Oorzaken van plantenchlorose en methoden voor de behandeling ervan

Chlorose is een vrij veel voorkomende ziekte die elke zomerbewoner minstens één keer op zijn site is tegengekomen. Ook kamerplanten worden dit probleem niet gespaard: chlorose van gardenia, palm, ficus, anthurium, orchidee, citroen wordt vaak aangetroffen.

De ziekte wordt gekenmerkt door een schending van het proces van chlorofylvorming in bladeren van planten. Als gevolg hiervan wordt in de tussenruimte de bladplaat geel. De aderen zelf blijven groen. De ziekte kan met succes worden behandeld, maar het zal enige tijd duren voordat een positief resultaat wordt bereikt.

Wat draagt ​​bij aan het ontstaan ​​van de ziekte?

De ziekte wordt vaak veroorzaakt door een combinatie van redenen, waardoor plantenweefsels ernstig ijzertekort hebben.

De ontwikkeling van chlorose wordt beïnvloed door de volgende factoren:

• uitgeputte grond, waarin een aantal belangrijke sporenelementen ontbreekt;
• virale, bacteriële en schimmelziekten;
• wortelschade en andere problemen met het wortelstelsel;
• genetische aanleg.

Een volledige behandeling zou moeten beginnen met het elimineren van fouten in de landbouwtechnologie. De introductie van micro- en macro-elementen is slechts een deel van een alomvattende oplossing voor het probleem.

Symptomen en soorten chlorose

De ziekte manifesteert zich niet alleen door geelverkleuring van de bladeren. Jonge scheuten ontwikkelen zich niet meer en drogen snel uit. De knoppen zijn vervormd en hun kleur verandert. Nieuwe bladeren worden kleiner, hun randen krullen. De wortels beginnen slecht te werken.

Er zijn verschillende soorten bladchlorose, veroorzaakt door een gebrek aan elementen. Verschillen zijn te herkennen aan uiterlijke tekens:

• IJzerchlorose. Het is de meest voorkomende ziekte die wordt veroorzaakt door ijzertekort in de bodem of het onvermogen om het te assimileren. De ziekte begint met jonge scheuten. Kenmerkend is de vergeling van het bladweefsel met behoud van het groene pigment op de nerven. Het komt vaker voor op kalkrijke grond.
• Magnesiumchlorose veroorzaakt door magnesiumtekort. Magnesiumgebrek wordt vaak veroorzaakt door zandgrond. Symptomen lijken op ijzerchlorose, maar beginnen eerst op volwassen bladeren te verschijnen. In het begin kan de ziekte worden verward met een mozaïek, omdat de bladplaat niet gelijkmatig geel wordt, maar in delen, beginnend vanaf de rand. Het komt voor dat de geelheid een roodachtige tint krijgt.
• Zwavelchlorose gekenmerkt door het feit dat daarmee daarentegen de vergeling begint met de aderen. Dan wordt de bladplaat zelf helderder. De ziekte wordt veroorzaakt door een gebrek aan zwavel.
• Calciumchlorose veroorzaakt groeiachterstand en leidt tot het vallen van knoppen, bloemen en eierstokken. Als de ziekte tomaten treft, voegt de toprot van de vrucht zich bij de symptomen.
• Stikstofchlorose verschilt daarin dat allereerst de nerven op de oude onderste bladeren verkleurd zijn. Dan verdwijnt het pigment volledig uit het bladweefsel. De plant droogt en werpt de onderste bladeren af. De ziekte wordt geassocieerd met het gebruik van zure grond of niet-afgebroken mest. Overmatige asaanvoer kan een andere reden zijn.
• Zinkchlorose. De ziekte manifesteert zich vaak in het voorjaar. Het eerste symptoom is het verschijnen van veel kleine gele vlekken op de bladeren vanaf de onderste laag. Een teveel aan stikstof in de aarde, dat de normale opname van zink verstoort, kan een soortgelijk probleem veroorzaken.

De neiging tot chlorose is bij alle planten verschillend en hangt af van de specifieke cultuur. Onder tuinplanten worden hortensia's, petunia's en druiven er vaak ziek van. Vaak verschijnen er tekenen van de ziekte op aardbeienplantages.Juveniele (vroege) chlorose kan optreden bij tomatenzaailingen.

Tomaten kunnen om verschillende redenen pijnlijk zijn:

• als gevolg van genmutatie overgedragen via zaden;
• vanwege inhoud in grond met een ongeschikte pH of in een strakke container;
• als gevolg van schade aan de wortels tijdens het duiken.

Preventieve maatregelen

De ziekte zal zich niet ontwikkelen als bloemen en groenten goed worden verzorgd. Je moet voor de planten zorgen in de plantfase. In de toekomst is het noodzakelijk om landbouwtechnieken strikt in acht te nemen.

Door de aard van het voorval is chlorose onderverdeeld in twee soorten:

• besmettelijk;
• niet-besmettelijke.

Om infecties te voorkomen, moet u alleen een steriel hulpmiddel gebruiken, zaden en aarde desinfecteren voordat u plant. Bovendien wordt de grond gemorst met een oplossing van een biologisch fungicide. Preparaten van deze groep worden ook gebruikt voor preventieve behandeling van planten.

