te gieten met een laag van 1-2 cm. Van bovenaf is het bedekt met een grondmengsel. De optimale hoogte van de laag is 10-15 cm Nadat de grond met een plank is verdicht, worden er smalle en ondiepe (0,5 cm) groeven in gemaakt. Er blijft 2 cm vrije ruimte tussen. De rijen worden gemorst met water, waarna je er zaadjes in kunt planten. Gewassen zijn bedekt met folie of glas. Verdere zorg voor hen wordt op dezelfde manier uitgevoerd als bij het planten in containers.

Alternatieve methode

Ervaren zomerbewoners planten aardbeizaadjes zonder stratificatie en houden het direct in het grondmengsel. Hiervoor wordt gezaaid in de sneeuw. De container is gevuld met een vochtig substraat en laat 2-3 cm vrij. Sneeuw wordt erop geplaatst met een centimeter laag, erop gedrukt. Doordrenkte zaden worden erover verspreid.

Bedek de plantcontainer met een deksel en plaats deze in de koelkast. Na 2 weken wordt het eruit gehaald en op een warme plaats met goede verlichting geplaatst. Met het smelten van de sneeuw zullen de zaden zelf ondergronds gaan. Het vocht ervan is meestal voldoende voor 2 weken. De gewassen worden nauwlettend in de gaten gehouden, zo nodig luchten en bewateren.

Advies

Bevochtig het substraat uit een spuitfles om te voorkomen dat de zaden vervagen.

Hun verdere ontkieming wordt uitgevoerd zoals hierboven beschreven. Aardbeien met zaden in de sneeuw planten heeft veel voordelen. Naast het besparen van tijd voor stratificatie, voorkomt het dat ze dieper worden en zorgt het voor gelijkmatige zaailingen.

Gezonde zaailingen krijgen

Aardbeienzaailingen ontwikkelen zich goed als ze genoeg hebben:

• Sveta;
• warmte;
• vochtigheid.

Landentrucs voor het kweken van aardbeienzaailingen zeggen: de hoeveelheid licht die nodig is, is direct gerelateerd aan de luchttemperatuur.Hoe hoger het is, hoe helderder de kamer zou moeten zijn.

Zaailingen krijgen regelmatig water, waardoor wateroverlast of uitdroging van de grond wordt voorkomen. Aardbeienzaailingen verschijnen meestal 20-25 dagen na het zaaien. Met hun ontkieming wordt de temperatuur in de kamer waar de dozen met zaailingen zich bevinden op 20-25 ° C gebracht en constant op dit niveau gehouden.

Wanneer de zaailingen 2 echte bladeren loslaten, duiken ze. Voor het verplanten is het beter om aparte containers te nemen. Het kunnen turf of plastic bekers zijn. De optimale grootte is 5x5 cm De zaailingen worden in dozen geplaatst met een tussenafstand van 8 cm. In de bodem van de bak die wordt gebruikt voor het plukken worden gaten gemaakt voor de waterafvoer. Voor hetzelfde doel wordt drainage gelegd. Geschikt voor hem:

• kleine stenen;
• geplette notendoppen;
• grof rivierzand.

Vul het glas met een kruimelig substraat, geef het water en maak er een kleine kuiltje in. Nadat je een zaailing hebt opgegraven, knijp je de lange wortel een beetje. Planten worden heel voorzichtig geplant met een lucifer of een scherpe houten stok. Ze hoeven niet diep begraven te worden: het hart met bladeren na het planten moet boven de grond blijven. Nadat ze de planten hebben geopend, voeren ze zorg uit in de vorm van water geven. Doe dit voorzichtig, de waterstraal mag niet sterk zijn.

Landen in de grond

Op de leeftijd van 1,5-2 maanden, wanneer er 5 bladeren op verschijnen, kunnen de zaailingen in de bedden worden geplant. Maar daarvoor moeten de planten worden afgehard. De bakken met jonge aardbeien worden in de tuin gezet zodat ze wennen aan straatverlichting en temperatuur. Eerst worden ze in de schaduw gezet, maar beetje bij beetje worden de planten in de directe zon aangeleerd. De eerste keer dat ze 1-2 uur buiten blijven. In de toekomst kun je ze niet in huis zetten, zelfs niet 's nachts. Als het warm weer is, zal een korte temperatuurdaling tot 5-7 ° C de planten alleen maar ten goede komen en de uitharding versnellen.

