Het planten van bosbessen in de tuin en kenmerken van zorg op een persoonlijk perceel

De voordelen van bosbessen, evenals hun smaak, zijn moeilijk te overschatten, maar weinigen kiezen voor lange wandelingen in het bos en een zorgvuldige verzameling van kleine bessen tegen de achtergrond van constant stekende muggen. Een uitstekende oplossing is om bosbessen in de tuin op uw eigen perceel te planten: de verzorging ervan is eenvoudig en de oogst kan niet slechter worden geoogst dan van bosstruiken.

Algemene informatie en variëteiten

Een poging om wilde bosbessen uit het bos te halen, kan heel goed met succes worden bekroond als het op een nieuwe plek mogelijk is om de samenstelling van de bosgrond gedeeltelijk te reproduceren. Dergelijke experimenten worden echter eerder uitgevoerd met het doel de site te versieren met originele planten. Om zelfs een kleine oogst van dergelijke bosbessen in uw landhuis te verzamelen, moet u een groot gebied met struiken planten. In de kwekerij is het makkelijker om de zogenaamde tuinbosbessen te kopen. Dit zijn voornamelijk hoge bosbessen, maar sommige soorten zijn hybriden met wilde bosbessen. Struiken in veel soorten bereiken een hoogte van 1,5 m, hun levensverwachting is ongeveer 50 jaar. De bessen zijn groot, tot 7-8 kg kan per seizoen van één plant worden geoogst.

Het wortelstelsel van bosbessen in de tuin is meer ontwikkeld dan dat van bosbessen, en het bovengrondse deel is meer verspreid en sterker. De stengels verhouten geleidelijk. Dankzij deze eigenschappen is de plant vrij vorstbestendig, minder vatbaar voor aantasting door tuinplagen en ziektes.

In Rusland zijn de eigen variëteiten van tuinbosbessen nog niet gekweekt, daarom kun je in kwekerijen vooral ontwikkelingen van agronomen uit Canada en de VS kopen. Een favoriet voor planten in koelere klimaten is Bluecrop. Het behoort tot het middenseizoen, bereikt een hoogte van 2 m. Je kunt tot 9 kg bessen uit een struik halen. Het wordt behoorlijk succesvol verbouwd in de Oeral, Siberië en de regio Moskou.

Universele variëteiten die geschikt zijn voor de meeste regio's van Rusland zijn ook:

• Top Hut (vroege rijping, ondermaatse (30-40 cm hoog) hybride van bosbessen en bosbessen);
• Duke (vroege rijping);
• Bonus (halverwege laat);
• Bluehold (middenseizoen).

Het is het beste om bosbessenzaailingen in de tuin te kopen die de leeftijd van 2-3 jaar hebben bereikt, gekweekt in individuele containers. Wat betreft de timing van het planten, is het beter om bosbessen in de lente te leggen, in de tweede helft van april. Het planten in de herfst wordt begin oktober uitgevoerd, maar onvoorspelbare vorst, typisch voor de meeste regio's van Rusland, kan kwetsbare struiken vernietigen.

Bodemvoorbereiding

Bij het kiezen van een plaats voor een bes, moet er rekening mee worden gehouden dat bosbessen in de tuin de voorkeur geven aan zonnige plaatsen of lichte halfschaduw. Overmatige wateroverlast, ophoping van regenwater is ongewenst.

Net als wilde bosbessen houden tuinbosbessen van verzuurde (pH 3,8-5) bodems met een losse structuur. Voordat bosbessen worden geplant, moet de grond op een van de volgende manieren worden aangezuurd:

• voeg voor een jaar 1 m toe² 20 g ammoniumsulfaat, ammoniumnitraat, 10 g nitroammophoska, kaliumsulfaat;
• werp in een paar dagen de grond af met een zure oplossing: 1 eetlepel citroenzuur of oxaalzuur per 10 liter water (u kunt 100 ml appelciderazijn of 40 ml elektrolyt nemen in plaats van zuur).

Om optimale omstandigheden te creëren voor de ontwikkeling en vruchtvorming van tuinbosbessen, wordt de grond direct in het plantgat voorbereid. Putten worden gegraven op een afstand van minimaal 1 m voor laagblijvende rassen en ongeveer 2 m voor hoge rassen. De diameter van het gat moet ongeveer 80 cm zijn, de diepte moet 60 cm zijn. Turfschilfers (2: 1) worden toegevoegd aan de grond die uit het gat wordt geselecteerd. Je kunt ook dennennaalden, rotte eikenbladeren, gehakte schors, een handvol meststoffen voor rododendrons toevoegen. Het resulterende substraat wordt gemengd tot het uniform is.