De niet-infectieuze vorm van de ziekte wordt in verband gebracht met het ontbreken van een specifiek element in de bodem. Nieuwelingen hebben niet altijd het vermogen om precies aan te geven wat er in een cultuur ontbreekt. In dit geval is het beter om een ​​complexe minerale meststof te gebruiken voor voeding, die alle stoffen bevat die nodig zijn voor planten. Dit kunnen de complexen van Uniflor Micro en Zdraven zijn.

Voordat u met planten gaat werken, worden snoeischaren, ijzerzagen, tuinscharen en ander gereedschap afgeveegd met een in alcohol gedrenkte doek. Als dit niet mogelijk is, kunt u eenvoudig de inventaris aansteken die op het vuur zal worden gebruikt.

Aan de vooravond van het planten is het beter om de zuurgraad van de grond te controleren met lakmoespapier. In sterk alkalische grond neemt het risico op chlorose vele malen toe.

Om alkalisatie te voorkomen, wordt de grond periodiek bewaterd met licht aangezuurd water. Je kunt het water zuur maken met een kleine hoeveelheid citroenzuurkristallen (voor 1 liter water is het voldoende om citroenen op de punt van een theelepel te doen).

Welke medicijnen moet ik gebruiken?

Als chlorose zich al begint te manifesteren, helpt preventie niet. U moet onmiddellijk met de behandeling beginnen. Als ambulance wordt ijzerchelaat in de grond gebracht. Deze verbinding wordt goed opgenomen door planten en brengt ze snel in de juiste vorm.

De volgende preparaten bevatten gechelateerd ijzer:

• "Antichlorosin";
• "Brexil-Fe";
• Ferrilene;
• Agricola;
• "Antichlorosis";
• "Micro-Fe".

De behandeling kan worden uitgevoerd door te sproeien of water te geven aan de wortel.

• Bij bladtoepassing wordt het medicijn veel sneller opgenomen. Binnen een dag dringt ijzerchelaat door in plantenweefsels en begint het hun structuur te herstellen.
• Bij water geven met een oplossing van het medicijn verschijnt het effect pas op de derde dag.

De strijd tegen niet-infectieuze chlorose wordt uitgevoerd met behulp van extra verbanden die het tekort aan de noodzakelijke stof elimineren:

• met een gebrek aan magnesium, kaliummagnesium, dolomietmeel, magnesiumsulfaat worden in de grond gebracht;
• ammoniumnitraat en ammoniumsulfaat worden gewoonlijk gebruikt om stikstof aan te vullen;
• het gebrek aan calcium wordt gecompenseerd door de introductie van calciumnitraat, het medicijn "Vuksal Calcium".
• zwavel en zink maken deel uit van complexe meststoffen die een hele reeks micro- en macro-elementen bevatten.

Alle preparaten worden strikt gebruikt in de dosering die op de verpakking wordt vermeld: overschrijd de dosis gechelateerd ijzer niet in de hoop op versneld herstel van de plant. Een overmaat van het element heeft een negatieve invloed op de opname van fosfor en mangaan door planten.

Aanvullende behandelingen

Van folkremedies wordt houtas het vaakst gebruikt. De oplossing wordt bereid uit 1 eetl. l. aspoeder per 1 liter water. De samenstelling moet enkele uren worden toegediend, daarna wordt deze gebruikt om water te geven.

As verkregen door verbranding van huishoudelijk afval is niet geschikt als meststof.

Sommigen gebruiken de ouderwetse manier om chlorose als roestige nagels te behandelen. Ze worden gebruikt in een hoeveelheid van verschillende stukken, waarbij de kop in de buurt van zieke planten wordt gestoken.De aanwezigheid van roest op de nagel is een voorwaarde voor het gebruik van deze methode, die thuis vaker wordt gebruikt voor het verzorgen van bloemen binnenshuis.

Je kunt zelf een compositie maken met licht verteerbaar ijzer. Dit vereist 2,5 g ferrosulfaat en 1/2 theelepel. citroenzuur per 1 liter water. De componenten zijn grondig gemengd. Het resultaat is een oranje vloeistof die kan worden gesproeid en bewaterd op chlorotische planten.

Het medicijn Ferovit heeft zichzelf goed bewezen in het elimineren van ijzertekort. Het geneest niet alleen planten die aan chlorose lijden, maar verhoogt ook de immuniteit van groenten, bessen en siergewassen. Gelijktijdig gebruik van de Zircon-stimulator zal het effect versterken. Ferovit helpt ook om de opbrengsten te verhogen. Het wordt geserveerd door te sproeien, eerder opgelost in zacht (kan worden gebruikt na koken of bevriezen) water.

Chlorose behoort tot de categorie van die problemen die gemakkelijker te voorkomen zijn dan om de gezondheid en het normale uiterlijk van planten te herstellen. Wanneer alle agrotechnische maatregelen worden uitgevoerd, zal de ziekte niet optreden. Als er geelheid op de bladeren verschijnt, is het beter om de behandeling niet uit te stellen.