Ze beginnen in mei zaailingen in de bedden te planten. Maar als het warme weer nog niet is vastgesteld, is het beter om de aardbeien met folie te bedekken. Zaailingen die in juni zijn geplant, hebben dergelijke zorg niet nodig. Wanneer ze vroeg in de grond worden geplaatst, kunnen zaailingen bloeien en in het eerste jaar een gewas opleveren. Maar dit zal een slecht effect hebben op de ontwikkeling van de plant en deze verzwakken. De eerste knoppen aan de struik kunnen het beste worden afgesneden. Hierdoor kan hij sterker worden, meer bloemknoppen leggen voor het volgende seizoen en de winter met succes overleven.

Als de zaailingen in de zomer buiten zijn gekweekt, kunnen ze tot eind augustus in de bedden worden geplaatst. Bij laat zaaien kunnen de planten tegen die tijd nog klein zijn. In dit geval worden ze direct in de plantcontainer op de site gedropt. Als de winter hard en sneeuwloos blijkt te zijn, kunnen jonge aardbeien uitvriezen. Om dit te voorkomen, zijn de zaailingen bedekt met droog blad en worden er sparren takken bovenop geplaatst. Ze worden in het voorjaar geplant.

Kleine geheimen

De ervaring van professionals in de vermeerdering van aardbeien door zaden stelt ons in staat om kleine maar belangrijke landentrucs onder de aandacht te brengen, waarvan de kennis de teelt van een gewas succesvol zal maken.

1. De zaailingen zijn geleidelijk gewend aan licht en vochtigheid in de kamer. Je kunt het deksel of de folie niet direct van de plantbak halen. Na de omstandigheden van de minikas zal de lucht in de kamer voor de zaailingen te droog zijn en zullen ze uitdrogen. Eerst moet u de hoes verschuiven om een ​​kleine opening te creëren. In de film kun je een aantal gaatjes maken waar lucht doorheen gaat. Ze breiden zich geleidelijk uit. Op een zonnige vensterbank worden plantcontainers eerst 1-2 uur blootgesteld, waardoor de tijd geleidelijk wordt verlengd.
2. Aardbeibladeren worden niet graag aan water blootgesteld. Zaailingen worden voorzichtig bewaterd, het is beter om dit met een lepel te doen. Water wordt strikt bij de wortel gegoten. Terwijl de plantcontainer is bedekt met een film of deksel, wordt er regelmatig condens uit verwijderd, waardoor het niet kan ophopen en op de planten kan afvloeien.
3. Het zaadje kan hoog ontkiemen waardoor een deel van de wortel boven de grond zichtbaar is. Dan zal de stengel met bladeren onder zijn gewicht op de grond vallen, wat zal eindigen in zijn dood. Om dit te voorkomen, wordt de blootliggende wortel onmiddellijk bedekt met aarde. Dit zal niet uitdrogen.
4. Als er schimmel in de kas verschijnt, moet deze worden verwijderd met een lucifer of een tandenstoker en moeten de zaailingen worden geventileerd en gedroogd. Daarna wordt de grond behandeld met medicijnen met antischimmelwerking.

Ondanks de fascinatie van het proces, besluiten maar weinigen om aardbeien op zaden te laten groeien. Deze les is voor echte kenners van cultuur, die zich onderscheiden door hun geduld en bereid zijn veel tijd te besteden aan zaailingen. Een andere omstandigheid draagt ​​niet bij aan zijn populariteit. Het planten van zaden van een bepaalde variëteit garandeert niet de productie van alleen dergelijke planten. Aardbeien worden goed bestoven door wind en insecten. Maar het krijgen van stuifmeel van andere struiken op de bloemen leidt onvermijdelijk tot een mix van variëteiten.

De zaadmethode om het te kweken biedt voldoende mogelijkheden om te experimenteren, omdat het onmogelijk is om zeker te weten welk resultaat de geleverde inspanningen zullen opleveren. Maar er is altijd een kans om unieke planten van een nieuwe variëteit te krijgen. En als ze vruchtbaar blijken te zijn en smakelijke en mooie bessen opleveren, kun je erover nadenken om ze op de site te laten staan ​​en ze te verspreiden met een snor of een struik te verdelen. Rassenkwaliteiten gaan dus zeker niet verloren.