Zware grond wordt gemakkelijker gemaakt door rivierzand toe te voegen en ongeveer 5 cm drainagemateriaal wordt op de bodem van het gat gestort: ​​gebroken baksteen, fijn grind, geëxpandeerde klei. Je mag geen mest, vogelpoep, humus meenemen onder de bosbessen in de tuin.

Advies

Sommige tuinders raden aan om hydrogel (droog concentraat, niet decoratief) aan het substraat toe te voegen bij het planten van bosbessen. Deze stof voorkomt het uitspoelen van meststoffen en de verspreiding van schimmelziekten, voorziet de wortels van de plant langdurig van vocht. Een struik heeft slechts 10 g nodig, verdund in 3 liter water. De opbrengst zal 1,5-2 keer toenemen.

Landingstechniek

Het voorbereide grondmengsel wordt ongeveer 2/3 in het gat teruggegoten, daarna wordt daar een bosbessenstruik geplaatst. Sommige tuinders, bij het planten van zaailingen, verwijderen ze uit containers, maken de wortels voorzichtig recht en verliezen een deel van het aardse coma. Aangenomen wordt dat de plant op deze manier sneller assimileert met nieuwe grond. Bosbessenwortels zijn echter overgevoelig voor beschadiging en hoeven daarom niet te worden aangeraakt. De klomp wordt aan de zijkanten gestrooid met een substraat, dat daarbij licht wordt verpletterd.

Het planten van bosbessen moet zo gebeuren dat de struik niet in het laagland staat, maar op de rug 30-40 cm hoog (heide groeit op deze manier beter), de wortelhals wordt niet dieper. Na het besproeien moet de grond worden gemulleerd met naalden of gemalen schors in een laag van 5-6 cm. Hiervoor is bosafval van onder de struiken van wilde bosbessen zeer geschikt.

Na het planten worden alle scheuten teruggesnoeid tot 20 cm zodat de plant energie kan besparen voor de ontwikkeling van het wortelstelsel, de groei van jonge vruchtbare takken wordt gestimuleerd.

Reproductie

Als er al een volwassen struik tuin-bosbessen op de site staat, is het vrij eenvoudig om er een hele plantage van te krijgen. De gemakkelijkste manier om te reproduceren is door stekken. In het voorjaar, voordat de knop breekt, worden jonge twijgen van ongeveer 30 cm lang uit de moederplant gesneden, hun uiteinden worden ondergedompeld in een wortelvormingsstimulator en vervolgens worden ze 5 cm begraven in een voedzaam zuur en vochtig substraat. De stekken moeten worden afgedekt met folie en beschermd tegen direct zonlicht.

Een of twee andere kunnen worden verkregen uit een volwassen struik tuinbosbessen door een deel van de wortelstok te scheiden met takken met behulp van een scherpe bajonetschep. De procedure wordt uitgevoerd in de lente vóór het begin van het groeiseizoen of in de herfst na bladval.

De eenvoudigste manier om bosbessen in de tuin te vermeerderen, is door lagen te leggen. Hiervoor worden in de zomer de sterkste scheuten van de onderste laag op de grond gebogen en met beugels bevestigd. Bij nauw contact met natte grond zal de tak al snel beginnen te wortelen.

Het kweken van bosbessen uit zaden wordt zelden beoefend, omdat dit proces behoorlijk arbeidsintensief is en als gevolg daarvan de volwassen struiken mogelijk geen raseigenschappen erven.

Zorg

Tuin-bosbes wordt beschouwd als een industriële bes die is aangepast aan de groeiomstandigheden in de achtertuin. Struiken hebben geen speciale zorg nodig als de bodemkwaliteit voldoende is.

Topdressing

Na een week kunt u bosbessenzaailingen voeren met stikstof, fosforhoudende meststoffen en sporenelementen (voor voorjaarsaanplant). Additieven worden in vloeibare vorm in de stamcirkel gebracht. Een раство theelepel colloïdale zwavel wordt toegevoegd aan de mestoplossing (per 10 liter) om de alkalisatie van de bodem met stikstof te neutraliseren. Watergift wordt 's avonds uitgevoerd met warm water onder de wortel en langs de stamcirkel. Na ongeveer 2 weken zullen de bladeren turgor krijgen, nieuwe scheuten zullen beginnen te groeien.

