Waarom is geelzucht van bloemen gevaarlijk en hoe kunnen planten ertegen worden beschermd?

Een van de virale ziekten die gecultiveerde planten aantasten, is geelzucht. De ziekte is gevaarlijk voor vertegenwoordigers van kruisbloemigen, paraplu's, Gesneriaceae, Noricum, Solanaceae, Buttercup, Buckwheat Haze, Compositae-gewassen - meer dan 200 soorten. Het virus Leptomo tropus callistephi veroorzaakt geelzucht in de bloem. Chemische medicijnen zijn niet effectief in de strijd tegen deze ziekte. De nadruk moet liggen op preventieve maatregelen.

Ziektesymptomen

In de tuin treft geelzucht veel sierplanten. De lijst met de meest kwetsbare gewassen:

• chrysanten;
• delphinium;
• aquilegia;
• goudsbloem;
• zinnia;
• goudsbloem;
• flox.

Geelzucht ontwikkelt zich snel en gaat na een week over in een vergevorderd stadium. Het onderscheidende kenmerk is geelheid op de bladeren. Chlorose begint zich aanvankelijk op jonge bladeren te manifesteren. Het weefsel van de bladplaten wordt geel, terwijl de nerven groen blijven. Al snel verliest het blad zijn pigment volledig en wordt het bijna wit. Bovendien zijn andere symptomen kenmerkend voor de ziekte:

• de groei van de hoofdstam stopt;
• de plant begint overmatig te vertakken;
• wanneer de knoppen opengaan, worden misvormde bloemen gevonden;
• zones met dood weefsel verschijnen in verschillende delen van de stengel;
• jonge scheuten zijn niet gekleurd en worden vervolgens geel;
• bladeren worden broos, krullen, krullen treden op;
• de plant zet geen zaden.

De dragers van bloemgeelzucht zijn zuigende insecten:

• krekels,
• trips,
• bladluis.

Veel onkruiden behoren tot de reserves van Leptomo tropus callistephi.

Helaas wordt het virus voortdurend aangepast en infecteert het nieuwe culturen. Veredelaars werken tegenwoordig aan de ontwikkeling van plantensoorten die resistent zijn tegen geelzucht.

Voorzorgsmaatregelen

Omdat geelzucht van bloemen niet wordt genezen, worden planten met tekenen van beschadiging eruit geplukt en vernietigd door verbranding. Het is noodzakelijk om netheid en orde op de site te behouden, alle plantenresten tijdig te verwijderen, onkruid regelmatig te verwijderen.

Het virus kan zich alleen in levende cellen vermenigvuldigen, maar het kan vele jaren in plantenresten en aarde overleven. Meestal komen de veroorzakers van geelzucht op gecultiveerde planten van paardenbloem, weegbree, zaaidistel.

Tuingereedschap moet regelmatig worden gereinigd en gedesinfecteerd. Voor desinfectie is het voldoende om het af te vegen met een klein stukje doek gedrenkt in alcohol.

Om insectenplagen te bestrijden, worden industriële insecticiden gebruikt:

• Biotlin;
• Tanrek;
• "Vertrouwenspersoon";
• "Warrant";
• "Bizon".

De medicijnen worden gebruikt volgens de instructies. De behandeling wordt uitgevoerd bij bewolkt en kalm weer met behulp van persoonlijke beschermingsmiddelen.

De regen die kort na het sproeien is verdwenen, spoelt het preparaat weg, in dit geval zal het nodig zijn om de procedure te herhalen.

Als u landbouwtechnieken volgt, de site schoon houdt en ongedierte bestrijdt bij de eerste tekenen van infectie, wordt het risico op het ontwikkelen van bloemgeelzucht tot een minimum beperkt. Het is ook noodzakelijk om de aanplant regelmatig te inspecteren om de ziekte in het vroegste stadium op te sporen. Hierdoor kunt u op tijd van het aangetaste exemplaar afkomen, terwijl de rest van de planten gezond blijft.