De bosbessenstruik komt 3-4 jaar na het planten in de volledige vruchtfase. De voeding die om de 2-3 jaar wordt uitgevoerd, draagt ​​bij aan een normale groei en ontwikkeling. Aan de stamcirkel (in de mulch) worden twee keer per jaar additieven toegevoegd: in maart-april en begin juni.

Pas de volgende tools toe.

• Aciplex is een complexe meststof voor moerasplanten en coniferen. Pas in het voorjaar 30 g / m2 toe voor jonge bosbessen², in de herfst - 20 g / m²... Voor volwassen vruchtdragende struiken 60 en 30 g / m2² respectievelijk.
• Water geven met aangezuurd water (een eetlepel oxaalzuur of citroenzuur per 10 liter) wordt maandelijks tijdens het groeiseizoen uitgevoerd.
• Elke 2-3 jaar wordt de bovenste laag mulch toegevoegd of vervangen.

Advies

Je moet niet ijverig zijn met meststoffen, omdat bosbessen zullen reageren met een krachtige opeenhoping van groene massa ten koste van de vruchtvorming.

Water geven

De wortels van tuinbosbessen bevinden zich op een diepte van 15-30 cm. Het is wenselijk dat deze laag grond altijd vochtig is (maar niet onder water staat!). Watergift wordt uitgevoerd afhankelijk van de weersomstandigheden. Vaak is het niet nodig om de grond te bevochtigen, omdat de dikke mulchlaag verdamping voorkomt. En als de hydrogel tijdens het planten werd gemengd, is 1 watergift per maand voldoende, zelfs bij droog weer. Opgemerkt moet echter worden dat dit materiaal niet langer dan 2-3 jaar meegaat.

Advies

Om de hydrogel langer te laten werken, moet u de bosbessen 2-3 keer per maand water geven, waardoor materiaalslijtage wordt verminderd (hoe meer vocht, hoe minder belasting).

Snoeien

De eerste sanitaire snoei van bosbessenstruiken wordt in het vroege voorjaar 3 jaar na het planten uitgevoerd. Daarbij worden alle gedroogde en zieke takken verwijderd. Op oude verhoute scheuten blijven 5-6 knoppen over en de rest wordt geknepen - dus de bes wordt groter. Takken die ouder zijn dan 5 jaar worden volledig afgesneden.

Op 15-jarige leeftijd stopt de struik overvloedig met vrucht dragen, de bessen worden kleiner, verliezen hun sappigheid en smaak. Tijdens deze periode wordt een verjongingsprocedure uitgevoerd: in het voorjaar worden alle takken bijna tot aan de wortel afgesneden om de groei van jonge scheuten te stimuleren. Er is nog maar één centrale lengte van 20-25 cm over.

Ziekte bescherming

Bosbessen in de tuin hebben het meeste last van schimmelziekten. Op de wortels van wilde exemplaren werden verschillende soorten van een permanent aanwezige potentiële ziekteverwekker gevonden. Kortom, bosbessen worden aangetast door stamkanker, uitdroging van het bovenste deel van de scheuten, grijze rot, moniliose.

De volgende medicijnen worden gebruikt om infecties te bestrijden:

• "Euparen";
• Benomil;
• "Kuprozan";
• Topsin-M.

Behandelingen moeten worden uitgevoerd in de lente, vóór de bloei van het blad, en ook in de herfst - na het plukken van bessen.

In de natuurlijke omgeving maken bosbessen deel uit van het dieet van een groot aantal vogels, dit feit is ook relevant voor tuinvariëteiten. Naarmate de bessen rijpen (vanaf ongeveer eind juni), moeten de struiken worden beschermd met een speciaal lichtnet.

Tuinbosbessen zijn niet grilliger om voor te zorgen dan traditionele aalbessen of kruisbessen, en qua opbrengst overtreffen ze deze struiken vaak. Bessen van gecultiveerde variëteiten verschillen enigszins van samenstelling van wilde, maar ze bevatten ook veel elementen en stoffen die nuttig zijn voor het lichaam.

Het belangrijkste voor de succesvolle teelt van bosbessen in de tuin is om de struik te voorzien van zure losse grond met een samenstelling die zo dicht mogelijk bij de bosomstandigheden ligt. Verdere verzorging is vrij eenvoudig: mulch houdt vocht vast, schimmelziekten zijn niet eng voor de struiken in een zonnige zomer, frequent voeren is niet nodig, beschutting voor de winter is niet nodig en snoeien in de lente kost heel weinig tijd. Sappige en gezonde bessen van de meeste soorten bosbessen in de tuin kunnen tot het einde van het seizoen worden geoogst als er meerdere soorten worden geplant.